31 Μαΐ 2016

Το Δισκοπότηρο της Αγάπης

(Δημιουργία μου, "Το δισκοπότηρο της Αγάπης", αφιερωμένη στη "Φρεζια" για το υπέροχο δώρο της, όπως και η ακόλουθη...)


(Άλλη μία, για να το απολαύσετε κι εσείς)

Το δισκοπότηρο της Αγάπης:

Κρινόλευκα τα δάχτυλα. Η Τέχνη ρόδα ανθίζει.
Καράτια εικοσιτέσσερα λεπτής δημιουργίας.
Πράσινος κήπος, η καρδιά γοργοχτυπάει στου Μάη
το ώριο καταμεσήμερο, το χρόνο να προφτάσει...

Τούτα τα λεπτεπίλεπτα ρόδα εξαίσιας τέχνης,
ποτέ τους δεν θα μαραθούν, δεν θα φυλλοροήσουν.
Σε γιορτινή εκδήλωση
θα λάμψουν, θα μυρίσουν σεπτό φιλίας δώρισμα,
φτερούγισμα γαλάζιο.

Κι είν' του Βορρά ο άνεμος νέα πνοή στα ξένα.
Δέσιμο ακατάλυτο
στης θάλασσας το κύμα και στου ουρανού το σκέπασμα...

Κλείνω τα μάτια σε νωπή του νόστου λειτουργία.
Διάπλατη ανοίγω αγκαλιά
σφιχτά να σε τυλίξει,
να γίνουν ένα οι καρδιές
κι οι ροδανθώνες, ένας!
************************

Φρέζια μου, πάντα με την Αγάπη.

***********************************************
Μόνο 
που οι χαρές δεν σταματούν εδώ!!!!

(....και τούτη η ανθοδέσμη "Το κίτρινο ρόδο" είναι αφιερωμένη στον Ιντερνετικό ΑΚΡΑΤ (Αριστείδη, τον... δίκαιο, συμπληρώνω)
και
στους  "σχολιαστές" της σελίδας του, στο "ΜΠΟΡΓΚΙΝΙ" του!
Γίνεται να μην είναι "μετάληψη αγάπης" 
στην Ιντερνετική επι-κοινωνία μας;;;;

ΦΙΛΕ "ΜΠΛΟΓΚΕΡ  "ΑΚΡΑΤ"
σε Ευχαριστώ Θερμά.


(Ιδού και η δική του αξιολόγηση)

29 Μαΐου 2016

ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ.... "ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ"

Έδρα Παγκόσμιος, τόπος ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ...
 Άγνωστο πως ένα κύμα ίσως θαλασσινό 
μου ήφερε μια υπέροχη ποιητική συλλογή.


Μαζί με τον ήχο των κυμάτων ήλθε και μια Ελληνική φωνή . 
Μια Ελληνική φωνή ανθρώπινη πανανθρώπινη δηλαδίς. 
Στα γνωστά λημέρια των blog είναι η ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ.

Μόνο και μόνο ότι είναι συνμπλοκερ θα αρκούσε για να γράψω καλά λόγια.

Δεν είναι όμως αυτό. 

Είναι ότι τα ποιήματά της είναι ΠΟΙΗΜΑΤΑ. 
Τα παίρνεις τα βράδυα στο κρεβάτι σου και κοιμάτε κανείς αναπαμένος. Πληγωμένος καμιά φορά από τα ξένα

"Δύστροπη Μάνα, γη της Επαγγελίας!
Κάθε που τεμαχίζω το κορμί σου, ανατριχίλα...."

Τες πάντων ήλθε στα χέρια μου αυτή η ποιητική συλλογή...

 Ήμουν χάλια μήνες τώρα δεν την έπιανα... Την έπιασα και καθάρισαν ούλα!

ΈΦΥΓΑΝ. 

Γιατί γράφουμε ούλοι ποιήματα αλλά ΠΟΙΗΤΑΔΕΣ είναι λίγοι...

Ο φάκελος που ήλθε η ποιητική συλλογή στις αντάρες των προσωπικών καταστάσεων εχάθη..
 Διευθύνσεις να στείλω στον αποστολέα αυτό που έταξα και ΈΧΩ
 δεν υπάρχουν πλέον. 
Ανταριασμένες εποχές περνά καθένας στην ζήση αυτή...

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑ ΠΟΥ ΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟΝ ΠΟΙΗΤΗ

19 Μαΐ 2016

... ζωντανούς συντρόφους χρειάζομαι... Ζαρατούστρα

"... ζωντανούς συντρόφους χρειάζομαι, που με ακολουθούν, γιατί θέλουν να ακολουθήσουν τον εαυτό τους...  " γράφει ο Φ. Νίτσε στο βιβλίο του για τον Ζαρατούστρα...
...θα μπορούσα, δίχως φόβο και πάθος, να δώσω την παραπάνω
 ρήση για τον φίλτατο Μάκη Τσιλιάνο (και φιλί στην γλυκύτατη
 του Έφη), τον φίλο διανοητή, και ιδιοκτήτη γραφείου ταξιδίων
 "ΗΛΙΟΤΟΥΡΣ", στην Αστόρια.

Πολυσχιδής Κεφαλλονίτης (Πύλαρος, Αργοστόλι), έμεινε στην
 Νότια Αφρική, μετά στην Νέα Υόρκη... πηγαινορχόταν και στο
 αγαπημένο του Αργοστόλι... 
(να δημιουργήσει Βιβλιοθήκη, με το όνομά του)...
Δεν θα αναφερθώ στο ακούραστο βιογραφικό του σαν 
ποιητής-λογοτέχνης--θεατρογράφος-επιχειρηματίας... 
Θα αντιγράψω 
"δόσεις ...ποιητικές από τα "ΑΛΛΟΙΩΣΧΗΜΑ,
ΕΚΑΤΟ (100) Σονέττα",  
από τις Εκδόσεις ΔΡΟΜΩΝ, Αθήνα, 2010,
και άλλες του συλλογές:

Παθιασμένος με την ποιητική φόρμα του σονέττου, ο Μάκης. 
Συχνά τον "πείραζε" ο Νίκος Σπάνιας... "Σεξ(!)πυρικό" τον έλεγε...
 και γελούσε ο Μάκης... 
 Χρόνια αξέχαστα... 
στο Γραφείο του, στην Αστόρια...
Είχε τόσο πολύ "υλικό" από την ζωή του στην Νότια Αφρική 
(Γιοχάνεσμπουργκ)... και τον ρωτούσα:
"- γιατί το αφήνεις στην λήθη;;;  -Άστο... θα δεις κάμποσο στα 
ποιήματά μου... μου έλεγε. "
Φίλος αγαπητός, φιλότιμος, γελαστός. Συχνά έδινε τόπο στην οργή,
για πολλά πράγματα.. Η φιλοσοφία του, βαθειά, πολλάκις
 προκλητική. Οξύμωρη.

Όμως, ο Μάκης, 
έχει κάμποσο καιρό που βασανίζεται με την υγεία του. 
Πολλές οι αιτίες που δεν μπορούμε να τον επισκεφθούμε, είναι
τόσο μακριά, από μας τουλάχιστον: στο Μπρονξ..  
*********************************************
Αποσπάσματα:
...Από το βιβλίο του: "Ανισες Φωνές"
..........."Κρύβει μια δαιδαλώδη ο Ευρωπαίος ψυχή
που βγαίνει η σωτηρίας της απ' την αγωνία.
Της μαύρης σάρκας φυλακή είναι η προσευχή
και ο Ιησούς στην πείνα της άλλη μια τυραννία..."
**********************************************
  Από τις "Εμπειρίες"                                                               
" ...Στη Νέα Υόρκη πρέπει πάντα να κερδοσκοπείς.
Τί δείχνεις είσαι! Κι ό,τι σκέφτεσαι ή μιλείς
ή φίλους κάνεις, κέρδος νά'χεις να κοιτάς.

Παντρεύεσ' άλλον αριθμό κι οι δυο γεννούν
έναν τρίτον!...  Κι όταν πεθάνεις, μη ξεχνάς
πως και τους νεκροθάφτες τους φιλοδωρούν.
*********************************************
Από τα "Αλλοιώτροπα Ερεθίσματα"
...Έχω ένα κάστρο γνώσης χτίσει στο μυαλό μου
και θα σου δώσω, νά'μπεις μέσα, το κλειδί.
Μη φοβηθείς από τους ίσκιους πού'χω εντός μου.
Έχω ένα κάστρο γνώσης, στο μυαλό μου.
....

**********************************************
Από τα "Αλλοιώσχημα"

Αποδιάβα Λαμπρή σ΄έχω στο νού μου, 
γυναίκα να γυρνάς στον Αη-Θανάση!
Μες στα ανθισμένα σπάρτα είχα γιορτάσει
τον έρωτα, μαζί σου, τ' όνειρού μου.

Έμπειρη εσύ, κι εγώ παιδί δειλό,
βίας ξεβύζωμα, το 'γγίξιμό μου!...
Τα δόντια σου, σημάδια στο λαιμό μου,
σε ρίγος με δονούν απατηλό!...

Συμφοριαμένος στην ανημποριά, 
έντονα σε θυμάμαι, ηδονικά...
Με προσπερνάς, σήμερα, μες στην πόλη,
γρια κυρία, αμίλητη, σκυφτή!

'Εχεις ξεχάσει εκείνο το παιδί και την λατρεία 
της σάρκας 
στ΄Αργοστόλι; (Ν.Υ. Λαμπρή 2008)
***************************************
Μάκη μου,
σε... ποιο νέο πλανήτη, μακριά μας κατοικείς;
ποιο βραδυνό αστέρι έχεις και τόσο σε πλανεύει;
Άφησε λίγο φως, να μπει, να νοιώσεις ευτυχής
κι ας μην ακούς γνωστή φωνή π' απόψε σε γυρεύει...

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΟΥ
Φίλε μας.
Υιώτα και Δημήτρης, Γουέστμπερυ, Λ.Ι.











Μα ζωντανούς συντρόφους χρειάζομαι, που μ' ακολουθούν, γιατί θέλουν ν' ακολουθήσουν τον εαυτό τους - κι εκεί όπου εγώ θέλω.
Ένα φως ανάτειλε μέσα μου: Όχι στο λαό, μα σε συντρόφους να μιλεί ο Ζαρατούστρας! Δεν πρέπει να γίνει ο Ζαρατούστρας ενός κοπαδιού βοσκός και σκυλί!

16 Μαΐ 2016

..".Βρέθηκε ένας άπονος καιρός.."




(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2015)
..."Βρέθηκε ένας άπονος καιρός να μας ενώνει
Και να μας χωρίζει ταυτόχρονα". Ιστοσελίδα: Στρατής Παρέλης, 5-16-16


Το ξέρω: Αν δεν στίψεις την καρδιά, νόημα δεν βγαίνει... Κι είναι φορές που ο Ασταμάτητος νους σου, φίλε Ποιητή, 
"μπλοκάρει" και τον δικό μου, και μονολογώ:
-πότε θα σταματήσεις, να πάρεις μιαν αναπνοή... να σε ...προφτάσουμε!

Στο τελευταίο σου βιβλίο: 
"Γραμμές Σκηνοθεσίας..."

με το ρόδο της ψυχής σου στο εξώφυλλο,
 ο νους σου ακούραστος, ασταμάτητος, προδίδει την καρδιά σου.

Η ευαισθησία γίνεται μαγνήτης του δικού μας νου κι αν 
κάποιος δεν είναι εθισμένος στον τρόπο της γραφής σου, 
θα πρέπει να υποφέρει για να σε κατανοήσει.

Ευτυχώς που για μένα -έχοντας όλα σου τα βιβλία-
είναι ξεχωριστή ικανοποίηση.

Δεν κάνω για "κριτική"! 

Τις απόψεις μου γράφω.

Γι' αυτό αντιπαραθέτω, φιλικά, ένα από τα δικά μου,
από το 
"Γραμμένα με αίμα"

ΚΥΡΙΑΚΗ
(σελίδα 77, "Γραμμένα με Αίμα", 2010)

-Να, λοιπόν που πρόφτασες την Άνοιξη
πριν γυρίσει, Κυριακή μεσημέρι...

Εσένα,
που σε μαγεύουν τα γιασεμιά που δεν χάρηκα, 
κι εμένα
που με πνίγουν οι ανάσες 
από το φορτωμένο αγιόκλημα.

Είμαστε τόσο κοντά και τόσο χώρια
στον τόπο σου, -τον τόπο μου-,
τον εκπληκτικό!

Χαρούμενη ας είναι η γιορτή
που με γέλασε.

Ένα κερί θα σιγολάμπει στην μνήμη.

Στην επιστροφή,
αν μέχρι τότε αξίζει,
δεν θα χρειάζονται πλέον λόγια, 
ούτε μουσική, 
ούτε ήχος.

Εσύ, εγώ, και το συναίσθημα!

Όλα τα άλλα
θα κυλήσουν σαν το νερό, να βρουν 
την εκβολή τους
για την μεγάλη επιστροφή στο σύμπαν.

**************

Στρατή μου,
Εύχομαι να το δεχτείς
δώρο της υπερατλαντικής καρδιάς...

Φίλες και Φίλοι μου, Καλή σας εβδομάδα,
Υιώτα



13 Μαΐ 2016

Ενα ακόμη "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" στον Ε. Κήρυκα Ν.Υ.


Ένα βελούδινο τριαντάφυλλο έχει δική του γλώσσα. 

Είναι χαρά μου να το αφιερώσω στην εφημερίδα: "Εθνικός Κήρυκας και στο προσωπικό του, 
εδώ και στην Αθήνα"
για ένα ακόμη "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" !

Δεν είναι κομπασμός, Φίλες και Φίλοι μου!

Είναι η εκτίμηση!
Είναι η αγάπη.
και
 η απόδειξη: στο πασχαλινό "ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ"-ένθετο, μια ολόκληρη σελίδα με βιβλία μου από την βιβλιοθήκη τους

ενώ στο  στο άλλο, με τις ευχές του Πάσχα, η καταχώρηση μου ήταν στην "Πασχαλινή Λογοτεχνία"!
Ανωθέν μου, ο Παλαμάς, η Δημουλά, και ά.
Φάροι της Ελληνικής μας Λογοτεχνίας!

Φίλοι με ρώτησαν αν το ήξερα, ειδικά για την ολοσέλιδη παρουσίαση...
είπα: ΟΧΙ
διότι αν "ναι"..., θα είχα συμπεριλάβει και το πρόσφατο βιβλίο μου:
ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ
που ακολουθεί...


Θεωρώ ότι σαν ομογενειακή λογοτέχνις με τόσα χρόνια δραστηριότητας, έχω δικαίωμα να χαίρομαι γι' αυτή την εκτίμηση και αντεύχομαι στις δικές τους ευχές.

Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα

6 Μαΐ 2016

ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟ ΦΙΛΙ

( φωτο-σύνθεση Υιώτας: Τα δάκρυα της καμέλιας. 2016)

Έπρεπε Μάνα να γινώ, ΜΑΝΑ, για να σε νιώσω!

ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟ ΦΙΛΙ*

Ποια ψήνει σπιτικό ψωμί το μετα-μεσονύχτι
και τίναξε στο στρώμα μου του μισεμού το δίχτυ!
Τί αίσθηση! Τί νάρκωση!
Μη φταίει τ’ Αυγούστου η λαύρα
που ξύπνησαν οι αισθήσεις μου σε νοσταλγίας αύρα…

Βρέξε, Θεέ της ξενιτιάς, μη το αρνιέσαι. Όχι!
Να αναθυμιάσει τούτη η Γη Πατρίδας πρωτοβρόχι.
Βρέξε! Ν΄ αγγίξω το καυτό χώμα με το κορμί μου,
ίσως πιστέψει η καρδιά τούτη τη γη δική μου!

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

Ποια ψήνει σπιτικό ψωμί; Ποια τον καϊμό ματώνει
και τραγουδώ μεσάνυχτα σαν πληγωμένο αηδόνι;
Ποιος θα γιατρέψει την πληγή; Βάλσαμο ποιος θα φέρει;
Γλυκό να δώσω το φιλί στης μάνας μου το χέρι;

Αν είναι κόρη η θάλασσα που στέλνει τα φιλιά της,
κάνε, Θεέ μου να πνιγώ βαθιά στην αγκαλιά της.

Ποια ψήνει σπιτικό ψωμί!!!
*
1989: Α΄ βραβείο, Γιοχάνεσμπουργκ. Μελοποιημένο από την ίδια, 1976, πρώτη έκδοση: «Στην άλλη Όχθη». 
40 χρόνια!


(Φωτο-σύνθεση Υιώτας)



HAPPY MOTHER'S DAY!

Να έχετε χαρούμενη μέρα 
στην εορτή για την ΜΗΤΕΡΑ!
 Όπου και να είναι, πάντα σας σκέπτεται 
με Αγάπη.

Υιώτα