tag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post7128064418548149981..comments2024-03-28T21:58:18.813-07:00Comments on ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ: Μικρό ΑφιέρωμαΑστοριανήhttp://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comBlogger23125tag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-195099886550077792008-10-02T00:40:00.000-07:002008-10-02T00:40:00.000-07:00Ν' αρχίσω με τον Σπύρο: Η Μάρελντ δεν έχει ένα ...Ν' αρχίσω με τον <B> Σπύρο</B>: Η <A> Μάρελντ</A> δεν έχει ένα - τέσσερα έχει. Δίπλα τα έχεις στις <B> Επισκέψεις της Αστοριανή</B> ς, αλλά και στις <BR/><B>Περιπλανήσεις</B> τις δικές μου: 1. <A> Τζιβαέρι</A>, 2. <A> Γλυκοχαράζει</A>, 3. <A>Νοσταλγία</A>, 4. <A> Δροσοσταλίδα</A>! <BR/><BR/>Να συνεχίσω με την <B> Μάρελντ: Υακινθάκι </B> μου, <I> Σ’ αγαπώ και το ξέρεις... </I><BR/><BR/>Και στην <B> Αστοριανή</B> μας, για το σχόλιό της στο άρθρο μου: Δάκρυα και θλίψη μου έφερε κι εμένα το γεγονός αυτό και δεν λέει να «ξεκολλήσει» απ’ το μυαλό μου κι όσο σκέπτομαι πόσο μικρός είναι ο «περιούσιος λαός» μας μπρος στη μεγαλοσύνη άλλων... με ξαναπιάνουν τα δάκρυα κι η θλίψη. <BR/><BR/>Μια Καλημέρα σε όλους σας!!Μηθυμναίοςhttps://www.blogger.com/profile/00385827632710967989noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-1790905977994704892008-10-01T21:55:00.000-07:002008-10-01T21:55:00.000-07:00Αγαπημένο μου ηλιανθάκι!Σήμερα να περάσεις από τη ...Αγαπημένο μου ηλιανθάκι!<BR/><BR/>Σήμερα να περάσεις από τη δροσοσταλίδα.<BR/><BR/>http://mpougarini.blogspot.com/<BR/><BR/>"Οι φωλιές του Ήλιου" ταξιδεύουν..σε λίγες μέρες θα κάνουν μια στάση στα βραχάκια πάνω από τη θάλασσα..<BR/>σαν τη Μαρίνα των βράχων..<BR/><BR/>Φιλά σε Όλους σας!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-60446737448206400352008-10-01T21:37:00.000-07:002008-10-01T21:37:00.000-07:00Στράτο μου,"...είδαν τα μάτια μου τόσα πολλά στις ...Στράτο μου,<BR/>"...είδαν τα μάτια μου τόσα πολλά στις γειτονιές του κόσμου..."<BR/>Ναι, <BR/>γνωστό το τραγικό γεγονός που σχολίασες χθες στο "Εμπρός". <BR/>Το δράμα των Αυστραλών γονιών που ήρθαν στη χώρα μας να παραλάβουν το άψυχο κορμί του γιου τους, θυμίζει αρχαία τραγωδία.<BR/>Υψηλό το αίσθημα γνώσης, γνώμης και ανθρωπιάς για την όμορφη Πατρίδα μας από τα πικραμένα χείλη τους! Μα, φίλε Στράτο, ακόμη και τώρα, μ' όλες αυτές τις παγκόσμια άσχημες οικονομικές επιπτώσεις, αυτό το θέμα όπως το επανέφερες, σχίζει τα σωθικά. Δεν ντρέπομαι να πω ότι δάκρυα κύλησαν από τα μάτια μου, κι ένιωσα το στόμα στιφό.<BR/>Ίσως, κάποιοι, κάποτε να διδαχτούν.<BR/>Εύγε σου, φίλε μου, που το έθιξες ακόμη μια φορά.<BR/>Υιώτα, Ν.Υ.Αστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-62938163747667388512008-10-01T21:23:00.000-07:002008-10-01T21:23:00.000-07:00Σπύρο μου,το Τζιβαέρι (της Υακίνθης,το Γλυκοχαράζε...Σπύρο μου,<BR/>το Τζιβαέρι (της Υακίνθης,<BR/>το Γλυκοχαράζει,<BR/> και το Νοσταλγία (της το ζήτησα να είναι μαζί με τις άλλες ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ μου, δεξιά, κάτω από το ημερολόγιο...)<BR/>Όταν θέλεις να γεμίσεις τα μάτια σου με αίσθημα, εικόνα, στίχο,<BR/>εκείνη, ακούραστη μέλισσα, δεν θα σε απαγοητεύσει. Θα κάνεις ένα μεγάλο περίπατο, ως που να φτάσεις κάτω-κάτω, στα "σχόλια", κι εκεί θ' ακούσεις το μακρινό ψίθυρο να μπαίνει στις φλέβες σου...<BR/>Όλοι είμαστε εκεί, ανασαίνοντας...<BR/>ΥιώταΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-43459892013725751092008-10-01T12:32:00.000-07:002008-10-01T12:32:00.000-07:00ΓιώταOμορφες ,ζεστές και φωτεινές οι "φωλιές του ή...Γιώτα<BR/>Oμορφες ,ζεστές και φωτεινές οι "φωλιές του ήλιου"<BR/>Και είναι παντού εκει που αναρωτιέσαι<BR/>Και είναι μέσα σου εκεί που συλλογιέσαι.<BR/><BR/>Σπύρος Δαρσινός<BR/><BR/>Υ.Γ.<BR/>πιό ειναι το μπλογ της MARELD?Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-3813571588976652922008-09-30T21:39:00.000-07:002008-09-30T21:39:00.000-07:00Μαρέλντ μου,... κάπως έτσι θ' άρχιζαν οι αγνοί έρω...Μαρέλντ μου,<BR/>... κάπως έτσι θ' άρχιζαν οι αγνοί έρωτες που δέ μπορεί να τους σπάσει ο βοριάς της αντιζηλίας, <BR/>να τους γκρεμίσει το μάτι το βάσκανο,να γευτεί το νέκταρ τους το πικρό τους το στόμα...<BR/>Οικοδέσποινα σε τούτο το χώρο, θα γίνω λίγο εγωίστρια και θα σας αφιερώσω το παρακάτω απόσπασμα από τις "Φωλιές του Ήλιου"<BR/>Μαρέλντ, Στράτο, Σπύρο, Χριστίνα,<BR/>κι όλους εκείνους που μ΄αγάπησαν και θα μ΄αγαπήσουν... <BR/>μα ΟΧΙ όλο,τη συνέχειά του θα τη μοιραστώ με της Υακίνθης (Μαρέλντ) το "Τζιβαέρι ή το Γλυκοχαράζει ??? ", πλάϊ, δεξιά, στις "Επισκέψεις" αυτού του χώρου!<BR/><BR/>Οι φωλιές του Ήλιου<BR/><BR/>Να είναι η διαφορά ανάμεσα στο χρυσαφί και στο κίτρινο,<BR/>η λάμψη του ηλιοτροπίου στης αυγής τις σταγόνες,<BR/>μια τούφα πορτοκαλί στο λαδί <BR/>της κορυφής των δέντρων; Να είναι <BR/>η γέρικη στέγη με τ' ανύποπτα τιτιβίσματα των χελιδονιών,<BR/>η φωνή του παππά στον αποσταμένο εσπερινό; ή<BR/>το φιλέσπλαχνο χέρι στη στιγμή της ανάγκης;<BR/>Να είναι η ευλογία του Θεού στη ξανθή θάλασσα του σίτου,<BR/>το φουσκωμένο στέρνο του περήφανου πατέρα ή τ' αργυρό δάκρυ <BR/>της μάνας, που ρέει ίδια <BR/>και στη θλίψη και στην αγαλλίαση;<BR/>Πού άραγε βρίσκονται οι φωλιές του Ήλιου;<BR/>Στην ηρεμία που δεν δέχεται ενόχληση, στον ήχο της σειρήνας πλοίου που ξεκινά για θριάμβους, ή<BR/>στης πικρής επιστροφής τ' άχρωμα χείλη; Άραγε, να είναι στη πρώτη ή στη στερνή βολή για την Ειρήνη;<BR/><BR/>...Και ...όσοι πιστοί, ψάξτε στης γλυκύτατης Μαρέλντ τον ιστοχώρα, για τη συνέχεια...<BR/>Δεν σας λέω "καλή νύχτα", ευλογημένη βροχή απόψε θα ξημερώσει ξεκάθαρη μέρα.<BR/>Δική σας,<BR/>ΥιώταΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-15172807889615911152008-09-30T02:21:00.000-07:002008-09-30T02:21:00.000-07:00Σπύρο ψυχή μου!Οι λέξεις σου ανθοβολία..γέμισε ο κ...Σπύρο ψυχή μου!<BR/><BR/>Οι λέξεις σου ανθοβολία..<BR/>γέμισε ο κήπος μου μικρούς υάκινθους!<BR/><BR/>Το πρόσωπό μου σταγόνες αγιασμού!<BR/><BR/>Είσαι τόσο καλός!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-56880042287403046862008-09-29T10:48:00.000-07:002008-09-29T10:48:00.000-07:00Τώρα τι μου κάνεις Mareld ???θες να ανέβω στα κερα...Τώρα τι μου κάνεις Mareld ???<BR/>θες να ανέβω στα κεραμίδια και να φωνάξω ΖΗΤΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ???<BR/>Αστο,θα με περάσουν για τρελό<BR/>Ασε,που μπορεί να φάω και τα μούτρα μου.<BR/><BR/>Τι νομίζεις οτι ειναι η ποίηση αγαπητή μου Mareld ???<BR/>Καλοστημενα,επιχρυσομένα λόγια με μετρο και ομοιοκαταληξίες ?<BR/>Οχι γλυκειά μου Mareld<BR/>Ποίηση ειναι το σόμπολο που ρίχνεις αναμεσα σε δυό τοίχους γιά να δέσουν.<BR/>Ποίηση είναι να λες την αλήθεια όπως ακριβώς σταζει απο την ψυχή σου.<BR/>Ποιηση ειναι να περιμένεις στην ταμπελα να περάσει ο ηλικιωμένος ,κι ας εχεις πρωτεραιότητα.<BR/> <BR/><BR/>Στο τελευταίο μήνυμά σου Μareld<BR/>ΜΑΣ ΕΓΡΑΨΕΣ ΠΟΊΗΣΗ.<BR/><BR/>σπύροςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-42482535207518414982008-09-29T10:28:00.000-07:002008-09-29T10:28:00.000-07:00Γιώτα μου!Εσύ γλυκιά μου ύπαρξη..είσαι τόσο απλόχε...Γιώτα μου!<BR/><BR/>Εσύ γλυκιά μου ύπαρξη..είσαι τόσο απλόχερη..<BR/><BR/>Τα λόγια σου με συγκίνησαν άμεσα γιατί ακούω την ανάσα σου..<BR/><BR/>Η Σαπφώ είναι πολύ μακριά για να με κάνει να κλάψω, νιώθω μόνο τον απόηχο από την ύπαρξή της και βέβαια εδώ που ζω σκέφτομαι τις καταβολάδες μου και θλίβομαι λιγότερο.<BR/><BR/>Εσύ και στη συνέχεια ο Στράτος έχετε φωλιάσει στη καρδιά μου, όπως και ο Σπύρος και τόσοι άλλοι.<BR/><BR/>Οι μακρινοί μας απόγονοι βρίσκονται πιθανόν στα γονίδιά μας..<BR/><BR/>Από τα μλογκ μπορείς να πάρεις ότι σου αρέσει.<BR/>Οι αναρτήσεις είναι μια διέξοδος από το πόνο μου και ένας ύμνος στη ζωή την άδικη..αλλά και μοναδική..<BR/><BR/>Φιλιά και ευχάριστα να περνάς!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-40783776899617139172008-09-29T10:14:00.000-07:002008-09-29T10:14:00.000-07:00Σπύρο μου!Είσαι πολύ τρυφερός άνθρωπος και με συγκ...Σπύρο μου!<BR/><BR/>Είσαι πολύ τρυφερός άνθρωπος <BR/>και με συγκινείς!<BR/><BR/>Το μόνο σίγουρο για μένα είναι ότι βίωσα πολλά σε αυτή τη ζωή και δεν νιώθω ανυποψίαστη για τις γεύσεις της.<BR/><BR/>Τα αισθητηριά μου έχουν απαιτήσεις και ποτίζονται μόνο από διαχρονική γνησιότητα...<BR/>Έτσι λοιπόν Σε βρήκα..!<BR/><BR/>Ο λόγος σου εκτός από την ανεπιτήδευτη εκφραστική αμεσότητα, έχει και μια μουσικότητα θα έλεγα, που μου φέρνει στο νου το χορό..στις τραγωδίες.<BR/><BR/>Πίσω από τα λόγια σου ακούω τις κραυγές της ιστορίας! <BR/><BR/>Σε ευχαριστώ!<BR/><BR/>Πάντα κεφάτος!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-76379760859515172712008-09-28T20:36:00.000-07:002008-09-28T20:36:00.000-07:00Μαρέλντ μου, νιώθω τη καρδιά σου, καλή μου, (σου έ...Μαρέλντ μου, νιώθω τη καρδιά σου, καλή μου, (σου έγραψα και στο G-mail) Είναι πολύ μεγάλος έπαινος για μένα να ξεκινήσεις το "σχόλιό σου" με τις αυθόρμητες σκέψεις μου για το κείμενο του Στράτου, και να συνεχίσεις με εκείνες τις των αθανάτων. Μόνον όταν κάποιος έχει "καρδιά και νού" σελασφόρους, αγγίζει και ανεβάζει τον συνάνθρωπό του λίγο ψηλότερα από ότι είναι.<BR/>Όσο για το Σπύρο μας, που ζητά "κομμάτι" απ' την ποίησή σου για τούτη την ...ιστοσελίδα, ένα θα πώ: <BR/>Αν μου στείλεις, ή μου επιτρέψεις να πάρω αποσπασματικές σου φράσεις από τις δικές σου ιστοσελίδες,(που τιμούν την στήλη των επισκεπτών μου, δεξιά της ανάρτησης) τότε θα δείς, Σπύρο μου, τί σελασφόρο φως έχει εκεί στο βορρά!<BR/>Γεια σας, για τώρα,Αστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-8061366190821091532008-09-28T18:52:00.000-07:002008-09-28T18:52:00.000-07:00Mareldκαι την παιδεία εχεις και το χάριστα ,αλλά ε...Mareld<BR/>και την παιδεία εχεις και το χάριστα ,αλλά εχεις και την ταπεινότητα ,που ειναι ...ελάτωμα των καλών ποιητών.<BR/>Αυτών δηλαδή που ανοίγουν ενα παράθυρο και μετά Θέλουν να ανοίξουν κ'άλλο κι'άλλο ,γιατί γ'αυτους το ΦΩΣ ειναι πάντα λίγο.<BR/><BR/>σπυρος δαρσινόςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-71718377816581574582008-09-28T13:47:00.000-07:002008-09-28T13:47:00.000-07:00Αγαπημένε μου φίλε Σπύρο!Δεν βιώνω τη ποίηση και γ...Αγαπημένε μου φίλε Σπύρο!<BR/><BR/>Δεν βιώνω τη ποίηση και γενικά τη τέχνη σαν καταναλώσιμο είδος..<BR/><BR/>Πρέπει κανείς να έχει το χάρισμα και την παιδεία για να γράψει ποίηση που να μπορεί ο άλλος να <BR/>την απολαύσει..<BR/><BR/>Εγώ απλά ζω ποιητικά..<BR/><BR/>Εσύ με το λόγο σου ανοίγεις καινούρια παράθυρα στην ύπαρξη..<BR/><BR/>Εσύ είσαι ποιητής!<BR/><BR/>Να μου είσαι καλά!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-31505012597901530462008-09-28T10:08:00.000-07:002008-09-28T10:08:00.000-07:00Mareldενας πνευματικός άνθρωπος που μπορεί να ξεχω...Mareld<BR/>ενας πνευματικός άνθρωπος που μπορεί να ξεχωρήσει και να προβάλλει την ωραία ποίηση σίγουρα μπορει να γράψει και ο ίδιος ποίηση Γράψε μας μιά φορά και ενα δικό σας ποίημα .Είμαι βέβαιος,εκ των πρωτέρων,ότι θα ειναι ωραίο.<BR/>Παραδέχομαι βέβαια πως η καλή ποίηση του χτες ειναι και του αύριο,αλλά,άλλη άχνα εχει το ποιήμα που βγαίνει από τα συναισθηματικά δρόμενα[και όχι μονο] του σήμερα.<BR/>Περιμένω λοιπόν ενα ποιήμα σας,όχι για να το κρίνω αλλα για να το απολαύσω.<BR/><BR/>σπυρος δαρσινόςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-1108114745142204542008-09-28T06:55:00.000-07:002008-09-28T06:55:00.000-07:00Αγαπημένοι μου Φίλοι!"Στη γλυκειά μοναξιά σου, δεν...Αγαπημένοι μου Φίλοι!<BR/><BR/>"Στη γλυκειά μοναξιά σου, δεν ήσουν μόνος. Η Φύση ήταν γύρω σου, πλάι σου, μέσα σου. Μια τρυφερή γονιμοποίηση συναισθημάτων. Ένα ξεχείλισμα λαγαρών λέξεων. Ένας ωκεανός , κλεισμένος στο μαγικό ήχο ενός ηλιοφίλητου κογχυλιού".<BR/><BR/>¨Να βρίσκεσαι στης θάλασσας το άπλωμα και στ’ ουρανού το τέρμα κι αυτή, η μοναδική νησιώτικη φύση, να σου ψιθυρίζει στ’ αυτί λόγια τρυφερά¨..<BR/><BR/>Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου!<BR/>Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!<BR/>Οδυσσέας Ελύτης - Άξιον εστί<BR/><BR/>Η γλώσσα Σας μας γλυκαίνει, μας χαϊδεύει, μας κρατάει λίγο α-θάνατους..γιατί..<BR/><BR/>"Ο θανατος ειναι συμφορα.Γιατι και οι θεοι μας ετσι πιστευουν.Ειδαλλιως,κι εκεινοι θα πεθαιναν'Σαπφω.<BR/><BR/>Φιλιά Σε όλους σας!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-69529506120086319772008-09-25T21:23:00.000-07:002008-09-25T21:23:00.000-07:00Φίλοι μου,Μεσάνυχτα... κι όλη η φύση ησυχάζει, βρέ...Φίλοι μου,<BR/>Μεσάνυχτα... κι όλη η φύση ησυχάζει, βρέχοντας καταρρακτωδώς!Έκοψα όλα τα γιασεμ-άνθη <BR/>-μια χούφτα μυρωδάτα αστέρια (μετά από πενταετή αγώνα να δυναμώσει πάλι και ν' ανθίσει...) από τη γλάστρα και τα έβγαλα φωτοτυπία(!)πριν τα πατικώσω σ' ένα βαρύ βιβλίο...<BR/>Θα μου πείτε: "Εδώ ο κόσμος καίγεται" κι εσύ... <BR/>Με κούρασαν και οι ειδήσεις, παγκόσμιες κι ...ελλαδικές... Μαζεύτηκαν οι πολιτικοί μας, μοιράζουν ...κουκουτσάλευρο, κάνουν δωρεάν (από πού?)"τροφήν και θέαμα..." στις Λέ (αί)σχες ανά τη Νέα Υόρκη... Ευτυχώς, θα βρέξει το τριήμερο να ξεπλύνει κάμποση υποκρισία...<BR/>Τα αποκεφαλισμένα γιασεμάκια μου, μοσχοβολούν μέσα από τα πολυκαιρισμένα φύλλα ενός βιβλίου... Μικρές ευτυχίες, φίλοι kai Files.<BR/>Καλή νύχτα σε όλους,<BR/>ΥιώταΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-54135292096895302182008-09-25T15:26:00.000-07:002008-09-25T15:26:00.000-07:00Και να σκευτείς πατριώτισα ότι το σπίτι μου στο Λέ...Και να σκευτείς πατριώτισα ότι το σπίτι μου στο Λέχαιο είναι ακριβώς πάνω στον Όρμο που ξεκίνησε ο Δίολκος για να ενωθεί με τον όρμο των Κεχρεών του Σαρωνικού.Απο πάντα η παραλιακή Κορινθία προσφαιρόταν γιά λύσεις και ιδέες καθώς απλώνεται καλίγραμμη μεσα στην αρχαιότητά της και δροσερή στα χείλη των κυμάτων.Πως να μην έχουμε το"δικαίωμα "λοιπόν "να ακούμε τα μυστικά του Κορινθιακου Βοριά και να χορεύουμε με ένα λευκό μαντήλι ;"<BR/>Ελάτε,πιαστήτε από το χερι μας ,να νιώσετε τη σοφή ρώμη του αρχαίου για την ορμή του μέλλοντος. <BR/>[Ε μα πιά ,μας πηρε μονότερμα ο Στράτος με το νησί του. ]<BR/><BR/>σπυροςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-76408338764459115072008-09-25T11:39:00.000-07:002008-09-25T11:39:00.000-07:00Γεια-χαρά σου, Σπύρο μου, Φίλε-πατριώτη!Ναί, η αρχ...Γεια-χαρά σου, Σπύρο μου, Φίλε-πατριώτη!<BR/>Ναί, η αρχαία Αιγιάλεια ξεκινούσε από τη Συκιώνα μέχρι την Ίλιδα...'αρα, έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε με τον Κορινθιακό βοριά, να μαθαίνουμε τα "μυστικά" του και δίκαια να... μας παίρνει ο άνεμος κι εμείς να χορεύουμε μ' ένα λευκό μαντήλι. Ο ναός του Ομαγηρίου Διός, στο Αίγιον -που χτίστηκε μετά από την Αρχαία Ελίκη- ήταν η εστία για ειρηνοποιούς προεστούς, πριν και κατά τη διάρκεια του Τρωϊκού πολέμου κ.λ.π.<BR/>Είμαστε μια κουκκίδα άμμου στις πανέμορφες ακρογιαλιές μας, μα υπάρχουμε!<BR/>Αγάπη και στις δύο Σοφίες σου, ΓιώταΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-88622433297284067732008-09-25T07:32:00.000-07:002008-09-25T07:32:00.000-07:00Μπράβο ρε Στράτο.Μπράβο σου δυό φορές.Την μία γιατ...Μπράβο ρε Στράτο.Μπράβο σου δυό φορές.Την μία γιατί έχεις ψυχή που νιώθει πολλά και την άλλη γιατι τα αφήνεις να ξεχειλήσουν από μεσα της με τέτοια όμορφα λόγια,μα και τόσο εκφραστικά.<BR/>ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ είσαι ωραία,ετσι όπως στέκεσαι στην πόρτα σου κυρία,με τα λόγια τα σωστά να βουτάν στο νου και την ψυχή σου. <BR/> σπύρος δαρσινόςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-49764317955284617952008-09-23T22:19:00.000-07:002008-09-23T22:19:00.000-07:00Γαβρίλη μου,Ως φίλοι πολλών ετών, έχουμε ανταλλάξε...Γαβρίλη μου,<BR/>Ως φίλοι πολλών ετών, έχουμε ανταλλάξει γνώσεις και απορίες πάμπολλες. Σ'ευχαριστώ, λοιπόν, που δημοσίευσες πάλι τις απόψεις σου, για το κείμενο-άρθρο στο 'Εμπρός" της Λέσβου, στον ιστοχώρο μου για τον Στράτο.<BR/>Με την ευκαιρία αυτή, θα χαρώ αν στείλεις μικρό κείμενο ή απόσπασμά σου, όπως και ποιητική σου εργασία, και <BR/>το ίδιο ισχύει για εκείνους που θα επιθυμούν να κάνουν το ίδιο.<BR/><BR/> (Αρκεί τα κείμενα να μη ξεπερνούν τις 100 με 200 λέξεις, και να μή... διαψεύδουν την φιλοξενία της "Οικοδέσποινας")<BR/>Φίλοι μου, πάνω σ' αυτή τη σελίδα, "αναγκάζω" κόρες κι εγγονές να την επισκέπτονται για χατήρι της ελληνικής, όπως έκανα και παλιότερα με τις κόρες μου όταν τις έβαζα να συμπηρώνουν ανάλογους χαρακτήρες στην παρουσίαση των θεατρικών μου, στην Ομογένεια ή και σε Δημόσια σχολεία που με καλούσαν.(εσύ,τουλάχιστον, αυτά τα γνωρίζεις). <BR/>Καλή νύχτα, λοιπόν, γ' απόψε,<BR/>ΥιώταΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-66035109182127142662008-09-23T21:43:00.000-07:002008-09-23T21:43:00.000-07:00Χαρά μου και τιμή μου, να έχω σαν "προμετωπίδα" δι...Χαρά μου και τιμή μου, να έχω σαν "προμετωπίδα" δικό σου πόνημα, στο ξεκίνημα της ιστο-επικοινωνίας μου. Θα κοσμεί τη "θύρα του νου και της καρδιάς" με τα ωραιότερα συναισθήματα. Μέντωρ και Φίλος μου, πλέον, εγώ σ' ευχαριστώ.Πάντα μ' επιτυχίες,<BR/>ΥιώταΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-23547995500786242752008-09-23T06:21:00.000-07:002008-09-23T06:21:00.000-07:00Για να έχεις τέτοια δύναμη ρομαντικής εμπνευσης να...Για να έχεις τέτοια δύναμη ρομαντικής εμπνευσης να γράψεις αυτά τα τόσο ωραία λόγια θα πρέπει να το αισθάνεσαι. χωρίς να το αισθάνεσαι δεν γίνετε να γράφεις, λοιπόν φίλε Στράτο σε μακαρίζω για τις νεανικές ρομαντικές σκέψεις σου και σε συγχαίρω για το γεμάτο έννοια και ζουμί άρθρο σου. <BR/> To ανωτέρο στο είχα ξαναστείλει, τώρα για να συντροφεύσω την Αστοριανή για την εύστοχη πράξη της το βγάζω στην επιφάνεια.<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-962519647764746970.post-73243452269508784502008-09-23T02:41:00.000-07:002008-09-23T02:41:00.000-07:00Αστοριανή, Τώρα, να πω σ’ ευχαριστώ; Είναι τόσο λί...<A>Αστοριανή</A>, Τώρα, να πω σ’ ευχαριστώ; Είναι τόσο λίγο… <BR/>Δεν έχω τι άλλο να προσθέσω… <BR/>Τα λόγια είναι περιττά! <BR/>Θα τ’ αφήσω να σχολιάσουν οι φίλοι σου. <BR/>Αυτό θα δείξει. <BR/>Ένα; Όχι τότε, <B>χίλια ευχαριστώ!!!</B>Μηθυμναίοςhttps://www.blogger.com/profile/00385827632710967989noreply@blogger.com