18 Αυγ 2014

...το ΔΩΡΟ μου!

(...από την Νέα Υόρκη στην Βιρτζίνια, με επιστροφή! Η φωτ. της εγγονής μας 'Αντζυ που μας επισκέφτηκαν με την αδελφή της... την έστειλε στην μαμά της με το ...κινητό, 
για να μας την στείλει πίσω!)

Θαυματουργή
η Μέρα της Παναγιάς.
Το ταίρι μου, ο αγαπημένος μας Δημήτρης,
πάλι μας τάραξε! Τρομερή αστάθεια,   ...βάρκα στο γιαλό...!!! 
παραλίγο να πέσω κι εγώ κάτω προσπαθώντας να τον κρατήσω!!!

Φορτωμένος καλώδια, εσωτερικά, ένα μικρό "κομπιουτεράκι " στη ζώνη, όπως τον βλέπετε... μα νάτος! Γελαστός, κι όρθιος!
Από μια απλή επίσκεψη ρουτίνας 
στην Δρ. Μαρίνα Ζέλενερ, κοντά μας, στο Χίκσβιλλ, να βρεθούμε στην εντατική του Νορθ Σσόρ Γιουνιβέρσιτυ, του Λέικ-Βιού (παράρτημα του Μεγάλου Νοσοκομείου του Μανχάσσετ, Λ.Αϊλαντ.),  με την άμεση μεταφορά του 
-την επομένη- στο Μεγάλο... για πιθανή εγκατάσταση Βηματοδότη! που, τελικά, μετά από μία εβδομάδα, έκριναν ότι δεν ήταν λογικό, 
έχει και τα αιμοπηκτικά, βλέπετε...

Οι περαστικές ζαλάδες, ( κι είχε πολλές, κατά καιρούς)
δεν είναι πάντοτε ασήμαντες... 

Η καρδιά, δεν μας ρωτάει!
Μετράτε τους παλμούς σας!

Τυχερός που αυτό συνέβηκε σχεδόν μπροστά στην πόρτα του γραφείου 
της Γιατρίνας μας,
τυχερή κι εγώ!

Καταλαβαίνετε ότι η ξαγρύπνια ανήκει και στην Παναγιά!
Στον επικείμενο κίνδυνο, γινόμαστε ευάλωτοι, μικροί.
Προσωπικά, αντέχω όσο το αναπάντεχο γεγονός  συνεχίζεται... κι όταν κάπως ξεπεραστεί, αδειάζω σαν μπαλόνι που ξεφουσκώνει!
Πιστεύω
ότι ήταν το καλύτερο ΔΩΡΟ μου,
εκτός από τις ευχές όλων σας, που θυμηθήκατε με Αγάπη!

Πάντα με την δική μας αγάπη
και τα συνεχή "Ευχαριστώ" μας. Να είστε καλά. 
Η ζωή είναι δυσκολόβατη, μα πάντα γλυκειά.
Υιώτα και Δημήτρης

Υγ.:
...και κάτι από τον μικρό εγγονό μας, ο οποίος δεν έλεγε να φεύγει από την αίθουσα αναμονής, με την μαμά του, φυσικά:  
...συζητώντας, αναφερόμουν στον Δημήτρη με το γνωστό υποκοριστικό: Μίμη.

-Γιατί λες τον παππού Μίμη;  με ρώτησε

-Είναι ένα από τα ονόματα που τον φώναζαν όταν ήταν κι εκείνος μικρός...

-ήταν μικρός σαν κι εμένα;...

-ναι, κι έχεις κι εσύ, σαν δεύτερο όνομα, το όνομά του: Παναγιώτης-Δημήτρης...

-Ο.Κ. γιαγια-Μίμη! ένα, δύο, Φ(θ)ρί Μίμης!
(δείχνοντας τον εαυτό του, τον παππού, κι εμένα!!!!!)

Υγ. 2 : Στο τέλος του Σεπτέμβρη, θα γίνει: " Φ(θ)ρί και σιξ δαχτυλάκια...!!!"

Φιλιά κι αγάπη, Υιώτα

16 σχόλια:

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Ολα καλα... και περαστικα πολλα!!!!
Τελεια η φωτο!!! Να ζησετε!!!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...





Περαστικά και όλα να σας είναι καλά!
Υιώτα, Δημήτρη- υπέροχοι είστε στην φωτογραφία.
Να ζείτε χαρούμενοι και με την αγάπη των εγγονών..

Ντένης Κοντρίνης είπε...

Καλημέραααααααα!!!!!!!
Φωτογραφία λεβεντιά.
Περαστικά και όλα θα πάνε καλά.
Θα τηλεφωνηθούμε.

pylaros είπε...

Αν κρίνω απ την Φωτό όλα πάνε καλά, όλα θα πάνε περίφημα,

σας εύχομαι περαστικά, η ζωή είναι σαν τη σφαίρα που κυλάει, μια μας έχει πάνω, μια κάτω.

χαιρετισμούς μαζί με εσάς και στο Εγγονάκι σας.
Τα πόδια μου πατούν πλέον την μεγάλη στεριά του Μπρονξ.

χαιρετισμους
Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

...πάλι κοντά στα ...μεσάνυχτα, καλή μου Φίλη!

Λαμπρίτσα μου,
φιλιά στη θάλασσα.
Αυτή δεν νοιάζεται για τίποτα.

Με την αγ'απη μας,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

...Στρατή μου,
αντέχουμε ακόμη... μια εβδομάδα
και θα τα ...ξεφορτωθεί,
να κοιμηθούμε πιο ήσυχα!

Φιλί στις όμορφές σου
και πιο τρυφερά
στον εγγονό!!

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ντένη μου, ευχαριστώ.
Είδα απόψε ότι "έκλεισες" το άλλο σου μπλογκ!!!

"πεταγόμουν στα γρήγορα", και σε διάβαζα με ευχαρίστηση
για όσα δεν μπορούσα να πω εγώ...

Να είσαι καλά, Φίλε μας,
Υιώτα
κι Δημήτρης.

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μας, Καλό χειμώνα.

Ευχαριστώ για την Φιλία σου.
¨Οσο για το "χρονικό σου" στο
ΠΥΛΑΡΟΣ,

αξιόλογο!

Τις ...μικρές τελείες δεν είναι εύκολο να συμπληρώσουμε, αν δεν τις ζήσουμε.

Σίγουρα θα τα πούμε.

Έχω ακόμη τα παιδιά από την Βιρτζίνια...

Να είστε καλά,

Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Θα περάσει κι αυτό, Γιώτα μου! Υπομονή! Κρατάτε, γερά! Έχουμε όνειρα, είπαμε! Φιλιά σε όλους σας!

Frezia είπε...

Ελπίζω κι εύχομαι να έχουν ξεπεραστεί όλα και να συνεχίσετε την ήρεμη και γεμάτη ζωή σας με χαρές κι επιτυχίες!Ακγαλίτσα και φιλάκι...

Αστοριανή είπε...

εΥΤΥΧΏς! κΑΤΕΡΊΝΑ ΜΟΥ!
μΟΙΆΖΕΙ ΌΤΙ πΈΡΑΣΕ!

φΙΛΙΆ,

ΥΙΏΤΑ

Αστοριανή είπε...

Φρέζια μου!

Έβγαλε όλα τα ...καλώδια(!!!), κι ο καρδιολόγος του είπε "...δεν έχω συναντήσει παρόμοια περίπτωση!!!"

Βλέπεις η καρδιά του ... Δημήτρη μας
είναι ...μοναδική. Έχει μόσχευμα από ...αγελαδίτσα!!

Φιλιά, κορίτσι μας,
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, όλα υπό έλεγχο; Καλό φθινόπωρο! Τα λέμε!
Φιλιά σε όλους!

magda είπε...

Αγαπημένη μου Υιώτα
Τυχαία άνοιξα το blog και έτσι έμαθα για τον αγαπημένο σου Δημήτρη.
Η Παναγία να είναι κοντά σας, περαστικά και ολόθερμες ευχές για την ανάρρωση του!
Είμαστε ακόμα στην θάλασσα με τα παιδιά και την εγγονούλα και δεν έχω καθόλου χρόνο για τον εαυτό μου.
Σας στέλνω την αγάπη μου και πολλά φιλιά σε όλους σας.
Συγνώμη για την απουσία μου.
Δεν σας ξεχνώ ποτέ!

Αστοριανή είπε...

Γλυκειά μου Φίλη,

Πόσο εκτιμώ το ότι βρήκες λίγο χρόνο και για μας.
Ειδικά με την μικρούλα εικόνα σου...
ξέρω, δεν σας φήνει λεπτό να ...ξεκουραστείτε!

Μάγδα μου,
χαίρομαι που περνάτε καλά, πάντα έτσι να είναι.

Καλό Μήνα σε όλους σας,
Φιλιά,
Υιώτα

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ (Αντώνης Κρασάκης) είπε...

Υπέροχη η φωτογραφία σας, αγαπημένη μας Υιώτα! Περαστικά στον Δημήτρη σου, να είναι σιδερένιος! Ελπίζουμε όλα να είναι καλά τώρα!
Σας στέλνουμε την αγάπη και τα χαιρετίσματά μας!
Αντώνης-Πόπη