2 Αυγ 2021

Σ Τ Ι Γ Μ Ε Σ - Π Υ Ρ Α Κ Τ Ω Μ Ε Ν Ε Σ


ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΥΡΑΚΤΩΜΕΝΕΣ


(Φωτογραφία, πρόσφατη, από το κινητό της Όλγας μας.)  

 Στιγμές Πυρακτωμένες

Θυμάμαι, Νύχτα νωπή. Σελήνη μισή. Τραυματισμένη.

Αμίλητη. Θαρρείς κοχλάζει ενοχή. 

Αναπολώ αίσθηση που δεν σώνεται, που με πληγώνει και ριγώ.

Στιγμές πυρακτωμένες.

Όταν τα χέρια τύλιξες στο πρόσωπο που

διψούσε για φως 

να λάμψουν τα γκριζοπράσινα μάτια σου. Με δίπλωσες αργοσέρνοντας τα χείλη

-ίσως να συμπληρώσεις ετών αποστάσεις.


Ασθμαίνοντας έγραφες  έναν ανείπωπο επίλογο

που ούτε εσύ γνώριζες ότι θα σημάδευε 

αυτή την πρώτη του μήνα.


Ξημέρωνε Αύγουστος. Ο μήνας σου, 

που υπέγραφε ταξιδιάρικες αγάπες κι 

επικίνδυνα μακροβούτια

στα προκλητικά Συριανά ακρογιάλια.


Ένα αγκάθι τρυπούσε τα σωθικά όταν 

ξεδίπλωνες απόκρημνες τοποθεσίες με πανσέληνο

σπουδάζοντας την τέχνη του έρωτα. 

Εσύ νοσταλγούσες πατρίδα. 

Εγώ τα πρώιμα χρόνια σου. 

Μια κρυφή ανασφάλεια μείωνε το χρώμα των λουλουδιών που αγαπούσα και σκόρπιζε την ευωδιά του κόκκινου γαρύφαλλου 

που φορούσες κατάκαρδα.


Αδιάβαστο βιβλίο ο νους. 

Ωκεανός οι σκέψεις.

Η δε καρδιά; Άσωστη. Άσωτη. Σαστισμένη. 

Πόσες φορές στους χτύπους της να λύνει και να

δένει γιορντάνι, ασημόχρυσο;

    Στιγμές που φύγαν, άσωτες, 

    ξέδερμα  επιστρέφουν.


Κι είναι ο Αύγουστος λειψός.

 

Μισάνοιχτη η πόρτα.


Ξέρω, ποτέ δεν έφυγες. 

Κι η λυγαριά ολάνθιστη, σε προσκαλεί μαζί μου.


Μα απόψε η Σελήνη ντύθηκε πάλι μαρασμό. 

Μισή. Τραυματισμένη. 

Και ξενυχτώ,

να μειωθεί της νύχτας το σκοτάδι, που με έντυσε

πρωτομηνιά

Στιγμές Πυρακτωμένες.

************************************************************

Φίλες και Φίλοι μου,

Πάντα με την Αγάπη μου.

Καλό μήνα για όλους.



4 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Καλό μήνα Γιώτα.

Με υγεία και έμπνευση.

Αστοριανή είπε...

Φίλτατε Ευρυτάνα Ιχνηλάτη,

Ευχαριστώ θερμά
για την Αγάπη σας.
Καλό Μήνα!

Κυκλαμίνα είπε...

Ποιο πυρακτωμένες, δεν γίνεται, Γιώτα μου! Και εννοώ τις φωτιές που κατακαίουν την Ελλάδα μας.
Όσο για τις φωτιές των αναμνήσεών σου, συμπονώ και συμπάσχω, Γιώτα μου.
Υπομονή, ο γιατρός χρόνος που λένε...
ΠΟλύ ωραία φώτο! Αγαπώ και θαυμάζω αυτή την κυρία που όλο γεννάει Τέχνη.
Προκαταβολικά, μιας και είμαι στην έδρα, Χρόνια ΠΟΛΛΑ και άπονα, με υγεία και δημιουργία.
Φιλιά! Θα σου στέλνω πουλιά απ' το χωριό και τζιτζίκια. Όταν τα βλέπεις ή τ' ακούς, να με θυμάσαι...
ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΓΙΩΤΑ, ΜΟΝΑΔΙΚΗ!

Αστοριανή είπε...

ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΓΙΩΤΑ,

THANK YOU MY DEAR FRIEND!

Be well.

Love