ΕΛΛΑΔΑ, ΦΩς ΑΙΩΝΙΟ *
Γυμνή η ψυχή από σκιές και η καρδιά από φόβους.
Σε σκέπτομαι κι αναπολώ γέφυρες που ενώνουν
μα οι ποταμοί στερέψανε, κι οι ωκεανοί χωρίζουν.
Επίχρυσα νομίσματα
καιρών σημαδεμένων
στη θύμηση, οι ελπίδες μου.
Πόση δημιουργία σπατάλησε ο ήλιος σου -της ξεγνοιασιάς Μεσσίας!
Στις καθαρόχρωμες ακτές, σαν άτι πληγωμένο εσφάδαζε ο τουρισμός. Πόσος καιρός χαμένος, ρηχός και ανοργάνωτος.
Σ΄ένα λιβάδι ανόργωτο, πόσες οι υποσχέσεις!
Στων εποχών το γιόρτασμα, ανεύθυνοι οι Προεστοί.
Πρόποση δίχως οίνον!
Καλωσορίζω ό,ποια αστραπή μπορεί να καθρεφτίσει της Αρετής το πρότυπο.
Δεμένους μας κρατάνε σ΄επώδυνη προσγείωση,
κι είναι η Αλήθεια κρίμα σε Δικαστήριο κλειστό.
Μάταια αναζητάω κιθαρωδό Απόλλωνα, να σώσει την Αγάπη.
Είσαι όνειρο, Πατρίδα μου, που δεν το σβήνει η νύχτα.
Φως, που δεν διαλύεται όταν τα μάτια κλείσουν.
Ίριδες της Κνωσσού κρατώ, την Λήθη προκαλώντας
για τις ψυχές που στοίβαξες στους κήπους της Ελίκης.
Στον κόρφο της Αιγιάλειας ξεσκέπασες τους τάφους με την μορφή
του εγκέλαδου, να ζωντανέψει ο μύθος.
Με τί μεγαλοπρέπεια οι κίονες των Ιώνων πρόσμεναν θυρανοίξια!
Ελλάδα! πού μου στέλνεις τον σαστισμένο λογισμό!
στον πυρετό του νόστου;
Αυτές οι πτήσεις της καρδιάς, δικαιώνουν το τραγούδι,
μα σπάζει η φωνή στα δυο.
Δεν είμαι παρά κρίκος μια αλυσίδας, που δονεί την χαίτη των κυμάτων,
φιλί για την εσθήτα σου
στον ψίθυρο τ΄ ανέμου.
Δεν είμαι παρά δάκρυ στην λιτανεία της βροχής. Λέξη ευλογημένη,
στο ποίημα των υμνωδών.
Νότα, που συμπληρώνει τ΄ασίγαστο τραγούδι σου. Ιέρεια, Πατρίδα μου,
στο Απολλώνειο το φως σου.
Το Φως σου, το Αιώνιο!
Φίλες και Φίλοι μου,
Δεν χρειαζόμαστε την Ημέρα της Αγάπης για να ανανεώσουμε την Αγάπη για την μοναδική μας Πατρίδα.
Εμείς είμαστε η δική Της αγάπη. Δεν έχουμε παρά να Της την δείξουμε.
Καλή σας Κυριακή.
Πάντα με την δική μου την αγάπη,
Υιώτα
(Βραβευμένο από τον Πειραϊκό Σύλλογο, με απαγγελία μου στην Αίθουσά τους, στην Θερινή Εορτή τους, 1999)
24 σχόλια:
Οτι και να γράψω αγαπημένη Γιώτα,
θα είναι πολύ φτωχό σχετικά με
τον πλούτο της...σκέψης σου!
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!
Yιώτα μου.
Μιά λέξη μόνο.
Υπέροχο!!!
Δακρύζω...ποιήτριά μου!
Αγάπη μας η πατρίδα η Ελλάδα, έξοχο το ποιήμα σου, αγαπητή μου Γιώτα,
Η Ελληνική γλώσσα τόσο πλούσια έχει δυο διαφορετικές λέξεις ο έρωτας που γιορτάζεται στις 14 τρέχοντος και η αγάπη που είναι διηνεκής.
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.
ΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΣΟΥ.
Πόσες πληγές στο σώμα τής Πατρίδας, ψαύεις, αγαπητή Υιώτα.
Μα το φως της ανέσπερο.
«Στη θύμηση οι ελπίδες μου».
Τα λόγια σου γραμμένα με πόνο και λατρεία, διαχρονική Υιώτα!
Ρε (φιλικότατον), μπας και τό 'γραψες τώρα;
Συγκλονιστικό, Γιώτα μου!
Γράφε, ψάξε τα συρτάρια σου, πάντως, "ποίησε"!
Φιλιά, τα γνωστά!...
καλή Κυριακή... και ΕΛΛΑΔΑ!!... τίποτε άλλο!!
υπέροχο... σαν να άκουγα μία ιέρεια της παλαιάς εποχής να υμνεί την Ελλάδα.. μπράβο Υιώτα μου... άψογο!!!
Φίλη Αγαπημένη!
Τώρα κατάφερα να γράψω ένα θερμό *Ευχαριστώ!*
Πάντα στην καρδιά μου, Φιλιά, Υιώτα
Αγαπητέ μας Δέννη,
Η καρδιά και οι γνώσεις σου πάντα με συγκινούν.
Χαιρετισμούς, Υιώτα
Κάρυ μου!!!!!!!!
Σε πεθύμησα, καλή μου. Γύρνα!
Από καρδιάς, κι εγώ,
Υιώτα
Γαβρίλη μου,
όχι μόνο στην Γιορτή της Αγάπης! Η πατρίδα μας είναι εκεί, ριζωμένη...
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Μαριάνθη μου,
αμοιβαία τα αισθήματα.
Φιλιά σε όλους σας,
Υιώτα
Άρη μου,
χαίρομαι που νιώθεις την δική μου έλλειψη. Στην καρδιά μας, η πατρίδα μας, δεν αλλάζει, όσο κι αν κάπου μας ...νευριάζει!
Να είστε καλά, Φίλοι μου,
Υιώτα
Κατερίνα μου,
πολλές φορές γράφεις ότι νοσταλγείς την Ζαγορά! που είναι δυο βήματα!
Εμείς, τί να πούμε!
Άστο, πονάει πολύ.
Σε φιλώ,
Υιώτα
Λαμπρινή μου,
τί να πω για την ανάρτησή σας,
-αυτό και για την Κατερίνα μας-
στο
Φέις μπουκ!
Αυτό, εκ μέρους σας λέει πολλά στην καρδιά μου.
Σε φιλώ, Αχαιή Φίλη,
Υιώτα
Ειχα αρκετο καιρο να περασω απο εδω αλλα δεν ξεχνω τους μπλοκοφιλους.Ευχομαι να εχεις καλη. φωτεινη εβδομαδα γεμάτη υγεία και χαμογελα!!!!
Οτι και να γραψουμε δεν θα ειναι ανταξιο των στιχων.Τελειο!!!!
Γεια σου, Φίλε Γιάννη.
Χάρηκα για το γλυκόπιοτο
της σκέψης σου.
Τρέχουμε
και δεν ...προφταίνουμε,
μα πάντα σ΄ευχαριστώ.
Καλή Εβδομάδα,
Υιώτα
Γιώτα μου, αφήνω ένα λουλουδάκι στην πόρτα σου, στίγμα ότι πέρασα από δω. Δυο βήματα ψυχής, ήταν! Χιλιομετρικές αποστάσεις σταθερές, μα οι "άλλες", λιγότερο από ένα τσιγάρο δρόμος...
Φιλιά σε όλους και Υγεία!
...12.11 !
Γεια σου, καλή μου!
Αργησα, μα έχω μπερδευτεί με τα πολλά μηνύματα,
άλλα χάνω, μετά τα ξαναβρίσκω!!!
νευριάζω...
άστα!
Συνεχίζω τα σπουδαία, όμως,
ετοιμάζω ότι σου έλεγα.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη, αύριο τρομερό κρύο, θα είμαι μέσα για να τελειώσω κάτι. Φιλιά, Υιώτα
Τι υπέροχο ποίημα, συγκίνηση και δάκρυα μου φέρνει!
Είσαι σπουδαία κι εμείς όλοι περήφανοι για σένα!
Τι έκφραση, τι πλούτος λέξεων, είσαι σπουδαία!!!
Σου στέλνω την αγάπη μου και τον απέραντο θαυμασμό μου!
Με ...κακομαθαίνεις,
Μάγδα μου!
Γραμμένο τουλάχιστον 13 χρόνια πίσω,ας είναι... μου έδωσε πρόσφατες χαρές.
Είναι φορές που κι εγώ τα χαίρομαι...
Σαν τις δικές σου ξεχωριστές στιγμές.Μα θα σου επαναλάβω ότι όλες οι καινούριες με τον εγγονό μας, δεν συγκρίνονται με τίποτα.Μένει στα χείλη μου η τρυφερή του αθωότητα...
και που αρχίζει τώρα λίγο-λίγο να πονηρεύεται.
...και κάτι σημερινό, που γύρισα πίσω να σου το γράψω:
Ήρθε με την μαμά του σήμερα,πήγαμε αργότερα... να τον αλλάξουμε... βρήκε μια αλοιφή σαν την Βολταρέν, στο τραπεζάκι δίπλα στο κρεββάτι... Έστριψε το σώμα του, την πήρε στα χέρια του, και η Όλγα μας του λέει:
-Άφησέ την εκεί! Μην την πιάνεις!
- Είναι Ντεζιτίν! για τον κ..λο του παππού! και της έδειχνε ΠΟΥ να την βάζει...
Καταλαβαίνεις το τί έγινε...
Έχεις ακόμη καιρό, με την εγγονούλα σας. Να χαίρεσαι ΚΑΘΕ στιγμή, μαζί της.
Σε φιλώ, Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
Υγ. πήγαινε στο σχόλιό μου, στον Δύσπιστο! εκεί να διαβάσεις... Σε φιλώ,
Καλή επιτυχία στα "σπουδαία" σου, Γιώτα μου!
Φιλάκια σε όλους εκεί!
Καίτη-Κατερίνα μου,
Χρονος ΜΗΔΕΝ, προς το παρόν...
Όπως έγραψα και στην Μάγδα, πιο πάνω, ρίξε μια ματιά... πήγαινε και στον Δύσπιστο, ανάρτηση του για... τραχανά...
Και μετά τα λέμε. Φιλιά σε όλους σας,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου