24 Σεπ 2011

...αργά-αργά αλλά σταθερά, ανασαίνουμε ...

...Φίλες και Φίλοι μου, αγαπημένοι,
δεν ξέρω αν πιστεύετε στα ...όνειρα ή στο "μάτι"... ή και στα δυο... κι αν τα σημάδια σας προτρέπουν σε κάτι παράξενο,... μα αυτή η θεομηνία της 28ης Αυγούστου, άφησε τόσο δυνατά και πολυέξοδα τραύματα... που τώρα ανασαίνουμε -όπως λένε- κάπως καλύτερα! Στα σύντομα θα σας τα αναφέρω, κι αυτό διότι: φίλες καλές μου τηλεφώνησαν γιατί άργησα να επανέλθω στον Τουλούζ (!!!)... κι αν είμαστε καλά...
Λοιπόν, τώρα είναι σχεδόν όλα καλά:
Ο Τζέημς, απλώνει τα χεράκια γι' αγκαλιές...

ο Τουλούζ, τώρα είναι κάπως περιορισμένος διότι δεν γίνεται να στριφογυρίζει στα πόδια των... εργατών που διορθώνουν μια γωνία ολόκληρη μέσα στο σπίτι της ...οδού των λωτών που χάλασε την επομένη η ..."Αϊρήν"!!! Η δε χαριτωμένη ιστορία του (!!!) σύντομα θα... επιπλεύσει.

Ο Δημήτρης καλμάρισε το... άγχος του (;!)... οι ζαλάδες, λιγόστεψαν...
κι εγώ;
Προσπαθώ ακόμη να διαβάσω το "σημάδι" του ηλίανθου, πιο πάνω...
και
να "βλέπω" μόνο την λαμπεράδα του "άλλου ήλιου"... που ακολουθεί.

( Το όνειρο; Εφιαλτικό, μέχρι που μ' έσκασε! "Ξέχασέ το" λένε... μα έλα που η προαίσθηση δεν με "γέλασε!"). Κοιτάζω αισιόδοξα στο επόμενο λεπτό και σκέπτομαι ότι μπορούσε να ήταν και... χειρότερα. Μοιάζουν όλα "αινιγματικά" ...μα δεν θέλω να σας κουράζω...
Θύελλα ήταν και πέρασε! 'Αλλη παρόμοια να μην ακολουθήσει!
Την επομένη εβδομάδα ελπίζω να έχω πιο ευχάριστα νέα!
Μέχρι τότε,
Καλή Κυριακή, σε όλους σας।
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα

24 σχόλια:

χρυσάνθη είπε...

Αγαπημένη μου φιλενάδα , εύχομαι μόνο λαμπερούς ήλιους να αντικρύζεις και τα χεράκια του μικρού Τζέημς να σου χαίδεύουν τα μάγουλα!!!
Μπόρα ήταν και πέρασε!!!!
Περιμένουμε τη συνέχεια του Τουλούζ!!
Και ένα μυστικό!Και γω πιστεύω στα όνειρα .....
Φιλάκια ηλιόλουστα!!

Dennis Kontarinis είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα.
Πολύ ωραία τα λες και πραγματικά θευμάσιες οι εικόνες που βγαίνουν μέσα από όσα γράφεις.
Όνειρα και μάτι τι να σου πω. Και ναι και όχι
Νάσαι καλά
Ντένης

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Μόνο ανάσες αγαπημένη..
Και ο ηλίανθος να είναι λαμπερός όπως τον ποθεί η καρδιά σου!
Να είσαστε όλοι γεροί και να συνεχίσετε.. δύσκολα τα συναισθήματα..
Τα όνειρα σου να είναι μαγικά..
Πολλά φιλιά από το λιμάνι!

pylaros είπε...

καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα,
Ο Ηλίανθός σου, έτσι όπως φαίνεται ναι μεν ωραίος αλλά προμυνήει φθινόπωρο, άσε που στους δικούς μου μαζεύουν ένα σωρό πουλιά όπυ τρώνε τους σπόρους, τους κάνουν και φαίνονται σαν χάρτης γεωγραφίας...
Χθες Σάββατο ήμουν στον Τζιλιάνο..
Όσο για τα όνειρα, όταν ήμουν πιο νέος επηρίαζαν τη ζωή μου, τώρα πάνε κι έρχονται και δεν αφήνουν τίποτα στο διάβα τους..

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ!!!ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΤΕΡΩΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΥΛΗ.

Ναταλία είπε...

Αστοριανή...

Καλησπέρα και καλώς σε βρήκα!
Πολύ τρυφερό κείμενο, και τελικά... ποιος δεν πιστεύει στα όνειρα..; Μάλλον όλοι τα 'χουμε κάπου εκεί στο μυαλό μας... :)

Σε φιλώ, ελπίζω να τα ξαναπούμε

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

την πρώτη μου καλησπέρα μπηκα να σου πώ..Υιώτα..γιατί μου έκανε εντύπωση..η τρυφερότητα με την οποία
γράφεις..και το όνομα του Τουλούζ...να είναι σύμτωση;;; είχα και εγώ ενα γάτο με το ίδιο όνομα.. ήταν μια χουφτίτσα όταν το βρήκα να τρέμει..από το κρύο...,,εκτοτε είχε γίνει αναπόσπατο κομμάτι μας...τώρα βρίσκεται στον παράδεισο των γάτων..
σου εύχωμαι από εδώ και πέρα μονο χαρές να συντροφευουν την πραγματικότητα σου..μονο υγεία πάντα..και να ειστε καλά

Μηθυμναίος είπε...

Σας εύχομαι ολόψυχα όλα όσα συνέβηκαν να ήταν περαστικά...

Tώρα πάρτε ανάσες και απολαύστε, παρέα με τον Δημήτρη, τους ηλίανθους του κήπου σας!

κατερίνα δε. στα. πα. 2 είπε...

Γιωτάκι μου, όλα για τους ανθρώπους είναι! Θα τα περάσουμε, θα τα ξεπεράσουμε! Αγάντα! Ήρθα να σε κλέψω για για το φέις!

Λιακάδα είπε...

Γιωτα μου ευχομαι τετοιες μπορες να μην ξαναρθουνε ποτε!
Παρε ανεκδοτακι να χασεις την ανασα σου απο το γελιο...
"Αντρίκος: Ο πατέρας μου (ΓΑΠ) δε γυμνάζεται για τον εαυτό του, γυμνάζεται για να είναι δυνατός για τη μάχη που δίνει κάθε μέρα. "
Αλλου ειδους τρικυμια! :)
Φιλια και καληνυχτα

Frezia είπε...

Ναι φίλη μου,μπόρα ήταν και πέρασε.
Ξέχασε όλα αυτά, και σκέψου μόνο
θετικά, από δω και πέρα.
Κατοικώ στη Θεσσαλονίκη,δεν έχω
δικό μου μπλογκ,μη ψάχνεις.
Εχω διαλέξει λίγους φίλους, που οι
αναρτήσεις τους με εκφράζουν, κι άμα κατέχω το θέμα τότε σχολιάζω.
Πειράζει αυτό?
Εύχομαι να έχουν επανέλθει όλα στην
καθημερινή γλυκιά ρουτίνα και να ζήτε ήρεμα με τους αγαπημένους σας,καιτον Ηλιο της ζωής σας τον μικρό Τζέημς.
Με την αγάπη μου,και φιλάκι...

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Τώρα που το φθινόπωρο η γλυκιά αυτή εποχή μπαίνει αργά- αργά με τα όμορφα της χρώματα όλες οι δυσάρεστες αναμνήσεις θα σβήσουν και θα χαθούν στο κόσμο των αναμνήσεων, που πάντα κάποτε βρίσκεται και κάτι όμορφο μέσα στην καταστροφή να θυμηθείς.
Εύχομαι όλοι σας να είστε καλά γλυκύτατοι συμπατριώτες μας...κι ας μη ξέρω εγώ την καταγωγή μου! χα χα χα !

Υ.Γ Πάντως σαν Ελληνας μεγάλωσα εκεί στην Αφρική!

Αστοριανή είπε...

Χρυσανθένια μου,
άλλαξα γνώμη! σαν τον βοριά...
Δεν μου πήγαινε να μην απλώσω την χαρά μου
και να σας φτάσει!
Ομως, περισσότερα, στο επόμενο! Φιλάκια,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ντένη μου, χαιρετισμούς κι αγάπη
και σε σας.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

..αχ! εκείνο το λιμάνι! λέει ο Δημήτρης!
κι εγώ, στέλνω σου αγάπη.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου!
εσείς, με τα...πουλιά του Μπρονξ κι εδ'ω μ' ένα θρεμμένο σκιούρο,
στο τέλος δεν θα έχουμε σποράκια για του χρόνου!
Χαιρετισμούς στον Μάκη,
στην Ορτανσία και παιδιά.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Μαριανθάκι μου,
φιλιά καθυστερημένα, σε ΟΛΟΥΣ,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ναταλία μου,
σε καλωσορίζω>
Μόλις γύρισα από το "ανλάκυ"
και δεν κρατούσε το μήνυμά μου!!
Σ' ευχαριστώ,
μόνο που θα μου...βρεις εσύ λύση...
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Σμαραγδένια μου,
καλωσορίζω και σένα, καλή μου.
Χαρά μου!
και θα τα λέμε!
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Στράτο μου,
έστω και καθυστερημένα, δεν γινόταν,
ευχαριστώ!
Φιλάκια σε όλους σας,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γλυκιά μου Κατερίνα!
Δεν γινόταν να αφήσω τους καλούς μου φίλους δίχως απάντηση...
Ξενύχτι ή όχι... εσύ ξέρεις απ' αυτά!!!
Σας φιλώ όλους σας,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Λιακάδα μου,
σε...περιμέναμε!
Σήμερα, έστω και μισή...μέρα, ήρθε, και σε θυμήθηκα.
Ευχαριστώ, καλή μου.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Φρέζια μου, γλυκια Θεσσαλονικιά μου,
ευχαριστώ που μ' έχεις μέσα στους καλούς σου φίλους.
Φιλάκια βιαστικά,
κι από το μωρό μας,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Φίλε, ξενο- γεννημένε μας Έλληνα!!!
οι ρίζες, μπορεί να ξαπλώνονται και πέραν των θαλασσών...
μα η Αγάπη για την Ελλάδα,
και για την Χαρά,
είναι εκεί!
Βιαστικά,
και με Φιλία
Υιώτα