10 Μαρ 2010

O ΕΡΧΟΜΟΣ ΣΟΥ !!!


Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΣΟΥ!
Οι θορυβώδεις μέρες, κι οι ήσυχες νύχτες, δεν θα είναι πλέον ίδιες,
από τότε που ήρθες!
Το φως του ήλιου έδωσε χρώμα στις μπούκλες σου,
τα ωδικά πουλιά χρωμάτισαν την φωνή σου...
η σιωπή, σίγουρα δεν θα είναι ίδια,
από τότε που ήρθες!
Η ζωή μου, είναι τώρα για ν' αφουγκράζομαι την ανάσα σου...
Χορεύω δίπλα σου μ' αρχαία βήματα ανάμικτα σε χορούς σύγχρονους...
στριφογυρίζω μαζί σου, σ' ένα κόσμο άγνωστο,
κόσμο της μαγείας και των προσδοκιών...
ερεθιστικό, πραγματικό, τρομακτικό κόσμο,
ταυτόχρονα τόσο αιθέριο!
...ένα κόσμο
με πολλά υποσχόμενους ορίζοντες,
μ' εκτυφλωτικά οράματα.
Ελεύθερο, και φιλικό!
Ένα κόσμο μεγάλο, ασταμάτητο. Την ίδια ώρα
μικρό, σαν κι εσένα, μωρό μου τρυφερό κι εύπιστο...
...ένα κόσμο που πνίγει τ' άστρα του στ' αθώα δάκρυά σου
και λούζει τις ηλιαχτίδες του στο χαμόγελό σου, ευτυχισμένα.
Ένα κόσμο έτοιμο να σ΄αγκαλιάσει μέσα στην προστατευτική αγκαλιά μου.
Τα πάντα είναι κάτω απ' την ρόδινη μαγεία σου, μπουμπούκι μου.
Τα πάντα σε περιβάλλουν!
περιστρέφονται
στην μικρή σου, μεγάλη δύναμη,
από τότε που ήρθες!
(μετάφραση από την αγγλική, της Υιώτας Στρατή)
Σκέφτηκα, να μη περιμένω από την πολυ-άσχολη μανούλα, την Μαριάνθη, να σας το δώσει στην ελληνική... άλλωστε, ήταν πιο γρήγορο, σε μένα.
Κι όχι τίποτ' άλλο, έχουμε κι άλλα μωρά -ίσως ...περπατιάρικα, στην "μπλογκο-παρέα" όπου έστω και λίγο αργότερα, οι "δικοί" θα το βρουν, να χαμογελάσουν...
Όσο κι αν είναι "χρονοβόρα" αυτή η ηλικία των μωρών και των παιδιών,
είναι η πλέον χαριτωμένη και -πιστέψτε με- με τις λιγότερες ευθύνες...
Σας αφήνω, για τώρα, Καλύ νύχτα,
πάντα Φίλη,
Υιώτα

18 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Θα αφουγκράζεσαι της ανάσα της, Μαριάνθη κι η σιωπή δεν θα ’ναι ίδια. Θα σου αποκαλύπτει πολλά περισσότερα απ’ όλες μαζί τις αμφίδρομες μορφές επικοινωνίας…

Μια τρυφερή αγκαλίτσα!!!

pylaros είπε...

Εύγε σου αγαπητή Υιώτα.

Ένα ποίημα που αγγίζει συγκινητικά τις καρδιές μας, αφιερωμένο στην αγπητή μας Μαριάνθη δια τον ερχομό στον κόσμο μας της κορούλας της.

Συγχαρητήρια λοιπόν πρώτα στην Μαριάνθη που ήταν η αιτία να γράψεις και να το μάθουμε κι εμείς ένα τόσο όμορφο ποίημα...

Χαιρετισμούς
Γαβριήλ

τα χνάρια είπε...

Άντε, ρε Γιώτα, κι ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ!
ΝΑ ΤΗΣ ΖΗΣΕΙ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΘΗΣ!!!
Υπάρχει πιο ιερό γεγονός απ' την "Γέννηση";
Υπέροχο, ποίημα!
ΕΥΓΕ!
Το πάω και στο άλλο μπλογκ, γιατί άμα περιμένω εσένα, θα κάνει και τον ΓΙΟ, με το ΚΑΛΟ η Μαριάνθη!
Φιλάκια και χάρηκα τόσο πολύ, που ήρθα και βρήκα ευχάριστη είδηση!
Τώρα με το παλιό το ευρετήριο, δεν βρίσκω άκρη. Θέλει διόρθωμα, αλλά υπομονή, ΤΕΛΟΣ!
Φιλάκια και πάντα ευχάριστα να λες!
Βαρέθηκα την μιζέρια και την γκρίνια!

Dennis Kontarinis είπε...

Αγαπητή μου Γιώτα
Ένα πανέμορφο και συγκινητικό δώροπροσέφερες στην αγαπητή σε όλους μας Μαριάνθη και τις θείες μητρικές στιγμές που ζει πλάϊ στη νεογέννητη κορούλα της
Όλες μου τις ευχές αγαπητή Μαριάνθη και ένα χειροφίλημα στην
υπέροχη Υιώτα
Ντένης

Αστοριανή είπε...

...ΚΟΙΤΑ, Μαριανθάκι μας, Τι σου αφιερώνουν εκείνοι που πραγματικά χάρηκαν και σ' αγαπούν...

... και με ρώτησαν κάποιοι άλλοι:
-μα πώς? κ.λ.π., και τους εξήγησα στα βιαστικά, ότι η γνωριμία μας στην Θεσσαλονίκη ήταν σταθμός! ανταλλάξαμε βιβλία, κ.λ.π. κι η λεβεντιά σου (όπως και μια άλλης Φίλης που δεν έχω γνωρίσει, το "Κυκλάμινο"!!!) πήρες το βιβλίο για την ΣΑΠΦΩ και το έκανες βιβλιοπαρουσίαση στον ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ...)

Λίγες είναι οι αυθόρμητες αντιδράσεις της καρδιάς και του νου! Πώς να μην με συγκινούν! πώς να τις ξεχάσω?
...κι αυτή, η θεϊκή ευλογία, το μωρό σου, σου το είπα: θα γίνει η... μασκώτ που θα συνεχίζει την Αγάπη.
Όταν βρεις λίγο καιρό (!!!),
ΕΣΥ ν' απαντήσεις
στους Φιλους σου...

Εγώ, χαίρομαι που σ' αγαπούν.

Φίλησέ μου τους ΟΛΟΥΣ,
Υιώτα
Αστοριανή,
ΝΥ

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΤΗΣ ΖΗΣΕΙ Η ΜΙΚΡΗ.
ΑΦΗΝΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ:)))

Μαριάνθη είπε...

Το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ λίγο και φτωχό να εκφράσει τα όσα με κάνατε να νιώσω με την αγάπη σας και την εκδήλωσή της εκλεκτοί και καλοί μου φίλοι.Η συγκίνηση στην κυριολεξία. Τόσο για την πληθωρικότητα της τέχνης του λόγου σου αγαπημένη Γιώτα και της αφιέρωσής σου όσο και για την ανταπόκριση που αυτή βρήκε από τη διαδικτυακή μου παρέα. Όλους εσάς έναν έναν χωριστά Στράτο, κ. Γαβριήλ, Κατερίνα, κ. Ντένη, Γιώτα και πάλι, Σκρουτζάκο, μα και όλους μαζί ως καλή της καρδιάς και του νου συντροφιάς, σάς ευχαριστώ, σάς ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ τόσο εγώ όσο και ο Νίκος.Μας εμπνεύσατε τα καλύτερα των συναισθημάτων.
Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να δώσω και μια εξήγηση για την αργοπορημένη απόκρισή μας στα όσα γράψατε για τη γέννηση της κόρης μας. Απόψε βράδυ Δευτέρας πια μπορώ να συμμαζέψω τα κομμάτια του νου και της ψυχής μου -σε αυτό βοήθησε πολύ και τα όσα γράψατε όλοι-αφού τούτες τις μέρες που πέρασαν ζήσαμε έναν εφιάλτη. Ευτυχώς περαστικό. Βρεθήκαμε ξαφνικά να ξημεροβραδιαζόμαστε εγώ κι ο Νίκος στο νοσοκομείο για τέσσερα μερόνυχτα εξ αιτίας μιας αναπάντεχης περιπέτειας υγείας που πέρασε ο γιος μας Γιώργος.Δεν τον ηρεμούσε καμιά άλλη παρουσία και ήμασταν συνεχώς δίπλα του μέχρι να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Περάσαμε μεγάλη ταραχή ζορίστηκε η ψυχή και ο νους μας.Ευτυχώς τώρα όλα φαίνεται να ανήκουν σιγά σιγά στο παρελθόν.Ανασκουμπωθήκαμε και κοιτάμε μπροστά προσπαθώντας να ξεχάσουμε . Λέμε Δόξα τω Θεώ που όλα βρίσκουν το δρόμο τους. Σε αυτό λοιπόν οφείλεται η αργοπορημένη απόκριση.
Νιώθω, νιώθουμε χαρά για όσα με τόση θέρμη γράψατε για το ευτυχές γεγονός.
Ευχόμαστε οικογενειακή και προσωπική ευτυχία σε όλους σας. Υγεία και χαρά. Και πάλι με τη βοήθεια του Θεού στο ρυθμός μας. Να είστε καλά.
Αυτό μετρά.
Την αγάπη μας.
Μαριάνθη-Νίκος και πιτσιρικαρία.

Αστοριανή είπε...

Φίλοι αγαπημένοι,
Μαριάνθη και Νίκο,
(και...πιτσιρικαρία!!! νέα για μένα λέξη!)
να είστε Πάντα καλά!
Τώρα, όπως λες, τα πάντα παίρνουν το δρόμο τους, αν και όλοι γνωρίζουμε ότι αυτός ο ...ανοιξιάτικος δρόμος της οικογένειας, του καθενός μας... λίγο διαφορετικά, δεν σταματάει... μόνο ΕΥΧΟΜΑΙ/ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ
να είναι το λογότερο "επώδυνος" και ...μπερδεμένος.
Προσωπικά,
"λίγο" ανησύχησα, διότι σε καταλαβαίνω! μα να είναι ο...μικρός,!!! (θα πεις, κι αυτός μωρό είναι...) μα ο νους μου πήγε στην "μπέμπα"!
Θα δεις ότι όλη αυτή η ομαδική ευχή για να πάνε όλα καλά... θα γίνει, και θα ηρεμήσετε κάπως.
Εγώ, από την πλευρά μου, θα στέλνω την σκέψη μου πιο συχνά από τη γραφή μου, κι εσύ, μην αγχώνεσαι.
Όλοι γνωρίζουν από φρεσκο-...μαμάδες και μάλιστα εργαζόμενες.
Μαζί με τον Νίκο σου, τον ακούραστο,
τα πλέον γλυκά φιλάκια σε όλη την "πιτσιρικαρία σου!!!"
...τσικι-τσικι-τελα..

Πάντα με αγάπη,
Υιώτα
και Δημήτρης
και φυσικά όλη η "μπλογκο...πιτσιρικαρία...!!!"

Ανώνυμος είπε...

Αχ βρε Αστοριανή κι εκείνο το δικό σου τι υπέροχα καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν ξέρεις πόσο έκλαψα, είμαι βλέπεις και ευαίσθητη...Νάσαι καλά Γιωτούλα μου να μας ανεβάζεις λίγο πιο πάνω από την πεζότητα μας τούτη.


Πάντα με αγάπη και φιλιά,
Xristina K.

Αστοριανή είπε...

Αχ βρε Αστοριανή κι εκείνο το δικό σου τι υπέροχα καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν ξέρεις πόσο έκλαψα, είμαι βλέπεις και ευαίσθητη...Νάσαι καλά Γιωτούλα μου να μας ανεβάζεις λίγο πιο πάνω από την πεζότητα μας τούτη.


Πάντα με αγάπη και φιλιά στα δυό πιτσουνάκια της Μαριάνθης,


Χριστίνα Κ.

Αστοριανή είπε...

Χριστίνα μου, γλυκειά,
ευχαριστώ!
Η Μαριανθη "μας" είναι πανάξια φίλη και Δασκάλα, στη Θεσσαλονίκη...
κι από τότε, υπαρχει μια αμοιβαία φιλία κι εκτίμηση, όπως και με τον Νίκο της...
Αλλά, όταν "μπαίνουν στη μέση" τα παιδιά... όπως kai η γλυκύτατη Μελίνα σου, η Ηρώ και η Σοφία σου... τα πράγματα "δένουν" πιο πολύ...

(Το αντέγραψα, οπως είδες...)
σε φιλώ,
Υιώτα
-Δημήτρης

Λιακάδα είπε...

” Το φως του ήλιου έδωσε χρώμα στις μπούκλες σου,
τα ωδικά πουλιά χρωμάτισαν την φωνή σου…
η σιωπή, σίγουρα δεν θα είναι ίδια,
από τότε που ήρθες!
Η ζωή μου, είναι τώρα για ν’ αφουγκράζομαι την ανάσα σου…”

Κρατώ ζηλότυπα σφιχτά και με τα δυο μου χέρια το στιχο, μέσα από την εμπνευση σου και ζηλευω!
Για το δικό σου ποίημα!
Για τη ζωή που ήρθε στη ζωή σας και σας έφερε χαμόγελα χαράς και ευτυχίας .
Ευχομαι από καρδιάς να είναι χιλιόχρονο το μπουμπούκι που ανθισε και ομορφαίνει τη ζωή σας και προπαντως να’ναι καλότυχο στο διάβα του.

Φιλιά

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΝΑΩ ΝΑ ΠΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΑΣ Ν ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:)))

Αστοριανή είπε...

Λιακάδα,
καλώς ήλθες στην...λιακάδα μας, μετά από τρεις θύελλες και δυο μέρες αληθινή λιακάδα!
Μέρος από τα χαμόγελα, είναι βέβαια κι η ΜΑΡΙΑΝΘΗ μας, με το ροδαλό της μωρό...

Να σε βλέπουμε, να μας δίνεις την ευαίσθητη γραφή σου, όποτε είναι δυνατόν...
Να είσαι καλά, φίλη μας,
και μπαίνοντας γρήγορα στην Μεγάλη Εβδομάδα, σίγουρα θα ευχηθούμε και το Καλό Πάσχα...
Υιώτα,αστοριανή,
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

JK μας, μάλλον Δημήτρη μας,
ο ...εδώ Δημήτρης λέει ότι είσαι μοναδικός... σαν ένα είδος "Αϊβασίλη" μ' ένα σάκκο ανέκδοτα κι ότι "βγει" πάντα καλό...
Βλέπεις! Έχεις κι άλλο θαυμαστή και μάλιστα συνονόματο!...
α! και πρέπει όταν του τα διαβάζω, να χρωματίζω την φωνή μου... όχι "γρήγορα-γρήγορα" για να τελειώνω...
Θα τα πούμε, φίλε μου,
Υιώτα
ΝΥ

Ανώνυμος είπε...

Πέρασα να αφήσω μια καλημέρα και να ευχηθώ Καλη Βδομάδα!
Βρήκα εδω να με περιμένει ένα ζεστό καλοσόρισμα που με έκανε να νιώσω τόσο άνετα που χαμογελώ πλατιά τώρα που σου τη λέω!
ΚαΛΗΜΕΡΑ λοιπόν σε όλη την παρέα αλλά και την πιτσιρικαρία!
Φιλιά

Αστοριανή είπε...

...έχεις απόλυτο δίκιο, φίλη λαμπερή...
"η ποίηση είναι σαν την ανθρώπινη ανάσα..."
Γι αυτό, κι εγώ, θα σου αφιερώσω την επόμενη ανάρτηση με μια "ποιητική μου" προσφορά...
Αν σου αρέσει, δείξε μου στο
Η-μέιλ μου τουλάχιστον ποια είσαι... αν όχι, πάλι η αφιέρωση είναι για μια άγνωστη αναγνώστρια, -όπως, άλλωστε, είναι πολλές, που επισκέπτονται, "επιθεωρούν" και ... "αντίο"
Χαιρετισμούς του ηλίανθου,
ες αύριον, λοιπόν, διότι τώρα είναι πέντε λεπτά μετά τα ...μεσάνυχτα...
και τα ηλιανθάκια, κι αυτά πρέπει να κοιμηθούν...
με αγάπη, λοιπόν,
Υιώτα
αστοριανή, και του ηλίανθου,
ΝΥ

Μαριάνθη είπε...

Μπορεί να ναι λίγο αργοπορημένα αλλά θέλω και πάλι να συμπληρώσω με το μήνυμα τούτο τις ευχαριστίες μου για την αγάπη και τις ευχές τους, στην Χριστίνα και τη λιακάδα. Ομόρφαίνουν τον κόσμο γύρω τους. Χαιρετισμούς και μεγάλο ευχαριστώ.
Πάντα με εκτίμηση.