25 Νοε 2014

Ας ΕΙΝΑΙ Αληθινή η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ...



Ημέρα των  "ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ"

-εντός εισαγωγικών και μη-
αφού
όλος ο κόσμος "βράζει"
και τελειωμό δεν έχει...


Τα κογχύλια μου, φερμένα από ακτή αγαπημένη,
γέμισαν δάκρυα.
Είπα να τα στείλω να στεγνώσουν στον δικό μας Ήλιο...
μόνο που η θάλασσα μου θύμησε
ότι κι η δική της πίκρα δεν είναι συμπληρωμένη...


Μάζεψα τα τελευταία φύλλα 
και ανθούς
κι είπα στον αγέρα του Νοέμβρη να μη στέλνει την οργή του
γροθιές και πάγο.
Ο Δεκέμβρης παραφυλάει στη γωνία,
ψεύτικα γιορτινός... και τα παιδιά, 
πολλά παιδιά, 
γυρνούν ξυπόλητα
με πρόσωπα μαραμένα...

((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((())))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

Ας ευχηθώ Υγεία, Υπομονή κι Ελπίδα.
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα

22 Νοε 2014

...ας ήταν μόνο το κομπιούτερ, και ο πάγος... !!!

(Φωτ. Υιώτας: πίσω από το σπίτι μας)
Να ήταν μόνο το κομπιούτερ, 
Φίλες και Φίλοι μου αγαπημένοι!!!
...να ήταν μόνο το κρύο και ο πάγος!
Δυο εβδομάδες και, που περάσανε, πόσα πολλά συνέβηκαν! Πόσα πολλά είχα -κι έχω- να κάνω, και 
ΠΟΥ να βρω αρχή!:
Κλάδεμα των θάμνων, πλατανόφυλλα πεσμένα στο χώμα, ... ο τεχνικός, που δεν μπορούσε να βρει τα Ελληνικά στο νέο σύστημα...)

ΠΟΥ ακούστηκε να ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ 
η Γλώσσα των Γλωσσών (και να διαβάζεις έναν κατάλογο από την Αλβανική μέχρι την Ζούλού...)
και να ΜΗν εντοπίζεις την Ελληνική;

Μέχρι και ο Φίλος μου ο Γαβρίλης (Πύλαρος) μου έστελνε διάφορα άλλα προγράμματα...!!!

 Η μάϊκροσόφτ ΔΕΝ μας θέλει... ΓΙΑΤΙ;;;

Πέρα-δώθε, ώρες πολλές, έρευνα... 
μέχρι να αγοράσουμε νέο:
 το σύστημα του 2013!!!
για να έχω την Ελληνική, τελικά, να ησυχάσω!

Εντωμεταξύ, 15 γλάστρες (γιασεμί ολάνθιστο, ελιά, πορτοκαλιά -με ΕΝΑ πορτοκάλι!, ρολογιά,  δίφορες ανθισμένες νερατζούλες, λεμονιές, πικροδάφνες... κ.α. έπρεπε να καθαριστούν για να μεταφερθούν εντός, πίσω από τα μεγάλα παράθυρα...
- έλα μέση μου στην θέση σου...
(Φωτ. Υιώτας: Ρολόϊ και αστερίας)
(Φωτ. Υιώτας: Πικροδάφνη και ρολογιά...)
(Φωτ. Υιώτας: ανθισμένη λεμονιά...κι ο καπετάνιος του Δημήτρη)
Σαν να μην ήταν αρκετά όλα αυτά...
να σπάσει και ένα δόντι μου... να τρέχουμε χθες στο Φλάσινγκ, μισή ώρα και..., στον καλό μας οδοντίατρο...
να  ανάψει και να... φουμάρει η μηχανή στο πάρκινγκ του, ... κάποιο σωληνάκι είχε φύγει από την θέση του... το έφτιαξε,  κάπως , ο Δημήτρης... ξεκινήσαμε για το χάϊγουέι... μετά από δέκα λεπτά, φούντωσε...!!! να μη μπορούμε να ανασάνουμε!!! να μας κορνάρουν τα αυτοκίνητα... βρήκαμε και πιάσαμε άκρη δεξιά στο Σχολείο του Φράνσιζ Λιούις Μπούλεβαρντ και Χόρας Χάρντινγ, στο Φρες Μέντοους, 
φωνάξαμε για οδική βοήθεια... 
 - Θα πάρει μια ώρα , είπε η εταιρεία...
και...
Θεέ μου, που είμαστε;;;!!! 
-Βάλε φαντασία, λέει ο Δημήτρης, είμαστε στις Άλπεις... και πήγε πίσω να φέρει μια κουβερτούλα για τα πόδια!!! 
-Να, κοίτα, πώς θα τα κουνάς, ειδικά τα δαχτυλάκια...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αγαπημένοι μου,
καταφέραμε να μας φέρουν στο σπίτι, 
παγωμένοι, τρομαγμένοι, τα μάτια να κρύβουν τα δάκρυα 
-είχα, βλέπετε, και την έγνοια της ...καρδιάς του Δημήτρη!!!- 
Με το ζόρι έφτιαξα μια σούπα...
Η νύχτα;!
Δεν με έπιανε ο ύπνος! Τραβούσα τα σκεπάσματα για να δω ΑΝ θα το καταλάβαινε εκείνος -που κοιμήθηκε βαρύς σαν κούτσουρο!!!
Σήμερα, η γνωμάτευση ήταν ότι είχε χαλάσει ο θερμοστάτης... !!!

Τώρα, 9.31 μμ... Η υπερένταση στο φόρτε της...
Ακόμη νυστάζω, μα σας πεθύμησα κι είπα να δοκιμάσω και το νέο μου σύστημα...
Μέχρι εδώ, καλά πάμε. Να δω αν το  ¨βάλει¨ 
-και δεν το έχω... σώσει...

Καλή σας Κυριακή
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα