9 Ιαν 2010

Το ρολόι του Χρόνου ...

Το ρολόι του Χρόνου έχει ήδη αρχίσει την αντίστροφη μέτρησή του...
Κι εμείς;
Είθε να ανέβουμε ένα σκαλί στην ευέλικτη επικοινωνία μας
-με τον εαυτό μας και με τους άλλους...
Είθε να θυμηθούμε ότι
"...όταν ο άνθρωπος προγραμματίζει... ο Θεός γελά..."
-δεν είναι...δικό μου, προχθές η νονά της Όλγας μου, μου το είπε, κι έμεινα!
Είθε να δώσουμε πρώτη θέση
στο νου και στην καρδιά!
Είθε να γίνει... όμορφη ποίηση
ότι αφορά την Ποίηση!
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα


14 σχόλια:

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα, το πρώτο σου δημοσίευμα του καινούργιο χρόνου, γράφεις:"...όταν ο άνθρωπος προγραμματίζει... ο Θεός γελά..."

Από αυτό και μόνο πρέπει να καταλάβουμε το πόσο προσωρινοί είμαστε πάνω στον χρόνο αυτόν που μας κυλά σα στεφάνι στο μονοπάτι της φθοράς.
Χαιρετώ
Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

Ασφαλώς και γελά Γιώτα!
Γιαυτό πολλές φορές αλλού το πάμε κι αυτό αλλού μας πάει. Τσάμπα σκοτίζουμε το μυαλό μας καμιά φορά. Ας είναι!
Καλή και δημιουργική αρχή στου μυαλού τα σκιτσαρίσματα και για φέτος που θα μας φέρνουν σε επικοινωνία. Υγεία!
Πολλούς χαιρετισμούς.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πανέμορφο ο ρολόϊ της Φύσης στη φωτο, που μου θυμίζει τον κήπο τον παιδικών μου χρόνων.

Σαφως γελάει ο Θεός με το κουτό μυαλό μας
κι' ανατροπές δίνει σωρό...έτσι για το καλό μας
Mήπως συνέλθουμε κι΄ευθυς χαρούμε ότι μας δίνει
και αρκεστούμε σε αυτά με σύνεση κι' ευθύνη.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Dennis Kontarinis είπε...

Μπορεί ο Θεός να γελάει όταν εμείς οι άνθρωποι προγραμματίζουμε καλή μου Υιώτα αλλά υποχρέωσή μας να ανέβουμε ένα σκαλί στην ευέλικτη επικοινωνία μας. Θα είναι κάποιοπ κέρδος.
Νάσαι καλά Ωραί α η πρώτη ανάρτηση του 2010. Και σε άλλες.
ντένης

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Είθε, για όλα και άλλα τόσα καλά, Γιώτα μου!
Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά κι από δω, με τον νέο χρόνο!
Καλά! Τώρα το έμαθες αυτό;
Ο Θεός πάντα γελούσε!
Εγώ το ήξερα από χρόνια!
Είδες που είσαι και τυχερή και δεν το έμαθες στην πράξη;
Φιλάκια πολλά και να γελάς κι εσύ μαζί του!
Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ και έτσι προσαρμόζομαι πιο εύκολα!

Μηθυμναίος είπε...

Εγώ, Υιώτα, προτιμώ γελαστό το Θεό παρά θυμωμένο...
Κι εσείς οι ποιητές έχετε το μεγάλο χρέος να εξευγενίζετε το νου και την καρδιά των ανθρώπων...

Αστοριανή είπε...

Φίλες και Φίλοι μου,...
Γαβρίλη,
Μαριάνθη,
Φύρδην-Μίγδην,
Ντένη,
Κατερίνα,
Στράτο,

αφιερώνω αυτές τις ... μεταμεσονύχτιες σκέψεις μετά από το μήνυμα του Στράτου ότι
"... εμείς οι ποιητές έχουμε το μεγάλο χρέος να εξευγενίζουμε το νου και την καρδιά των ανθρώπων...(!!!)"
Θα ήθελα, προσωπικά, να πω ότι:
'Ή κάπου οι άνθρωποι έχουν πολύ... αγριέψει...
Ή μέχρι τώρα η Ποίηση ΔΕΝ έχει κάνει καλά την ...δουλειά της..."

...να ευχαριστείς
και να καθοδηγείς
είναι ο σκοπός της ποίησης,
-πάντα κατά την γνωμάτευση των αρχαίων μας.
Η ευρύτερη σημασία -πιστεύω-
είναι το είδος της γνώσης όπου πρώτοι εμείς κατανοούμε τον εαυτό μας και μετά τους άλλους, τον κόσμο γύρω μας και την ζωή που διανύουμε... να ανακαλύψουμε τις λέξεις όπου θα εκφράσουμε τα βαθύτερα, τα πλέον απόκρυφα συναισθήματα μυαλού και καρδιάς και να τα εκφράσουμε με την ομορφιά της τέχνης και την δύναμη των λέξεων που μπορούμε...
να καταφέρουμε να διαπεράσουμε την ρηχή καθημερινότητα φέρνοντας ζωή και φως υπό γωνία που δεν είχαν ειπωθεί ή αναφερθεί προηγουμένως, ώστε να εγερθούν συναισθήματα τα οποία ίσως βρήσκονταν εν υπνώσει.

Η Ποίηση είναι μία περίεργη "μαθηματική" τέχνη, ένα είδος ερωτικής αγάπης, ένα κείμενο ξεχωριστό ίσως κι αινιγματικό μεταξύ ποιητή και αναγνώστη...
για να γίνει το "δέσιμο", κι η "ανακάλυψη", για να γίνει ο "αιώνιος κύκλος" που γυρίζει ταυτόχρονα καρδιά και νου...

Ας αλλάξουμε λίγο το ...ύφος αυτής της ιστοσελίδας,
κι ας δώσουμε σκέψεις καθαρές, κατανοητές, σκέψεις ειλικρίνειας...
Νομίζω, μέχρι τώρα αποφεύγαμε εντέχνως, και
θα ακούσω και την γνώμη σας...

Νέος Χρόνος,
Νέες Προσπάθειες...

Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα

Justine's Blog είπε...

Αγαπημένη μου Γιώτα,
Καλή Χρονιά γεμάτη υγεία, αγάπη και ποίηση. Ο λόγος σου πυκνογραμμένος και μεστός, λυρικός, αφημένος στα κύματα της καρδιάς.
Σε λατρεύω. Καλημέρες απο νεφοσκεπές Μόντρεαλ

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.ΤΕΛΕΙΑ Η ΠΡΩΤΗ ΣΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

Ανώνυμος είπε...

Ιουστίνη αγαπημένη,
Τώρα κατάφερα να σε δω!
Όταν έχεις πολλές υποχρεώσεις...
τα γνωρίζεις άλλωστε.
Τα λόγια σου, πάντα βάλσαμο κι άρωμα... λεμονανθών (άνθισαν διπλή φορά, στο σαλόνι...)
Φίλησέ μου τους άνδρες σου, Τέντ και Αλεξ...! κι από τον Δημήτρη,
Από μια αναμαλλιασμένη Νέα Υόρκη, Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γεια σου, Φίλε μου Τζέυ-Κέυ...
Ευχαριστώ για τις ευχές, φυσικά αντεύχομαι...
Χθές, αργα,
άρχισα να απαντώ σε σένα, μετά από την Ιουστίνη μας...
και
όπως διαπιστώνεις, το κομπ. δεν θα δούλευε σωστά... λόγω τρομερων ανέμων και λ.π.
και στης μεν Ιουστίνης, κατάφερα να μη χασω το μήνυμα = ως ...ανώνυμη...
μα στο δικό σου, τελικά δεν προχωρούσε...
Φτάσαμε να μας κάνουν ότι θέλουν τα μηχανήματα...
και μη χειρότερα...
πάντα μ' αγάπη κι εκτίμηση,
Υιώτα Στρατή

σταγόνα είπε...

Eίθε να γίνει μεταδοτικό το γέλιο του θεού:)
Τη ζωή μόνο με γέλιο αξίζει να την αντικρύζουμε.. είναι τόσο μικρή, περαστική, φευγαλέα, κι εμείς τόσο γελασμένοι που νομίζουμε ότι μπορούμε να κυριαρχήσουμε πάνω της..
Καλη χρονιά σου ευχομαι Γιωτα:)

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Μετά από μέρες κατάφερα να βρω το χρόνο και να περάσω από την πόρτα σου ένα κλωνάκι ανθισμένης μυγδαλιάς ν' αφήσω...

Να είσαι πάντα καλά και να γελάς...
Κάνει τους άλλους να αναρωτιούνται!

Οσο για τις αληθειες που ίσως αποφεύγαμε εντέχνως εδώ μέσα να πούμε...αν το κάναμε καιρός να το αλλάξουμε.
Προσωπικά προσπαθώ πάντα ο λόγος μου να είναι όσο πιο κοντά και βαθιά γίνεται σε αυτό που είμαι εγώ.Στον εαυτό μου με απλά λόγια.

Σας φιλώ.

Αστοριανή είπε...

Αγάπες μου,

Σταγόνα μου, ευχαριστώ.
Έστω και λίγες λέξεις, φάρμακο στις ώρες της μοναξιάς λόγω ...συναχιού!!!!!


Ιππολύτη μου,
ένας δεύτερος λεμονανθός!!! στο σαλόνι, και σου χαρίζω την μοσχοβολιά του!
Όσο για την αληθινή πλευρά του εαυτού σου,
οι ΨΙΘΥΡΟΙ
όπου με κάθε νέα σου ανάρτηση κοσμούν τους αγαπημένους φίλους της δικής μου Ιστοσελίδας, ποτέ δεν λένε ψέμματα... μπορεί να υπονούν τις μεγάλες αλήθειες και τις αναταράξεις της ψυχής... μα τις απολαμβάνω τόσο!
Ευχαριστώ για την ομορφιά που άφησες τόσο ενωρίς...
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα