Παραπλανημένη Σελήνη...

(Στάφφορντ, Βιρτζίνια, 2015. Τα διαμάντια της Σελήνης. Σύνθεση Υιώτας)

( ο Παναγιωτάκης-Δημητράκης μας στα...ύψη των ξύλινων πύργων...)

(...οι επισκέπτες του πάρκου, στο Γούντριτζ)

(...και η Τζόυ, με τις κόρες της ... Μεγαλώνουν τα παιδιά γρήγορα...  Εμείς;;;;)

"2015... δερμάτινα, θαρρείς, τα φύλλα...  Υιώτα"

********************************************************

Κι ένα ποίημα, για να μη... ξεχνιώμαστε!!!

******************************

Παραπλανημένη σελήνη

Υπάκουα, η σελήνη σέρνεται, πάνω στη τροχιά 

του Ήλιου.

Αυτός, μεγαλοπρεπής. Αλάνθαστος. Εκείνη,

βλέφαρο μισόκλειστο,

αργοπορεί να γεμίσει το μπακιρένιο ταψί της

με όνειρα μάταια.

Αρχαίες οι μνήμες, ασφυκτυούν για την αμόλυντη ανάσα

των επερχόμενων εορτών.

Ανήσυχος ο άνεμος, κακο-ορθογραφεί τα λάθη. Επιδεικτικά σφυρίζει τραγούδια ανείπωτα, διασκεδάζοντας σε ένα χορό πολύχρωμων, ξεσπιτωμένων φύλων...

Οι λευκές μαργαρίτες, της καρδιάς αλκυόνες, 

σκορπούν τα πέταλά τους

καταγράφοντας ευαίσθητες επιθυμίες 

σε ντροπαλές ώρες.

Άπειρο συναίσθημα η ζεστασιά των χειλιών σου.

Προμηνύει φθινοπωρινή ηρεμία 

στα μισά του Νοέμβρη.

***************************************

Πάντα με την αγάπη,

Υιώτα