Πράγματι, ο Απρίλης μας καλημέρησε πιο τρελός από όσο θυμάμαι!
Ήλιος που κόχλαζε, ζέστη του Ιούνη!, συννεφιά, αέρας εκδικητικός, βροχή, χαλάζι Φλεβαριάτικο!, και πάλι ο εαυτός του, για ν΄αρχίσουν βιαστικά τα κλαδέματα του κήπου πριν σκάσουν τα μπουμπούκια!!!
ταυτόχρονα ετοιμασίες για την Θαυμάσια -επί τέλους!- Ομογενειακή Παρέλαση της Νέας Υόρκης, -σωστή λαοθάλασσα με χαρούμενα πιτσουρδέλια-ελληνοαμερικανάκια (ναι!)!
-άχ ,πατρίδα μου να έβλεπες τον αγέρα να παίζει ελληνικούς αρχαίους ρυθμούς με τις Σημαίες μας στην ηλιόλουστη Πέμτη Λεωφόρο και να παραδειγματιζόσουν!!!-
Φίλες και Φίλοι μου,
στο ...θεότρελο δεκαήμερο που μας πέρασε, δυο γλυκές ειδήσεις ήρθαν στο κατώφλι μου:
Ένα πρώτο Βραβείο από τον ήδη διακεκριμμένο σύλλογο της ΔΕΕΛ, Αθηνών, (με επίσημη άδεια λειτουργίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση) για την συμμετοχή μου στην Εορτή των Ποιητών, 23 Μαρτίου, 2013, (στην Αίθουσα του Δήμου Αθηναίων), με το ποίημα: ΤΟ ΦΙΛΙ ,
που ακολουθεί στο τέλος,
και
η καλαίσθητη Ανθολογία του ...βορρά
όπου περιέχει
στις σελίδες της 60 και 61 δύο ποιήματα
από την βραβευμένη συλλογή μου -στο διαγωνισμό τους κατά το 2000 (!)
και
η οποία δημοσιεύτηκε με τον Τίτλο: Εννέα Εντολές και μία ...Αγέννητη!
Τα ποιήματα, θα τα αναρτήσω στην επομένη εβδομάδα.
*********************************************************************************
ΤΟ ΦΙΛΙ *
Στην αγκαλιά σου, ολάνθιστη η άνοιξη.
Στην καρδιά σου, ένα διστακτικό
κυπαρίσσι, τρέμει στην αίσθηση της επερχόμενης θύελλας.
Στις μνήμες σου, όλη η
γη, τεμαχισμένη, πολύτιμη.
Χτισμένη από ίδια υλικά εύθραυστα, άφησε τον χαιρετισμό να συρθεί εκεί που
οι μπλε ίριδες θεριεύουν, εκεί όπου οι φορσίθιες του ήλιου θολώνουν τα μάτια.
Μπουσουλώντας θα φτάσεις να χαιρετίσεις Μάννα μαζί και Κόρη, που έχασες…
Όμως, Εσύ, μάνα που Πρέπει να αντέχεις, κουλουριάσου, το χέρι άπλωσε στα
χείλη που το φιλί δεν κράτησαν,
ευλόγησε την κοιλιά που άδειασε,
μετάλαβε στα
μπράτσα των παιδιών.
Εκεί θα βρεις δύναμη να στηριχθείς, ακούγοντας τους
εύρωστους χτύπους της καρδιάς τους,
που δεν σε εγκατέλειψε.
Έτσι, ανήμπορη και διπλωμένη στα δυο, η αίσθηση του στερνού φιλιού θα
ζωντανέψει.
Τώρα, Εσύ είσαι η δυνατή!
**************************************************
* αφιερωμένο
στην Κατερίνα και στην Βάνα!
**************************************************
Καλή σας ΕΒΔΟΜΑΔΑ,
Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
37 σχόλια:
Γιώτα μου, τιν είν' τούτη η ανάρτηση;
Βόμβα μεγατόνων;
Πρώτη Στάση, αυτή:
-άχ ,πατρίδα μου να έβλεπες τον αγέρα να παίζει ελληνικούς αρχαίους ρυθμούς με τις Σημαίες μας στην ηλιόλουστη Πέμτη Λεωφόρο και να παραδειγματιζόσουν!!!-
Δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, τι να πω;
Να σ' έχει ο Θεός καλά, και να "βράσω" τα βραβεία όλου του κόσμου!
Μια αγκαλιά, μπορεί να μ' αξιώσει να σε πάρω;
Μόνο έτσι θα πιστέψω ότι δεν είσαι όνειρο!
Ότι δεν έγραψα, εννοείται!
Καλή εβδομάδα! Μας έλειψες... :))
έτσι κι αλλιώς με τα βραβεία δεν γίνεται καποιος καλύτερος ποιητής..
εσύ έχεις ανάγκη από αυτήν την ελληνικότητα που κρατάς ζωντανή εκεί στην ξενιτειά.
και για αυτήν εγώ σε συγχαίρω!
πολλά φιλιά Υιώτα μου και να είσαι πάντα καλά!
Μεταλαμπαδεύεις το ελληνικό πνεύμα εκεί που βρίσκεσαι.
είναι σπουδαίο αυτό!
καλή εβδομάδα, καλά να είσαι.. και .. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ... είμαι υπερήφανή που είσαι φίλη μου!!!
μπράβο ΓΙΩΤΑ μου άξια!! και καλή μου φίλη!! μπράβο... θερμα συγχαρητήρια για το βραβείο... καλή επιτυχία στο βιβλίο.. και τι άλλο!! ό,τι καλύτερο...
(Το φιλί... = τι να πω;;.. αχ αυτή η μάνα! )... εύχομαι να χαρεί η Κατερίνα και η Βάνα... - η πρώτη σίγουρα χάρηκε... )... ΤΑ ΛΕΜΕ.... γεια και χαρά!
Μας χάρισες πλούσια,πνευματική τροφή,για άλλη μια φορά!
Αισθάνομαι προνομιούχα,που με δέχεσαι για φίλη!
Ανυπομονώ για την επόμενη ανάρτηση σου!
Σε φιλώ...
Υ.Γ.Τα...καμώματα του Απρίλη τα έχουμε κι εδώ!
Αισθάνομαι ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ για τους Έλληνες που μεγαλουργούν και μέσα από αυτούς αναδεικνύεται το μεγαλείο της όμορφης Ελλάδας! Της Ελλάδας που φροντίζουμε επιμελώς εμείς εδώ, να την πληγώνουμε και να την κατακερματίζουμε για ίδια συμφέροντα Συγχαρητήρια για το Βραβείο!! και να χει καλό δρόμο η Ανθολογία των ποιητών!!!Ευχαριστώ που μπορώ να σχολιάζω..Οσο για τον καιρό τα ίδια κι εδώ πέντε φορές την ημέρα αλλάζει με μεγάλη και απότομη διαφορά θερμοκρασίας και η υγρασία είναι η πρωταγωνίστρια όλων!! Φιλάκια και στον βασιλιά σας την χαρά και την ελπίδα της ζωής....
Ήρθα να τα ξαναδιαβάσω...
Άλλη στιγμή θα τα κλέψω...
Όχι, βέβαια, ότι δεν μετράνε τα βραβεία, Γιώτα μου! "Εύγε" και πάλι, "Εύγε!" Μακάρι να μπορούσα να σου μοιάσω, μα, το ότι είσαι φίλη μου και μ' αγαπάς, αυτό ξεπερνάει κάθε Βραβείο Ποίησης!
Καμαρώνω, βέβαια!... (μεταξύ μας!)
Αγαπητή μου Υιώτα
Τι να πω κι εγώ πρωτα εύγε για την καινουργια σου πρωτοβουλία, μετά ευγε σου γα την Ελληνική φωνή της Νέας Υόρκης που ακούγεται στα πέρατα του κόσμου, μετά ευγε και για το ποιημα σου, βιβλίο σου,
Με αγάπη
Γαβριήλ
Κατερίνα μου,
η αγάπη ξεκινά από την εκτίμηση.
Η υποχρέωση έχει άλλες ρίζες...
δεν ξεχνάς, μα αντέχεις όσο πάει...
Μαζί σου, ξεκίνησε ένα δείγμα αγάπης-εκτίμησης-υποχρέωσης
που κατέληξε με τον χρόνο σε μια αδελφική-οικογενειακή επικοινωνία.
Ίσως διότι είμαστε γυναίκες που καταλαβαίνουμε την Αγάπη και την Θυσία γι΄αυτούς που αγαπάμε.
Ίσως και οι δυσκολίες που μοιραστήκαμε σαν να γνωριζόμαστε από χρόνια... Αυτά πιστεύω Δένουν.
Αξίζεις για την Φιλία που μου έχεις προσφέρει.
Κι αυτό Μετράει στις δύσκολες μέρες μας.
Φίλησέ μου την οικογένειά σου, και την Κατερίνα που εγώ γνωρίζω.
Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα
Μαριανθάκι μου,
γλυκιά Δασκάλα-και θαυμάσια μανούλα,
Ευχαριστώ πολύ.
Φιλιά στα παιδιά και στον Νίκο, από τον Δημήτρη ξεχωριστά,
Φίλη σου,
Υιώτα
Στρατή μου,
αληθινέ Ποιητή, που στοχεύεις καίρια...
Δεν είναι το βραβείο...
είναι η ώθηση να καθήσω να γράψω αυτά που θολώνουν καρδιά και σκέψη... ξέρεις Εσύ!
Είναι
(η εκάστοτε συμμετοχή στο να διαγωνιστώ...)
μια υπενθύμηση ότι...υπάρχω
και ότι υπάρχει μέσα μου η Ελλάδα.
Τα υπόλοιπα(!!!;;;)
Ας πούμε ότι
σ΄ένα ροδώνα,σε έναν τριανταφυλλόκηπο...
ανθίζουν ολοχρονικίς αυτοί οι θάμνοι της καρδιάς και της έμπνευσης.
Κάποια στιγμή
μια πεταλούδα θα φιλήσει ένα τριαντάφυλλο, εκείνο θα ανασκιρτήσει,
ίσως ετοιμάσει σπόρο, για να διαιωνίσει τον έρωτα
απ΄όπου ξεκινάει η ζωή...
ίσως όχι.
Εκείνο το σύντομο ρίγος
-σε ...τρεις μέρες θα ..ξεχαστεί-
κι ο κύκλος θα ξεκινήσει κάποιον άλλο κύκλο...
Της χρήσης του μυαλού, της επικοινωνίας,
της λίγης αυτοπεποίθησης...
Ζεις στην πατρίδα. Βλέπεις την πατρίδα. Βιώνεις, μαλλώνεις, χαίρεσαι, απολαμβάνεις την Πατρίδα, σαν φίλη, σαν γυναίκα, σαν ερωμένη,
σαν ευχή, ίσως και σαν κατάρα...
ΜΗ ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙς την τελευταία λέξη!
Με τις τελευταίες αφόρητες-συχνά καταστάσεις
που ακουμπούν κι εμένα και το θεωρώ κατάρα να λείπω τόοοσα χρόνια και να...πληρώνω τα σπασμένα άλλων...
Κρατώ, όμως την Αγάπη και τον Σεβασμό στην ΠΑΤΡΙΔΑ...
με τον τρόπο μου.
Αν θεωρηθεί εγωϊσμός
-οπως κάποιος μου είπε κατά πρόσωπο
ή ... αυτοπροβολή,... το ότι τα αναφέρω,
Στρατή μου, ο καθένας μας Θέλει να πιστεύει ότι κάτι προσφέρει,
με την δυναμική του...
Ακόμη κι αυτή η ...απολογία
θεωρώ ότι είναι και μια κάποια απάντηση
σε εκείνους που δεν έχουν το θάρρος να μιλήσουν ή και να αντιλογήσουν..
Την δική σου εκτίμηση, την έχω ψηλά. Και το ξέρεις.
Γι΄αυτό Αγαπώ και την ποίησή σου, μαζί και την πολυτάξιδη-αναγκαστική-λόγωεργασίας-επίσκεψή σου σε τόοοοσα μέρη της πατρίδας,
που δεν έχω δει...
Σου αφήνω εδώ, την ψυχή μου,
κι εσύ, γράφοντας,
να μου δανείζεις τα μάτια της δική σου.
Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα
Λαμπρινή μου,
Ευχαριστώ, καλή μου, για την αγάπη σου.
...έ! δεν θα μπορούσες να κάνεις και
διαφορετικά... αφού ανήκουμε στα ίδια δοξασμένα χώματα!
Γρήγορα, κι έρχεται κι Λαμπρή!
να τσουγκρίσουμε στην αγάπη.
Σε φιλώ,
Υιώτα
Το γλυκό μου το αγαπημένο ανθάκι!
Φρέζια μου,
σε ευχαριστώ θερμά,
και ...
μια επίσκεψη σε εκείνα που έγραψα στον Στρατή Παρέλη, πιο πάνω,
θα πάρεις μια ακόμη ιδέα
για την μακρινή σου φίλη...
Θα τα πούμε σύντομα,
σε φιλώ,
Υιώτα
Έφη μου,
καινούρια -ας πω- ιντερνετική φίλη μου!
Γεμάτα αγάπη τα λόγια σου. Κι ο χρόνος που παίρνεις να μοιραστούμε τις σκέψεις μας, ιδιαίτερα σημαντικός.
Αγωνίζομαι να τα προφταίνω -ας πω-όλα... ιδίως τώρα με τον μικρό μου κήπο... που τον αλωνίζει ο τρισαγαπημένος μας εγγονός ... -Γιαγιά μου, είμαι πράουντ (περήφανος) για σένα... έχεις πολλά-πολλά φλάουερς (λουλούδια) και
σε άλλη στιγμή: -πάμε να βάλουμε σαλάτα στα πουλάκα...!!!
(να βάλουμε μαρουλόφυλλα στα τρία καναρίνια μου!!!)
κι άλλα πολλά που μας έχει χαζέψει!
Τώρα, μόλις, κυριολέκτησα ότι εδώ είναι 12.27, μεσάνυχτα...
Καλημέρα, εκεί,
Φιλάκια
Υιώτα
Κατερίνα μου,
κάνε υπομονή.
Σε πολλά μου μοιάζεις.
Αγαπάς, κι αυτό αξίζει.
Φιλάκια στην Λένα μας.
Τάσο και Δημήτρη; εννοείται...
Υιώτα
¨Ελα! Γαβρίλη μου!
Για λίγο χαθήκαμε.
Αύριο, θα σ΄επισκευτώ.
Βλέπεις έπεσε και η Γενική Συνέλευση του Αθηναϊκού Συλλόγου... όλα πήγαν κατ΄ευχήν...
Α! Είδαμε και την Βάνα, με τον Ανδρέα της......
Χίλια ΅ευχαριστώ΅
για την εκτίμησή σου,
Φιλιά στην Ορτανσία σου,
Υιώτα
Διάβασα το σχόλιο σου στον
ΣΤΡΑΤΗ ΠΑΡΕΛΗ,αυτό δεν είναι
σχόλιο,είναι ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό κείμενο.
Δεν συνηθίζω να παινεύω,απλά
γράφω όπως...νιώθω!
Και δήχως την υπόδειξη σου
θα το διάβαζα,δεν περνούν
απαρατήριτα γραφήματα σαν αυτό!
Σε φιλώ... από την ανοιξιάτικη
λαμπερή Θεσσαλονίκη!
Γιώτα μου, Θερμά ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για το βραβείο σου και την Ανθολογία.
Το λογοτεχνικό σου ταλέντο και η άμετρη Ελληνικότητά σου μας κάνει υπερήφανους.
Όσο για την αφιέρωσή σου στο "ΦΙΛΙ", τι να πω.. Ένα απλό αλλά βαθύ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Με συγκίνηση κάθε σου λέξη εσμιξε με τα δάκρυα που έχουν πνίξει την καρδιά μου. Η αγάπη και συμπαράσταση των φίλων, μας δίνουν την δύναμη να προχωράμε..σ'ενα δρόμο ανεξέλεγχτο..Το καταλάβαμε πια.
Να είσαι πάντα καλά μαζί με την οικογένειά σου.
Και πάλι σ'ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ.
Βάνα
Φρέζια μου,
αγαπημένη καρδούλα,
Μέλι οι λέξεις που μου έστειλες.
Στείλε μου λίγα χαμόγελα, από την Θεσσαλονίκη...
Μπορεί να φτάσουν και να... εορτάσουμε πάλι, τον Μάιο!!!!
Μικρή προσευχή,
Φιλιά σε όλους σας,
Υιώτα
Βάνα, πολύπαθη και πολυ-αγαπημένη.
Μοιράσαμε δάκρυα,
είπαμε όσα δεν κρατιόντουσαν εντός...
(κι επιθυμούσαμε τόσο να συναντηθούμε, μαζί και τον Ανδρέα σου, ειδικά ο Δημήτρης, άστον...)
Εύχομαι να ανακτάτε θάρρος κάθε στιγμή από τις μοναδικές εμπειρίες
που σημάδεψαν κι ακολουθούν να σηματοδοτούν την ζωή σας.
Το αγγελούδι, να είναι φάρος στην τρικυμισμένη θάλασσα της ζωής.
Τα λόγια, είναι δύσκολα.
-...αν δεν έχει περάσει κάποιος παρόμοια περίπτωση, ΠΩΣ μπορεί να λέει: Σας νιώθω!!! (μου είπες...)
Όλοι μας,
σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, έχουμε περάσει με γυμνά πόδια μέσα από την φωτιά...
Μα τα πέλματα και η καρδιά της ΜΑΝΑΣ, παίρνουν μια θεία ενίσχυση
για να ΑΝΤΕΞΟΥΝ!
Σ΄αφήνω εδώ,
με την ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ
Υιώτα
Γιώτα μου, σε "παρακολουθώ" και το ξέρεις.
Από προχθές μού έχει "κάτσει" η φράση της Βάνας.
Σιώπησα στην αρχή, μα θέλω να την τονίσω:
Τα λόγια, είναι δύσκολα.
-...αν δεν έχει περάσει κάποιος παρόμοια περίπτωση, ΠΩΣ μπορεί να λέει: Σας νιώθω!!! (μου είπες...)
Και η απάντηση είναι ακόμα πιο δύσκολη:
"Ούτε η παρόμοια περίπτωση μπορεί να πλησιάσει το "νιώθω" του καθενός μας..."
Εύχομαι στην Βάνα, να σταθεί δυνατή, για τον Σταυρό τον δύσκολο που της έτυχε να κουβαλήσει...
Δεν υπάρχουν λέξεις...
Ακόμα και τ' αγγίγματα, τίποτα δε λένε.
Και η δική σου απάντηση... δυνατή!
Ώς "αδύναμη", εκ χαρακτήρος, επί του πόνου... φεύγω!...
Κατερίνα μου, δεν σε ξέρω.
Σ'ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Βάνα
Tα συγχαρητήριά μου αγαπητή μου Υιώτα και πάντα τέτοια.
Νάσαι καλά
Κατερίνα και Βάνα μου,
ας είναι ευλογία
η μικρή επαφή.
Σας φιλώ,
Υιώτα
Ντένη μου,
Ευχαριστώ.
Καλοτάξιδο κι από δω το νέο σου βιβλίο.
Περιμένω,
Υιώτα
Τι Υπέροχο "Φιλί" είναι αυτό Γιώτα μου! Ειδικά η δεύτερη στροφή με αποτελείωσε!!! Μου έφερε στο νου τη Μάνα- Ελλάδα, τα παιδιά της : εσάς-εμάς, άλλους, όλους. Το πλήγωμα και το φιλί...
Με γεμίζεις πάντα τόσο έντονα συναισθήματα. Κυλούν από την υπερηφάνεια για Σας, και για Σένα, ως τη Συγκίνηση, και διατρέχουν την ψυχή σταγόνες ενεργές, από την Αξιοπρέπεια, τον Πόνο και τέλος και αρχή την Αγάπη. Τόσο αψιά όσο ο Απρίλης.. Σε φιλώ. Να είσαι πάντα καλά!
Διάβασα την απάντησή σου στο Στρατή Γιώτα μου και στάθηκα καθηλωμένη τόσο ώστε να σου γράψω απανωτά σχόλια το ένα κάτω απ τ άλλο! Με καθήλωσαν τα λόγια σου: "..Ζεις στην πατρίδα. Βλέπεις την πατρίδα. Βιώνεις, μαλλώνεις, χαίρεσαι, απολαμβάνεις την Πατρίδα, σαν φίλη, σαν γυναίκα, σαν ερωμένη,
σαν ευχή, ίσως και σαν κατάρα...
.................
Με τις τελευταίες αφόρητες-συχνά καταστάσεις
που ακουμπούν κι εμένα και το θεωρώ κατάρα να λείπω τόοοσα χρόνια και να...πληρώνω τα σπασμένα άλλων...
Κρατώ, όμως την Αγάπη και τον Σεβασμό στην ΠΑΤΡΙΔΑ...
με τον τρόπο μου."
Θα τοποθετήσω Θαυμαστικά σε κάθε Λέξη σου εδώ, θα σου πώ ότι τις σκέφτηκα, τις διάβασα και ξαναδιάβασα κι ένοιωσα το Συναίσθημά τους, και το πόση Παληκαριά κρύβεται μέσα σε μερικές απ αυτές. Και πόσο Θάρρος και Δύναμη βρίσκεται μέσα σε κάποιες άλλες. Θα σου πώ ότι οι Έλληνες της διασποράς για μένα είναι -είσαστε οι πιο αυθεντικοί. Αγαπάτε την Ελλάδα γιαυτό που είναι στ αλήθεια άσχετα αν το..γνωρίζει. Εκεί αποδίδεται και ο Σεβασμός! Γιατί η Ελλάδα δεν είναι αυτό που την καταντήσαμε εμείς(βάζω το εμείς να περικλείει όσους ζούμε γεωγραφικά εδώ και όχι μόνον όσους την ...κατάντησαν). Η Ελλάδα είναι αυτό που είναι ανα τους αιώνες και ποιοί είμαστε εμείς ή η άλλοι της Ευρώπης αλήθεια, οι μικροί άνθρωποι του τώρα, οι μικροί άνθρωποι με τα μεγάλα πορτοφόλια, ποιοί είναι ώστε να μπορούν να αναμετρηθούν με το Πνεύμα; Μ αυτό το Μέγεθος της Ιστορίας και της Φιλοσοφίας, της Γνώσης, και της Τέχνης.. Ποιοί είναι οι μικροί άνθρωποι της φθοράς και της διαφθοράς και της συναλλαγής, και των μεγάλων συμφερόντων της μικρόνοιας;. Μπορείς να βρεις τη γνησιότητα ακόμη σ όλες τις γωνιές, σε κάποιον "ασήμαντο" που μπορεί να μοιάζει του Μακρυγιάννη, που οργώνει τη γή και ξέρει στίχους ποιητών, κι είναι μέσα του σοφός κι αγνός, φέροντας μέσα του μια σπίθα ικανή να βάλει ακόμα φωτιά στον κόσμο. Υπάρχει και η Διχόνοια βέβαια, ο όφις των πρωτοπλάστων εδώ κι αυτός! Υπάρχει όμως η Ψυχή. Ένας εδώ κι άλλος εκεί, κι Συ στην Αμερική, κι άλλοι αλλού. Το Ελληνικό Πνεύμα-ευτυχώς-δεν χάνεται, δεν θα χαθεί, όχι επειδή βρέθηκε εδώ κι εκεί κι αλλού μια συμμορία.. Ευτυχώς υπάρχει η φλόγα κι είναι δυνατή. Είμαστε ικανοί για το χειρότερο και για το καλύτερο. Με συγχωρείς για τη φλυαρία μου..
Καλή μου πόσο χαίρομαι που σου δόθηκε η ευκαιρία να την δεις!!! Είναι μια κουκλίτσα μέσα έξω! Ευχαριστώ που ήρθες!!! Δες και την επόμενη ανάρτηση! Πάλι για την Αντιγόνη είναι! Και η Κατερίνα ΜΑΣ υπέροχος άνθρωπος!!!
Ανταποδίδω την καλησπέρα, ευχές για όμορφη δημιουργική εβδομάδα από την Αθήνα!
Να είσαι καλά Αστοριανή!
Αγαπημένη μου Υιώτα
Πόσο υπερήφανη με κάνεις να αισθάνομαι!
Θερμά συγχαρητήρια για το βραβείο και καλή επιτυχία, που είναι σίγουρη!
Ένοιωσα τον παλμό της παρέλασης, που τόσο δυνατά περιέγραψες!
Δέξου από μένα εικόνες της πατρίδας μας, της πιο όμορφης του κόσμου!!!
Κι αν μας πληγώνουν πολλά, η πατρίδα δεν ευθύνεται, αλλά οι κυβερνώντες.
Να είσαι πάντα καλά, γερή και φωτισμένη και να χαίρεσαι την οικογένεια σου!
Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και πολλά φιλιά!
Τατιάνα μου,
στο ΑΝΕΜΟΣΠΑΡΤΟΙ
το πρώτο ποιητικό βιβλίο μου στην Νέα Υόρκη(μια συλλογή από ξεχωρισμένα ποιήματα 1955 μέχρι 1980 !)
έγραφα:
...δεν είν΄ πως λείπει το ψωμί!
το όνειρο εξασθενίζει...
Αυτό το όνειρο-φιλί-αγάπη
που ακόμη
λείπει!
Ευχαριστώ για την δική σου αγάπη.
Σε ανθο-ασπάζομαι...
Υιώτα
Γλυκό μου κορίτσι!
Ρεγγίνα μας!
Πόσο να σ΄ευχαριστήσω, απόψε!
Έδωσες τόση σκέψη, τόση εμβάθυνση
σε ένα θέμα που αφορά βέβαια όλους μας, μα περισσότερο τους Έλληνες που -άσχετα σε ποιό επίπεδο εργασίας αγωνίζονται-
αγωνίζονται όμως με πάθος να διατηρήσουν Ο,ΤΙ αφορά την γενέτειρα, την κλειστή οικογένεια, τον άφθαστο και άφθαρτο Πολιτισμό μας, κι ας κατά καιρούς τον χτυπούν απρόσμενα ή οργανωμένα παλιρροϊκά κύματα...
Μου γράφεις τόσα σπουδαία Πιστεύω σου
μα μένω
στο επόμενο:
*..
Το Ελληνικό Πνεύμα-ευτυχώς-δεν χάνεται, δεν θα χαθεί, όχι επειδή βρέθηκε εδώ κι εκεί κι αλλού μια συμμορία.. Ευτυχώς υπάρχει η φλόγα κι είναι δυνατή. Είμαστε ικανοί για το χειρότερο και για το καλύτερο. Με συγχωρείς για τη φλυαρία μου..
Κυριακή, Απριλίου 21, 2013 3:26:00 π.μ. *
Τατιάνα μου,
Καλόδεκτη η φλυαρία αυτού του επιπέδου!
Αναρωτιέμαι
αν κάναμε μια ανάρτηση
πάνω σ΄αυτό το θέμα
-έχομε τόσους άξιους Φίλους-
μπορεί να μείνει κάτι γνήσιο
κι από τις δυο ακτές του Ατλαντικού...
Θα περιμένω άποψή σου.
Πάντα με την ΑΓΑΠΗ,
Υιώτα
Σπύρο μου,
σ΄ευχαριστώ!
Μόνο που ΔΕΝ ήμουν εκεί!!!
όμως από την Νέα Υόρκη που μένω μόνιμα,
παρακολουθώ ό,τι το καλύτερο γίνεται στην πατρίδα, από αγαπημένα πρόσωπα, που δεν παύουν να δημιουργούν.
Σίγουρα θα τα *λέμε*...
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα
Γλυκό ανήσυχο κορίτσι: Ρόουντ-Άρτιστ,
θα σε καλημερίσει η χαρούμενη σκέψη μου.
Καλή σου Εβδομάδα
και πιο καλές δημιουργίες,
Υιώτα
Ένοιωσα τον παλμό της παρέλασης, που τόσο δυνατά περιέγραψες!
Δέξου από μένα εικόνες της πατρίδας μας, της πιο όμορφης του κόσμου!!!
Κι αν μας πληγώνουν πολλά, η πατρίδα δεν ευθύνεται, αλλά οι κυβερνώντες.
............
Μάγδα μου,
ΠΟΣΑ πολλά συνέβησαν αυτή την εβδομάδα!
Τραγικά κατά το πλείστον.
Να βουλιάζουν την ψυχή μέχρι που να λες: -αξίζει μια κοινωνία σαν κι αυτή για τα μικρά μας;;;;;;;;;
Ευτυχώς, που η ίδια η ψυχή έχει τόση δύναμη που φροντίζει για την επούλωση. Μπορεί αργά, με σημειωτόν... μα φροντίζει...
Φίλησέ μου το μικρό σας αγγελούδι
-μαζί και όλα του κόσμου,
πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
Δεν υπάρχει πιο Ουσιαστική φωνή απ τη δική σου! Ικανή να διαπραγματευθεί τούτο εδώ το Μεγάλο Θέμα.
Γιώτα μου είσαι η πλέον κατάλληλη να συνθέσεις αρμονικά αυτό το θέμα γιατί το βιώνεις αυθεντικά όντας στην από εκεί μεριά την πιο καθαρή από προσμίξεις. Σ αυτή την ανάρτηση μπορείς να χρησιμοποιήσεις όπως θέλεις το σχόλιό μου με τις θέσεις μου, κι εγώ είμαι στη διάθεσή σου για ότι άλλο. Τα φιλιά μου
Τατιάνα μου,
ΥΠΟΧΡΕΗ
κι ευτυχής,
για την Φιλία και την αγάπη σου.
Θα τα πουμε,
Σε φιλώ,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου