...Ένα "παρθενικό Ευχαριστώ" (!) πώς το ζυγίζεις;

"...ένα παρθενικό "ευχαριστώ" πώς το ζυγίζεις;" ...αν μπορούσε να μιλήσει ένα μωρό, δεν θα το έλεγε μετά από τόσα γλυκά λόγια κι ευχές που έλαβε από τις Φίλες και τους Φίλους της γιαγιάς του; Πράγματι, από την 28η Μαρτίου μέχρι σήμερα, τα "Ευχαριστούμε θερμά" έχουν γίνει καθημερινή λέξη που μας συγκινεί, συνοδευόμενη από μια τρυφερή ενατένιση στην φωτογραφία του, είτε από μια ματιά ή ένα απαλό χάδι, αν είμαστε κοντά του... Δυο προηγούμενες αναρτήσεις, ήδη και δεν έχω απαντήσει ξεχωριστά στον καθένα σας, αγαπημένοι μου φίλοι... Σας έχω επισκευθεί, όμως, στις δικές σας σελίδες αφήνοντας την "καλημέρα μου...", σας δήλωσα (!) ότι σιγά σιγά θα μεταφέρω την αγάπη σας σ' ένα ξεχωριστό ημερολόγιο για το μωρό και συμπληρώνω ότι κατα καιρούς θα μοιραζόμαστε την Αγάπη। Το ίδιο ισχύει και για τους εκτός ιστοσελίδας φίλους μας που διστάζουν να γράψουν, προτιμώντας ένα μήνυμα ή κι ένα τηλεφώνημα... Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΖΥΓΙΖΕΤΑΙ! ΑΥΤΟ ΛΕΕΙ ΚΙ Η ΜΑΜΑ ΤΟΥ, ΚΙ Ο ΜΠΜΠΑς ΤΟΥ, ΚΙ ΌΛΟΙ ΕΜΕΙς ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΥΠΑΡΞΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑς! ΥΓ.: ... από αύριο, θα συνεχίσουμε στο γνωστό μας ρυθμό। Πάντα με την αγάπη μου, Υιώτα