...έφυγε ο Κλεάνθης Μπακάλης, ο πρώτος "ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟς ΑΠΌ...ΣΟΊ" !!!

Έφυγε ο Κλεάνθης Μπακάλης, Ελληνο-...Αστοριανός ηθοποιός,...  η φωτογραφία 

από το αρχείο πληροφορειών...

Έφυγε ο "Πατρινός" -όπως τον λέγαμε...

Απρόοπτα, κι ακόμη δεν ξέρουμε ακριβώς το ¨γιατί" 
Την περασμένη Κυριακή ήταν μια χαρά... μα η εβδομάδα του άρχισε και δεν τέλειωσε!

Η είδηση μας άφησε έκπληκτους. Είχε βέβαια κάνει εγχείρηση καρδιάς, χρόνια πρίν... μα δεν παραπονιόταν για κάτι... 
τα συνηθισμένα...
Σε ΤΙ ωφελούν οι λεπτομέρειες;

*************   **************   *****************
Σε μένα,
εκτός από... κοντοχωριανός...
ήταν και οικογενειακός φίλος...

Τον εμπιστεύτηκα
στην Πρώτη παρουσίαση του ανωτέρω έργου μου, στην Αστόρια (1987): Ένα μουσικόδραμα, βραβευμένο, πολυέξοδο (για μας...) στην νέα αίθουσα της Αρχιεπισκοπής, στον δύσκολο ρόλο του Γελωτοποιού, με το όνομα "Κυρ-Αντώνης"...

Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε...

Στο "Η Αφροδίτη και ο ...κολιός"... το 1985, στο Μποχίμιαν Χώλ, σε συνεργασία με το "Σαϊπρέκο¨", τον Κυπριακό Σύλλογο... σείστηκε η αίθουσα με 700 περίπου καθιστούς και όρθιους "νοσταλγούς"... ( κι ήταν ο καύσωνας όπως και τώρα...) 
όταν ο Κλεάνθης μπήκε στη σκηνή φορώντας δυο δεσμίδες λουκάνικα κάτω από το κασκόλ του... δώρο στην "φαγού" την Αφροδίτη...

Στον " Γελωτοποιό "  ήταν εκείνος που "έτρωγε" πιο πολύ για να δυναμώσει... η άκομψη φωνή του,
και να βγάλει τα απαιτητικά τραγούδια του ευαίσθητου γελωτοποιού... "

- ... θα τον συνοδεύτε λίγο πιο χαμηλά... να μη σαστίζει και ...ξεχνάει τις στροφές... " 
μας συμβούλευσε ο Κ. Μπεχράκης, ο πιανίστας, που μας κόστισε... τα αραιά μαλλιά του πρωταγωνιστή....
(..και ήταν, σύνολο, δέκα τέσσερα (14) τραγούδια, που συνέχισαν το έργο...)  

(...τέλειος στίχος, είχε γράψει ο Μιχάλης Σταφυλάς...

θαυμάσιος "ήχος"  είχε πει ο επιμελητής-σκηνοθέτης 
κ. Λουκάς Σκιπιτάρης...)

Φίλοι μου, ...δεν θα σας δώσω άλλα για το έργο... 
ΜΟΝΟ 
ότι κάμποσο καιρό τώρα, το αντιγράφω (!!!) να το εκδώσουμε πάλι...

Κι εδώ,
το τραγούδι του "Γελωτοποιού" 
(στην δεύτερη Πράξη:)

-Κυρ-Αντώνης:
Ο γελωτοποιός στολίστηκε, φόρεσε ρούχα γιορτινά,
φόρεσε το πλατύ καπέλο του και την παράσταση ξαναρχινά, όοο, (δις)

Χίλιες κουβέντες οι κινήσεις του! άστρα στα μάτια των παιδιών!
Στέλνει το γέλιο του στα πέρατα -λάμψη χρυσή στο φως των αστεριών. όοο, (δις)

Ποιος να μαντέψει το μαράζι του; Ποιος να σκεφτεί την μοναξιά;
Γέλιου πηγή η καρδιά του αστείρευτη! Τα δάκρυα δεν ταιριάζουν στα παιδιά, όοο, (δις)

-----------
--------
----
κι ως τελειώνει...
 μπαίνει η Μαρία που έχει προετοιμάσει τα γειτονόπουλα με ένα τραγούδι του Κυρ-Αντώνη:

"...ποιος είμαι εγώ, καλέ, ποιος είμαι εγώ, 
ποιος ήμουνα, ποιος είμαι, ούτε ξέρω...
ένα μονάχα θα σας πω, 
το γέλιο της αγάπης θα σας φέρω...

ποιος είμα εγώ, ποιος είμαι εγώ,
κατω από τα κουρέλια ποιος με ξέρει;
κάνω πως κλαιω, μα γελώ, 
και πιάνω την ελπίδα από το χέρι ... " 

 κ.λ.π. , κ.λ.π. ...
Κλεάνθη μου!!!
Δεν ήταν η...καρδιά που σου ετοίμασα! 
Ας είναι. Καρδιά με γιασεμιά είναι... 

Εκείνος, θα πάει να τα απολαμβάνει στην πατρίδα του, πατρικό έξω από την Πάτρα, όπως επιθυμούσε...
ΜΟΝΟ 
που δεν θα έχει την ...νέα έκδοση του έργου...
 Ίσως, αν καταφέρουμε να πάμε στην Πατρίδα...

Εγώ, αύριο, 
θα πάρω να δώσω τα μαντάτα σε όλη την "παρέα" του έργου...

Ελαφρύ το χώμα της αγαπημένης Πατρίδας, Κλεάνθη μου, Κλεάνθη μας, Κλεάνθη της τότε ελληνο-κρατούμενης Αστόριας και πέραν της Ομογένειας...

Αν κάποτε, συναντηθούμε, 
ο ...Γελωτοποιός, ο κυρ-Αντώνης, ελπίζω να μας προσφέρει το πλατύ του γέλιο...
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ Κυρ-Αντώνη!