ΟΝΕΙΡΑ, ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΡΡΙΜΕΝΑ
(Φωτο. Υιώτας. Νοέμβρης 14, 2019)
ΟΝΕΙΡΑ, ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΡΡΙΜΕΝΑ
Ας όψεται η νεραντζούλα, η
δίφορη. Εγκυμονεί
την νέα της ανθοφορία ενώ
ο Νοέμβρης φθίνει.
Ταυτόχρονα υπερυψούται με
τα χρυσά πικρόγευστα
φρούτα της επιδεικνύοντας την διαφορά ανάμεσα
στα άλλα εσώκλειστα
δέντρα.
Θαμβώνει το μάτι με τα
άστρα της. Ξεχειλίζει το στέρνο
με το υπνωτικό της άρωμα,
αίσθηση Πατρίδας
που και οι δυο μας στερηθήκαμε.
Δακρύβρεχτες μέρες.
Ακάνθινες αναμνήσεις.
Εκεί που τα δάκρυα κρυφούς δρόμους άνοιγαν
σε επιστροφής μονοπάτια,
βράχοι κατρακυλούσαν
κλείνοντας την συνέχεια του ονείρου.
Στον άγιο τόπο όπου ο
Λόγος θέριεψε
τον Κόσμο θαμβώνοντας,
εκεί
που το Πνεύμα άνθισε
το Σύμπαν κεντρώνοντας με
την υπερούσια γνώση,
εκεί που ο ήλιος ζέσταινε
τα καλλίπλαστα αγάλματα
ζωντανεύοντας την επιθυμία
να αγγίξεις το κάλλος,
εκεί που η αλμύρα της θάλασσας
πληγές ανοιχτές
θεράπευε και νέα δρομολόγια σχεδίαζε,
ήρθαν οι Αρνητές
κι
υπέγραψαν θανατική απόρριψη.
Παρόντες δεν ήταν στην
γέννηση, στο ανάθρεμμα,
στην στέρηση.
Πλάι δεν παραβρέθηκαν να στεγνώσουν
τα μουσκεμένα
από δάκρυα αποχωρισμού μαντήλια,
ούτε «Καλό κατευόδιο» ψέλλισαν μέσα
από τα
σφιχτόκλειστα χείλη.
Ίσως κι αγένητοι να ήταν.
Υπέγραψαν, όμως, σαν άλλοι
Προκρούστες, τα πόδια
να κόψουν.
Το ύψος του εύρους του μετανάστη
να
μειώσουν.
Το εύρος της πίστης και της αγάπης στην Πατρίδα να
διχοτομήσουν,
εφαρμοστές νόμων παράνομων.
Αναριγά η Νεραντζούλα στο
θρόισμα της αναπνοής
με τον λυγμό και το πικρό-κρυφό
δάκρυ να την
συνοδεύουν.
Ακόμη και στην θύμηση του ουράνιου
τόξου
τα χρώματα δεν
μετριούνται.
Πλημμυρίζει το ατλάζι του ουρανού σφιχτοδεμένο
με εκείνο της
θάλασσας και το στόμα αφρίζει…
Θεέ μου, Εσύ ίσως ξέρεις
καλύτερα.
Θα συλλέξω ένα προς ένα τα
πέταλα των αστεριών
της νεραντζούλας
να συμπληρώσω το μαξιλάρι της
Υπομονής.
Θα σηκώσω τον αόρατο
σταυρό μακριά και πλάι
στα δικά μου κλωνάρια.
Η Πατρίδα το επιτάσσει.
Σαν άλλη Πυθεία θα αφήσω
την θεϊκή ευωδιά
να με ζαλίσει
τροφοδοτώντας το άπιαστο
όνειρο.
Ας όψεται η νεραντζούλα, η
δίφορη.
(Φωτογραφία Υιώτας. 11-14-19)
Καλές Γιορτές.
Υιώτα
15 σχόλια:
Επιτέλους σε βρήκα,λόγο του ότι άλλαξα συσκευή ΛΑΠ-ΤΟΠ,
η οποία διαφέρει από την προηγούμενη,στους χειρισμούς της,
δεν μπορούσα να μπω στις σελίδες σου,βρήκα πρώτα τις σελίδες
της Μάγδας κι από εκεί μπήκα στις δικές σου.
Απόλαυση τα γραφόμενα σου για τη νεραντζιά τα λουλούδια κι όλο
το κείμενο γενικά,μου αρέσει πολύ να σε διαβάζω κάπου κάπου
ανοίγω το βιβλίο σου και ξαναδιαβάζω τα ποιήματα σου.
Εύχομαι υγεία δύναμη κι έμπνευση να μας χαρίζεις τους θησαυρούς
της σκέψης σου για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε εσένα κι όλη σου την οικογένεια.
Καλές γιορτές...
Υ.Γ. Σχολίασα και στην παρακάτω ανάρτηση,σχετικά
με την ψήφο των Ελλήνων της διασποράς!
Καλημέρα γλυκιά μου . Νεραντζούλα τέτοια που ανθίζει δύο φορές είδαμε με τον άνδρα μου τη Ναύπακτο. Δυστυχώς στο κτήμα μας δεν ευδοκιμούν όλα τα εσπεριδοειδή λόγω μεγάλης πτώσης θερμοκρασίας τον χειμώνα.όμως χθες πχ μάζεψε ο άνδρας μου νεράτζια που ο δρόμος μας είναι γεμάτος νερατζιές γιατί..είναι υπέροχο σαν λεμόνι και με γεύση ελαφρώς πορτοκαλιού για το φαγητό. Θα σου ευχηθώ κι εγώ Υγεία, Αγάπη και ότι σε κάνει ευτυχισμένη για το χρόνο που έρχεται.Νωρίς βέβαια οι ευχές μα..πάντα νομίζω ευπρόσδεκτες.
«Εκεί που ο ήλιος ζέσταινε τα καλλίπλαστα αγάλματα
ζωντανεύοντας την επιθυμία να αγγίξεις το κάλλος»,
«αίσθηση Πατρίδας
που και οι δυο μας στερηθήκαμε».
Πόσοι από τους πολιτικολογούντες είναι σε θέση να αισθανθούν τι περικλείουν οι στίχοι αυτοί;
Ευτυχώς υπάρχει η ομορφιά τής νεραντζούλας τής δίφορης!
Να είσαι καλά, Υιώτα, με τις ευαίσθητες κεραίες σου που πιάνουν όμορφα όνειρα!
καλες γιορτες ψυχη μου ομορφη
Επιτέλους σε βρήκα,λόγο του ότι άλλαξα συσκευή ΛΑΠ-ΤΟΠ, ===
Αφού κατάφερες να το χειρίζεσαι, είσαι θαυμάσια!
Εγώ? ούτε να το προσεγγίσω... Βλέπεις,
πολλές και οι..όρθιες υποχρεώσεις...
Γιαυτό ξενυχτώ.
Όμως, ποτέ δεν με έχασες!
(μόνο εγώ την διεύθυνσή σου. Αν θες, ξαναβάλε την στο yiotas@optonline.net )
I love you
ευχές μα..πάντα νομίζω ευπρόσδεκτες. ===
Αχτίδα μου γλυκειά,
Πάντα ευπρόσδεκτη και αξιόλογη
η επίσκεψή σου.
Ξέρω, τα λέγαμε από παλιά...
τώρα, για τα εδώ φυτά (της πατρίδας εννοώ) η μέση μου γνωρίζει την "μεταφορά τους" μέσα-έξω από τον χώρο της βιβλιοθήκης στο "κοντοπόδαρο" μπαλκονάκι...
Μεγαλώνουν και με βασανίζουν, μα τα αγαπώ.
Έδωσα στον Ε. Κήρυκα μια ελιά ΄ξηλή ως το μπόι μου (την μοναδική μου), και μια τρίχρωμη πικροδάφνη... μα δεν τα πρόσεξαν και ξεράθηκε... πολύ στενοχωρήθηκα...
Η νεραντζούλα,έχω δύο, από χρόνια είναι γερό σκαρί! Φέτος οργίασαν...
Χάρηκα που τα είπαμε. -ναήμουν στο κτήμα σας,...!!!
Σας φιλώ
Καλές Γιορτές, με υγεία.
...με τις ευαίσθητες κεραίες σου που πιάνουν όμορφα όνειρα!
Άρη μου!!! μου στερούν πολύ ύπνο... και βαριέμαι να πηγαίνω στο Κομπ. για να τα ...συγκρατήσω
Είναι και ο Δημήτρης, μην το ξεχνάς.
Σας φιλώ
Καλές γιορτές
Κική μου όμορφη κι άξια
εγώ σε ευχαριστώ. Ξέρεις τον ελάχιστο χρόνο μου...
Όμως
σε θαυμάζω.
Καλές γιορτές
"Δακρύβρεχτες μέρες. Ακάνθινες αναμνήσεις.
Εκεί που τα δάκρυα κρυφούς δρόμους άνοιγαν
σε επιστροφής μονοπάτια, βράχοι κατρακυλούσαν
κλείνοντας την συνέχεια του ονείρου."
=======
Σε χαιρετούμε εγκάρδια ξενιτεμένη μας φίλη.
Ευχαριστώ!
Να είσαι καλά, Φίλε ξεχωριστέ.
Καλό Μήνα.
"Υπέγραψαν, όμως, σαν άλλοι Προκρούστες, τα πόδια
να κόψουν.
Το ύψος του εύρους του μετανάστη
να μειώσουν.
Το εύρος της πίστης και της αγάπης στην Πατρίδα να
διχοτομήσουν, εφαρμοστές νόμων παράνομων."
...Θα βλέπω νεραντζούλες στα πεζοδρόμια και θα θυμάμαι πια, εσένα και τους Έλληνες μετανάστες, Γιώτα μου!
ΣΕ ΚΑΛΟ ΣΟΥ!
Τι εμπνευστικό άρωμα ήταν αυτό;
Μέρες μου πήρε να συνέλθω...!
Καλημέρα, ΚΑΛΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ, με ΥΓΕΙΑ!
Υγ. Φιλώ σε (και σας), μην παρασυρθώ με "άχρηστες" λέξεις και πολυλογίες.
Θα σηκώσω τον αόρατο σταυρό μακριά
και πλάι
στα δικά μου κλωνάρια.
Η Πατρίδα το επιτάσσει.
Σαν άλλη Πυθεία θα αφήσω την θεϊκή ευωδιά
να με ζαλίσει
τροφοδοτώντας το άπιαστο όνειρο.
ΑΥΤΟ, ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ ΜΟΥ, είναι η δική μου Υπόσχεση.
Νιώθω ότι προβληματίστηκες, ξέρεις πως δεν ανακατευομαι στα "πολιτικά",
μα να μου κόψουν τα πόδια... ΕΜΕΝΑ που έχω τόσα προσφέρει εδώ...!!!
Ε! ΟΧΙ!
Αρκετά!
Σας φιλώ, κι είναι μαγεία με το πρώτο χιόνι...
Αγαπημένη μου Υιώτα,
Όπως πάντα, κατάφερες και τώρα να με συγκινήσεις με την συγκλονιστική γραφή σου!
Τόσα συναισθήματα, τόση νοσταλγία, πικρία, θυμός, όλα αυτά ΕΠΙΜΕΛΩΣ ερριμένα!
Σας στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και πολλά φιλιά!
Εύχομαι να είστε υγιείς και χαρούμενοι!
Εύχομαι να είστε υγιείς και χαρούμενοι! Μαγδα
Αντεύχομαι ξεχωριστή μου φίλη!
Να είστε ΟΛΟΙ καλά. Την αμέριστη αγάπη μας στον πανάξιο σύντροφο σου.
Φιλιά πολλά, αγαπημένη μας.
Ε! ΟΧΙ!
Αρκετά!
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ, Γιώτα μου!
Το είδα το πρώτο χιόνι σας και το σπουργίτι σας, ΟΛΑ τα "είδα", μην ανησυχείς! Λίγα έγραψα, μα πολλά αισθάνθηκα, να μην επαναλαμβάνομαι. Θα μπορούσαν πολλά απ' τα γραπτά σου να μπουν σε Σχολικά βιβλία, ακόμα και σε Ανώτερα μαθήματα διατριβής, νομίζω, η αγράμματη!
Φιλάκια της!
Γιώτα= Σταθερή ΑΞΙΑ!
Δημοσίευση σχολίου