Με τις κρύες, άχαρες νύχτες του, και τις ...ιουλιανές μέρες του (κι όχι όλες) δεν καταφέρουν να τον συνηθίσουν τα λουλούδια μου. Η μανόλια μου, περυσινή αγορά, με το ζόρι κράτησε τρία άνθη... μια κάποια μέρα, θα σας δείξω κι άλλα. Αυτά, είναι μέρος από τις χαρές μου.
Σ΄αυτή την συνέχεια, συμπηρώνω τα δυο ποιήματα που συνυπάρχουν στην Ανθολογία, της προηγούμενης ανάρτησης
και σας τα αφιερώνω,
Πάντα με Αγάπη.
ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΦΩΝΗ
Όταν ο λαξευμένος Λόγος
ολοκληρώσει τον κύκλο του αναζητώντας το φως απεγνωσμένα,
όταν το αίμα
και τα δάκρυα σχηματίσουν διαμάντια
στα σπλάχνα της πατρώας γης,
τότε τα
αγάλματα θα αποκτήσουν φωνή και θα ρωτήσουν:
-Έλληνες, Νεοέλληνες, με πόσα αργύρια ξεπουλήσατε και της
Βεργίνας τον Ήλιο;
************************************************************************************
************************************************************************************
Η ΣΤΙΓΜΗ Της ΑΛΗΘΕΙΑς
Όταν σιωπήσω να φοβηθείς. Όχι όταν απαγγέλλω κατάματα τοξεύοντας το
φως. Με έχουν δαμάσει οι θύελλες. Αντέχω. Δέντρο αιωνόβιο. Βράχος της θάλασσας.
Γνωρίζω,
βρόγχος ο φόβος, ο κρυφός. Καμώνεται ηττημένος, ως την στιγμή την
ύστατη.
Ο εγωισμός; Αρνείται κι αυτή είναι η
προστασία μου.
Άκουσε, απόψε, αν δεν με βρεις
σ΄ ένα δικός σου ποίημα,
θα τρέχω για τη ρίζα μου, σαν το ρυάκι της πηγής…
ίσως ν΄ ανταμωθούμε στο καθαρό ροβόλημα –τότε
που ξεπηδάει σ΄ ανάλαφρο χαριέντισμα, σαν τον αμνό,
πριν τη σφαγή…
Ίσως κάπου, να με γευτείς σε
δάκρυα απομόνωσης,
ίσως να με αγαπήσεις στου
φλοίσβου τα ακκίσματα…
Ίσως να με πιστέψεις, κι αν πεις Ναι στην
αλήθεια μου, όνειρα μουδιασμένα θ΄ απλώσουμε απλόχερα.
Αν όμως σε ξυπνήσει το
τράνταγμα του ωκεανού στην ώρα της γαλήνης, πίστεψε
πως τον στίχο μου τόλμησαν
να σφραγίσουν
και ο Θεός αγρίεψε…
10 σχόλια:
....απόλαυση!!! Ποίημα...
Πώς θα μπορούσε άλλωστε να μην είναι αφού εσύ το έγραψες;
Φιλιά κι αγκαλιές καλοκαιρινές :))
καμάρι μου... είδα μία Υιώτα.. με ορμή και ΨΥΧΗ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ , γεμάτη δύναμη στα ποιήματά σου!!!! να΄σαι καλά!!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΠαΣΧΑ!!!!!!
μάκια από Ελλάδα!!! και καρδούλες <3 (λόγω φέις)
Αν όμως σε ξυπνήσει το τράνταγμα του ωκεανού στην ώρα της γαλήνης, πίστεψε
πως τον στίχο μου τόλμησαν να σφραγίσουν
και ο Θεός αγρίεψε…
Όταν έρχεσαι με τα επιτεύγματα του κήπου σου να με καθηλώσεις, τι μπορώ μετά να πω; Ανθίζει μια ψυχή και όταν το μπορεί, την ακολουθεί και ο κήπος της.
Οι στίχοι που ξεχώρισα, φανταστικοί.
Δεν γερνάς Υιώτα, δεν γερνάς.
Σ’ αγαπώ και μ’ αρέσει!
Φιλιά σε όλους σας!
Γιώτα μου, γλυκειά! Αυτή η ανάρτηση είναι πολλών καρατίων!...
Την είδα χθες, αλλά περίμενα καλύτερη στιγμή για να γράψω.
Επειδή αργεί, μάλλον, κι επειδή Θεός και άνθρωποι "αγρίεψαν", γράφε εσύ!
Με εκφράζεις πολύ και το ξέρεις!
Σε (και σας) αγαπώ και το ξέρεις!
Στιγμή παρουσίας, μόνο, ήθελα να δώσω.
Εδώ στον Βόλο, μείναμε βουβοί...
Εγώ ψάχνω την διαφορά ανάμεσα στο να σε παίρνει ο Θεός ή να Φεύγεις μόνος σου... (Έφυγε μόνος του ένας δυναμικότατος άνθρωπος!)
Βρίσκω σκληρότατες και τις δυο Φυγές, ίσως γιατί αγάπησα πολύ τη ζωή.
Τα ξαναλέμε... άλλη στιγμή.
Αγαπητή μου Υιώτα,
Με έκανες και τρόμαξα για το ότι γράφεις (Όταν σιωπήσω να φοβηθείς.)
καιρό έχω ν' ακούσω νέα σας
καλή μεγάλη εβδομάδα
χαιρετισμούς Δημήτρη
με αγάπη
Γαβριήλ
...προτίμησα!!! ένα Πρωτομαγιάτικο Φιλί
για να σε ευχαριστήσω,
Μαριάνθη μου.
Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
Καμάρι μου μελωδικό...
και σε σένα, Πρωτομαγιάτικη Αγάπη.
Φίλη σου,
Υιωτα
...
Ευχαριστώ για την άνοιξη!
Κι εγώ σε αγαπώ.
Φιλάκια
Καλό Μήνα,
Υιώτα
...ας ευχηθώ ο Μάης να είναι πράγματι Αναστάσιμος,
γλυκειά μου Κατερίνα, σε όλους.
Για σας; Το ξέρω, αφού έχετε μοναχογιό που Εορτάζει.
Φιλιά,
Καλό μήνα,
Υιώτα
Γαβρίλη μου,
...μή φοβού!
Ο κήπος, φίλε μας,
με τις πολλές φροντίδες...
Μέχρι κι ο μικρός μας έρχεται να ...βοηθήσει!!!
Καλό, ανθισμένο Μάη.
Ευχές σε όλους σας.
Σας φιλώ,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου