ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ "Μ Α Ν Ν Α"
την κυρα-Αφροδή, λατρεμμένη μητέρα του "κυκλάμινου"
όπου τροφή στην ζωή της
ήταν η αγάπη στα παιδιά
και η σωστή διαπαιδαγωγησή τους
ώστε να γίνουν υγιή μέλη
της κοινωνίας ...
**********
Τ' όραμα,
όπως κι καρδιά,
έχουν δικό τους κόσμο.
Τόλμη να έχεις και ψυχή,
αν θέλεις να τ' αγγίξεις.
Μόνο τον δρόμο χάραξε
...'τι επιστροφή δεν έχει.
Γιώτα Στρατή
Το έργο,
χρωστάει την παρουσία του στον αξιότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου "Σάντα Μπάρμπαρα", στην Καλιφόρνια,
κύριο David C. Young,
o οποίος ήταν καλεσμένος από το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας
στην Νέα Υόρκη, να μιλήσει για τους "Ολυμπιακούς"
και ταυτόχρονα
να παρουσιάσει το αμφιλεγόμενο βιβλίο του
"The Modern Olympics"
a Struggle for Revival, by the Johns Hopkins Univerisity Press, 1996.
Η επίσημη εκδήλωση, την οποίαν πλαισίωναν
ο Εντιμότατος Πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ
κ. Γεώργιος Σαββαϊδης,
οι αντιπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
το Ίδρυμα Ευρωπαϊκών Σπουδών
-σε άριστο συδιασμό με την Έκθεση Βιβλίου
από 25 Ευρωπαϊκά Κράτη-
έλαβε χώρα στη Μεγάλη Ροτόντα του Πανεπιστημίου Κολούμπια
της Νέας Υόρκης, την 15η Μαϊου, 2003.
Ο κ. Γιανγκ,
(κάποιας προχωρημένης ηλικίας, με τον ενθουσιασμό ενός νεανία, όπως... δηλώνει και το επώνυμό του) συχνά διάνθιζε την γλαφυρή ομιλία του με Ελληνικές λέξεις και -παρ' ότι το δεξί του χέρι ήταν στο γύψο μέχρι τον αγκώνα- κινούσε το σώμα του και χειρονομούσε λες και ήταν γνήσιος Έλληνας...
Μετά το πέρας της αμφιλεγόμενης μα εξαιρετικά ενδιαφέρουσας διάλεξης, κατάφερα να τον πλησιάσω, και καθώς μάζευε τα χαρτιά του, του μίλησα για το θεατρικό μου "Ο ΄Εκτος Κύκλος"...
με ρώτησε "-γιατί δεν ...φτάνουν οι πέντε;.." κι απήντησα ότι ο έκτος κύκλος συμπληρώνει τα όνειρα των νέων, και την θέση τους στην κοινωνία...
Συνέχισα λίγο από την ιστορία του νεαρού αθλητή (από κάποιο χωριό της Καστοριάς...) όπου η λαμπρή νίκη του και οι αρνητικές απόψεις του για τον Βαρώνο Πιερ ντε Κουμπερτέν, συζητήθηκε σε αποκλειστικότητα σε διεθνές κανάλι, με παλαίμαχο δημοσιογράφο...
(Στην έρευνά μου, αναφέρομαι για την εποχή του 1860, με τον Βασιλιά Γεώργιο, τους τρεις Υπουργούς που διέμεναν στο Λονδίνο (Δημήτριος Βικέλας, Χαρίλαος Τρικούπης και Ιωάννης Γεννάδιος) και τον ρόλο που έπαιξε ο φιλόδοξος μα και δολοπλόκος Βαρώνος...)
...και ξέρετε, τελικά, τί μου είπε;
"Ου το νικάς περί πλείστου ποιητέον,
αλλά του αγωνίζεσθαι εντίμως "
στην Ελληνική Γλώσσα!!!
Μεταξύ άλλων, τον βεβαίωσα ότι και το δικό μου βιβλίο θα δει γρήγορα το φως της ημέρας...
"Ο Έκτος Κύκλος"
Είναι αφιερωμένο στον εξαίρετο Γενικό Πρόξενο μας
(τότε) στην Νέα Υόρκη, κύριο Δημήτρη Πλατή
(ο οποίος έχει ρίζες από τα Καλάβρυτα,
επαρχία Καλαβρύτων και Αιγιαλείας)
και φυσικά στον διανοούμενο καθηγητή
κ. Ντέιβιντ σι. Γιανγκ
Με την διεξαγωγή των "Ολυμπιακών" στο Βαβκούβερ,
ήταν μια ευκαιρία να σας παρουσιάσω κάτι δικό μου...
Χάρισε μέρες επιτυχίας και συγκίνησης
τόσο όταν παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Κώστα Αθανασιάδη
όσον και στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης,
τον Μάιο του 2004!
Το δε ποίημά του,
Ωδή στον Ολυμπιονίκη,
ξεσήκωσε τους πάντες στην ειδική εορτή που έγινε στο Κρύσταλ Πάλλας, στην Αστόρια της Νέας Υόρκης...
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
22 σχόλια:
Γεια σου Γιώτα που δεν παύεις στιγμή από ό,τι φαίνεται να τιμάς την Ελλάδα και τον Ελληνισμό με την πνευματικότητά σου.
Την αγάπη μου και πολλά φιλιά.
Χαιρετισμούς.
Το είδα το ποιήμα σου "Ωδή σε Ολυμπιονίκη"δημοσιευμένο πρώτο, πρώτο στην εφημερίδα Εθνικός Κήρυξ Νέας Υόρκης 24 Φεβρουαρίου 2010
Αγαπητή μου Υιώτα συγχαρητήρια...
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Γιώτα μου, τι είν ' τούτο;
Τη δουλειά έχει η μάννα μου βρε κορίτσι μου!...
Τι να σου πω;
Με σκλαβώνεις με κάτι τέτοιες τιμές, με κάνεις και κομπλάρω, απ' την άλλη χαίρομαι που μου την κρατάς ζωντανή!
Φεύγω!
Τώρα αν ήταν τόσο σωστή, όσο την ηρωοποιείς κι εσύ, μέσα απ' τα γραφόμενά μου, σημαίνει πως σε παρέσυρα. Αγράμματη γυναίκα ήταν, πολλά πέρασε, τον σωστό λόγο έλεγε, όπως όλες οι μανάδες φαντάζομαι!
Είδα ότι άλλαξες ανάρτηση, είδα κι ένα "μάννα" και κουφάθηκα!
Σ' ευχαριστώ, απ' το πολύ μέσα μου!
Πάμε παρακάτω:
Χάρηκα πολύ που το ανέρτησες και στο άλλο! Έτσι μπράβο! Να τα κρατάμε ζωντανά, γιατί εγώ δεν προλαβαίνω να τα ταίσω όλα!
Χάρηκα επίσης, που ανέβασες τον έκτο κύκλο σου και που μας λες δυο λόγια παραπάνω για σένα!
Καιρός να αερίσεις όλα τα θεατρικά σου και τα ποιήματά σου!
Αν δεν το κάνεις εσύ που τα γέννησες, ποιος περιμένεις να τα κάνει;
Τα μπλογκ δεν είναι μόνο για λουλουδάκια, τραγουδάκια, γιορτές και γλέντια, αλλά και μια ευκαιρία έκθεσης της πνευματικής μας ζωής, προς τρίτους. Ζεις και στην άλλη άκρη, πως θα μάθει περισσότερα ο κόσμος για σένα;
Θερμά Συγχαρητήρια, Γιώτα μου, για όλα τα πνευματικά σου παιδιά και τα νοήματά τους! Αυτό είναι: Τι μένει διαβάζοντας ένα ποίημα ή ένα θεατρικό κι ακόμα καλύτερα στην σκηνή!
Πάντα εμπνεύσεις, Γιώτα μου και Υγεία!
Εδώ ήσουνα και ερευνήτρια, γιατί ανακάλυψες τον έκτο κύκλο!
Έβδομος, λες να υπάρχει;
Μαριανθάκι μου,
Η τρυφερότητα δεν είναι να σε...ευχαριστήσω που με τονώνεις με την καλή σου την σκέψη,...
εσύ, προσωπικά, ξέρεις τον λόγο και ότι έχω την έγνοια σου!
Ευχαριστώ, καλή μου, και περιμένουμε!!!
Τα... υπόλοιπα,
στο η-μειλ μας...
Υιώτα-Δημήτρης
Με την αγάπη μας,
Γειά σου, Φίλε!
...Τίποτε δεν σου "ξεφεύγει!"
Ευχαριστώ για τις ευχές. Πάντα εκεί, να με τιμάς με την φιλία σου!
Χαίρομαι που διαφωνούμε, συμφωνούμε ή κάνουμε κάπου-κάπου καμιά αταξία,... εσύ εκεί! νηφάλιος, βλέπεις τα πράγματα απλά, θαλασσοδαρμένος και...θαλασσόλυκος,βέβαια, παραμένεις όρθιος.
Φίλησέ μας την γυναίκα σου,
Υιώτα
Κυκλάμινο
του... βουνού και του κάμπου...
Θα σου πω, κατ' αρχήν, τί μ' έκανε να το αφιερώσω στην "κυρα-Αφροδή...", την ΜΑΝΝΑ! (και μάννα σου, στο ομότιτλο 18-χρονο Βιβλίο σου)
Όταν το διάβασα, δέθηκα πιο πολύ με την δική μου, διότι εσύ 'ανοιξες όλο το απύθμενο βάθος της ψυχής κι άρχισες να "κόβεις και να... πριονίζεις" κάθε στιγμή της ζωής σας, μιας ζωής που, σ' εμένα, στερήθηκα μαζί της...
Γι' αυτό, άλλωστε, της αφιέρωσα εκείνο το ποίημα... θυμάσαι?)
Μετά, νέα μάννα εσύ, έφτιαξες ένα μικρό βίντεο για τα παιδιά σου, μα περισσότερο για τον λεβέντη τον γιο σου, με την σημαία απλωμένη στους ώμους του, σαν αετόπουλο που κατεβαίνει από το όρος των Θεών...
κάπως όπως παρουσιάσαμε και τον δικό μου ολυμπιονίκη ήρωα, τον Γιάννη!
Δεν σας έχω γνωρίσει! Δεν σας έχω ξεχωρίσει, παρά μόνο για τις ασταμάτητες θυσίες κι ενέργειες φροντίδας για τα παιδιά σου/σας, όπου ασυναίσθητα σε "δένω" με το "Μάννα"!
Ακόμη κάτι σπουδαίο.
Έχεις ασχοληθεί και παρουσιάσει όλους τους της "Γαλάζιας Ανθολογίας της ΕΕΛΣΠ..." ενός ουρανού θάλεγα όπου κανείς εως τώρα δεν έχει φωτίσει τόσο όσο εσύ!
Παρατήρησα ότι επανέρχεσαι με αγάπη, κόπο και χρόνο και ότι σχεδόν κανένας δεν σ' ευχαριστεί αρκετά, λες και μας το...χρωστάς!!!
Εχω συνηθίσει να λέω το "Ευχαριστώ" αυθόρμητα και μέσα από την καρδιά.
Και κάτι ακόμη:
Αυτές τις μέρες,
έχει δημιουργηθεί μια "φαιδρά ιστορία" εναντίον μου σε φιλική ιστοσελίδα... -"φιλαράκια"- όπου υπό την ...ευλογία του οίνου και την συνομοταξία ... λογίων, προσπαθούν να πουν τα "δικά τους", 'εχοντας σβήσει την άμεση εξήγησή μου,
από μία άποψη σε ανάρτηση, όπου φιλικά-πειραχτικά-μα-σωστά έθεσα...
Ελπίζω ότι το "ακριβες" αντίγραφο που επανέθεσα εκεί, να εμφανιστεί πάλι, και να ...καταπιούν όλη την ...εφυία εκ δεξιών κι αριστερών...
Αν, ΟΧΙ, θα τα εμφανίσω εδώ, διότι ναι μεν δεν με πολυ-νοιάζει... αλλά είναι χαζό κι αστείο να ξεφυτρώνουν
... εμπνεύσεις α-λογοτεχνικές και να βάλλουν εναντίον μου!
Κάνε-τε υπομονή εως αύριον...
διότι, ..." ου παντός πλειν ες Κόρινθον..."
Πάντα με την αγάπη μου, σε σένα και σε Ολους,
Υιώτα
ΝΥ
Ήρθα να ξαναπώ, "Ευχαριστώ", μα εσύ γράφεις κι άλλα!
Γιώτα μου, αδυνατώ να απαντήσω και δεν είναι μόνο η ώρα! Πήγε 4 και 12 και δεν έχω φάει ούτε για μεσημέρι Πέμπτης!
Δεν καταλαβαίνω πολλά απ' όσα λες!
Δώσε μου την ευκαιρία να καταλάβω αύριο, μα μη ξαναπείς για χρέη άλλων προς εμένα! Δεν με εκπροσωπεύει! Δεν περίμενα, ούτε περιμένω ευχαριστώ από κανέναν, για οτιδήποτε θέλει η ψυχή μου να κάνει! Δεν με διόρισε κανένας και για τίποτα! Η ελευθερία των μπλογκ, μου δίνει την ευκαιρία να μάθουν περισσότερο κόσμο οι άνθρωποι του δικού μου κατώτερου κύκλου, απ' τους δικούς σας τους ανώτερους!
Εμείς σας θαυμάζουμε, εσείς ξέρετε και πως θα κρατήσετε τον πήχυ ψηλά!
Χτύπησε το ξυπνητήρι! Πρέπει να ξυπνήσω τον άντρα μου! Τα λέμε αύριο!
Φιλιά και πάλι Ευχαριστω1
Κι εμείς, οι στεγνωμένοι από τα τόσα, να δανειστούμε έστω έναν κύκλο σου σα μια σταλαγματιά ζητάμε... ύστερα απ’ το μικρό άσπρο βιβλιαράκι του Έκτου Κύκλου, να που μάθαμε κι ένα κομμάτι τις ιστορίας του.
Υ.γ. Στο σχόλιό σου στην Κατερίνα (με την ευκαιρία να τη χαιρετίσω… έχουν χαθεί οι δρόμοι μας… τέλος πάντων…) διακρίνω ένα παράπονο να πω… μια πίκρα… κάτι τέλος πάντων. Ας είναι να μου φαίνεται μονάχα…
Γιώτα μου, γλυκιά, πρώτα πρώτα να ζητήσω μια μεγάλη μεγάλη "Συγγνώμη" που άφησα μια τέτοια ανάρτηση που με τιμάει αφάνταστα να περιμένει!
(Τώρα, τι να σου εξηγώ ότι έπεσαν πολλά θέματα και στα μπλογκ και στην ζωή μου; Και τόσες φωτογραφίες, που κι αυτές θέλουν άδειασμα οι κάρτες! Αυτό που το βάζεις; Έχει και πανσέληνο! Τίποτα δεν είναι εν ηρεμία!)
Μετά, να σου πω κι ένα μεγάλο μεγάλο "Ευχαριστώ!" που έμαθες κι εσύ να περιμένεις, σαν κι εκείνη, όταν πάω στο χωριό... όποτε! Μου το είχε πει και με λόγια, πριν Φύγει. "Εγώ, θα σε περιμένω, Εκεί! Έστω, τα καλοκαίρια..."
Ας μην παρασυρθώ όμως, γιατί αυτές τις μέρες έχω γίνει εύθικτη, όσον αφορά το βιβλίο της. (Θα τα γράψω σύντομα, ελπίζω, στο δικό μου μπλογκ.)
Μόνο το θυμάμαι το ποίημά σου, Γιώτα μου;(Γιατί; Έγραψαν πολλοί;)
Με μεγάλα γράμματα το έχω δίπλα στο μπλογκ της! Τώρα αν το παραμέλησα, είναι γιατί εκείνη μου έμαθε να μην μιλάω πολύ για κείνη, ούτε για μένα και ν' αφήνω τους άλλους να "βλέπουν"! "Να κάνω το καλό" έλεγε "και θα το βρω μπροστά μου!"
...Το τήρησα, γιατί έτσι έβγαινε κιόλας, αλλά επειδή η εποχή μας αποδείχτηκε πολύ "τυφλή", αποφάσισα να μην το τηρήσω άλλο, ειδικά από χτες!
Αποφάσισα λοιπόν να μιλάω και για μένα και για σένα και για τους ξενητεμένους μας και για όποιον άλλον νιώθω ότι η εποχή και τα συστήματά της, τον αδικεί.
Τουλάχιστον, να εκτονώνομαι!
Γιώτα μου, ξέρω από ανταγωνισμούς και είμαι υπέρ του υγιή ανταγωνισμού. Καταλαβαίνω και τις ζήλειες. Όλα, μέχρις ενός ορίου, όμως! Από κει και πέρα, καταντάει αρρώστεια!
Βλέπεις κάτι καλό, παραδέξου το!
Αγγίζει την ψυχή σου;
Ντελάλιασε!
Δεν την αγγίζει, σιώπα! Μπορεί ν' αγγίζει άλλους και τους προσβάλλεις!
Κάθε τι που βγαίνει μέσα απ' την ψυχή κάποιου, έχει τον λόγο του!
Σεβάσου το και τουλάχιστον μην το πολεμάς!
Εκεί θέλω την ανωτερότητα! Στην ψυχή! Στα γράμματα, δεν την πιστεύω πια!
Γραμματισμένοι άνθρωποι με ρωτούν αν έχω διαβάσει και τι και τους λέω την αλήθεια: "Πολύ λίγα πράγματα! Δεν προλαβαίνω..."
"Κακώς!" μου είπε κάποιος χθες! "Τότε, να μην γράφεις!"
Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Δεν μ' αναγνώριζα στο τι του έψαλα!
"Αν είχα διαβάσει πολύ φίλε μου, δεν θα ήμουνα εδώ..." ήθελα να του πω, αλλά είχα και την λογική (κάπου, στο βάθος του μυαλού μου)να διακόψω αυτόν τον λεκτικό καυγά.
Ήταν μορφωμένος! Αυτό με πείραξε πιο πολύ! Αυτό με πρόσβαλλε!
Απ' τους μορφωμένους έχω και απαιτήσεις περισσότερες. Και απ' τα λόγια τους - γραμμένα ή όχι - μα κυρίως απ' την συμπεριφορά τους.
Είμαι παράξενη κι εγώ, σαν τον Σπύρο, που πολύ μου άρεσε το κείμενό του και η κίνηση του φίλου του, του Φαίδωνα να την αναρτήσει!Μ' άρεσε πολύ που έδωσε "φόρα" στα όνειρά του, γιατί εμείς οι άνθρωποι απ' αυτό έχουμε ανάγκη! Τώρα τι πανσέληνος σας έπιασε όλους τους λογοτέχνες μου εκεί, αν και διάβασα, δεν κατάλαβα πολλά, ούτε μ' άρεσε, ούτε και θέλω να καταλάβω λεπτομέρειες!
Κάτι δεν διατυπώθηκε σωστά, κάποιος πήρε ανάποδες, στήριξε η παρέα, συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες! Ήταν ένα κακό σπυρί που έπρεπε να σπάσει!
Τελείωσε! Το πήρε το ποτάμι! Πάμε παραπέρα! Ας αφήσουμε να τρέξουν καινούργια καθαρά νερά, κι ας καθαρίσουμε όλοι μαζί τα εμπόδια που τα εμποδίζουν!
Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε πως όλοι μαζί, μπορούμε περισσότερα και να θυμηθούμε κι εκείνο το: "Όποιος εμποδίζει τον προσωπικό μύθο του άλλου, δεν θα φτάσει ποτέ στον δικό του!"
Και τ' άλλο: "Όποιος ετοιμάζει τον λάκο του αλλονού, πέφτει ο ίδιος μέσα"
Μ' αρέσει που ξέσπασα εδώ!
Κι έχω κι άλλα ν' απαντήσω!
Θα πάω σε άλλο σχόλιο όμως, για να μην φαίνεται σεντόνι. (Κι ας είναι!)
Ήρθαν και οι άντρες, οπότε, ανααγκαστκό διάλλειμα! Αργότερα τα υπόλοιπα.
Φιλάκια και να ξέρεις πως μιλάω γενικά. Δεν απευθύνομαι σε κανέναν προσωπικά!
Ξαναγύρισα, Γιώτα μου, στο ένα πόδι, όμως! Το δήλωσα και στο μπλογκ μου, άνοιξα πολλές υποχρεώσεις και δεν μπορώ πλέον ν' αταπεξέλθω! Έχω την διάθεση, μα προηγείται η οικογένεια.
Ν' απαντήσω όμως, στον αγαπημένο μου Στράτο, που λέει ότι οι δρόμοι μας χάΘηκαν! Τίποτα δεν χάνεται, Στράτο μου, όσο ζούμε και πονάμε! Μπορεί να πέφτουμε, να ματώνουμε, ν' ανοίγουνε πληγές, να τις στεγνώνουμε για λίγο, μα μετά συνεχίζουμε, χωρίς να κοιτάμε πίσω τις πέτρες που σκοντάψαμε. Οι επόμενες μπορεί να είναι πιο λείες, ίσως και πιο σουβλερές, κανείς δεν ξέρει! Αν δεν προχωρήσουμε, δε θα το μάθουμε ποτέ!
Κοίτα μόνο, αν ξανασυναντηθούμε από κοντά, να με γνωρίσεις! Περιμένω να λειτουργήσει το ένστικτο της φιλίας περισσότερο!
Φιλιά, ρε Στράτο! Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα!Ούτε με σένα έχω, ούτε με κανέναν άλλον! Τα δικά μου ψυχολογικά και τους χρόνους, τα ρίχνω στους δικούς μου ώμους και σε κανέναν άλλον! Δεν νομίζω μόνο, πως στάθηκα ποτέ εμπόδιο στον δρόμο σου, όπως ούτε κι εσύ!
Σου είπα μη μου ξαναστείλεις μαζικά μηνύματα που δεν φαίνονται οι παραλήπτες ή οι στέλνοντες, γιατί έχω πρόβλημα! Αυτό σε πείραξε; Δεν αντέχω άλλο βιάγκρα! Τούρμπο μ' έκανε! Τα μαζικά φέρνουν πολύ πράγμα! Δύσκολες οι εποχές για τεχνικούς!
Εκτός αν είναι κάτι άλλο, οπότε, δεν έχω κανένα πρόβλημα να το πεις και δημόσια! Αν κάτι δεν κατάλαβα, είμαι πρώτη στις "Συγγνώμες"!
Να περνάς καλά, Στράτο μου! Μην στέκεσαι και μετράς αν πέρασα απ' το μπλογκ σου ή αν σχολίασα. Άλλα μετράνε! Αν ποτέ πεις, "παιδιά, χρειάζομαι βοήθεια!" να ξέρεις πως η Κατερίνα, πρώτη θα τρέξει, κι όχι μόνο γιατί έχει δεθεί συναισθηματικά μαζί σου, αλλά γιατί έτσι είναι και ώς άνθρωπος!
Άντε και έκανα κατάληψη το μπλογκ της Γιώτας!
Τώρα, αν η Γιώτα βγάζει πικρία, μια απ' τα ίδια βγάζουμε όλοι μας! Θα μας περάσει! Τα 100 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα!
ΤΕΛΕΞ, τώρα!
Για τον γιο μου, την κόρη μου (κυρίως! που το χρειάζεται, εννοείται!) δεν έχω κάνει τίποτα στον αέρα!
Δεν μ' αφήνουν! Αν μ' άφηναν, είναι σίγουρο πως δεν θα είχα χρόνο για κανέναν άλλον!
Κατάλαβα καλά, Γιώτα μου, πως είσαι τύπος που υποχρεώνεσαι εύκολα, γι' αυτό και τα πολλά "Ευχαριστώ σου!"
Εγώ, όμως, αν και μοιάζουμε πολύ, δεν στέκομαι στα ζύγια! Κάνω αυτό που νιώθω στην στιγμή και μετά προχωράω στα καινούργια.
Τι να μου κάνει η Ε.Λ.Σ.Π.Η και οι ξενητεμένοι μας; Να είναι καλά, να εκδίδει βιβλία, οι ξενητεμένοι μας να γράφουν περισσότερα χαρούμενα κι ο Στράτος να 'ναι καλά, να μου τα στέλνει!
Μου αρκεί η συγκίνηση όταν διάβαζα το βιβλίο, και κάποια άγνωστα για σας μηνύματα που έφταναν στην ζυγαριά μου...
'Ολα τ' άλλα... είναι για τα μάτια του κόσμου.
Και λίγο χιούμορ:
"Δεν πέθανα ακόμα, να μ' ανάψουν τα κεριά μου!"
ή "Το πολύ το κυρ ελέησον, το βαριέται κι ο Θεός!"
Μη μένεις πίσω, Γιώτα μου! Τράβα μπρος! Ο χρόνος τρέχει και θα βγει πρώτος!
Ας πω κι αυτό, μια και τό' ριξα στην φιλοσοφία, κι ας είμαι "αδιάβαστη"!
(Αυτή την εποχή, το έχω καμάρι!)
Όταν ήμουνα στο χωριό μου, με ήξερε πρώτα η μάννα μου και η συνοικία μου. Κανένας άλλος! (Ψέμματα! Έτρεχα και χόρευα στα πάρτυ όλου του χωριού και όλων των περιχώρων!)
Ούτε που σας ήξερα, ούτε και το χωριό μου!
Εσείς, το ίδιο φαντάζομαι!
Τώρα... με αφορμή αυτά τα μπλογκ, (να 'ναι καλά αυτός που τα εφεύρε!)πολύ εύκολα και κυρίως δωρεάν! (εδώ δεν έχει πλούσιους και φτωχούς- ευτυχώς!)
στο χωριό μου... μάθανε κι εμένα, μάθανε κι εσάς!
Στο χωριό σας, μάθανε κι εσάς, μάθανε κι εμένα!
Ας μην πολυλογούμε λοιπόν, κι ας λέμε πράγματα ουσίας!
Γιώτα, προέκυψε! Ήταν να μην πάρω φόρα!
Σε κάλυψα, φαντάζομαι σε όλες τις απορίες!
Έφυγα και ότι λάθη ορθογραφικά και συντακτικά υπάρχουν, γράψε σημείωση από κάτω! "Εκ παραδρομής", γράψε!
Αν θέλεις, βάλε και την πανσέληνο!
Αυτή για όλα, φταίει!
Φιλιά στον Δημήτρη σου! Τα ξαναλέμε!
* Τι είναι απρεπή συμπεριφορά;
- …
* Τι σημαίνει κριτική;
- κριτική είναι η προωθητική δύναμη του ουμανισμού, μορφή δημοκρατικής ελευθερίας και αδιάκοπη πρακτική διερώτησης και συσσώρευσης της γνώσης
* Τι είναι ζήλεια;
- Ένας δράκος που εκτοξεύει φωτιές κάθε φορά που νιώθει ότι απειλείται.
* Τι είναι γλείψιμο;
- Αυτό πρέπει να έχεις «ντοκτορά» ή μεταπτυχιακό. Κάποιες ή κάποιοι το έχουν και το συνηθίζουν
Εδώ δεν απάντησες! Ευτυχώς! θα ξημερώναμε!
Η μαύρη ορχιδέα σηκώνει συζήτηση!
Κάτι μου θυμίζει, αλλά το κλείσαμε γι' απόψε το μαγαζί!
Κι αύριο μέρα είναι!Να είμαστε πρώτα ο Θεός, καλά!
Δεν ξέρουμε τι θα φέρει το τσουνάμι!
...Κυκλάμινό μου,
όχι άλλα για τώρα!!!!!!!!
Στράτο, φίλε μας,
...η συνέχεια άλλη ώρα...
Ορχιδέα μου, φίλη νέα...
Νιώθω κάπως κρυωμένη, κρυάδες κ.λ.π.,
ο Δημήτρης ψέλνει ότι ο... αέρας φταίει...
για να μη πείτε ότι σας αγνοώ (!) τουλάχιστον γι' απόψε αφήνω ένα "καλημέρα" αφού εκεί θα ετοιμάζετε τον πρωινό σας καφέ.
(Μαύρη Ορχιδέα, γνωρίζω ότι έχεις δηλητήριο... σε παρακαλώ, όχι εδώ!
έχει γεμίσει το ποτήρι, και το ...τσουνάμι έρχεται...)
πάντα με αγάπη, έστω και... συναχωμένη,
Υιώτα
Προς το Blog σας
Ένα νέο blog γεννήθηκε με σκοπό να δώσει βήμα σε όλους τους Έλληνες ..Ένα Blog όπου μπορεί ο καθένας μας να γράφει ότι τον απασχολεί επώνυμα η ανώνυμα…ένα blog που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους Έλληνες να πούνε όλα αυτά που μέχρι τώρα διστάζανε να πούνε .. Αν θέλεις και εσύ να κάνεις κάτι για όλη αυτή την απάτη που βλέπεις γύρο σου ..έλα μαζί μας …..Το Blog σου δίνει την δυνατότητα να ακουστή η γνώμη σου σε ένα ευρύ κοινό χωρίς πολιτικούς ,κομματικούς ,εθνικούς, θρησκευτικούς, η άλλους περιορισμούς .
Κάνε τώρα την αρχή έλα μαζί μας…………
Οι απόψεις που θα γράφεις εδώ δεν λογοκρίνονται σε καμιά περίπτωση και δημοσιεύονται ακέραιες
Ζητάμε και την δική σας στήριξη καθώς το Blog προωθεί τις απόψεις των Blogger και των πολιτών, και όχι δικές μας…..
www.ksipnistere.blogspot.com
www.ksipnistere.gr
Βάλτε και εμάς στη λίστα με τα ιστολόγια σας... ότι θέλετε μπορείτε να το στείλετε στο e-mail μας και από κάτω το link σας και δημοσιεύετε ακέραιο.
Καλημέρα Υιώτα μου και καλό μήνα σε σένα και τον Δημήτρη σου
Υπέροχη ανάρτηση. Ξέρεις πάντα να τιμάς τον ελληνισμό και την πατρίδα που σε γέννησε
Μιά αξιέπαινη πνευματική προσφορά
Ντένης
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
Υπέροχη και παντοτινά επίκαιρη η γραφή σου αγαπημένη μου.
Φιλί
Ιουστίνη μου, γλυκόλαλη,
σ' ευχαριστώ θερμά...
Τα χιόνια ακόμη εδώ, μα θα περάσει κι αυτό...
Φιλιά στους άνδρες της ζωής σου,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα-Δημήτρης
Αστοριανή said...
..θα ήταν μεγάλη παράληψη,
Ιουστίνη μου,
να μη συμπληρώσω κι εδώ,
-μαζί με τις τόσες άλλες φορές που έτυχε να αναφερθώ στην Βάνα, την πανάξια σύζυγο του αγαπητότατου Ανδρέα-
και να επαναλάβω τις πλέον τιμητικές για την γραφή της, απόψεις μου.
Δεν είναι το πρώτο της μυθιστόρημα,βέβαια, κι η γραφή της σφιχτή και καλοπλασμένη, σίγουρα παραβγαίνει με πολλές και πολλούς στην Ελλάδα.
Καιρός είναι να καταλάβουν οι "εκεί"
ότι
υπάρχουν και οι..."εδώ"...
όχι απλώς άξιοι -μα με την απόσταση, την διατήρηση της Γλώσσας, την μηδενική ζήτηση κι ενδιαφέρον αναγνωστικού κοινού, όπου συχνά επιδρούν ανασταλτικά-
είναι δέκα φορές πιο άξιοι!
Βάνα μου, και πάλι συγχαρητήρια,
καλή δραστηριότητα κι εμπνεύσεις.
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα Στρατή,
αστοριανή,
ΝΥ
March 3, 2010 3:16 PM
ΜΕΤΑΦΈΡΩ ΤΟ ΠΡΟΗΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ, ΦΙΛΕς ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ,
ΔΙΟΤΙ Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΧΩ ΑΝΑΦΈΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΝΑ ΜΑς,
ΒΡΗΣΚΕΤΑΙ ΣΚΟΡΠΙΣΜΕΝΟ ΑΛΛΟΥ, ΔΙΧΩς ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΑΝΗΚΕΙ....
Και,
η φίλτατη δημοσιογράφος και συγγραφέας:
Ιουστίνη Φραγκούλη
said...
Γιώτα μου,
Τυχερή η λογοτεχνία της ομογένειας που έχει ακομη γνήσιους λογοτέχνες πουλεύουν τη γλώσσα στην τελειότητά της. Δεν μας αγγίζει η αφυγή και η απόσταση, σωστά;
Κι εσύ είσαι μια απ΄αυτές τις σπάνιες ελληνικές πέννες.
Φιλί με ήλιο
March 4, 2010 8:49 AM
Αξιζε, λοιπόν, και το προηγούμενο και το παρόν σχόλιο...
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα,
ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου