13 Ιουλ 2016

Η καρδιά μου. η Τσιγγάνα...

(Αγριοκερασιά. Φωτο-σύνθεση Υιώτας. Απρίλης .16)

... κοντεύει να μεσιάσει ο Ιούλιος κι ο καιρός δεν λέει να ημερώσει! Βράζει, 
σαν καζάνι που κοχλάζει, ωρύεται σαν λιοντάρι που ορμάει να δείξει την δύναμή του, βροντοφωνάζει -ειδικά τις νύχτες-
 λες και θα ξεσχίσει τον ανήσυχο ουρανό 
και να πετάξει την αδύναμη σελήνη στον Ατλαντικό...

Έτσι δείχνουν και οι... παγκόσμιες καταστάσεις ...,

έτσι γοργοχτυπάει και η καρδιά...

Είναι φορές που σφίγγω τις γροθιές,
άλλες τα χείλη,
ά! τίποτε δεν αλλάζει...

Κλείνομαι στο "καβούκι" μου
και με απλά υλικά δοκιμάζω την αντοχή μου,
δαμάζοντας το άγριο θηρίο του ανομολόγητου Φόβου...

Απόψε,
δεν ξέρω πώς μπήκα στο "Τιμής Ένεκεν"!!! που μου είχε αρχίσει η ιντερνετική Φίλη "Κατερίνα" 
το αγαπημένο "κυκλάμινο του βουνού",

και η καρδιά μου πράγματι σφίχτηκε...

Μια χρονιά ακόμη δίχως "πατρίδα",
μια εποχή ακόμη με όνειρα και αναμνήσεις,
για να συμπληρώνουν το κενό...

Εδώ,
αντιγράφω
ένα αγαπημένο μου εκφραστικό δημιούργημα,
για την καρδιά...
(κι είναι από τις 3 του Νοέμβρη, 2009...)

2 Νοε 2009

Η Κ α ρ δ ι ά μ ο υ η Τ σ ι γ γ ά ν α ...

(Περίπου είκοσι χρόνια πριν, ... κοντά στο πλατανόδασος των Καλαβρύτων)

(ΈΓΡΑΦΑ τότε ...):


... νερό ασυγκράτητο μέσ' από τα δάχτυλά μου
τρέχουν οι αναμνήσεις...

Μια σπάνια φωτογραφία τσιγγάνας, στα Καλάβρυτα, 
που χαμογελάει στο 
φακό, κρυφά από τον άνδρα της...

κι ένα ποίημα,

ξεριζώνουν μικρούς ενδοιασμούς, γι' ανάρτηση...

Η καρδιά μου, αιώνια τσιγγάνα...

(πρέπει να το παραδεχτώ),
παρασύρει το νου 
και τα πάντα

γυρίζουν... γυρίζουν,

ασταμάτητα, πολλές φορές επώδυνα...

Ας είναι! Αφού περαστικοί είμαστε... προς τί η διαμαρτυρία...


Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ Η ΤΣΙΓΓΑΝΑ


Ω! Μη κοιτάζετε πλέον το βαρύ μέτωπό μου

όπ' ασήκωτο σύννεφο τη βροχή προμηνύει...

Είν' το βάρος των χρόνων που λυγίζει τους ώμους,

Είν' τα ίχνη βημάτων που σαστίσαν τους δρόμους...

Είν΄το φάσμα ονείρων όπ' ατέλειωτα μένουν

στα μεγάλα συρτάρια και το φως περιμένουν...


Μη κοιτάζετε άλλο το σκυφτό μέτωπό μου,

το θαμπώνει ο ήλιος κι ας είν' ώρα που δύει...

Το μοιράστηκ' ο χρόνος, το χαράκωσ' η θλίψη.

Μαραθώνιος το δάκρυ τη χαρά να συνθλίψει.

Όποια αγγίζω ρυτίδα, ποταμός είν' που τρέχει

την ανείπωτη πίκρα,που σφραγίδα δεν έχει...

Την ψυχή μου κοιτάξτε που ξεχνά να γεράσει

σ' ένα άγνωστο κόσμο, τραγανό σαν κεράσι...


Μ' ένα τόξο καλπάζει, με βοστρύχους λυμένους

λες κι ατίθασο άτι σ' ουρανούς μαγεμένους,

σε κορφές χιονισμένες, σε λιβάδια ανθισμένα,

σε πηγές κοιμισμένες, σ' ακρογιάλια θλιμμένα...


Την καρδιά μου κοιτάξτε, που συχνά δραπετεύει

τυλιγμένη σε φέγγος την αφή ν' αναδεύει...


Αίμα η πέννα να στάζει στο τρεμάμενο χέρι,

ασταμάτητος τζίτζικας σε καυτό καλοκαίρι...


Σαν βοριάς στροβιλίζεται στη μεγάλη αλάνα

και χορεύει, χορεύει,

παθιασμένη Τσιγγάνα...


Την ψυχή μου σας δίνω,

την καρδιά σας δωρίζω,

κι ας το ξέρω,

καμία

απ' τις δυο δεν ορίζω!


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Αχ! Κατερίνα!
Κάνε καμιά προσευχή, εσύ που πιστεύεις καλλίτερα από μένα...

Τουλάχιστον να ηρεμήσει ο κόσμος,

και οι καρδιές...


Φίλες και Φίλοι μου,

καλά να περνάτε,

πάντα με την αγάπη,

Υιώτα

14 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Έξοχη ανάρτηση!
Να είστε καλά.

Κυκλαμίνα είπε...

... Έλλειπα...
Γύρισα χθες, μαθαίνω καθυστερημένες ειδήσεις, δώσε μου χρόνο να βρω άκρη, στο τι είναι αλήθεια σ' αυτή τη ζωή και τι ψέμα και μετά να βρω και τους κωδικούς του Τιμής Ένεκεν που είδα ότι έχεις σχόλιο, κ.λ.π.

Χρόνο, Γιώτα μου, δώς μου χρόνο. φιλιά!

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

καλλίτερα, δεν υπάρχει.
Περισσότερο, μπορεί, Γιώτα μου! Είναι θέμα εμπειρίας και Ανώτερων "Αποδείξεων"... Δε γίνεται με παραγγελιά, "Συμβαίνει", οπότε, εννοείται και προσεύχομαι!
Στο Τιμής δημοσίευσα και το ξέσπασμά μου, σόρυ, αν σε θύμωσε!

Βρήκα κι έναν άλλον Ιούλη!

Φιλιά, Χαρούμενο Υπόλοιπο Καλοκαίρι, σε όλους σας! "Όπου γης, είναι και Πατρίς"...βολέψου.
Κάπως έτσι βολεύομαι κι εγώ, κι ας είναι τόσο κοντά!

...

Κυκλαμίνα είπε...

Υγ, σήμερα. Άλλαξε σύντομα κι ανάρτηση, μάθε να διαβάζεις τις "σιωπές", όταν μιλάς για μένα!
Αν θέλει κάποιος να σχολιάσει, το κάνει και μετά, δεν είναι ανάγκη να φαίνεται στην βιτρίνα!
Να μην "παγώνεις" την σελίδα σου, να προχωράς, να είσαι και αυθόρμητη, όπως και στη ζωή!
Συμβουλές από μικρότερη, μα ιντερνετικά, παλιότερη!
Κρατάμε γερά και όρθιοι!
φαντάζομαι το παρασκήνιο, αλλά έμαθα να κοιτάω ΨΗΛΑ από παιδί και μιλάω για τα ΑΝΩΤΕΡΑ ΥΨΗ.
Εκεί είναι ο στόχος και ο σκοπός, άλλωστε!
Φιλιά, άγνωστη, μα αγαπημένη οικογένεια!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Γιωτα τι ωραια!
Τι ομορφη η ψυχη σου!!

Το τι γινεται στον κοσμο... μην σε στενοχωρει... Δεν μπορουμε να κανουμε πολλα
Κι ας εχουμε την ιδεα οτι ζουμε στον 21ο αιωνα

Δεν εχει αλλαξει τιποτε
Εμάς πρεπει να αλλαξουμε προς το καλο.. το καλυτερο

Χαιρετισματα...
Και, βεβαιως...ΥΠΕΡΟΧΗ η Κατερινα μας..
♥♥

Αστοριανή είπε...

Ευρυτάνα μου,
Ευχαριστώ για την ευγενική σου επίσκεψη!

Θα τα πούμε, σίγουρα.

Φιλι, Υιώτα

Αστοριανή είπε...

τι είναι αλήθεια σ' αυτή τη ζωή και τι ψέμα
Κατ.



...όταν το βρεις,

γράψε μου...
Σε φιλώ,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Στο Τιμής δημοσίευσα και το ξέσπασμά μου, σόρυ, αν σε θύμωσε!

Βρήκα κι έναν άλλον Ιούλη! Κατ.


ΔΕΝ σου θυμώνω

διότι σε αγαπώ!

...έστω κι αν βρεις 100 Ιούληδες μου...

Φιλιά,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

μάθε να διαβάζεις τις "σιωπές", ...Κατ.


...καλοκαίρι είναι...
φίλη μου!

ΜΗ νοιάζεσαι... το ίδιο γίνεται 40 χρόνια...

μου το έχει γράψει κι άλλος φίλος...


και ...κάποιος άλλος, μου άφησε και μια "τρομερή" πολιτικής φύσεως λέξη!!!

ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ!

Τα χρώματα που διαλέγω στις "φωτογραφίες μου, αυτά μου προσφέρει το ΗΡ
δεν έχω άλλη εκλογή! και
σαν δημιουργός "τρελής... έμπνευσης" αγαπώ ΟΛΑ τα μελάνια-χρώματα που με διευκολύνουν...(και μάλιστα είναι και πανάκριβα!!!)

¨Οποιος δίνει άλλη εξήγηση

είναι δικό του πρόβλημα...

Ο κόσμος έχει παράξενες ιδέες...
πολλάκις, κυκλοφορεί με παρωπίδες...

ΑΝ δεν αρέσουν εκείνα που γράφω ή "φωτο-δημιουργώ" ... Τί να τους κάνω!
Φίλη μου,
δεν ανήκω πουθενά!!! Μόνο στον Δημήτρη, τον σύζυγο!!!

και σε κείνον, μέχρι ενός κάποιου ορίου σεβασμού κι αγαπης!

Η ΕΥΘΥΝΗ
είναι πάντα δική μου.

Οι "απουσίες-σχόλια;;;!!!"

ΔΕΝ με ενοχλούν!

Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος του να ...στέλνω σε διαγωνισμούς. Κάτι, που πάλι εύρισκα τον μπελά μου!!!!

ΑΧ!!! Κατερίνα!!!

Ο κόσμος, μοιάζει ίδιος. Ποτέ δεν ήταν. Ούτε και θα γίνει!

Είτε ζει στην χώρα που γεννήθηκε... είτε σε άλλη γη...

Σκέψου ΤΙ σου λέω! Η πείρα με έχει διδάξει...

απλώς, τώρα το διαπιστώνετε κι εσείς... οι πιο ...νέοι!


Η προσευχή ΔΕΝ βλάπτει!!! Μόνον

Η τυφλή προσευχή που ζητάει προσωπικές χάρες ή εκδίκηση... από την Υπέρτατη Δύναμη...



Για μένα, ΕΥΤΥΧΩς που υπάρχει η ..."ιστοσελίδα"
να τα ...λέω κι εγώ!



ΔΕΝ "ΠΑΓΩΝΩ" την σελίδα μου. ΧΡΟΝΟ δεν έχω!!!

Συνήθως κάθε εβδομάδα αλλάζω...

"χαζεύω" λίγο και με το ΦΕΙΣ..., για αλλαγή... περνάνε οι ώρες ... φωνάζει κι ο σύζυγος... σήμερα, έκαψα το φαγητό... μύρισε όλο το σπίτι...

Λοιπόν,
χαίρομαι που με νοιάζεσαι,

μα ΜΗ βασανίζεσαι!

Τα συναισθήματα είναι ϊδια! Αγάπη.

Σε φιλώ,
Υιώτα

Κυκλαμίνα είπε...

Παρούσα, εν γνώσει και σ' ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο που μού διέθεσες!

Η "τυφλή" δεν είναι προσευχή, είναι άλλο πράγμα που δεν το κατέχω, είναι αλλεργικό το μέσα μου σ' αυτό, οπότε, εκ φύσεως, απέχω!

Περί χρωμάτων, μην μού προσβάλεσσαι! Κράτα ζωντανά τα χρώματα, με την Τέχνη που κατέχεις, κι άσε εμένα να λέω τα δικά μου...
Φάση είναι, θα περάσει!
Όλα, θα ξαναβρούν το χρώμα τους, κατευθείνοντας σωστά τις ενέργειες και τους συμβολισμούς τους.

Να μην την κουράζουμε την τσιγγάνα καρδιά, να είστε γεροί, ευτυχισμένοι και να περνάτε Καλά, όλοι σας!
Φιλιά πολλά, Κατερίνα από το Βόλο (μ' ένα μπάλωμα στον κ-λο. Το λένε, γνωστό.)

Καλή συνέχεια, με μόνο εχθρό τον χρόνο, κανέναν άλλον!

Αστοριανή είπε...

Δεν εχει αλλαξει τιποτε
Εμάς πρεπει να αλλαξουμε προς το καλο.. το καλυτερο.... Π.Λ.


Λαμπρίτσα μου,
...Παρασκευούλα μου,
όπως εσύ αγαπάς, διάλεξε!

Ακριβώς, Φίλη μου.
Σε μας εναπόκειται η πρόοδος!

Σε φιλώ, καλή μου,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Κράτα ζωντανά τα χρώματα... Κατ.


Όμορφη έκφραση, Φίλη μου!

¨οπως... και οι σκέψεις
και οι αντιδράσεις εκάστου...

Πολλές φορές,
είπες εκείνο που δεν τολμούν οι άλλοι...

Πολλές φορές με συγκίνησες
που με αγαπάς και με εμπιστεύεσαι.
Και το εκτιμώ.

Αύριο,

ΠΑΩ στη θάλασσα
με τον εγγονό μας!!!!!!!!!!!!

Θα σου πω τα νέα, συντομα. ελπίζω...

Φιλιά χαρούμενα,
Υιώτα


akrat είπε...

ΌΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΜΑΓΙΚΗ

πως γίνετε ούλοι να έχουμε μια ταυτότητα με τους τσιγγάνους αυτό είναι μυστήριο τρομερό

Αστοριανή είπε...

...αυτή καρδιά...
είναι τόσο εύπλαστη...ο άνεμος όπου θέλει την γυρίζει
και την πλευρίζει, ....έστω για λίγο...

Ακρατ,
αγαπητέ,

και μένα μου ...κόλησε τούτη η ...γυφτσσα από τα Καλάβρυτα(!!!) τόσο καιρό εδώ...
και
σύντομα λέω να γράψω κάτιάλλο...

καυτερό (σαν ...πιπερίτσα) φιλί του Ιούλη,

Υιώτα