...ήταν ένα μικρό καράβι...που ήταν αταξίδευτο...
...από το μικρό-πικρό αυτό τραγουδάκι, -που ΔΕΝ γνώριζα παρά τα δυο του πρώτα στιχάκια (!!!)- το τραγουδάω στον εγγονό για καιρό... τον κρατώ από τις μασχάλες, κι αυτός, που του αρέσει τόσο, όλο γελάει και ... "σειέται και λιγιέται" κάνοντάς μας να χαιρόμαστε!!!"...ήταν ένα μικρό καράβι" λοιπόν, που τρία χρόνια πριν, Σεπτέμβρη, ξεκίνησε ένα "ταξίδι"...
Μέντωρ, ένας Φίλος Καλός, ...
τα "εφόδια" λιγοστά... όπου, "...σε πέντ-έξι εβδομάδες...σωθήκαν όλες οι..."τροφές"...
Ούτε "γκάζι, ούτε ηλεκτρισμός, ούτε... καυσόξυλα..."
κι ο Φίλτατος Γαβρίλης, -αρμυροδαρμένος ναυτικός- όσο μπορούσε, με καθοδηγούσε... μα κι ο χρόνος και οι ώρες, σαν την τρίαινα του...Ποσειδώνα... πάντα να καρφώνουν την απόδημη παρουσία... στους κυκλώνες της σκέψης και στις αναζητήσεις της καρδιάς...
Μια ΦΙΛΗ που ποτέ δεν συνάντησα,
από την πόλη του "Χρυσόμαλλου Δέρατος" προσφέθηκε να γίνει
"μέλι στις πικρές σκέψεις μου να τα παρατήσω όλα..."
κι "αρπάχτηκα" -σαν ναυαγός- ...κι έτσι δημιουργήθηκε μια άλλη, σοβαρή φιλία,
για να "συνεχίσει το μικρό καράβι το... ταξίδι του..."
Έχω αναφερθεί πολλές φορές, και θα επαναλαμβάνω όσο ζω, ότι
πρώτα ο Στράτος
και στη συνέχεια η Κατερίνα, έχουν την αμέριστη Αγάπη μου κι Ευγνωμοσύνη μου!
Ο Γαβρίλης μας; και για άλλους λόγους συνεργασίας, πολύ πριν, γνωρίζει την Εκτίμησή μου!
...ο "αθυρόστομος" Δημήτρης μου, περαμιλάει: "...τα μεταξωτά βρακιά..." ...
Όμως, Φίλες και Φίλοι, ΟΛΟΙ αγαπημένοι,
θ' αφήσω αναπάντητα τα "σχόλια" της ...παραστατημένης σελήνης...
άλλωστε, σύντομα θ' αρχίσει νέο φεγγάρι... κι εγώ, σας έχω ανάγκη όλους!!!
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ
Αρμυρή η γεύση στα χείλη
από δάκρυ που "ξεστράτησε..."
Τρυφερή η αγάπη που εκτέθηκε σε παγωμένο βοριά... απροστάτευτη
για το μεγάλο ταξίδι...
Το χρυσόμαλλο δέρας ελάχιστοι το άγγιξαν...
εμείς, οι πολλοί, έχουμε το αναφαίρετο δικαίωμα να ονειρευόμαστε...
Θαμπωμένοι από το βόρειο σέλας,
προσπαθούμε να φτάσουμε στη στεριά
κι ας είναι τα φτερά τραυματισμένα...!
Αυτό, για όσους με αγαπήσατε, ελπίζοντας να μην "προδώσω" κανένα!
Υιώτα
10 σχόλια:
Καλά κάνεις και λες μόνο τα δύο πρώτα στιχάκια.
Παρακάτω το παιδικό αυτό τραγουδάκι, διεγείρει κανιβαλλικά ένστικτα, μιλώντας για το ποιός θα "φαγωθεί", μετά από κλήρο!!!!!
Το θεωρώ εντελώς ηλίθιο, ακόμη και με τις σημερινές συνθήκες της πείνας που έρχεται/ήρθε!!!!
Να είστε όλοι καλά και Καλό ΣαββατοΚύριακο.
Φιλιά!!!!
Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο, δυστυχώς, Γιώτα μου! Πάντα έτσι πάει!
Και πού να σφήξουνε τα κρύα και οι φτώχειες!
Και πώς τα καταφέρνω να είμαι αλλού η μικρότερη κι αλλού η μεγαλύτερη, δεν ξέρω!
Φιλάκια, Γιώτα μου και Υγεία! Αν δεν προδώσεις τον ίδιο τον εαυτό σου, μη φοβάσαι!Δεν θα προδώσεις ποτέ κανέναν!
Δυστυχώς, μόνοι μας ερχόμαστε σ' αυτή τη ζωή, μόνοι μας φεύγουμε! Στην πορεία όμως αυτής της ζωής, σίγουρα τους χρειαζόμαστε όλους, όπως πολύ συγκινητικά γράφεις!
Μη φοβάσαι! Θα περάσει!Είμαστε όλοι δίπλα σου, έτσι κι αλλιώς!
Στο μωρό να λες άλλα τραγούδια! Αισιόδοξα!
Ωστόσο, αυτά είναι τα λόγια. Το έψαξα, γιατί κι εγώ δεν τα θυμόμουνα!
Ήταν ένα μικρό καράβι Tραγούδι
Εκτύπωση
Ήταν ένα μικρό καράβι
που ήταν αταξίδευτο
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι
μέσα εις τη Μεσόγειο
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Και σε πέντε έξι εβδομάδες
σωθήκαν όλες οι τροφές
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Και τότε ρίξανε τον κλήρο
να δούνε ποιος θα φαγωθεί
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο
που ήταν αταξίδευτος
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Κι αν σας αρέσει αυτή η ιστορία
την ξαναλέμε, λέμε απ’ την αρχή
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Όχι! Ποτέ απ' την αρχή! Φτάνει!
Μ' αρέσουν τα λόγια σου και η στάση σου, όπως και τα καλαμποκένια καράβια σου...!
Σου έχω πει ποτέ κάτι καλό για τις "φωτογραφίες" σου και τις λοιπές ευαισθησίες σου;
Δεν πρόκαμα! Όλα εννοούνται!
Τα λέμε, προσεχώς, Γιώτα μου! Φορούσα την παλιά στολή και πετάχτηκα, πριν την βγάλω για τελευταία φορά. Σε σένα η τελευταία σφραγίδα!Απ' αυτές έχω πολλές, με την μόνη διαφορά ότι το μαρτυράω απ' την αρχή, ιδιαίτερα στους φίλους συμπλόγγερς!
Αυτό το λέω: ΤΙΜΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!
Φιλιά πεταχτά και συγγνώμη για την συμμετοχή μου σε μια πολύ βαριά ατμόσφαιρα του αέρα...
Λες και δεν μας έφταναν όλα τ' άλλα...
Θέμα κλήρου, Γιώτα μου!
Άλλο νέος όμως, κι άλλο μικρός! Πάντα ήθελα να μεγαλώσω, μα πολλά ζόρια έχουν τα γεράματα! Δεν τα βγάζω πέρα, γι' αυτό παλιμπαιδίζω, όπως όλοι μας!
Καλύτερα "παιδιά", Γιώτα μου, κι ας μαλώνουμε!
Σταύρο μου!
Να μπορούσες να δεις αυτό το μωρό!Επτά μηνών κι αγωνίζεται να αλλάζει βηματάκια πριν μπουσουλήσει!
Ευτυχώς, αυτή είναι η "θεραπεία" μας.
...κι όταν άκουσα την συνέχεια του "παιδικού τραγουδιού!!!" στο ιντερνέτ... τρελάθηκα!
Μ' αφού το μωρό αγαπάει αυτά τα "επιφωνήματα" και μιμείται κι εκείνο το "ωέ" (οέ;)...
πάει, "κόλησε"!
Είναι που λένε: "...μέχρι εδώ και μη παρέκει"!
Φιλιά στη Ράνια μας, πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
Κατερίνα μου, αγαπημένη Φίλη!
Μια ακόμη φορά, κι από δω,
"Χίλια Ευχαριστώ" για την εκάστοτε βοήθειά σου.
Χαίρομαι να σου μιλώ και στο τηλέφωνο, άσχετα με την διαφορά ωρών...
Μπορεί να είσαι πιο μικρή, μα εγώ, όλο και μαθαίνω!
Νομίζω ότι ΟΛΟΙ είμαστε ταραγμένοι με τα γενικά γεγονότα της αστάθειας των καιρών!
ΜΗ ΤΑ λαμβάνεις όλα κατά γράμμα, βαθειά μέσα στη καρδιά.
Κι ο νους; ΔΕΝ αντέχει για πολύ...
Συμβολικές οι φωτογραφίες μου, τουλάχιστον κατ' εμέ:
"Ψωμί και όνειρο"
= Τροφή, και όραμα.
Εντάξει! καιτο δάκρυ, ξέσπασμα είναι, ξεφόρτωμα...
Σίγουρα θα τα λέμε.
...και μια "μικρή χάρη":
να επαναφέρουμε τον "...έλεγχο των σχολίων..."
Ίσως είναι λίγο μπελάς,
μα μοιάζει καλύτερη σκέψη... Είδα πολλούς να το έχουν βάλει...
Τα φιλιά μας σε όλους σας,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
Αγαπητή μου Υιώτα
Ένα μελωδικό ευχαριστώ από σένα αλλά και από τον εγγονό σου στους φίλους σου.
Πολύ καλό.
Αγαπητή μου Υιώτα,
αυτό το τραγουδάκι σου δεν το έχω ξανακούσει,
ευχαριστώ για τόσα καλά σου λόγια, για το άτομο μου,
επίσης πάντα στη διάθεση σου...
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Αγαπημένη Γιώτα ,διαισθάνομαι συναιστηματική φόρτηση και κάποια ίχνη μελαγχολίας!!!
Εύχομαι να φυσήξει γλυκό αεράκι και να διαλύσει κάθε γκρίζο σύννεφο!!
Την αγάπη μου και ζεστή αγκαλιά!!
Θάθελα να ήμουν ουσιαστικά δίπλα σου.
Ντένη μου,
τα χαιρετίσματά σου ευπρόσδεκτα!
Ευχαριστώ θερμά,
Υιώτα
Γαβρίλη μου,
γνωστό, πολύ γνωστό το τραγουδάκι αυτό...
Λυπηρό το τέλος του, και τ' ανακάλυψα πρόφατα!!!!!!!!!!
Όσο για την διάθεση σου να σε ρωτώ εκεί που δεν τα... καταφέρνω ιντερνετικώς...
μη φοβάσαι, και δεν ντρέπομαι όταν... χρειάζομαι τη βοήθειά σου!
Φιλιά στην Ορτανσία σου,
Υιώτα
Χρυσανθάκι μου,
είναι οι... μικρές τελείες!
αν μεγαλώσουν (!!!)
θα ...βγάλουν κραυγές!
Υπομονή!
Χάρηκα που με σκέπτεσαι! Φιλιά,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου