(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)
...Λένε ότι όσο περνούν τα χρόνια, τόσο αλλάζει και η ψυχοσύνθεσή μας.
Απ' ότι θυμάμαι...
(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016. "Ο φίλος μου")
|
... ένα σπουργίτι ήμουν που ήθελα να μοιράζομαι το
"άχαρο" τραγούδι μου
με τους άλλους.
Ένα σπουργίτι με ενισχυμένο το ένστικτο της διορατικότητας,
που ήθελε
να πετάει ψηλότερα,
διότι στην πολυφίλητη ακτή θαύμαζε
το πέταγμα των γλάρων...
Δεν είχα διανοηθεί καν, το πέταγμα
του
αετού...
Προσπαθούσα να διαβάζω
τη φυσιογνωμία των
ανθρώπων,
λένε, λέει, πολλά...
Να παρακολουθώ τα κινούμενα χείλη τους, από μακριά, πριν
ο ήχος
των λέξεων φτάσει την ακοή μου...
Και να, που έρχεται ο χρόνος
και μου επαναλαμβάνει ότι όλοι αλλάζουμε. Κι ότι
όλοι
"σφιγγόμαστε... εντός"...,
κι ότι όλοι θέλουμε να κρύβουμε
τα τρωτά
και να δείχνουμε μια κοινωνική εμφάνιση. Για τους άλλους...
Διότι αυτό μας
καλύπτει...
Βασικά,
δεν θέλουμε να μας βλέπουν
"γυμνούς κι
ευάλωτους",
ήδη το ξέρετε!
Είναι η αυτοπροστασία μας.
Είναι η μερική δύναμή μας.
Ταυτόχρονα, είναι η άμυνα
για τη δεδομένη
καλή ή
και δύσκολη στιγμή.
... Όσο για μένα,
ίσως, το χέρι που άπλωσα,
δεν τους
έφτανε. Δεν το προσπάθησαν. Το άφησαν δίχως να το αγγίξουν.
Ίσως η αντανάκλαση να σάστισε,
να ζάλισε,
ίσως, να χτύπησε κάποια άλλη
χορδή ταραγμένη
-μπορεί κι ανέτοιμη να εναρμονιστεί
με τις άλλες...
Ίσως η θάλασσα
ήταν πράγματι απέραντη
για να την διασχίσω
με το ονειρικό βαρκάκι μου...
Άπειρη να αντιμετωπίσω
τον άλλο κόσμο του νερού και την άγνωστης πολιτείας...
Ίσως η πυξίδα μου ήταν δυσανάγνωστη
με τα αρχαία σύμβολα που έδειχνε...
ίσως η χρυσαλλίδα βιάστηκε...
Ίσως
κι η χελιδόνα λάθεψε...
Ίσως...
********************************
Ελπίζω
να μη σας κούρασα,
Φίλοι αγαπημένοι....
Ευχαριστώ πολύ που με δέσατε
στο ταξίδι σας.
Υιώτα
|
10 σχόλια:
«Η κόλαση είναι οι άλλοι» έγραψε ο Σαρτρ.
Για να μη γίνουμε κόλαση για τους άλλους, οι πρόγονοί μας αποφάνθηκαν «Νικάν αυτός αυτόν, πασών νικών αρίστη».
Κι αν το χέρι που απλώσαμε, δεν τους έφτασε:
«Πες δεν πειράζει» (σελ. 13):
Κι αν κάποιοι δε σ’ αφήνουν να τους αγαπήσεις,
μη γίνεις φορτικός, μην επιμείνεις,
πες δεν πειράζει.
......................
Και με τα ίσως του επιλόγου σου, αγαπητή μου Υιώτα, αναδεικνύεις, συγκεκαλυμμένα, την αξία τής κατανόησης και της ανεκτικότητας.
Απόσταγμα η ανάρτησή σου.
πες δεν πειράζει. Α.Α.
..πάει ο καιρός που ρωτουσα: ... μα γιατί;
Έφτασα στο σημείο αυτό που γράφεις: «Πες δεν πειράζει» ...
Άλλωστε, γίναμε τόσο πολλοί
και τα συναισθήματα έχουν κάπως ...χαλαρώσει...
Φιλί στην Κυρία σου,
Υιώτα
Καθόλου δεν μας κούρασες αγαπημένη Γιώτα
αντίθετα το κάθε σου γραπτό μας ξεκουράζει,
μια όαση στο δύσκολο δρόμο της ζωής μας
βρίσκουμε στις σελίδες σου, στα ποιήματα σου,
και σε κάθε σου αφήγημα...
Ευχαριστώ που μου χαρίζεις τη φιλία σου και
μπορώ να μοιράζομαι με τους άλλους φίλους
τους θησαυρούς τις σκέψης σου!
Καλό καλοκαίρι σε φιλώ...
Υ.Γ. Ο...Αμερικάνος ψηλώνει και απλώνει!!!
...Ευχαριστώ !!!!!!!!!
Φρέζια μου γλυκιά!
και για όποιον απορεί ποιός είναι ο "Αμερικάνος"
Είναι κάκτος
που ταξίδεψε σε ένα κουτί-φάκελο.... και ρίζωσε στην αυλή της Φρέζιας!!!!!!!!!!!!!!!!
Ευχές κι αγάπη,
Υιώτα
Πάντα εξόχως ποιοτικές οι αναρτήσεις σου.
Να είσαι καλά.
Ευχαριστώ σε, Φίλε, λάτρη της Φύσης και της σωστής σκέψης...
Στου "Ευρυτάνα" ζω τις ομορφιές που το οξυδερκές μάτι σου σωζει για μας που δεν έχουμε την ευκαιρία να δούμε.
Κάθε φορά με κάνεις να νοσταλγώ καθαρή πατρίδα....
Χαιρετισμούς πολλούς,
Υιώτα
α το καημένο...
Γιώτα μου, με την ευαισθησία σου... ...
ΠΟΛΛΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ίσως η αντανάκλαση να σάστισε,
να ζάλισε,
ίσως, να χτύπησε κάποια άλλη χορδή ταραγμένη
-μπορεί κι ανέτοιμη να εναρμονιστεί
με τις άλλες...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Λαμπρίτσα μου! Ευχαριστώ!!!
Φιλιά, και στην Μαμά,
Υιώτα
Καλό "σημάδι" αγαπημένη μου!
Να είστε πάντα καλά.
Αυτό έχει σημασία...
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου