Στη πρώτη φωτογραφία,
η Σάρα, -με το μαύρο φόρεμα, παιδική φίλη της Έμπυ,
κι η ΄Εμπυ -η πρώτη εγγονή μας-
με το μοβ ... σαν εξωτικό πτηνό...
στη δεύτερη,
η δεκατετράχρονη Αντζελίς
Τούτη τη χαρά μειώνει το γεγονός ότι στα μισά του Ιουλίου, λόγω μετάθεσης της εργασίας
της πρωτοκόρης μας, μετακομίζουν στη Βιρτζίνια, κοντά στη Γουάσινγκτον...
Ας είναι καλά!
κι εμείς; με το κήπο μας, τη δευτεροκόρη μας με τον Πι-Τζέυ και τις τρεχαλίτσες του ...
κι εσάς,
τους κοντινούς και υπερατλαντικούς Φίλες και Φίλους...
Καλό μήνα, λοιπόν, και Καλό σας καλοκαίρι...
Φυσικά θα τα λέμε ... Η ΖΩΗ συνεχίζεται.
Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
16 σχόλια:
Είθε τα "εξωτικά πουλάκια" που ανοίγουν τα φτεράκια τους να πετάξουν να σας γεμίζουν πάντα χαρές!
Να τους καμαρώνετε όλους!
Υγεία και καλός νάναι ο πορθητής Ιούλιος για όλον τον κόσμο!
Ανοιγμα δυνατό και ακούραστο να έχουν στη ζωή τους!
Να ακουμπούν εκεί που γράφει ψηλά ...
ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ..ΧΑΡΕΣ..ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΕΚΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ!
Γιώτα μου τον αποχωρισμό των βιώνω..σε καταλαβαίνω..
Γερά να είναι!!
Στο Δημήτρη τους χαιρετισμούς μου από το λιμάνι!
Για εσένα στέλνω μια αγκαλιά δυνατή! όμοια με την την αγάπη που σκορπάς!
Κάρυ μου,
ευχαριστώ για τις ευχές σου. Ζηλεύω τις... διακοπες σου στο Βράχο,
μα με συγκινεί το ότι διαθέτεις μια ...καλημέρα ζεστή, και για μένα.
Να είσαι καλά, Φίλη μου,
Υιώτα
Είναι να μη γεμίσουν τα μάτια μου,
Αντιγόνη μου,
δάκρυα
που την αλμύρα τους την έχεις κι εσύ γευτεί τόσες φορές...........
Κρύβομαι από το Δημήτρη,
πολλές φορές ζαλίζομαι, πάω στο κήπο να στεγνώσουν,
και δικαιολογούμαι ότι με πειράζει... αλλεργία...
Ευχαριστώ για τις καρδιακές σου ευχές.
Είθε να εκπληρώνονται οι λιτές
πλέον επιθυμίες των παιδιών μας...
Να είσαι καλά, αγαπημένη ψυχή, κι ο
Δημήτρης σ΄ευχαριστεί που τον θυμάσαι.
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα
Γιώτα μου, καλά που πετάχτηκα!
Καλά! Έπρεπε να φύγουν τα κορίτσια σου μακριά, για να μας μιλήσεις γι' αυτά;
Σκότωμα θέλεις!
Ξεμυαλίστηκες με το μικρό! Πού να προλάβεις;
Γιώτα μου, Καλοτάξιδα τα κορίτσια, μικρά και μεγάλα! Μην την φοβάσαι την απόσταση και την αλλαγή! Είναι για το καλό τους!
Κούκλες και οι δυο, όπως και η μαμά και η γιαγιά, βεβαίως, βεβαίως!
Κοίτα τώρα που θα έχεις να ασχολείσαι μόνο με τον μικρό, να μην "ερωτευθείς" κι άλλο, γιατί, πάει! Θα σε ψάχνουμε στα μπλογκ!
Φιλιά σε όλους σας! Τα καλύτερα για σας!
Τον "χρόνο" τον έφαγα, αν κι εκείνος μ' έχει "φάει", προ πολλού.
Τώρα διάβασα και τα σχόλια των άλλων.
Δεν θέλω να κλαις, γιατί εσύ στάθηκες τυχερή μάνα. Είχες κοντά τα κορίτσια σου, πάντα! Εγώ, τι να πω, που μου έφυγε στα 17 και δεν την φτάνω;
Όλα θα πάνε καλά! Όκευ;
Γλυκειά μου Φίλη!
Πόσα ευχαριστώ να γράψω για την έγνοια σου και την αγάπη σου.
Αχ! Κατερίνα μου,
έτσι και το παιδί φύγει από το σπίτι... η απόσταση δεν έχει σημασία.
Απλά έφυγε!
...και πρέπει για να δοκιμάσει τα δικά του φτερά, τα αδύνατα.
Να σφίξει η δοκιμασία της ζωής τους αρμούς...
Μα όταν το καράβι είναι υπέρβαρο...όταν μια κόρη σαν το κρύο νερό, είναι μάνα και πατέρας...
το ταξίδι είναι πιο δύσκολο κι απόσταση γίνεται κόμπος στο λαιμό
και θάλασσα στα μάτια...
Σε φιλώ, καλή μου.
Πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα, ΝΥ
... ΕΙΘΕ να πάνε όλα καλά,
Κατερίνα μου.
Αυτή είναι η ευχή της μάνας,
της ΚΑΘΕ ΜΑΝΝΑς!
κΑΛΗΜΈΡΑ, ΓΙΑ σήμερα.
Φιλιά κι αγάπη,
Υιώτα
Λόγο εξοχής άργησα να σε επισκεφτώ!
Αποζημιώθηκα όμως,βλέποντας το
Ελληνικό κάλος να ξεχωρίζει στη μακρινή Αμερική είναι πράγματι όμορφα τα κορίτσια,και η έκφραση τους,φανερώνει την εσωτερική
τους ευγένεια.
Εύχομαι πολλές επιτυχίες στη ζωή τους!
Καλό καλοκαίρι....
Φρέζια μου,
δροσιά τα γραπτά σου.
Κι εγώ χάρηκα που έδωσες λίγο χρόνο σου σε μένα και στα κορίτσια μας.
Ευτυχώς, ΕΙΝΑΙ καλά παιδιά. Τυχη να έχουν.
Ίδιες εγκάρδιες ευχές και στι δικές σας, με το καλό.
Εδώ, ψηνόμαστε!!!!!!!!!!!!!
Ξημερώματα ποτίζω τα λουλούδια μου
και πάλι διψασμένα είναι, ειδικά οι ντάλιες...
Χαρίζοντά σου την ευωδιά τους,
σε φιλώ
Υιώτα
Θεέ μου τί καλλονές, να τις χαίρεστε και να τις καμαρώνετε έστω και μακρόθεν.
Φιλιά γλυκά και αεράτα
Ιουστίνη μας αγαπημένη,
Κρατώ στη καρδιά
ευχές και φιλιά...
Να περνάτε καλά,
κι ας κάνει τόοοοοση ζέστη,
πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα
Γιώτα μου, γλυ
κιά, κουράγιο! Έτσι είναι η ζωή! Τα παιδιά, τα εγγόνια ανοίγουν τις φτερούγες τους, όπως το ίδιο κάναμε κι εμείς...
'Ετσι, δεν είναι;
Να μην μου στεναχωριέσαι! Όλα θα πάνε καλά! Πάω στο ποίημά σου τώρα που διάβασα πρώτα και μου τσάκισε κάτι κόκκαλα...
Γράφε, ρε, Γιώτα! Γράφε, πανάθεμά σε!
Σήμερα γύρισα απ' το χωριό, ψόφια. Κι ακόμα... έχει δουλειές και για τον χειμώνα.Τα νευράκια μου...
Θέλω διακοπές πραγματικές! Να έρθω;
Τα λες τόσο ωραία! Άσε τις ντάλιες! Πότισε εμάς, όσο περισσότερο μπορείς!
Δώσε φιλιά σε όλους! Ξέρεις εσύ! Να μην αραδιάζω ονόματα!
Κατερίνα μου...
έτσι είναι τα παιδιά...
λες και δεν το ξέρω.
Μα αυτός είναι ο λόγος που με δηλητηριάζει.
Έγινε μάνα
και ξέχασε να είναι και παιδί!!!
Βλέπεις είναι εκείνα που λέγονται
κι εκείνα που αγωνίζεται να μη φαίνονται.
Η ΤΥΧΗ κυβερνάει τα πάντα.
Πίστεψέ με!
Σε φιλώ, Υιώτα
...και τα φιλιά σου τα έδωσα στον ΠΙ-Τζέυ με την καρδιά σου...
και τα δέχεται, σφουγγάρι!
Όλοι σε συζητάμε και σ΄αγαπούμε.
Χαιρετισμούς,
Υιώτα + ....
Δημοσίευση σχολίου