20 Ιουλ 2020

ΤΟ ΓΛΑΡΟΠΟΥΛΙ

ΤΟ ΓΛΑΡΟΠΟΥΛΙ
(από τις "Φωλιές του Ήλιου, 1991)

(Σύνθεση Υιώτας, 2018)

Σαν γλαροπούλι λυχνίζω την άμμο.
Μετά την πλημμυρίδα
για καλούδια ψάχνω.
Τον Ποσειδώνα, 
προς τί να εχθρεύομαι
όταν σβήνει τα βήματα
που σαν μικρά αμαρτήματα
της ακτής το πρόσωπο υφαίνουν.

Στων ματιών το βάθος,
του ουρανού το γαλάζιο 
ίδιο 
με εκείνο του ωκεανού.

Υπερξέχειλος ο ήλιος
στις φτερούγες μου κρύβεται,
-αν χρειαστεί να ζεστάνω 
τα ταξίδια
των πλοίων...  Α!
Να μη ξεχάσω τα όνειρα
και τα οράματα...

Συμφωνώ, με εξαίρεση
ένα κάποιο παράπονο:
Αφού, Θεέ μου, 
Κύκνο δεν με έπλασες,
γιατί δεν με έκανες πλουμιστό ακτόπουλο
ή, καλύτερα,
ένα εωθινό αηδόνι;


(σύνθεση Υιώτας, 2007)

*************************************************

Λειώνει ο καύσωνας τα τρυφεράδια του κήπου μου.
 Αυτή είναι η"κοινωνική επαφή" μας... 
Στις ώρες της θλίψης και της απομόνωσης,
φτιάνω μάσκες ...

Σας σκέπτομαι,
σας ασπάζομαι (πάντα, από μακριά...)
κι εύχομαι να είμαστε όλοι καλά.

4 σχόλια:

Άρης Άλμπης είπε...

Εικόνα θαυμαστή υφαίνουν οι στίχοι!
Τα σημάδια των βημάτων δίπλα στο κύμα, τα θαλασσοπούλια από κοντά, και γαλάζια μάτια ν’ απολαμβάνουν αλλά και ν’ απορούν.
Δε θα έφτανε μια ώρα μάθημα στο φιλόλογο να αναλύει αυτούς τους στίχους σου, Υιώτα. Να ξεκινάει από την εικόνα και να οδηγεί τους μαθητές, μέσα από ταξίδια των πλοίων, στα όνειρα και τις προσδοκίες…

Αστοριανή είπε...

ΑΧ! Άρη μου!

Μου θύμησες φοιτητικές αναλύσεις! ΠΟΫ πήγαν αυτά τα χρόνια!!!

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, για όλα, Φίλε μου.

Χαιρετισμούς την αγαπημένη σου σύζυγο.

magda είπε...

Αγαπημένη μου Υιώτα,
Σ΄ευχαριστώ θερμά για τις υπέροχες θαλασσινές εικόνες του ποιήματος σου!
Σ΄ευχαριστώ επίσης για την γλυκιά σου ευχή!
Εύχομαι να είστε καλά!
Σας φιλώ με αγάπη!

Αστοριανή είπε...

Μάγδα μου, Ευχαριστώ για τον χρόνο σου, για τις σκέψεις σου, για την ευγενική σου καρδιά.
Το σπουδαιότερο, για όλους, Υγεία, κατανόηση. Κι όσο γίνεται αγάπη.
Χαιρετισμούς
και φιλάκια στα μικρά, που εδώ, ΔΕΝ μπορώ να αγγίζω... κι αυτό μας στενοχωρεί αφάνταστα!
Σε αγαπώ,
Υιώτα, ΝΥ