...Η ΘΑΛΕΙΑ και ο ΤΡΟ Γ ΑΔΟΥΡΟΣ! (τρίτη συνέχεια...)

(... η Μαρίνα ;!)

Φίλες και Φίλοι μου, φτάσαμε στην... τρίτη συνέχεια... άλλη μία, και...

Μαρίνα: -Θάλεια! Σου θόλωσε ο νους και σερνικό γυρεύεις;(γελάει ασταμάτητα)
Θάλεια: - πες μου, Δασκαλίτσα μου, δεν είναι ο καλός μου ο πιο όμορφος λεβεντονιός;
Μαρίνα: - Αχ! …θα λυθεί ο αφαλός μου από τα γέλια…
Θάλεια: - …έλα! Μη με βασανίζεις άλλο! Τον είδες! Δεν τον είδες; έτσι ίδια γράφει και ο καλός μου!
Μαρίνα : - … να πάρω βαθιά αναπνοή! …τι εννοείς ίδια! αυτός, ο …ετούτος, δεν νομίζω… μπορεί και να το… έκλεψε από άλλον… για να μοιάζει όπως γράφει και ο καλός σου… δηλαδή αυτόν που έχεις στο μυαλό σου!

Θάλεια: - …καλέ, όχι μόνο στο μυαλό μου! Παντού μου! Όπου και να με …ψάξεις… Όσο για να το έκλεψε από άλλον, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ! Ο καλός μου, μόνο αυτό δεν κάνε... χμ… μπορεί να του αρέσουν κάποιου …άλλου απ΄ αυτούς που διαβάζει… - γιατί, ξέρεις διαβάζει πολύ…- και να τα δανείστηκε…

Μαρίνα: - και μετά, …τα υιοθέτησε, έτσι;!
Θάλεια: - …να τα υιοθετήσει; μμμμπορεί, μα να τα κλέψει; Ουδέποτε! ΠΟΤΕ!
Μαρίνα: - Στάσου κυρία …λαϊκιά μου πιθηκίνα!...
Θάλεια: - (απότομα) Α! Α! Εδώ θα τα χαλάσουμε!
…με τα εδώ και με τα …κείνα…
Αν με νομίζεις λαϊκή κυρία πιθηκίνα,
Εσύ, που πριν μου έλεγες για μύθους και για τέρατα
Και να πιστέψω ήθελες τον Δία νάχει κέρατα…
Νομίζεις πως σε πίστεψα; νομίζεις πως μασάω
Σαν μια κατσίκα πούχαμε…!!!
…άκουσε ΠΟΥ το πάω:
Αν …σκύλα ήταν η Λάϊκα, κι εσύ ΑΝ λες αλήθεια,
Εγώ, ποτέ δεν τάχαψα Ρώσικα παραμύθια!
Όταν ο στόμαχος πεινά, κουκιά αν του… σερβίρουν,
Οι πεινασμένοι, θα τα φάνε …, στο πλάι τους θα γείρουν
και… πέσμου, εσύ, δασκάλα μου, πούχεις πολλή τη γνώση
ψωμάκι στο φτωχό λαό, ποιος νοιάζεται να δώσει;
Μαρίνα: - …ω! πωπώωωω φόρα, Θάλεια μου!

Θάλεια: - … τι φόρα, κυρ Δασκάλα!
Εσύ, που τόσο σπούδαξες, κι είσαι στη πάνω σκάλα,
δεν ξέρεις πως ο πίθηκος μούρη ανθρώπου έχει
κι όταν το λέει ο λαός, η γνώμη του αντέχει!
Κάνει τους θρύλους όνειρα κι η πίστη του μεγάλη
Αρκεί να… ψήνει κάστανα και μήλα στο… μαγκάλι!
Μαρίνα: - …μμμ, νάξερες τι μου θύμησες! Νάξερες πού με πήγες!
Θάλεια: - … στ΄άνθη του …κήπου, … μέλισσες, μα κι αλογίσιες μύγες!
…άσε με τώρα να σου πω, προτού να το ξεχάσω
και πριν άλλη συζήτηση για … Τρογαδούρο πιάσω…
Ο ΣΤΟΜΑΧΟς ΚΙ Ο ΕΡΩΤΑς είναι καημός μεγάλος!
Στενό …παπούτσι και τα δυο, που κυβερνάει ο… κάλος!
Εγώ; στα δάχτυλα πουλιά, πούπουλα στην αγκάλη!
Στη σκέψη; ο Τρογαδούρος μου πόδο στο ανθογυάλι!
Κι αν… καταφέρεις σύντομα εγώ να τον κερδίσω,
Όλο μου το μπακάλικο στα πόδια σου θ΄αφήσω!
Μαρίνα: - Θε μου! Ανεμοστρόβιλος! Θύελλα στο κεφάλι!
Τραντάζετ΄ από έρωτα η κόρη του μπακάλη!
Θάλεια: - Στάσου βρε δασκαλίτσα μου! Τι τάμα να σου δώσω,
Πριν κάποια άλλη πεταχτεί, ΕΓΩ να τον γραπώσω!
Κι άλλωστε, μέσ΄ στους μύθους σου που ξέρεις με λατρεία
Για μιας Ελένης το… βρακί, βρεθήκαμε στην Τροία!
Μαρίνα: - Ωπ-ωπ-ώπ! Παρακαλώ! Σταμάτα!
…θα μπλέξουμε τα… μπούτια μας!

Αυτό; Καυτή πατάτα!
Στη χούφτα δεν αντέχεται, ούτε στην έρμη … γλώσσα
Άντε! Να προχωρήσουμε! Του κυρ-μπακάλη κλώσα!
Θάλεια: - Βλέπεις;
Πού το πας και πού το παίρνεις, στην αγάπη μου με φέρνεις!
Μαρίνα: - Τι να πω βρε Θάλεια! Εδώ… θέλουμε υπερωρίες!!!!
Θάλεια: - … ας είν΄καλά το μαγαζί!
Ο Έρωτας επείγει, από τα νύχια ως τη κορ΄φή
στα δίχτυα του με πνίγει!
Μαρίνα: - Αχ! Αυτός ο έρωτα;! Αυτός ο έρωτας!
(παίρνει ανάσα, απλώνει το χέρι στα χειρόγραφα… κοιτάζει …)
Στάσου, καλέ! Τούτο μου θυμίζει κάποιου άλλου ένα γνωστό ποίημα! Του Κίτσου, νομίζω… για… άκουσέ το!
Στο ποτάμι αγναντεύω τα καράβια να περνούν,
στη στροφή να ξεμακραίνουν και ποτέ να μη γυρνούν…
Θάλεια: - Λάθος έκανες! Του… Κίτσιου; ποιού Κίτσιου! Αυτός είναι ο Τρογαδούρος μου!

Γι΄ αυτόν έχω κάνει το αίμα της καρδιάς μου μελάνι…

Γι΄ αυτόν καταβροχθίζω μισοψημένο το παντεσπάνι,
κι ως που να το χωνέψω
δεν με χωράει φουστάνι…
Μαρίνα: - Μπράβο, Θάλεια! Ο ποιητής που κάνει αυτοκριτική με χιούμορ, σημαίνει πνευματική ευρωστία

…και πρέπει να οραματίζεται!
-… μα, όχι να υπερσιτίζεται!
Άλλωστε, σε γενική εικόνα, οι ποιητές είναι αδύνατοι… φιγούρες που ταυτίζονται με το άγχος τους!
Θάλεια: - …αν εννοείς μ΄αυτό πως οι ποιητές …πεινάνε, διότι η… ποίηση είναι για το νου και όχι για το… στομάχι, ένα έχω να σου πω:

(...η συνέχεια, στο... επόμενο, ως λέγεται...)
Σας φιλώ, πάντα με αγάπη, Υιώτα