22 Ιαν 2017

.Από την μια στιγμή στην άλλη...

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

Από τη μια στιγμή στην άλλη...

Σχίστηκε η αστραπή στα δυο. Αδύνατη 
το διχασμένο πρόσωπό σου να ενώσω.
Στόλισα με αχτίδες την ανάμνηση.
Τα μάτια βούρκωσαν. Μάταιη η προσπάθεια.

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)
Φτερούγα λαβωμένη στην ακτή,
αίμα στη θάλασσα, και τα πανιά γαλάζια.
Ιδέα -είπαν- την πνιγμένη αναπνοή,
του σκοταδιού τα μάτια, τα πελώρια...

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)
Μνήματα στο βυθό της θάλασσας
οι σκέψεις που το φως εντύθηκαν...
Σάστισε η Σελήνη. Ακολουθεί
αμίλητη τον παγωμένο Ήλιο.


(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)
Ιέρειες της Άνοιξης οι ελπίδες.
Αμφίροπες στιγμές... 
Οι πεταλούδες της καρδιάς  
ανήσυχες.

Κι εγώ, 
το πρόσωπό σου πάσχω να ενώσω
Αγάπη, απρόσιτη.
Του κόσμου διαμάντι δυσεύρετο

Να λαμπρύνουν
με Φως
τα μάτια των παιδιών.
Και της Αλήθειας.

******************

Φίλες και Φίλοι μου,

Κυλάει ασταμάτητα ο καιρός. 
Οι μέρες... πώς θάθελα να ήταν μεγαλύτερες, να τα προφταίνω όλα... 
Σας σκέπτομαι, όμως, κι αυτό μας δένει.
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα