..κυρίες ώριμες, αρχοντικές...

...ήρεμες ώρες για ...μικρές συλλογές

και ...μεγάλες περισυλλογές!

(Φύλλα από τις τριανταφυλλιές που άγγιζαν τα λευκά κάγκελα...)

Ο πολυπόθητος Ιούνης μεταμορφώθηκε σε ξεψυχισμένο Σεπτέμβρη, πέταξε το κόκκινο γεράνι, την κίτρινη τσετσεκιά και την ντροπαλή ντάλια σχεδόν μπροστά στην πόρτα. 
                        Ευλαβικά τα μάζεψα, για σας. Όλους σας.

Μαζί, κι ένα πρόσφατο ποίημα.

Κυρίες ώριμες, αρχοντικές,

άξια θαυμασμού η περιφορά της ομορφιάς σας.
Στο φως του ήλιου, 
συντηρητικές οι εμφανίσεις.
Επιμελώς προστατευτικές. Κυρίως άψογες. 
Φίλη πιστή του σούρουπου η ώρα. 
Σύμμαχος.
Η νιότη ψεύδεται στο ασύστολα γυαλισμένο δέρμα. Λεία τα χέρια. Αδούλευτα. Τα δάχτυλα, φορτωμένα λάμψη αξιοζήλευτη. Αμφισβητήσιμη.
Ευμάρεια ξεδριάντοπη.
Πρόκληση επικίνδυνη σ΄ εποχή απείθαρχη.

Κομψές κυρίες, ώριμες, 
φιγούρες εποχής πρότερης.
Βαριανασαίνουν στις νύχτες τα εφηβικά όνειρα.
Ο Έρωτας εξέπνευσε. Πικροί συμβιβασμοί.
Η αίσθηση στην θύμηση στενάζει. 
Καταπίνει την ειρωνεία του βοριά. 
Συριστική η διάλεκτος της αλήθειας.

Ωραίες Κυρίες,
ώριμες, ο χρόνος δεν γελιέται!
Η κατάκτηση του ανέφικτου, 
προσωρινό τρόπαιο.
Δώστε
της έσω ομορφιάς παράθυρο στον ήλιο!

...κι οι μοσχοβολιστές πασχαλιές, ανεμοδαρμένες στιγμές, σύντομες.

Η περυσινή ρολογιά, ετοιμάζει τα μηνύματά της...

Κι εγώ, πάντα με την αγάπη μου
Υιώτα