Η Άνοιξη γενναιόδωρη, να ξεχειλίζει καλούδια...
Αρκεί να υπάρχουν μάτια να την θωρούν, κι αισθήσεις να απολαμβάνουν την ομορφιά της...
(Αυτή τη ανάρτηση, την υποσχέθηκα σε μια νέα, άγνωστη φίλη:
"τη Χειμωνιάτικη Λιακάδα".
Δεν μου είπε ποια είναι, δεν πειράζει, μα το χαμόγελο τής καρδιάς της, έγινε
"λιακάδα" στον χειμώνα που ...ξεψυχούσε και μεταμορφώθηκε σε Άνοιξη!
Είναι το γελαστό ¨Ευχαριστώ" μου )
Η ΛΕΥ'ΚΑ
Τί να υμνήσω για τη λεύκα που στέκεται υψιτενής, δεσπόζουσα,
μεγαλόπρεπα στον περιγυρό της και πέρα...
πέρα απ' τον ορίζοντα
όπου τα μάτια μας αντέχουν το φως να ενδύονται δίχως να διεισδύουν το ατέρμονο βάθος...
Είναι το φως εκείνο,
όπου έκαστο φύλλο έχει αφομοιώσει την προσμονή,
όπου κάθε κλαδί έχει απομυζίσει κάθε περηφάνεια,
κάθε θρύλο, αληθινό και μη...
Εκείνο το ύψος,
το ταπεινό, το ευλύγιστο,
που στέκει εκεί και λικνίζεται, συνομιλώντας με άγριους αγέρηδες,
με δροσερούς μαϊστρους,
όπου συνδιαλέγεται μ' όλα τα πτερωτά που αγγίζουν το εύρος του,
κι εκείνα -τα πιο τυχερά- που χτίζουν φωλιά διαιώνισης στα πελώρια δάχτυλά της...
Είναι η λεύκα με τον ψηφιδωτό κορμό,
με τα δαχτυλίδια των εποχών στα σπλάχνα της,
με τα σημαδεμένα χνάρια στις ρίζες της,
με τ' απαράμιλλα έργα Τέχνης στο ιστορικό της...
Η λεύκα,
το δέντρο που ψηλώνει κι αντέχει σε κάθε θύελλα,
υπόχρεο να διηγηθεί, κάτω απ' το φλογερό χαμόγελο του Ήλιου ότι
το δέντρο της φυλής μας δεν έχει τέλος,
αφού είναι ο ίδιος ό Ήλιος!
Υιώτα
Καλή Άνοιξη, λοιπόν,
κι από τώρα, σε ΟΛΟΥΣ: Καλή Ανάσταση!
Υιώτα και Δημήτρης
14 σχόλια:
Γεια σου καλή μας Γιώτα κι αγαπημένη. Πέρασα και γέμισε μοσχοβολιά η ψυχή μου από τα γραπτά σου. περισσότερα δεν έχω τη δύναμη να πω τώρα.Άλλη φορά.
Φιλιά πολλά όμως.
Μαριανθάκι μας,
...αν ήξερες, πόσο με συγκινείς!Πάντα γλυκιά κι υπεύθυνη! "Χαλάρωσε, παιδί μου!"
Σου έχω πει ότι το δεύτερο συνθετικό απ' τ' όνομά σου "συγγενεύει" με την Ολγάνθη μου!
Τί κάνει το μωράκι σας?
όσο για τ' άλλα δυο... φαντάζομαι...
Νίκο, κουράγιο!!!
πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
ΝΥ
Πρώτα πολλές ευχές στην Μαριάνθη πάλι για το μωράκι της:
Να σας ζήσει, Μαριάνθη μου!
Καλημέρα αγαπημένο μου Γιωτάκι, με τις λιακάδες σου και τις ανοιξιάτικες χαρές σου!
Πάντα έτσι, χαρούμενη και ποιητική, όπως σου αρμόζει!
Χαίδεμα τα λόγια σου, βάλσαμο στην ψυχή!
Μόνο εκείνη η λεύκα με πήγε λίγο πίσω (ξέρεις έχω και ειδικό μπλογκ για μια αγαπημένη στο χωριό) αλλά στην πορεία έμαθα πως οι λεύκες είναι επικίνδυνες πολύ σαν δέντρα όταν ψηλώσουν! Δεν αντέχουν στις θύελες και γι' αυτό ή τις κλαδεύουν ή τώρα πια, δεν τις φυτεύουν σε κατοικοιμένες περιοχές.
Εδώ στην Ελλάδα έχουν γίνει πολλά ατυχήματα μ' αυτές. Ένα ζευγάρι πήγε να φωτογραφηθεί κοντά τους μετά τον γάμο και σκοτώθηκε η νύφη. Και άλλα πολλά έχουν γίνει.
Γι' αυτό, μια και το ποίημά σου είναι ολόφρεσκο και σηκώνει διόρθωση, βάλε ένα άλλο δέντρο στην θέση της λεύκας.
Εσύ είσαι η ποιήτρια, εσύ και θα το βρεις!
Φρόντισε να είναι πραγματικά γερό όμως!
Χάρηκα που βρήκα αυτή την νότα χαράς πρωί πρωί!
Πολλά φιλιά στον πλάτανο της ζωής σου!
Σόρυ που είπα για την λεύκα! Ίσως να το ξέρουν κι άλλοι, και να σκεφτούν πως αδικήθηκε ένα τόσο ωραίο ποίημα, μόνο και μόνο απ' την επιλογή του δέντρου!
Τα χρώματα της ίριδας αυτής της γενναιόδωρης Άνοιξης είθε να μετατραπούν σε νότες για τη μουσική των ματιών μας και της διάθεσης!!!
Η Χειμωνιάτικη Λιακάδα είναι φίλη μου, αν θέλεις, Υιώτα, της μεταφέρω το «γελαστό ευχαριστώ σου»!!!
Ανταποδίδω τις Ανοιξιάτικες και πασχαλινές ευχές σας!!!
Μέσα στο Μαρτιάτικο κρύο, βροχές, πλημμύρες, ανημποριές, μας έφερες την Άνοιξη και το Χριστός Ανέστη.
Κι εγώ ο φουκαράς πασχίζω να επιπλεύσω, μου λείπει η νιότη ώστε να τα καταλάβω όλα αυτά και να ξαναγίνω σωματικώς νέος, αλλά...
Αχ! αυτό το αλλά με βρίσκει σε μια λανθάνουσα κατάσταση πότα μου πονεί τόνα, πότα το άλλο,
καλό Πάσχα, στον Δημήτρη και σε εσάς οικογενεικώς.
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Κυκλάμινο μου, πανέμορφο! Μαζί με τ' άνθη του... αγαπώ κι εσένα. Χάρηκα που διέθεσες αρκετό από τον περιορισμένο χρόνο σου να μου αφήσεις τις σκέψεις σου!
Θυμάμαι,
υπήρχε μια λεύκα σ' ενός γείτονα το χωράφι, εκεί στην άκρη, για ...σύνορο! αγαπούσα το φύλλωμά της μα και το ύψος της -που μπορούσε να βλέπει από τόσο ψηλά εκείνα που δεν είχα την ικανότητα να βλέπω...
Στο διαγωνισμό των μελών της ΔΕΕΛ,έδρα στις Βρυξέλλες...
έτυχε και πήρε άριστα με ...τόνο (!)
Δεν αντικρούω την προνοητικότητά σου, μα... το ίδιο το δέντρο δεν το... ξέρει αυτό, και με τα χρόνια ψηλώνει... ως που να το κόψουν για έπιπλα ή ότι άλλο...
Η μεταφορική έννοια, είναι δεκτή, ακόμα και ως "ποιητική άδεια"...
Με τις κακοκαιρίες μας εδώ, πρόσφατα, πελώρια πεύκα ξεκόλλησαν κι έκλεισαν δρόμους... και, πιστεύεις; οι ρίζες τους απλωμένες όσο και η περίμετρος των κλαδιών τους, μα τόσο ρηχές!!!!!! απίστευτο!
Τώρα, ότι και γνώμη να έχεις, από μένα καλόδεκτη. Έτσι, μην μου πεις πάλι "σορυ", αδικείς τις απόψεις σου, που εκτιμώ!
Χαιρετισμούς πολλούς από μια πάλι-κρυωμένη(!) Νέα Υόρκη,
Υιώτα
Στράτο μας,
...δεν είναι πολλή ώρα που βλέπαμε τις φωτογραφίες από τη Θεσσαλονίκη...
Η Αλεξάνδρα μας, κούκλα! Φίλησέ μου την.
¨Οσο για την "Λιακάδα", ναι, πες της το, κι αν θέλει, ας απαντήσει...
Αρχικά, το κάθε τί που κάνω,είναι για όλους... μα είναι τόσο ευγενική κι αυτή!
Θα μιλήσουμε, όμως πριν την Ανάσταση.
Φιλία και φιλιά,
Υιώτα
Γαβρίλη μου!
Αν και τα λέμε,
λίγες φορές σ' έχω βρει να μιλάς με τόση υπερένταση...
κι είναι "κολλητική" αυτή η... διάθεση, φίλε μου, κι είπα να μη σου πω κι εγώ δικά μας...
Μάρτης, είν' αυτός, θα περάσει...
πάρε μια αγκαλίτσα την εγγονούλα σου, -άντε, και την...Ορτανσία μας-
και θα διαπιστώσεις ότι κάπου έχω δίκιο!!!
Εύχομαι να αισθάνεσαι ήδη καλλίτερα,
χαιρετισμούς,
Υιώτα
Κι ένα... γρήγορο, απ' εδώ, για την "πιτσιρικαρία"...
Παίδεμα, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι, γλυκιά μανούλα
Μαριάνθη,
είναι τα παιδιά!!!!
Εύγε σε σένα, μα και στον Νικόλα,
που τα καταφέρνετε, με αγάπη!
Και... βρε θηρίο! Πού βρήσκεις χρόνο να γράφεις και στον Δημόκριτο!!!!!!!!! Χαλάρωσε λίγο, κούκλα μου! Σ' εσένα βασίζονται όλα!
Περαστικά τους,
ζεστή αγκαλιά,
κι ένα "συροπάκι αγάπης"
Να είστε καλά, φίλοι μας.
Υιώτα-Δημήτρης
ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ ΣΟΥ.ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΣΑΙ.
Γλυκειά μου Αστοριανή, οι ανάσες σου έφτασαν στα αυτιά μου μέσα από τα λόγια του φίλου μας του Μυθημναίου που ευγενικά προσφέρθηκε να με ειδοποιήσει! Λόγω της ημέρας, και της άφιξης της δικής μου ανασαιμιάς,μόλις τώρα πρόλαβα να μπω βιαστικά στο μπλογκ σου!
Και τι εκπληξη! Με πήραν τα αρώματα από τις ίριδες που μου άφησες και με πλυμμύρισαν οι ευωδιές της σκέψης σου!
Ηταν για μένα έκπληξη απρόσμενη αλλά και εξαιρετικά ευχάριστη η κίνηση σου αυτη!
Με συγκίνησες με τις φράσεις σου αλλά και ειδικά με την "μικρή Ανοιξη" που μου χάρισες!
Σε ευχαριστώ Γιώτα μου ...
Είναι πολύ αργά ( περασμένα μεσάνυχτα εδω... ) για να σου συστηθώ..
Σύντομα όμως θα εχεις νεα μου και μια μικρή τοσοδούλα πρόσκληση στο email σου.
Πολλά φιλιά από μια Αθήνα που προσπαθεί να βρει κάποιο ρυθμό μέσα σε αυτή την δίνη και τη τρέλλα των ημερών !
Και του χρόνου του Ευαγγελισμού Γιώτα και Δημήτρη με την αγαπημένη σας οικογένεια. Δε μας τα λέτε όμως πως γιορτάζετε σήμερα;Απ΄αλλού τα μαθαίνουμε χα! χα!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΕΣ!!
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!
ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΟΛΟΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗ!!!
Μαριάνθη-Νίκος και...παιδιά
μιά υπέροχη ανοιξιάτικη ανάρτηση καλή μου Υιώτα, γεμάτη χρώματα ευωδιές και ομορφιά
Κι' ένας ύμνος στη περήφανη λέυκα, αυτό το περήφανο δέντρο που συντρόφευε πολλές από τις νεανικές μας τρέλλες στην πατρίδα
Νάσαι πάντα καλά
Χρόνια πολλά σε σένα και τον Δημήτρη σου
ντένης
Nτένη μου, ευχαριστώ!
Θάρθεις αύριο στον "Κέφαλο"?
Θα περάσουμε όμορφα...
Πάρε την όμορφή σου κι ελάτε!
Θα τα πούμε,
Υιώτα-Δημήτρης
Δημοσίευση σχολίου