3 Απρ 2009

ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΠΕΖΟΔΌΜΙΑ του Γαβρίλη!


Τα κίτρινα ανθάκια
δεν είναι για ν' αλλάξουν ή να προσθέσουν κάτι που έλειπε στο νέο βιβλίο του Γαβρίλη. Μετά από μια συζήτησή μας γύρω από τις "λευκές καμπανούλες" του κήπου μου, μου είπε γι' αυτά τα ταπεινά ανθάκια που θυμώταν στο νησί του, και που σαν καθρέπτες αντανακλούν το φως του ήλιου συμπτωματικά στην πίσω αυλή μου... Το θεώρησα "γούρι" για το βιβλίο του και του έκανα αυτή την μικρή αλλαγή, πάντα με την άδεια της καρδιακής φιλίας μας.
Οι ιστορίες του, αγνές,
εύγλωττες, με ξεκάθαρη ευφυία,
θα μπορούσαν, τουλάχιστον μερικές, ν' αποτελέσουν θέμα
στα Ελληνικά σχολικά βιβλία όπου η Απόδημος Λογοτεχνία λάμπει
δια της Απουσίας της... Εύγε! Γαβρίλη μου.


Υιώτα Στρατή,

"Αστοριανή"
Νέα Υόρκη

12 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
Καλορίζικο! Καλοτάξιδο! Με αλμύρα της θάλασσας νοστιμεύεις τις ώρες της επικοινωνίας μας και σε συγχαίρω, όχι μόνον για την ευφυία του μυαλού σου μα και για την επιμονή σου να βγάζεις ένα βιβλίο από την αρχή ως το τέλος δικό σου!
Γνωρίζω ότι και τα περισσότερα από τα βιβλία σου έχουν δημιουργηθεί κατά τον ίδιο τρόπο, -αυτά να "Βλέπουν" οι ...καθαροί έλληνες της Ελλάδας μας, ως
και τί προσπάθειες κάνουμε οι περισσότεροι από μας, για να δούμε τους πνευματικούς μας κόπους να μη χάνονται...
Εύγε και πάλι, Φίλε διανοητή με την κυριολεκτικά αφρολουσμένη καρδιά.
Πάντα Φίλη σου,
Υιώτα Στρατή,
ΝΥ
--------------------------------
ΥΓ.:
ένα "Ρ" (!!!) που πήδηξε έξω από τον τίτλο του βιβλίου σου, όταν σου έγραφα, κι έγινε "ψιλή" (!!!)
μη του ...κακιώσεις. Έτσι γίνεται όταν δακτυλογραφείς με... ευφορία!
Άστο! είναι "κιουτ" που λέμε εδώ, σου δημιούργησε μια νέα λέξη!
Βλέπεις, δεν συνηθίζω να πηγαίνω στο "γουόρντ" πρώτα, και μετά να τα μεταφέρω εδώ!
...Κακή συνήθεια "αυτοπεποίθησις..., φίλε μου"
Και πάλι συγχαρητήρια,
Υιώτα

pylaros είπε...

΅Ευχαριστώ για τις ευχές σου, αγαπητή Υιώτα αλλα΄σκέφτηκα ίσως να πάω στο ποτάμι να ακούω αυτό το ρρρρρρρρρρρ
συνεχώς, ώστε να με ανταμείψει για την απουσία του.
Έτσι το λέω στα αστεία.

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Έλαβα σήμερα το "χειροποίητο" βιβλίο του Γαβριήλ και το κράτησα για αρκετή ώρα στα χέρια μου. Και γιατί, πάνω-κάτω, γνώριζα τη "διαδρομή" που είχε για να εκδοθεί και ομολογώ πως ξεπέρασε τις προσδοκίες μου, “εμφανισιακά” εννοώ. Πρόλαβα και διάβασα τον πρόλογο και για ειδικούς λόγους το τελευταίο διήγημα και μπορώ, άφοβα να πω πως είναι από τα καλύτερά του.
Εύχομαι, φίλε μου, να είναι καλοτάξιδο και να συνεχίσεις να γράφεις διότι σε χρειαζόμαστε.

Όσο για σένα Υιώτα συνεχίζεις να μας εκπλήττεις με τη νέα σου τέχνη!

Οπότε εγώ μπορώ να αποχωρώ...

Να 'στε καλά!

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
Αυτό το "Ρ" μπορεί να πήγε και στο Ήστ Ρίβερ*!!!
Από δω και πέρα, κάθε φορά που θα περνάς το Τράιμποροου Μπριντζ* να λες "Γεια σου ΡΡΡΡ"!
Όμως, αν κάποιος είναι "γαλλικής" προελεύσεως... δεν θάλεγε το Ρ όπως το Γ ? (κατά το παλαιόν...=
"...Γ - αβάτα με γ -ρ-μάς..."

*το ήστ ρίβερ==ανατολικός ποταμός
*τράιμποροου μπρίτζ= η γέφυρα του τράιμποροου= των τριών κομμητειών της ΝΥ...


Τώρα, για την βοήθειά σου, Στράτο μου, να είσαι πάντα "σταντ-μπάι"=
να είσαι εκεί...!!!

Σας χαιρετώ όλους,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Α! ξέχασα!
και τα ανθάκια?
=Μαρτιάκια... από το ότι βγαίνουν τον Μάρτη.
Αν έχετε άλλο όνομα, να μας το πείτε!
Υιώτα

Σπυρος Δαρσινός είπε...

Καθε φορά που βγαίνει ένα καινούριο βιβλίο ,από Ελληνα της διασποράς,μου φαίνεται ότι γεννιέται ένας ακόμη Ελληνας.Πόσον μάλλον όταν ειναι του Γαβριήλ,που τα συλλαμβάνει,τα γεννάει ,τα βαφτίζει στη θάλασσα των αναμνήσεων και μετά τα ντύνει μόνος του.Με το καλό να βγει στη ρούγα Γαβριήλ,και κάθε του έκφραση να ειναι μιά στάλα γλυκιάς αρμύρας

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, τι μου κάνεις τέτοια ώρα και πρέπει να ξυπνήσω στις 6;
Καλοτάξιδο, Γαβρίλη μου!
Θα έρθω αύριο βράδυ για κλέψιμο, ελπίζω! Θα πάρω και μεγάλο σάκο, γιατί έχω μεγάλη γύρα!
Τι υπέροχες, φώτο! Κέντημα!
Τα λέμε! Μπράβο! Φιλάκια! Μπράβο!
Εύγε!

pylaros είπε...

(Καθε φορά που βγαίνει ένα καινούριο βιβλίο ,από Ελληνα της διασποράς,μου φαίνεται ότι γεννιέται ένας ακόμη Ελληνας) αυτά είπε ο Σπύρος το επικροτώ.

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και τις ευχές σας, Υιώτα, Σπύρο, Μυθημναίο, και Δεστ'πα.

Γβαριήλ
http://pylaros.blogspot.com

Σπύρος Δαρσινός είπε...

Γαβριήλ ,σε ευχαριστώ γιά τα 'ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ"
που μου έστειλες.Απλό και όμορφο
εξώφυλλο.Μέσα όμως είναι οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια.Θα τα περπατήσω ένα ένα με τα κουπιά σου.Και είμαι βέβαιος πως θα είναι ένα όμορφο ταξίδι.

orfia είπε...

Μπαινω και σας διαβαζω αρκετα συχνα! Αλλα μολις αποψε προσεξα οτι ειστε Αιγιωτισα και η εκπληξη πολυ μεγαλη... δεν ειναι και του πιο συχνο πραγμα του κοσμου να συναντας καποιον απο την μικρη πατριδα... Αιγιωτισα και εγω -αν και κατοικω στην Αθηνα- και συγκινηθηκα απο τις φωτογραφιες της Αλικης, της Ροδοδαφνης, της εκκλησιας του Αι Νικολα. Ναστε καλα εκει πουστε μακρια, το επισκεφτεστε το Αιγιο? Καλο σας βραδυ.

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιωτάκι, φιλιά!Μην σηκώνεσαι! Φεύγω γρήγορα! Άλλη φορά!

Αστοριανή είπε...

Ώραία κι ευγενική μου Αιγιώτασσα...
κι εγώ κατοικούσα στην Αθήνα και τωρα -για 39 χρόνια!!! στη ΝΥ!
Εσύ πού είσαι!
Αν θέλεις, πήγαινε στο

Yiotas@optonline.net

ki afhse dyo kouventes!!!

Xarika poly,
Yiwta