ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ,

01/03/.22

Όπως οι τυφλοί ψηλαφίζω του κορμιού σου την γνώση,

εξαλείφοντας κολασμένες υποψίες εικόνων σε ταξίδια άγνωστα.

Ακατάστατοι της καρδιάς σου οι χτύποι αγωνίζονται να

δραπετεύσουν μέσα από τα χείλη που σφραγίζουν την

αιωνιότητα… Αποκλείεται η αυγή να μαρτυρήσει ότι ο

πληγωμένος εγωισμός μου σε κρατάει δέσμιο. 

Μου ανήκεις, κι ας γνωρίζω της καρδιάς σου το μόσχευμα 

είναι νυστέρι στην δική μου. 

Αθόρυβα κυκλοφορούν οι νοσοκόμες -νυχτερίδες της νύχτας,

αγνοώντας τον μύχιο τρόμο που δεν μοιράζεσαι μαζί μου.

Ένα καλώδιο μετακινήθηκε από το ανήσυχο χέρι της καρδιάς

κι εσύ, άφοβα, με τον δείχτη σου έγραψες 

την πιο γλυκιά μας λέξη: "ΑΓΑΠΗ" !

Τούτη την λέξη συνάντησα, απόψε, 

σημάδι στα χνώτα του Καινούριου Χρόνου, 

υπογραφή ανεξίτηλη στον υπόλοιπο δικό μου χρόνο αναμονής,

ώσπου να σε αγκαλιάσω, λευκοντυμένη.

Α! Με ξέρεις. Αργά ή γρήγορα, κρατώ τις υποσχέσεις μου.

- Χρόνια Πολλά, Αγάπη μου.   Θα σε δω, αύριο, στου Αγίου Μιχαήλ, αν ο χιονιάς το επιτρέψει.