ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ - εφημερίδα Νέας Υόρκης

 

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!        ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!    

( από το ΦΕΪΣ-ΜΠΟΥΚ, όπου ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Φωτο-συνθέσεις Υιώτας, Απρίλης 30, 2019 )

******************************************************************

  Κ Α Λ Η    Α Ν Α Σ Τ Α Σ Η 

**********************************************************************************

5 Years Ago

See your memories

Active

Yiota Spanou Stratis      April 30, 2019

  · 

Shared with Public

ΕΚΕΙΝΗ * ΚΙ ΕΣΥ *

(Στην Πολυαγαπημένη Μάγδα

και στον φίλατο αδελφό του νου, Στρατή Π.)

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. Πάσχα 2019)

ΚΑΠΟΙΟΣ *

Κάποιος -πότε-πότε- πρέπει να βλέπει τον τόπο μου

να μου ανανεώνει τα κρυσταλλιασμένα δάκρυα,

να φορτίζει το μειωμένο οξυγόνο μου, να θροϊζει από την ανηφόρα

τα άγρια χορτάρια στους τάφους των αγαπημένων μου

-εκεί στη δεξιά άκρη της μικρής νεκρόπολης

των ταπεινών...

Πολυταξιδεμένο μου περιστέρι όπου τα φτερουγίσματά σου παραβγαίνουν με του βοριά το σφύριγμα,

τα μάτια σου αντιγράφουν τους κύκλους που σε συνοδεύουν

στην φωλιά της στοργής

για το λαχταριστό άκουσμα των νεογνών που ασταμάτητα τιτιβίζουν

περιμένοντάς σε.

Το ταξίδι δεν είναι πάντοτε εύφορο. Η διαδρομή δεν είναι ακούραστη.

Ούτε κι ακίνδυνη.

Η καρδιά όμως, ματώνει τη σκέψη, μουδιάζει τα δάχτυλα όπου

αντί να καταχωρούν τον έναστρο ουρανό

ή να ιχνογραφούν απάτητες οροσειρές που εναλάσσονται,

κρατούν σφιχτά το τιμόνι ασφαλίζοντας την ροή του νου μη χαθεί

αυτός ο ευλογημένος οίστρος...

...κι ήταν

κάποια άλλη ψυχή -κάπου είκοσι φεγγάρια και πλέον-

που έστριψε θεληματικά στον κατήφορο να με δει-

κι ας ήξερε ότι εκεί δεν ήμουν...

Ρώτησε, κι ακούμπησε τα πέλματα εκεί όπου ίχνη ακόμη υπήρχαν από την άμμο και τη σκόνη που μας κληρονόμησε

η οργή του Σελινούντα*,

προχωρώντας αποφασισμένη τη σκια ή την ψυχή μου να ανταμώσει...

Στο στενό δρομάκι της ανέχειας, το πανύψηλο πεύκο μου την ευλόγησε,

το ημιάνοιχτο πράσινο παραθυρόφυλλο -μαγικό "εργόχειρο"

του πατέρα,

σιωπή της έγνεψε,

με το δεντροπερίβολο να ανθίζει δίφορα για να μου μεταφέρει

την αξέχαστη ευωδιά του

ήδη ενσωματωμένη εδώ, στην άλλη όχθη!

Δυο Φίλοι,

Αυτή

κι Εσύ,

που δέσατε το εύθραυτο νήμα της πρώτης ανάσας μου,

που κάνατε σώμα επιστροφής τα κρυφά μου δάκρυα,

που ζυμώσατε ψωμί Πασχαλιάτικο το μεγάλο κενό της απουσίας μου...

Ευχαριστώ σας, Φίλοι πολύτιμοι, Αναστάσιμοι.

Ίσως κάποτε, να δανειστώ τις πανάγλυκες

εικόνες

από τα μάτια σας.

All reactions:

2You and Χριστίνα Κοκοτή

1 comment

Like

Comment

Maria Fasoula

Καλημέρα σας καλή Πρωτομαγιά σε όλους μας να μαστέ όλοι καλά και καλή ανάσταση σε όλους

• 1m
• Like
• Reply    ΕΥχαριστώ θερμά, ΧΡΙΣΤΪΝΑ, και Μαρία. Καλή Ανάσταση. Υιώτα
•