25 Ιουλ 2009

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ; !


Φίλες και Φίλοι,

της... Άνοιξης, του Καλοκαιριού... του Φθινοπώρου... του Χειμώνα...

(αν και όπως το πάει, δεν θα έχουμε τέσσαρες εποχές, ίσως δύο και κάτι εκπλήξεις-μικρο-αλλαγές... στα ενδιάμεσα)

Κάπως, απόψε ξενυχτώ, και ύπνος δεν με πιάνει... (κι ας μην έχει...πανσέληνο...

κι ας είχα μια μέρα μαζεύοντας μεταξένια κολοκυθολούλουδα και φτιάχνοντας τα "ντολμαδάκια γεμιστά" στο φούρνο..., πεντανόστιμα και δίχως κρέας, μάλιστα)

Απόψε ανακάλυψα ότι κάπου, μέσα σ' αυτά τα αόρατα κύματα, υπάρχει κι άλλη μια "ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ" το νούμερο 2!!!

κλωνοποιημένη (!!!) από μια ΦΙΛΗ των ιστοσελίδων:

το αγαπημένο "Κυκλάμινο του βουνού" (λατρεία και των δυο μας για τα κυκλάμινα!) που για κάμποσο καιρό έχει ξανα-βαφτιστεί ως: "ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΕ.ΣΤΑ.ΠΑ."!!!

Η Κατερίνα, λοιπόν, με την πελώρια καρδιά της, -κάπως συγγενεύει με την δική μου-

ετοίμασε μια δεύτερη "Αστοριανή",


"ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ" !!!

"ΦΙΛΙΑΣ ΕΝΕΚΕΝ" και μάλιστα ανιδιοτελούς φιλίας, συμπληρώνω.

Τί ομορφιά και τί ανάρτηση!
Τί πλούσιο εσωτερικό κόσμο έχει αυτή η κοπέλα, την οποία στο πρόσφατο σύντομο ταξίδι μας στην Ελλάδα δεν κατάφερα να την γνωρίσω, κι ας μας περίμενε...

Πώς να την ανταποδώσω;

Με τίποτα δεν ανταμείβεται!

Ένα λουλούδι από κείνα που αγαπώ, που αγαπούμε κι οι δυο μας, θα είναι το δικό μου "ΦΙΛΙΑΣ ΕΝΕΚΕΝ"...

Απλά, μαζί με το "Ευχαριστώ" μου, θα είναι κάτι που ελπίζω να το δεχτεί μ' αγάπη.
..."Δεν... στάπα, Κατερίνα μου, μα... σου τα στέλνω απόψε, με την καρδιά μου..."

Βαφτιστική σου..., και φίλη σου,

Υιώτα
Αστοριανή (λουλούδι του ...Ηλίανθου, όπως με λέει κι Κατερίνα μας)

21 σχόλια:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Ρε, Γιώτα;! Τι κάνουμε;
Μπήκα για δυο λεπτά κι έπαθα πλάκα!
Δεν έπρεπε να βγάλεις ντουντούκα! Απλά το περέλαβα εγώ, γιατί εσύ δεν προλαβαίνεις να γράφεις και να μαζεύεις βραβεία!
Άλλωστε η κίνηση υπήρχε!
Ωστόσο, ξέρω τι χαραχτήρας είσαι και σε καταλαβαίνω.
Ένα σου δίνουν, χίλια επιστρέφεις!
Λοιπόν, άσε με να φύγω τώρα και το βράδυ σου τα "ψέλνω" καλύτερα!
Φιλάκια!
Είδα στο μπροκρόλ μου τα κυκλάμινα (φυσικά και τα έχω νοσταλγήσει!) και είπα, κάτι θα γράφει γι' αυτά!
Κι είδα... που μου την έφερες πλαγίως!
Καλό! Ευχαριστώ! Γούρι!
Εν τω μεταξύ, βάλε καμιά νέα ανάρτηση, γιατί νιώθω πολύ άσχημα, όταν μιλούν για μένα!
Τι να πουν τώρα οι φίλοι;
Ναι, "συμφωνούμε" ή "Τι ωραία, τι καλά;"
Φιλάκια!
Χάρισέ μας ένα ποίημα με νόημα!
Άντε! Όλο για τους άλλους μιλάς!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Ε, καλά! Σιγά που θα το 'βγαζες, εσύ!
Ήρθα και το πήρα, για να το κρατήσω στις ΣΤΙΓΜΕΣ μου!
Καλά λόγια δεν λέγονται εύκολα και κυρίως στις μέρες μας.
Κάτσε να δεις σχόλια που θα μαζέψεις, τώρα!
Ο κόσμος πάει διακοπές, Γιώτα μου!
Δεν κάθεται σαν κι εμένα μέσα!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Πάμε!
Ένα ένα!
Συγκινήθηκα πολύ μόλις είδα τα κυκλάμινα και μάλιστα προορίζονταν για μένα!
Φυσικά και δεν το ξέχασα το κυκλαμινάκι μου.
Θα γυρίσει όμως, όταν... θα μπορεί!
Όρκος και τάμα, μαζί!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Εκεί που έλεγες για τις εποχές, νόμιζα πως ήταν σπόντα για τα κυκλάμινα... αλλά το πήγες στον καιρό!
Πάντως, η αλήθεια είναι πως είχε κι αυτό τις εποχές του!...

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Όσο για τους κολοκυθοανθούς και τα ντολμαδάκια, εκεί, όντως σε ζηλεύω!
Αχ και να μούστελνες μια μερίδα!
Δε θα' ρθεις ξανά;
Θα σε βάλω να μου το μαγειρέψεις, γιατί εγώ το βαριέμαι. Όχι όμως στο να το φάω!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Κλωνοποιημένο!
Ακριβώς!
Παρά είχα κλέψει απ' το δικό σου!
Το φθινόπωρο όμως, θα σου το κάνω αγνώριστο!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Το ανιδιοτελούς, δεν το κατάλαβα!
Γιατί; Υπάρχει κι αλλιώτικο;
Είδες κανέναν να πληρώνεται στα μπλογκ;
Άμα είναι, πες μου, να βγάλω κανένα φράγκο, που λέει και ο άντρας μου ότι χασομεράω!
Κι εσύ πάλι, γι' αυτό μου στέλνεις ρούχα;
Γιώτα μου, χαλάρωσε!
Ποτέ δεν δίνουμε στους φίλους κάτι, για να πάρουμε!
Έλληνες είμαστε! Ξέχασες ότι ο Έλληνας έχει φιλότιμο;

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Πόσα σχόλια μαζεύτηκαν;
Πάμε και στην καρδούλα μου:
δεν είναι μεγάλη, Γιώτα μου!
Μικρή και προβληματική είναι... αλλά, τέλος πάντων!
Όσο ζήσουμε!
Πάντως τα λόγια μας θα αιωρούνται στον αέρα...
κι αυτό:
Μ' ΑΡΕΣΕΙ!
Φιλάκια Γιώτα μου!
Να σε χαίρονται όλοι!
να είσαι γερή!
Εγώ έκανα ότι ένιωθα. Σκέψου ας πούμε η Ελένη Γκίκα ή ο Μάνος Ελευθερίου να μου κάνανε κάθε μέρα τεμενάδες!!!
Παιδί μου είσαι καλλιτέχνης και σε θαυμάζω, όπως και τους άλλους και πολλούς άλλους, αλλά, δεν προλαβαίνω!
Φιλούσκια, έφυγα!

Καλό μας ξημέρωμα!

Μηθυμναίος είπε...

Ευχές κι από εδώ να είναι καλοτάξιδος ο 2ος Ηλίανθος!!!

Επαναλαμβάνω: Ό,τι γίνεται με αγάπη επόμενο είναι να έχει επιτυχία!!!

Ευχές από καρδιά!!!

Αστοριανή είπε...

Αχ! Κατερίνα, Καρδερίνα!!!!!!!!!!!!!
αν 'ηταν "μια μαντίλα κι ένα φουλάρ'"(αξεσουάρ,απαραίτητο θεατρικό συμπλήρωμα για το σκετς της κορούλας σου) τόσο μεγάλη υποχρέωση... πες μου το να στείλω κι αλλού, ίσως μου... τυπώσουν και κάνα μυθιστόρημα.........
Μάθε , βρε κορίτσι μου, να δέχεσαι την αξιολόγηση και το κοπλιμέντο με άνεση. Μη μπλοκάρεις. Προσφέρεις πολλά κι αξίζεις πολλά.
Αν σε είχα γνωρίσει από κοντά, θα σου τα έλεγα -ίσως- πιο σταράτα, μπορεί και πιο αυστηρά...
Η ουσία είναι μία: Η καρδούλα σου είναι τόσο αγνή που "δίνεσαι" ολοκληρωτικά και "τρέχεις" γάργαρο νερό λες είσαι καταρράκτης. Οι καιροί είναι καιροί ψυχικής ανομβρίας... μη "ξοδεύεσαι" σε ξεσπάσματα ανταπόδοσης, χρειάζεσαι να μάθεις κι εσύ, -όπως κι εγώ, σίγουρα- να "δίνεις και να παίρνεις..." μα πιο πολύ να μην αμφιβάλλεις για τις δυνατότητές σου. Δεν θα σου πω άλλα.
Η ουσία είναι μία: Η εκτίμηση και η αγάπη είναι αμφίδρομη:
Μ' αγαπάς, σ' αγαπώ, κι αυτό τα λέει όλα.
Κάνε, λοιπόν, κανένα μπανάκι και για μένα, Καρδερίνα μου!
Σίγουρα με αγάπη,
Υιώτα,
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Στράτο μου,
Πρώτος και καλύτερος, να ευχηθείς στην άδολη χειρονομία της "Καρδερίνας" μας...
Είναι κάπου πιο πραγματική από μένα. Το χρειαζόμουν, για
"...να βάζω, λέει, απ΄ την δουλειά μου και να μη βάζω μόνο για τους άλλους..."
Κάπου έχεις δίκιο, Κατερίνα μου. Γι' αυτό, θα στείλω το διήγημα " Ο Μέγας Αλέξανδρος, Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον" και ίσως θα ήταν μια άλλη "πρωτιά" να βάλουν κι οι άλλοι, να δουν και οι φίλοι μας για πιο λόγο διακρίθηκαν.
Αν βρεις καιρό, Στράτο μου, κι εσύ, θα χαρώ για τη δική σου γνώμη. Φιλάκια στην Αλεξ σου,
(μη ξεχάσεις τα "σποράκια")...
Υιώτα
η αστοριανή σου,
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Καλημέρα στα παιδιά!
Ο ένας Μήθυμνα και η άλλη Αμέρικα!
Γιώτα μου, η κίνηση μετράει! Δώρα τέτοια από χέρι που γράφει θεατρικά κ.λ.π. και λοιπά, είναι γούρι και θησαυρός!
Σ' ευχαριστούμε!
Τα σποράκια όμως δεν φύτρωσαν! Ίσως γιατί λείπω και δεν ποτίζω συχνά. Ποτέ δεν ξέρεις, όμως!
Το "φύτρωμα" θέλει κόπο! Δεν βγαίνουν έτσι, ούτε τα λουλούδια, ούτε όμως και τα κολοκύθια!
Μου έστειλες Μέγα Αλέξανδρο;
Πάω να παραλάβω!
Τα ξαναλέμε!

Στράτο, φιλιά!

Θα ξανάρθω!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Λοιπό Γιώτα:
Μεγάλη η τιμή να το δώσεις στο Τιμής Ένεκεν!
Δεν ξέρω που να κρυφτώ!
Απ' την άλλη, είναι πολύ λάθος ώρα για μένα, σήμερα!
Αφού το ανακοίνωσες όμως, δεν μπορούσα ν' αφήσω τους φίλους μας σε αγωνία. Γι' αυτό το ανέβασα αμέσως και τυχόν διορθώσεις θα κάνω το βράδυ, που εννοείται θα το έχω διαβάσει και θα τα ξαναπούμε.
Όκευ;
Φιλάκια πολλά, ΕΦΥΓΑ!

Φωτεινή S είπε...

Γιώτα μου, καλησπέρα από μένα, από ένα ζεστό Ρέθυμνο.
Έρχομαι βιαστική και κατόπιν παρακλήσεως αυτή τη φορά, (καλοκαίρι και δεν μαζεύομαι στον υπολογιστή καθόλου).
Με πήρε τηλέφωνο η Κατερίνα και με παρακάλεσε να έλθω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ απόψε στο blog σου να σε ειδοποιήσω ότι δεν έχει ίντερνετ. Ο ρούτερ δεν λειτουργεί γι' αυτό δεν μπόρεσε να κάνει όσα σου είχε υποσχεθεί. Μέχρι να φτιάξει, λοιπόν, θα φύγει και για το χωριό, δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στην υπόσχεσή της και να την συγχωρέσεις, λέει, αλλά τεχνικά προβλήματα... ανωτέρα βία.
Εντάξει; Όταν θα έχει σύνδεση ξανα΄θα επικοινωνήσει μαζί σου. Αυτά από την Κατερίνα.

ΥΓ1. Είδα παραπάνω κάτι για σποράκια. Μήπως εννοείς τα σποράκια από τα κρινάκια της άμμου; Δεν το ξέχασα πως μου ζήτησες να φυτέψεις κι εσύ, όμως δεν έχω καταφέρει ακόμα να τα αναπαράγω κι εγώ. Τα φύτεχα μεν, αλλά είναι τόσο μικρά και ασθενικά τα φυλλαράκια τους που αμφιβάλλω αν θα κάνουν λουλούδι. Πάντως αν γίνουν (υπάρχει πιθανότητα να φυτεύονται όπως τα κρεμμύδια, οπότε θα έχουμε λουλούδια την επόμενη χρονιά) θα σου στείλω τα σποράκια με σαφείς οδηγίες που θα προκύψουν από τη δική μου εμπειρία.

ΥΓ2. Σχόλιο σεντόνι, αλλά αφού βρήκα την ευκαιρία και κάθισα στον υπολογιστή (τα παιδιά τον απασχολούν σχεδόν επί 24ωρου βάσεως) κρατάω στα υπόψη το διάβασμα του "Αλέξανδρου" σου.
Πολλά φιλιά

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου, δεν φτιάχνουμε... τραχανά και θα μας... χαλάσει!
Όταν μπορέσεις, καλή μου.
Πρώτα η οικογένεια! Ίδίως όταν είναι όλοι μαζί.
"Ξε-κομπιουτεριάσου" λίγο....

Όσο για σένα,
Φωτεινή μου,
'τί να πώ? ότι βρήκες μπελά;
ας μιλήσουμε όμως, για τα ... σποράκια των λευκών κρητικών παραθαλάσσιων κρίνων...
Ίσως να μην έχεις και του χρόνου ανθάκια.
Θα σου πω κάτι παρόμοιο.
Ξέρεις την αμαρυλλίδα, τον πανέμορφο κόκκινο κρίνο (νομίζω, αν θυμάμαι καλά (!!!) ο Ξενόπουλος είχε γράψει ένα διήγημα γι' αυτούς...)
Λοιπόν, μερικά χρόνια πριν, είχα σε τρία διαφορετικά χρώματα, κι έκανα διασταυρώσεις!!!
(Εχω μάλιστα κάτι φωτογραφίες απίθανες, πόσο μεγάλο γίνεται το κεφαλάκι με τέσσερα διαμερίσματα... και οι σπόροι πάρα πολλοί μέσα, στρογγυλοί και τόσο λεπτοί σαν καφέ φύλλο τσιγαρόχαρτου) Τους φύτεψα, και βγήκαν τόσο αδύνατα τα φυλλαράκια τους... τους πήρε ένα χρόνο... και τον επόμενο και μεθεπόμενο, δυνάμωναν κάνοντας ένα βολβό σαν τουλίπας... Τελικά, πήρε πέντε ολόκληρα χρόνια για να βγει σαν εκείνους του εμπορίου...
Όμως, το μυστικό, εδώ, είναι να τους κόβεις το νερό και να τους αφήνεις απότιστους τουλάχιστον για 4 μήνες!!! και μετά λίγο λίγο... κι αυτό, να επαναλαμβάνεται μετά από κάθε ανθοφορία...

Άντε, και σε επόμενο, θα σου γράψω για ένα σπάνιο λουλούδι του αγρού, ετήσιο, (από τον τόπο μου, μάλιστα, που το κατάστρεψαν φτιάχνοντας χαλικόδρομο...) και το ανακάλυψα προ ημερών, σε αμερικάνικο περιοδικό!!!!!!!!!!!!
NIGELLA το λένε... μα ΔΕΝ ξέρω το αντίστοιχο στα ελληνικά!!!
Να λοιπόν που ή τρελα δεν πάει στα βουνά.
Να είσαι κι εσύ καλά, Φωτεινή μου, και θα τα λέμε. Καλυνύχτα,
και σας ευχαριστώ και τις δύο,
Υιώτα,
Αστοριανή,
ΝΥ

Φωτεινή S είπε...

Γιώτα μου,
κοίτα τι βρήκα!
http://klemena.blogspot.com/search/label/Nigella%20damascena

Λοιπόν, τον Οκτώβριο που θα βγουν τα σποράκια από τα κρινάκια της άμμου θα σου στείλω, να φυτέψεις κι ελπίζω στα χέρια σου να έχουν καλύτερη εξέλιξη από τα δικά μου. Απλώς στείλε μου με mail τη διεύθυνση.
Πολλά φιλιά

Αστοριανή είπε...

Φωτεινή μου, τρελάθηκα!!!!!!!!!!!
Μπήκα στις 9.30 κι έγινε 11.00!!!
άντε, τώρα να μου βρεις και το "σπάρτο!"=rush or esparto !
Πήγαινε και... διάβασε το σχόλιο μου, ΕΚΕΙ!
Θα επανέλθω! Ευχαριστωωωωωωωωωωωωω
Υιώτα

Justine's Blog είπε...

Τί όμορφο το καινούριο σπιτικό που σου ετοίμασε η Κατερίνα! Να το χαίρεσαι και να καταθέτεις πάντα τη μεγάλη σου αγάπη για τα κείμενα κι εκείνη για τα λουλούδια.
Ευχαριστώ για τις ευχές

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Γιώτα μου η Κατερίνα είναι το μεγαλύτερο περιβόλι στην Ελλάδα και γεμάτο ανθούς. Χαίρομαι που γίνατε αδελφοποιτές.
Την αγάπη μου και στις δύο σας μαζί με την αύρα αρμύρας και γλυκάνισου από τη Λέσβο.

Αστοριανή είπε...

Φωτεινή μου,

Ιουστίνη μου,

Φίλε Φαίδωνα,

Μπιγκ Μάμα,

και φίλες/οι ξεχωριστοί,

κι εγώ, με μεγάλη προσπάθεια (!!!) ΤΙ ΣΑΣ ΕΤΟΙΜΑΣΑ!
μια ανθοβολία του...Ήλιου!
Περιμένω εντυπώσεις και διορθώσεις!
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Φαίδωνα, να είσαι καλά, για τα καλά σου λόγια!

Ιουστινάκι μου, φιλάκια!
Κι εμένα μ' αρέσουν τα κείμενα!
Όχι μόνο τα λουλούδια!
Όπως κι εσάς, σας αρέσουν και τα δυο!
Σε ποιον δεν αρέσουν, θα μου πεις!

Φιλάκια σε όλους!
Δεν είχα περάσει από δω!