Φίλες και Φίλοι, αγαπημένοι,αν είναι κάτι που δεν επιθυμώ, είναι να σας ανησυχήσω! Δόξα τω Θεώ, εδώ, στο σπίτι μας, καλά είμαστε όλοι. Εκείνο που με κάνει να σκέπτομαι βαθύτερα είναι γιατί να μη μοιράζομαι μαζί σας τις έγνοιες που μας τριγυρίζουν και να τις παραμερίζω, σαν να μη συμβαίνει τίποτα!
Πολλές φορές μοιάζει σαν να μην ενδιαφέρομαι, ότι αφού η οικογένειά μου είναι καλά, κι όλοι οι άλλοι είναι. Βλέπω, διαβάζω, ακούω, αγχώνομαι, και φτάνω στο σημείο να απομονόνωμαι μην αντέχοντας τα ίδια και τα ίδια!
Όποιο τηλέφωνο χτυπήσει, η ίδια ιστορία! Όποια συζήτηση αρχίσει, η ίδια απελπισία!
Μήπως είμαι εγώ εκείνη που επιτρέπω να ριζώνουν βαθιά μου αυτές οι καταστάσεις; και ... φτάνω να αναρωτιέμαι: είναι η κατάθλιψη ένα είδος επιδημίας; προσφέρεις αγάπη -όση μπορείς- και δεν φτάνει πουθενά! Προσφέρεις Αγάπη και δεν την δέχονται! Αναγκάζεσαι να βρεις δικαιολογία για να διακόψεις την ... επικοινωνία!
Αισθάνεσαι ενοχή διότι δεν συμμετέχεις στην κατάθλιψη!
Η παγκόσμια κρίση, οι θύελλες, οι ανεπανόρθωτες καταστροφές... πώς να μοιράσεις την προσφορά... πόσοι μπορούν να σωθούν με λίγα ψίχουλα... πόση αγάπη να χωρέσει σ' ένα πακετάκι... σ' ένα φάκελλο ...
Κάθε που βλέπω την αρχή μιας θύελλας, τρομάζω! πού θα πάει, πόσο θα διαρκέσει...
πόσο ψεύτικα είναι τα όνειρα; πού υπάρχουν τ΄αληθινά καράβια κι οι ήρεμες θάλασσες;
Πάλι προχθές ο δρόμος μας έγινε ποτάμι!!! πόσο να πιεί η γη και πόσο να χωρέσει ο ωκεανός!... κι όμως! σήμερα, ο ταχυδρόμος έφερε κι άλλο μήνυμα σε μια κίτρινη κάρτα:
" Βοηθήσετε τους συνανθρώπους μας!
Τα πάντα δεκτά. Όλα θα βρουν τον δέκτη τους!..."
Τα πάντα δεκτά. Όλα θα βρουν τον δέκτη τους!..."
Φίλοι μου,
δεν ξέρω, μα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας λ'ιγα απ' αυτά αυτά τα συναισθήματα!
Αν σας στενοχώρησα,
σας στέλνω ένα τρυφερό φιλάκι από τον εγγονό μας! Είναι κι αυτό μια εναλλαγή!
σας στέλνω ένα τρυφερό φιλάκι από τον εγγονό μας! Είναι κι αυτό μια εναλλαγή!
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
35 σχόλια:
Αστοριανή μου
ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό πως η μόνη σου έγνοια είναι οι δικοί σου άνθρωποι κι ας σε ξέρω λίγο.
Φωτάει γλυκιά μου πως "χωράς" απέραντα ...
Τίποτα δεν φτάνει και τίποτα δεν είναι περίσσιο ...
Ό,τι μπορούμε στους γύρω μας ακόμα κι αν είναι μία λέξη.
Σε φιλώ
Πώς γίνεται μια ΓΥΝΑΙΚΑ με τις δικές σου περγαμηνές να πιστέψουμε πως η μόνη έννοα της είναι οι δικοί της άνθρωποι;
Παρακολουθώντας με προσοχή το έργο της ζωής σου στο πλάι της σελίδας ... δεν μου μένει καμία αμφιβολία...
Είμαι σίγουρη πως το "δίνω" παίρνει την ουσιαστική διάσταση του από την ψυχή σου εμπορευόμενο..
Τυχερή που σε γνώρισα..ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΓΚΑΛΙΑ!
Η σωτηρία αυτού του κόσμου μόνο μ'ανθρώπους σαν κι'εσένα θάρθει...
Συνέχισε να σκορπάς αγάπη, συνέχισε να διδάσκεις την αγάπη και μη σταματάς να ονειρεύεσαι και να ελπίζεις..!
Και μεις οι φίλες σου περήφανες να στεκόμαστε δίπλα σου και να παίρνουμε κουράγιο.
Η αγάπη όλα τα υπομένει, κι η γη γυρίζει, η αγάπη όλα τα ελπίζει, κ.λ.π.
Γιώτα, σ' αγαπάω! Μ' ακούς;
Υπομονή, οσονούπω, απολύομαι!
Φιλιά σε όλους σας!
Η ωριμότητα της σκέψης, πολλές φορές κάνει και βλέπουμε αυτά που βλέπαμε χθες και δεν μας έκαναν εντύπωση κάπως πιο καταθλιπτικά,
είναι ο γύρος της ζωής που μας φέρνει βόλτα πότε πάνω πότε κάτω, Αλλά όλα ξεχνιούντε μπρος την χαρά που φέρνει μια νεογέννητη ζωή.
Αγαπητή μου Υιώτα, σκέψεις φιλοσοφικές
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Έχεις μια ζωντανή ωραία καρδιά και δεν χωρά εκεί η κατάθλιψη!
Μην σκέφτεσαι ούτε μια στιγμή ότι αρνητικά γυρίζει η ζωή..
Τα φιλιά μου!
Όταν όλα γύρω μας -και ιδίως η διάθεση- βάφονται στο γκρίζο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κι αυτό είναι… ένα χρώμα!
Εμένα μου συμβαίνει συχνά… λες να ‘ναι κολλητικό;
Μέγγυ μου,
Προσπαθώ
μα
όπως θαυμάσια έγραψες:"Τίποτα δεν φτάνει και τίποτα δεν είναι περίσσιο..."
Ίσως και οι πολλές... βροχές, ίσως και η εδώ ...νησιώτικη ομίχλη!!!
Ευχαριστώ, καλή μου,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
Γιαγιά Αντιγόνη(!!!)
-που συνήθως δεν σε αποκαλώ έτσι-...
Αντιγόνη μου,
ευχαριστώ για τα χαμόγελα, ιδίως μέρα καυτή και βροχερή...
Ξέρω ότι καταλαβαίνεις αυτές τις "μεταπτώσεις"
διότι σε διαβάζω κι εγώ με μεγάλη μάλιστα ικανοποίηση...
Μεγαλώνοντας,
προσγειώνεσαι και δεν στοχεύεις στο μεγάλο όνειρο, στο "θαύμα" της μοναδικότητας... που νομίζεις ότι είσαι...
Αντιγόνη μου, ίσως έχει συμβάλλει και η μετα...κόμιση μετά από 37 χρόνια στο ίδιο σπίτι...
όχι ότι δεν αρχίζω να αγαπώ κι αυτόν τον "τόπο" (!!!) ιδίως τον κήπο μου...
και πιο πολύ ότι και οι δύο κόρες μου είναι πολύ κοντά...
Ίσως για μένοντας σε νησί (το Λονγκ Άϊλαντ, περιοχή Νάσω...) δεν έχω δει την Θάλασσα!!!!!!!!!
... μαζί, κι απανωτές περιπτώσεις που αρχίζω να γίνομαι ...προληπτική!!!!
Α! πολλά έγραψα, μην αρχίσεις να...νυστάζεις...
Την επομένη φορά, θα είμαι περισσότερο αισιόδοξη!
Φιλάκια κι εκτίμηση πολλή,
Υιώτα
Κάρυ μου!!!
εσύ, παίρνεις κουράγιο από μένα;;;;
αυτό κι αν είναι βαθιά εκτίμηση!
Ξανοίχτηκα, πιο πάνω, στην αγαπητή σε όλους μας Αντιγόνη,
κι αισθάνομαι
ότι είμαι τυχερή που σας έχω γνωρίσει,
όλες σας!
Κι είστε πράγματι γυναίκες αξιόλογες, και χαίρομαι να μοιράζομαι τις απόψεις μου μαζί σας...
Αν, δε, προσέξατε,
απαντώ πρώτα στις δικές σας αναρτήσεις και μετά πηγαίνω στην δική μου, να σας ευχαριστηθώ!
Αργότερα, απόψε, θα σας επισκευτώ...
Φιλάκια νυχτερινά, πιο δροσάτα...
Υιώτα
Κατερίνα μου,
αδελφή της καρδιάς,
η γη ...γυρίζει...
και τώρα, καθώς καλυτερεύει ο καιρός... ξέρεις εσύ την νοσταλγία μου...
Εύχομαι γρήγορα να τακτοποιήσεις τις βασικές σου... υποθέσεις, και μετά, εμείς ξέρουμε!
ακόμη και...ξημερώματα, θα τα λέμε.
κι εγώ σ' αγαπώ, Φίλη μου,
κι ευχές στη Λένα σου.
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα
Ναι, Γαβρίλη μου,
αυτή η τρυφερή ζωούλα, που ήδη με αναγνωρίζει!!!
είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσαμε να έχουμε!
'Ολα περνούν,
μα γινόμαστε ανυπόμονοι...
Τα λέμε συχνά, τα ζούμε, ...
Υγεία να υπάρχει, Φίλε μας.
Με την αγάπη και του Δημήτρη,
Υιώτα
Στρατή μου!!!
Είσαι τόσο καλός, τόσο γενναιόδωρος
στις εκφράσεις σου για μένα.
Ο ποιητής, Φίλε μου,
δεν μπορει παρά να διαιστανθεί την όποια τρικυμία!
'Οσο για την καρδιά μου;...
τώρα το σκέφτηκα: Θα έχει, φαίνεται, μια αόρατη "σβηστούρα", γι' αυτό αρχίζει πάλι από την ...αρχή!
ίσως είναι και για κείνα τα "ευχαριστώ" που παραμέλησα...
με το να σκέπτομαι εκείνα που δεν άκουσα...
Χαιρετισμούς, Φίλε μας,
Υιώτα,
και φυσικά κι από τον ...επιστάτη Δημήτριο που ρωτά για όλους σας!!!
ΑΧ! αυτό το γκρίζο...
Στράτο μας!
Σίγουρα, είναι για να μας ...προσγειώνει
και να νιώθουμε κάπως καλύτερα την επομένη (!!;;)
Πάλι καλά, που ήρθε το μωρό,
ξέρεις εσύ, μάλλον εσείς από αγγελούδια...
ας βάλω και τις ανθοφορίες του κήπου...
Φίλησέ μου την Αλεξάνδρα σου κι όλες τις όμορφες της οικογένειάς σου...
Πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα
Μόνο που σκέπτεσαι τα δεινά των
άλλων, και δεν επαναπαύεσαι στην
δική σου άνεση, δείχνει το ανώτερο
του χαρακτήρα σου.
Αν όλοι οι Ανθρωποι παραμερούσαμε
τον εγωισμό μας και συμμετείχαμε στα προβλήματα των συνανθρώπων μας
ο κόσμος θα ήταν καλύτερος.
Είθε το Αγόρι σας να ζήσει σε έναν
καλύτερο κόσμο από το δικό μας.
Με την εκτίμηση μου...
Υ.Γ.Εχω φίλη που κατοικεί στο
Μπούφαλο,και με ενημερώνει
για τις άσχημες καιρικές
συνθήκες που επικρατούν
στα μέρη σας.
Kαλησπέρα Αστοριανή ποιήτρια !!
Το χουν αυτό οι ποιητές νομίζω, να τα βλέπουν που και που λίγο γκρίζα,
να πέφτουν , να δημιουργούν και μετά να βάζουν χρώματα στην ψυχή τους και να ξανανεβαίνουν !! (το χω παρατηρήσει σε φίλους ποιητές) Όπως κι όλοι οι άνθρωποι δηλαδή , κάποιες φορές έχουμε καλή διάθεση , άλλες όχι. Οι μέρες που διανύουμε παγκοσμίως είναι δύσκολες, οπότε λογικά, είναι δύσκολο να μένεις αδιάφορη κι απαθής ! Εσύ όμως έχεις εκείνο το χαμογελάκι, το μωρουδίστικο μουτράκι , το εγγονάκι , το καλύτερο αντικαταθλιπτικό, που μπορεί να σου απορροφά όλες τις γκρίζες σκέψεις και να κάνει τις μέρες σου πολύχρωμες και γεμάτες ζωντάνια !! Σκέψου το απλώς κι είμαι σίγουρη ότι αμέσως θα χαμογελάσεις !!
Σαμιώτικους χαιρετισμούς
Φρέζια μου, μοσχοβολιστή!
Ευχαριστώ, μάτια μου!
Χαίρομαι που τα "λέμε", πάντα όμορφη επικοινωνία.
'Οσο για το Μπάφαλο... είναι πολύ μακριά, καλή μου, και πιο κρύος ο...καιρός εκεί.
Μου θύμησες ότι όταν ήταν εν ζωή ο Ιάκωβος, με ζήτησε πρωτόφερτη στη ΝΥ να παώ να διδάξω εκεί πάνω...
νιόπαντρη, καινούρια... άστα...
Δυστυχώς, ο κόσμος έχει πράγματι χαλάσει. Παραβγαίνουμε ποιος θα δείξει μεγαλύτερη "επιφάνεια"...
Ευχαριστώ τον Θεό για το γλυκό μωράκι που έστειλε, κι εύχομαι για όλα τα πάιδια του κόσμου ν' αλλάξει η κοινωνία προς το καλύτερο!
Καλή σου νύχτα, φίλη ,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
Aθηνά μου, απ' το όμορφο νησί...
με θυμήθηκες!
Βλέπω το "εμβλημά σου" με το...ποδήλατο... αν είναι κάτι που δεν έμαθα, παρόλο ότι ο αδελφός μου είχε, είναι να ...ισορροπώ!!!
επί πλέον, το καφενείο ήταν πλάι στο σταθμό, και λίγο ανηφορικά, οπότε όταν άλλες κοπελιές, με τις στενές φούστες περνούσαν αναγκαστικά από κεί... " φέρτο λίγο φάτσα! να πάρουμε φωτογραφία!!!" λέγανε κάτι "πορν'ογεροι"... κι αφού το σπίτι μας ήταν πολύ κοντά,,, κι πατέρας μου συνήθως ήταν εκεί για καφέ... πάει μου πέρασε η επιθυμία!
Σήμερα ήμουν στο μωρό ΜΑΣ,,, ήδη δυο μηνών και 3 ημερών, χαμογελάει αληθινά, κουνάει πόδια και χέρια,,, δεν πολυκλαίει, άρα όμορφο και καλό μωρό!!!
Γράψε μου κάτι από σένα,
όταν μπορείς.
Χαιρετισμούς στην πανέμορφη Σάμο,
Υιώτα
Αγαπητή μου Υιώτα
Δυστυχώς είναι τόση η κατάθλιψη πλέον στην ζωή μας και στην καθημερινότητα, που πραγματικά έχω αρχίσει να πιστεύω πως μήπως είναι μεταδοτική.
Πάντως εμένα μου συμβαίνει. Και αυτό με τρομάζει.
Όπως κι' εσύ, ζητώ τη λύση στα εγγονάκια
Νάσαι καλά
Ντένης
εκεί που ο άνθρωπος διαπιστώνει ότι αδυνατεί επεμβαίνει η δύναμη του Δημιουργού -Πατέρα,
μόνο που δεν συμβαίνει πάντα όταν κι όπως εμείς θέλουμε...
ωστόσο νομίζω ότι καμμιά ενέργεια αγάπης δεν πάει χαμένη, έτσι δεν είναι;
και μένα με προβληματίζει ο τόσος πόνος...και δεν βρίσκω πάντα απαντήσεις αλλά θέλω να πιστεύω ότι κάποτε θα δοθούν...
φιλιά από Άνδρο, Κυκλάδες
Καλημέρα Γιώτα. Σε καταλαβαίνω, αν ήξερες πόσο σε καταλαβαίνω!!!
Να είσαι καλά
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΣΟΥ ΓΙΩΤΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΠΟΛΛΟΥΣ. ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΝΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΜΕΝΟΥΝ. ΤΟΥΤΟΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΟΙ. ΔΥΣΚΟΛΟΙ.ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑ. ΟΧΙ ΠΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΤΟΧΕΣ ΝΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ. ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΜΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ;ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΚΟΜΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΕΣΕΩΝ , ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!!!ΙΣΩΣ ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΟΛΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΞΕΓΛΙΣΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΕΤΑΙ. ΜΑΝΤΑΡΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!!!ΙΔΩΜΕΝ!!!
ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΟΛΛΗ.
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ,
Νέα Φίλη, Ανδριώτισσα!
Καλώς ήλθες στην ιστοσελίδα μου...
Είναι η εποχή που παρακολουθούμε ώρα με την ώρα θάλεγα την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Πατρίδα.
Από πέντε αδέλφια, δύο εδώ και τρία στην Αιγιάλεια (Αίγιο, Αχαϊας),
φυσικό είναι να μας στενοχωρεί αφάνταστα!
ΠΟΥ θα πάει; κι αυτές οι "ειρηνικές διαμαρτυρίες"...
ΤΙ θα καταφέρουν; κι αν ανατραπεί η "ειρήνη";
κι αν γίνουμε... χειρότεροι από πριν;
Μπορεί να έχω μια καλή οικογένεια, από υγεία τουλάχιστον τώρα ...
μα δεν διαφέρει και πολύ η εδώ κατάσταση...
Ο Θεός είναι μεγάλος.
Ας ευχηθούμε βελτίωση...
Να είσαι πάντα καλά,
και πάλι σ' ευχαριστώ,
να τα λέμε με αγάπη,
Υιώτα
Αγαπητή μου Γιώτα,
νάξερες πόσο χάρηκα που άφησες την καρδιά σου εδώ!
Καταλαβαίνω, χρόνος ελάχιστος,
μη νομίζεις, κι εγώ ξενυχτώ για να επικοινωνώ μαζί σας. Για μένα είστε η Πατρίδα που μου στέλνει την φωνή της...
Να μη χανόμαστε, καλή μου.
Ευχές για εμπνεύσεις,
Υιώτα
Ντένη μου,
από το μωράκι γύρισα...
Σήμερα έκανε τα πρώτα του εμβόλια
και λες και αρρωστήσαμε εμείς...
Ανθεκτικός, όμως, μόνο που ζητούσε περισσότερη αγκαλιά!
Πάλι καλά, ο Θεός μας σκέπτεται...
Φιλάκια,
Υιώτα
Μαριανθάκι μου,
φίλη αγαπημένη!
...ο βρεμμένος δεν φοβάται την βροχή... λέγαμε.
Κι όμως, δεν είναι μόνο η βροχή...
όπως δεν είναι πάντα ο εαυτός σου που που έχει δοκιμαστεί στην διαδρομή της ζωής του...
είναι και οι δικοί σου, οι γύρω σου, ο περαστικός που σέρνεται... οι "ιαχωβίτισσες" που επιμένουν στην πόρτα σου, να σου πουν... (ΤΙ;) -κι αφού είναι κι αυτές ελληνίδες, ντρέπεσαι να τους κακομιλήσεις...!!!
κ.α., κ.α.
Ολοι δοκιμάζονται τώρα.
Κι όμως,
παρ' όλη την αγανάκτηση, σκέπτομαι και τα
χλωρά που καίγονται κοντά στα ξερά!!!
ο αγώνας για επιβίωση διδάσκει ένα πράγμα:
να μη βρεθείς σαν τις μωρές παρθένες...
και ν' απλώνεις τα πόδια σου μέχρι το πάπλωμά σου...
Πάντως ΔΕΝ είναι όλοι οι έλληνες που καταλαβαίνουν σε τί γκρεμό έχουμε φτάσει...
Σε φιλώ, όμως, ματια μου, διότι είναι αργά και ο Δημήτρης, εκτός από την αγάπη του που σας στέλνει, θέλει να δούμε μαζί τα νέα (ελληνικό δεν έχω!!!)
Φιλιά κι αγάπη, σε όλους σας,
Υιώτα
Γιώτα μου, είσαι ο άνθρωπος που νοιάζεσαι, και συγκινείσαι και συναισθάνεσαι αυτό που ζει ο διπλανός σου. Είναι τυχεροί οι άνθρωποι που ζουν στην ακτίνα σου. Δεν μπορούν να πουν: "άνθρωπον ουκ έχω..". Είσαι εκεί!
Η κατάθλιψη μπορεί να γέμισε τον κόσμο. Εμείς όμως πρέπει να τον γεμίσουμε μ Ελπίδα!
Φιλιά και χαμόγελα
Reggina mou,
Καλά μου τα λες!
όταν εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν,
μόνο η σκέψη στο Ανώτατο Ον και στην Ελπίδα!
Αύριο, αρχίζει μια νέα εβδομάδα.
Πήγα στον μικρό κήπο μου,
μάζεψα μια "αγκαλιά" ήμερα και... άγρια,... και βουρ για ... νέα ανάρτηση!
Σε φιλώ, μάτια μου και σ' ευχαριστώ,
Υιώτα
Αστοριανη μου,
και βεβαια ειναιμ κολλητικη!
Ευτυχως ομως το ιδιο και η ελπιδα!
Οσο υπαρχουν Ανθρωποι που ξερουν να νοιαζονται τους άλλους και μοιραζονται μαζι τους απλοχερα τα αποθεματα της ψυχης τους, πιστευω πως θαρθουν καλυτερες μερες !
Σου στελνω την αγαπη μου κι ενα φιλι απο μια Αθηνα συννεφιασμενη, πανετοιμη να δεχτει την Καλοκαιρινη βροχουλα οπως συνηθιζει να κανει καθημερινα τι ςτελευταιες μερες...
Γιώτα μου, κολλητικότατη, εφόσον η αφορμή της αφορά την μάζα και προβλήματα. Αλλιώς... ήμασταν για χαπάκια!
Ωστόσο, η ελπίδα είν' αυτή που μας κρατάει στη ζωή! Αγάντα!Θα το ξεπεράσουμε κι αυτό! Θα τα καταφέρουμε!
Λεύτερα φιλάκια σε όλους σας! Οικογένεια και σχολιαστές!
Λιακάδα μου,
δεν πιστεύω να νομίζεις οτι σε παραμέλησα!
Μια απαίσια αλλεργική "ιστορία"
μας έχει καταβάλλει ναι τους δυο μας...
Ο Δημήτρης, γίνεται "μωρό" και... υπηρέτρια δεν ... υπάρχει!!!
Ευτυχώς, τα παιδιά πήγαν για δεκαήμερες διακοπές στη Φλώριδα και δεν έχω και την εννοια του μωρού τους!
Ο καιρός; χάλια! ...κρυο την ωύχτα... η δε ομιχλη κι η υγρασία, να την παρει και να τη ...σηκώσει...
Λιακάδα μου, αύριο θα έχει πανσέληνο. Όταν την κοιτάξεις!!! θα σου δώσει χαιρετίσματα.
Φιλάκια,
Υιώτα
Κατερίνα μου,
φίλη αγαπημένη,
απόψε "μπαινω " να σας ευχαριστήσω που με θυμάστε!
Αν και πολλά τα λέμε ...ακουστικώς, μα που να μας φτάσει ο χρόνος...
Απο αλλεργο-σύναχο...........!!!!!!!!!!!!!!! καλά πάμε!
Χαιρετισμούς σε όλους σας,
θα τα πούμε σύντομα.
Σας φιλώ,
Υιώτα
Γιώτα μου, αγαπημένη φίλη,
Αφησα το σπιτάκι σου τελευταίο!Ηθελα να έχω άνεση χρόνου, να τα πούμε και να μάθω τα νέα σου!!!!
Το μωράκι γλύκα!!!Η χαρά και η ευτυχία ξέχυλη!!!!
Αλλά και οι σκέψεις βαριές στις πλάτες σκεπτόμενων ανθρώπων!!!
Ναι Γιώτα μου "ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται" , αλοίμονο στην νέα γεννιά που θα βιώσει σε όλο το μεγαλείο την "εκθρόνιση".Και γι΄αυτό φταίμε ολοι εμείς, που δεν προβλέψαμε να τους δείξουμε και την δύσκολη πλευρά της ζωής ,όπως ίσως την βιώσαμε οι περισσότερες από εμάς!!!
Πέρα από το σκοτάδι όμως βρίσκεται το φώς ,που ευτυχώς υπάρχει εν αφθονία στην Ελλάδα .Και στο φως μπορείς και ανακαλύπτεις διεξόδους για να πορευτείς!!!Ευτυχώς είμαστε αισιόδοξος και χαρούμενος λαός!!
Με την ευχή ότι όλα θα πάνε καλά..
Γλυκό φιλάκι στο μωράκι μας και μια ζεστή αγκαλιά γεμάτη χαμόγελο και ελπίδα!!!!!!!!
Χρυσανθένια μου!
Αν είναι ένα καλό που μας έχει προσφέρει αυτό το "χαζο-κούτι", το κομπιούτερ,
είναι η επικοινωνία μας!
Δημιουργεί εκλεκτές φιλίες, οι οποίες κάτω από καθαρό μάτι, αξίζουν όλη την αγάπη του κόσμου!
Ειδικά, σ' αυτή την ανάρτηση,
δοκίμασα σαν τη μέλισσα ευωδιά ξεχωριστών σκέψεων!
Χρυσάνθη γλυκιά, τα λόγια σου ξεχωριστά.
Είχα "κριτικές" από χρόνια για βιβλία μου... άλλες σοβαρές, άλλες ευρηματικές, άλλες λιγόλογες, βαρύγδουπες..., άλλες δίχως "ευχαριστώ" για την προσφορά...
εδώ, σ' αυτήν την ιστο-σελίδα της "Αστοριανής"
έχω δοκιμάσει πραγματική συγκίνηση.
Μαζί με τις φίλες και φίλους που με τιμούν με την ανθοφορία της καρδιάς τους,
είσαι κι Εσύ!
Απόψε, λέει, είναι πανσέληνος... αν την δείτε, δώστε της χαιρετίσματα... από την "άλλη Όχθη"...
Σε φιλώ, μάτια μου,
και ...λέω απόψε να καταφέρω να "ανεβάσω" μια νέα ανάρτηση...
για όλους σας!
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
Το ξερω Αστοριανη μου :)
Εχασα την Πανσεληνο παναθεμα τους ...
Το σκεφτομουν ολο το απογευμα ..
Το βραδακι βγηκαμε εκτακτως με φιλους σε κοντινο ζαχαροπλαστειο προς σχολιασμο των γεγονοτων και απο κει που ημουν δεν ειχα.... ορατοτητα! Απολαυσα ομως το ... kayak μου - τ ομολογω και χαμογελαω!
Περαστικα και πολλα φιλακια
Υγ .Οσο για τον Δημητρη και τον καθε Δημητρη που γινεται "μωρο" και... υπηρέτρια δεν ... υπάρχει!!! , ας μεινουν λιγακι χωρις αυτην .. Καλο θα τους κανει! Να εκτιμησουν τι ειχαν ... χεχε
Δημοσίευση σχολίου