(φωτο-σύνθεση Υιώτας, Μάης.2024)

                Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ    Α Ν Ε Σ Τ Η 

                              Χρόνια Πολλά, Πατρίδα,

                        με ΕΙΡΗΝΗ σ'όλο τον Κόσμο!

Ανάταση 

(Από το βιβλίο μου: Οι Φωλιές του Ήλιου, 1991, σελ. 14)

Το σώμα Σου δεν δύναμαι ν' αγγίξω, Χριστέ μου,

ούτε την λαμπρότητα της Ανόδου Σου, ν' ατενίσω.

Ήλιος ο φωτοστέφανος της θεϊκής Σου υπόστασης.

Κατάματα δεν θωρείται.

Όμως, " πλασμένοι κατ΄εικόνα και ομοίωσιν"

το πνεύμα υμνεί Σε.

Στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ συμμετέχω τραγουδώντας την Αγάπη

με της γης τους φυλαγμένους ψιθύρους.

Στα  κλαδιά της Άνοιξης, την προσδοκία μπόλιασα

χαμόγελα ν΄ανθίσουν στην καρδιά του χειμώνα.

Των λουλουδιών η ανάσα, θυμίαμα στα πόδια Σου.

Ευλόγησε το θρήνο,  τη συγγνώμη, και την μετάνοια,

καθώς καθισμένος στο θρόνο της Αγιοσύνης,

ακούς τα φοβισμένα παιδιά να προσεύχονται .

Άρρηκτο Σύμβολο ευσπλαχνίας ο χιτώνας Σου,

αμαρτήματα τυλίγει.

Τ΄άστρα, τρεμουλιαστές ψυχές στο άπειρο,

καντήλια ανάβουν σε όσους έσβησαν, δίχως να ζήσουν,

σε όσους έζησαν δίχως τη χάρη Σου.

Στους καιρούς της δικής μας ανάτασης,

η ψυχή υπερυψούται.

Τα μάτια που λάτρεψαν τη Γέννηση,

σκοτείνιασαν στη Σταύρωση και την Ταφή,

όμως, θαμπώθηκαν στην Ανάσταση.

Στου νου την ανάταση,

μείνε κοντά μας,

Κύριε!