*...Την είδατε;
Την πανσέληνο της 31 ης Ιανουαρίου, 2010, εννοώ...
χρυσο-χάλκινη, σαν την ασπίδα του Αχιλλέα,
με σκιές ιερογλυφικές...,
αδιάφορη, αγέρωχη, μαγνητική!
-απαράλλαχτη εδώ και 40 χρόνια...
σε μια Αθήνα με ευκολοδιάβατους δρόμους, με τις νεραντζούλες και τις πορτοκαλιές να στολίζουν τα πεζοδρόμια με τα γυαλιστερά φύλλα τους,
με τα ολόλευκα ανθάκια τους, με τα μοσκοβολιστά φρούτα τους...
(που και που "κλέβαμε κανένα",)
με λιγότερο καυσαέριο,
με περισσότερη
ανθρωπιά και φιλία...
-κοντολογίς-
μια ΑΘΗΝΑ περισσότερο φιλική και γνώριμη:
Την Αθήνα που μου "έδεσε τα χέρια" με τον σύντροφό μου, Δημήτρη,
την Αθήνα όπου εκτός από τον αγώνα της καριέρας μου και τις υπερωρίες συνεχούς μελέτης, μου ετοίμασε την ...μοιραία οδό για τη Νέα Υόρκη...
ΧΘΕΣ,
παρακολουθούσαμε στο κανάλι 21, ΝΥ, τις καλλικέλαδες,
CELTIC WOMEN
με τις αγγελικές τους φωνές, σε "Τραγούδια της Καρδιάς"
και το αγαπημένο μας:
Goodnight my angel, it's time to dream...
Η πανσέληνος, χρυσο-χάλκινη, στον δικό της κόσμο,
να μας κοιτάζει από τα ψηλά, τριγωνικά παράθυρα του σαλονιού...
το χέρι του Δημήτρη, έψαξε για το δικό μου,
κι ενώ η καρδιά γέμισε ταραγμένες πεταλούδες
κι ο νους σείστηκε
στην ανάμνηση του γρήγορου
"ΝΑΙ"
το δεξί χέρι έπιασε "χαρτί και μολύβι"
________________
ΣΕΛΗΝΗ
Πελώριος δίσκος, χάλκινος, απόψε η σελήνη.
Αφήνει τη σφραγίδα της στην παγωμένη νύχτα.
Μνήμες ξυπνά. Ανήσυχη η καρδιά, πώς δραπετεύει!
Κρυφές οι σκιες, ανήλιαγες.
Διάττοντες του χρόνου...
κι ως ανεβαίνει μαγικά,
κρύβεται μεσ' τα πεύκα
σαν διαγράφουν σιωπηλά
τ' ανέμου τις ανάσες...
Ν' άδραζα τον χρυσάργυρο, να τον 'φτιαχνα ασπίδα,
να προστατεύσω την μικρή, εφηβική αχτίδα,
που σφράγισε την νύχτα μου
και ξύπνησα γυναίκα...
__________________
Στις οκτώ του Φλεβάρη, ώρα οκτώ,
στην πανέμορφη εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονος, Αχαρνών,
η νύφη της ανωτέρω φωτογραφίας με τα μεγάλα μάτια και τα καλογραμμένα χείλη, με το βενέτικο πέπλο και το νυφικό
της Αντωνοπούλου, ανέβαινε διστακτικά τ' ατέλειωτα σκαλιά...
"- Έλα, κυρά μου! Άργησες!..."
η φωνή του Δημήτρη άνοιξε το χαμόγελο, και την καρδιά...
για το "ΝΑΙ"
ενός σύντροφου αγαπημένου, σίγουρα δυνάστη μα τρυφερού πατέρα.
Από κει και πέρα,
μια ζωή έντονη, με πολλά σκαμπανεβάσματα, πάντα προκλητική
να την γευτείς και να κυριαρχήσεις.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
Φίλες και Φίλοι μου.
Πριν το καλοσκεφτείτε, να και του ...Αγίου Βαλεντίνου!
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
και Δημήτρης
*** Η ανωτέρω φωτογραφία, προσχέδιο, με την ευχή, του χρόνου να δει την ...πανσέληνο!
26 σχόλια:
Είδα την Πανσέληνο μια μέρα πριν, το Σάββατο το βράδυ 30/01/10, ένεκα που ήμουν στην ύπαιθρο και ξάφνου καθώς οδηγούσα ήρθε απέναντί μου. ε! τι να της πω; έκανα ότι δεν την είδα.
Σήμερα Κυριακή έ!! είχα παρέα στο σχολείο.
Μια και έρχεται και ο Άγιος Βαλεντίνος αυτοί που έχουν τύχη να είναι πιασμένοι από το χέρι τους εύχομαι κάθε ευτυχία.
Όσο γαι την νύφη της Πανσέληνου, δεν το έχω διαβάσει, αλλά αν κρίνω από την φωτο, φαινεται συναρπαστικό.
Τώρα το φεγγάρι το λένε έτσι επειδή φέγγει την νύχτα,η επιρροή της Σελήνης στους ψυχικοσωματικά αρρώστους, λέγανε ότι έχουν σεληνιασμό η κοινή επιληψία.
Ισπανικά Λούνα είναι η Σελήνη, Λουνάτικο ο παράξενος ο μισοτρελός άνθρωπος...
Χαιρετώ σε Υιώτα και Δημήτρη καλή ημέρα ερωτευμένων
Γαβριήλ
Απολαυστικότατο, τρυφερό, διάχυτο έρωτα το κείμενό σου Γιώτα έγινε το ομορφότερο και πρώτο ανάγνωσμα στο ξεκίνημα της ημέρας πρώτη του μήνα. Καλό μήνα, πάντα με ομορφιές στην ψυχή τόσες που ξεχειλίζουν και γίνονται λόγος εμπνευσμένος και αισθητικός.
Φιλιά πολλά
Την αγάπη μου σε σένα και στον καλό σου Δημήτρη.
Να είστε καλά και να ζείτε πάντα αγαπημένοι Υιώτα μου.
Υπέροχη η ανάρτησή σου.
Με τις μνήμες και τα αισθήματα, κατατεθειμένα στα πόδια της ποίησης. Να φωτίζουν και να νοηματοδοτούν την Πανσέληνο.
Με το καλό να ανταμώσουν Νύφη και Πανσέληνος στις προθήκες και να είναι και οι δύο καλοτάξιδες στις καρδιές των αναγνωστών.
Τα φιλιά μου από την Αθήνα
Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι είναι η ποίηση, ποια είναι η ειδοποιός διαφορά που κάνει μερικούς στίχους να σημαδεύουν όχι μόνο στο μυαλό αλλά και τη καρδιά;
Απάντηση μπορεί να μη βρω στη θεωρητική μου αναζήτηση, αλλά πάντα θα μπορώ να ξεχωρίζω (και να απολαμβάνω)αυτούς που το κάνουν.
Και σήμερα αγαπητή μου Υιώτα πέτυχες κέντρο!
Σου αφιερώνω τη σελήνη που το πέτυχα τη Παρασκευή το βράδυ έξω από το σπίτι μου.
Τα φιλιά σου σε σένα και τον Δημήτρη!
Θα ευχηθώ σε σένα και στον Δημήτρη σου να είστε πάντα καλά και αγαπημένοι!
Υ.Γ. Μένω κοντά στην εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα που τώρα περνάει δύσκολα με όλα αυτά που συμβαίνουν!...
Εκείνη την εποχή όλα ήταν διαφορέτικά και πιό όμορφα!
Με συγκίνησε η αναφορά σου!
Νυφούλα και γαμπρούλη μου, να Ζήσετε!!!
Μαζί για διακόσια χρόνια ακόμα και αγαπημένοι!
Εκεί στα 150- 200 είναι δύσκολα, μα άμα υπάρχει αγάπη!
"Ήμαν νια και γέρασα!" λέν' Γιώτα στο χωριό μου!
Άντε, βρε Γιώτα! Φαίνεται η κοιλιά... Δεν την κρύβει το νυφικό!
Εγώ νουνά!!!
Μ' ένα πόνο!
Φιλάκια!
Δυο γεύσεις από σένα, έχει στην βιβλιοπαρουσίαση. Σόρυ που δεν τα είχα όλα μαζί μου! Ήθελα φορτηγό!
Φιλάκια της, τα λέμε!
Και για μένα η 8η Φεβρουαρίου, Γιώτα, έχει δυο σημαντικούς λόγους να είναι παρούσα στη ζωή μου…
Όσο για την χρυσο-χάλκινη πανσέληνο κι αυτή είναι πάντα μέσα σ’ αυτά που θαυμάζω και με επηρεάζουν.
Παρόλο που ακούσατε το αγαπημένο σας τραγούδι Goodnight my angel, it's time to dream... ακούστε το μια φορά ακόμα εδώ!
Γαβρίλη μου,
ακόμη και απόψε, που κάθησα να ευχαριστήσω τους φίλους και τις φίλες της σελίδας αυτής, ανέβηκε αργά η σελήνη, το ένα της πλευρό -το δεξί! μισο-...φαγωμένο λες και το χρησιμοποίησε σε μυστηριακούς σκοπούς...
αυτά μας κάνει η Σελάνα... να ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα και να ξεκουράζεται λιγάκι ο νους...
Χαιρετισμούς κι αγάπη σε όλους,
Υιώτα
...τσικι-τσικι-τέλα...
Μαριάνθη μου,
το τραγουδούσα κι άκουγαν τα καναρίνια...μια τρελή χορωδία, στο σπίτι της μοναξιάς...
Να είσαι καλά, φίλη μου,
καλόλογη,
πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα
ΝΥ
Ελένη μου,
με το ...παράξενο για μένα ιντερνετικό όνομα: Μπιγκ-Μάμα,
πόσο χάρηκα και τις δικές σου σκέψεις κι ευχές.
Πήγα στην αυλή σου, άφησα πολύχρωμα ανθάκια,
και γύρισα να σ' ευχαριστήσω κι από 'δω.
Να είσαι πάντα καλά και ΓΥΝΑΙΚΑ!
Σε φιλώ,
Υιώτα
Φίλε "κούκο"
...μόνο το σύννεφο που άρχισε να χρωματίζεται, είδα Φίλε μου!
να ήταν η "οθόνη" μου λιγοστή?
Να ήταν η σελήνη... αργοπορημένη?
Πάντως, σ' ευχαριστώ για το δώρο της αναμονής...
κι εύχομαι
πάντα καλές δημιουργίες.
Μια φίλη μακρινή, που αγαπάει ένα τόπο μαζί και τους ανθρώπους του.
Θα τα λέμε,
Υιώτα
Εύα μου,
πράγματι, η εκκλησία είναι στολίδι της Αθήνας.
Οι άνθρωποι του σήμερα, όμως, δοκιμάζουν ν' ανατρέψουν το παρελθόν...
ναι, να το αλλάξουν -εφ' όσον το χρειάζεται ή το χρειάζονται...
μα όχι σ' αυτό το ανεπίτρεπτο σημείο!
Κάποιτε, οι άνθρωποι κι νόμος πρέπει να συναντιούνται...
Σε ευχαριστώ για τις ευχές,
θα τα λέμε, συχνά,
Μ' αγάπη κι ευχές κι απο μας,
Υιώτα
Κατερίνα μου,
μ' έκανες να γελάσω με τις "παράξενες" ευχές σου...
(όπως "έκοβα" στρογγυλεύοντας την φωτογραφία για τον συνδιασμό, δεν σκέφτηκα ότι τα ματάκια σου θα... έβλεπαν άλλα!)
Τίποτε δεν ήταν απ' αυτά που φαντάστηκες... μα τουλάχιστον. μ' έκανες και γέλασα. Αυτό είναι φάρμακο!
Εδώ όμως, θα σ' ευχαριστήσω ξεχωριστά, για τα βιβλία της καρδιάς -όπως τα λες, μαζί και τα δικά μου- στον πηγαιμό σου στα χιόνια της Ζαγοράς...
Ευαίσθητη καρδιά
λευκή σαν το χιόνι,
άντε, να δούμε πότε θα συναντηθούμε...
Φιλιά σε όλους σας,
Υιώτα-Δημήτρης
Στράτο μου,
πόσο με συγκίνησες με την αφιέρωση του βίντεο...
Αυτές οι γυναίκες είναι πράγματι με αγγελικές φωνές.
Μα, τίποτε δεν είναι δύσκολο για σένα! Πως ανακάλυψες το βιντεάκι!
Βέβαια, εγώ, που μαθήτευσα κάτω από τις ιντερνετικές... γνώσεις σου,
έχω πολύ δρόμο ακόμη...
μα αγωνίζομαι!
Τις πιο καλές μας ευχές και για την εορτή του Βαλεντίνου, κι ας είναι λίγο ενωρίς (μα ο Δημήτρης θέλει, λέει, την σημασία της 8 ης του Μάρτη, τι είναι και για σας...)
Πάντα με αγάπη και στην Αλεξάνδρα μας και όλους σας,
Υιώτα-Δημήτρης
Θαυμάσια ανάρτηση αγαπητή Υιώτα.
Νοσταλγικές φιγούρες τα στιγμιότυπα της παληάς Αθήνας. Μιάς Αθήνας που ζει ακόμη μέσα στις καρδιές μας.
Όσο γιά το φεγγάρι μας συνοδεύει από τα ανήζυχα νειάτα μας.
Τις ευχές μοτ σε σένα και τον Δημήτρη γιά την επέτειο του γάμου σας
Νάστε καλά
Ντένης
Χρόνια πολλά γεμάτα ευτυχία και ζεστασιά!!Κάθε επέτειος να σας βρίσκει πιο δυναμωμένους και πιο ερωτευμένους.
Φιλιά πολλά και του χρόνου!
Υιώτα μου, θερμές ευχές σ' εσένα και στον αγαπημένο σου Δημήτρη.
Να είστε πάντα γεροί και αγαπημένοι.
Μαριάνθη μου, τρυφερή Δασκαλίτσα μου, δεν ήταν να... προαιστανθείς κάτι "αλλο"?
Λοιπόν!:
Σε μια πολύ όμορφη οικογενειακή ατμόσφαιρα, θα σου πω μερικά, να χαρείς.
Το δώρο του Δημήτρη:
Ένα τζάκι!
Λίγο τρελό, μα σίγουρα μ' ευχαρίστησε. Μέχρι στιγμής, ούτε τα παιδιά το έχουν δει!
Στο σπίτι της 46ης οδού, που για 35
χρόνια ζήσαμε στην Αστόρια -στα βιβλία μου υπάρχει αυτή η δ/ση, η νέα είναι στην ανθολογία της "εελσπή"-
είχε ένα πελώριο άσπρο τζάκι κι ο τοίχος γύρω, βαθύχρωμο ξύλο κερασιάς...
(έτσι το βρήκαμε, όταν το αγοράσαμε)
κι αυτό: κάπως μικρότερο, σε ξύλο κερασιάς! που το τοποθέτησε μπροστά και λίγο μέσα στην εντοιχισμένη βιβλιοθήκη!!!
Βέβαια, δεν έχει αληθινή φωτιά, μα και η τεχνιτή, και φλόγες βγάζει και ζεστασιά!!!!
Καταλαβαίνεις το πόσο μου/μας λείπει εκείνο το ψηλοτάβανο σπίτι...
ας είναι, που λένε...
Σήμερα, κι εγώ, για να θυμούνται τα παιδιά ότι ΔΕΝ είναι καθόλου εύκολο να είσαι μ' έναν 'ανθρωπο 40
χρόνια μαζί... έψαξα στα κρυμμένα κουτιά "μελλοντικών δώρων-σημαντικών γεγονότων στην ζωή μας-"
και τους ευχαρίστησα μ' ένα κομμάτι τέχνης "χρυσό" στον καθένα τους, αρχίζοντας βέβαια από τον Δημήτρη... τί περισσότερο από το να δω τα μάτια όλων τους να λάμπουν...
Μαριάνθη μου, σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου. Είθε να είσαι ευτυχισμένη κι εσύ και όλοι, φίλες και φίλοι, με υγεία στα μονοπάτια του Χρόνου.
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα-Δημήτρης
"αστοριανή"!
ΝΥ
Ντένη μου,
Θερμά "ευχαριστώ"
Να είσαι καλά, Φίλε, και να χαίρεσαι τους δικούς και να σε χαιρόμαστε κι εμείς όλοι με τα καλογραμμένα κείμενά σου!
Με αγάπη,
Υιώτα-Δημήτρης
Ελένη μου,
Big Mama,
Οι ευχές σου ζεστές και καλόδεκτες.
Αν κάνεις τον κόπο να διαβάσεις πιο πάνω "λίγο ιστορικό ... της επαιτείου"
στης Μαριάνθης,
θα δεις ότι είχαμε μια πολύ όμορφη συνεστίαση.
Σίγουρα η ΓΥΝΑΙΚΑ έχει πολύ θετικό ρόλο στην διατήρηση του γάμου, ιδίως εις την ξένην...
σε φιλώ, μ' αγάπη,
Υιώτα
και Δημήτρης
Κι ακόμη, από τούτη την στήλη,
δεν θα παραλείψω
δύο εξαίρετες Φίλες:
την Κατερίνα
και
την Χρυσούλα
οι οποίες
με την δροσερή τους φωνή μου ευχήθηκαν από καρδιάς...
Και σε σας, φίλες μου αγαπημένες,
η μία με τον Δημήτρη της
κι η άλλη
με τον Ανδρέα της,
ό,τι καλύτερο στην ζωή σας!
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα-Δημήτρης
Νύφη της Πανσελήνου,
Στνώνυμη του Αρχαίου Κάλλους,
Χρόνια πολλά για τη Γιορτή της Αγάπης, νάσαι πάντα ευτυχισμένη με το σύντροφο , τα παιδιά και τα εγγόνια σου.
Κι απο το νού σου να ρέει η αιώνια έμπνευση που τρέχει με τη φορά των λέξεων.
΄Φιλί.
ΥΓ. Ελαβα τα δημοσιεύματα και πού σ ευχαριστώ απο καρδιάς
"Καναδέζα" μου- Περήφανη Ελληνίδα,
Ευχαριστώ για τις ευχές σου.
Το να κάνεις καιρό και να μ' επισκέπτεσαι είναι η μεγαλύτερη χαρά, εκτίμηση, κι έκφραση αγάπης σε μένα. Τα καλά σου λόγια είναι πάντα χαραγμένα στις καλύτερες σελίδες της καρδιάς μου, ως και του Δημήτρη.
Είμαι σίγουρη ότι η ημέρα της αγάπης, έσφιξε ακόμη πιο πολύ την αγάπη που προσφέρεις και σου ανταποδίδουν οι δυο λεβέντες της οικογένειάς σου.
Είναι θείο Δώρο να έχεις την εκτίμηση κι αγάπη των άλλων μ' απλοχεριά!
κΛΕΊΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΜΑς
Υιώτα-Δημήτρης
ΜΠΟΡΕΙΕ ΝΑ ΑΡΓΗΣΑ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΗΡΘΑ:)))
ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΩΣ ΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ ΣΑΣ.
Σ' ευχαριστώ, "Τζέυ-Κέυ μου"
Καλωσύνη σου!
Αν, είσαι, αντεύχομαι, για όποια ημερομηνία, για όλο τον χρόνο...
Πάντα με αγάπη,
Θα τα λέμε,
Υιώτα
Άντε βρε, Γιώτα μου! Ακόμα το νυφικό φοράει αυτή η νύφη! Γράψε και τίποτα εδώ!
Φιλάκια σας πολλά!
Δημοσίευση σχολίου