ΑΛΙΚΟ ΡΟΔΟ της ΚΑΡΔΙΑΣ

 

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας, 02-07-22)

ΑΛΙΚΟ ΡΟΔΟ της ΚΑΡΔΙΑΣ

(Φεβρουάριος, 8, 1970. Ώρα 8, Εκκλησία: Άγιος Παντελεήμονας, Αθήνα)

Καρδιά μου, πώς φτερούγισες δίχως να με ρωτήσεις;

Άφησες ακυβέρνητη στη θύελλα την βάρκα

που μας αγκάλιαζε ζεστά στο Συριανό γαλάζιο

και βρέθηκα να κολυμπώ σ΄ ορίζοντες θλιμμένους

με ραγισμένα όνειρα και μάτια θολωμένα.

Πώς σ΄ άδραξε ο κεραυνός δίχως να με ρωτήσει

πριν αυγατίσει η αυγή στ’ Αυγούστου το λιοπύρι;

Μύριες κραυγές στα μάτια σου, ξαγκίστρωνες το χέρι 

που σε κρατούσα μην κοπεί το νήμα της ζωής μας.

Κι εγώ,

πώς έμεινα άφωνη στο δρόμο του σπιτιού μας,

ιτιά ισχνή, ανεμόδαρτη, σε ξένο Μακρονήσι!

Δεν άντεχες τα δάκρυα, μήτε τα μοιρολόγια,

Λεβέντης στους ωκεανούς, Λεβέντης στην Αγάπη.

Μ’ αν είμαστε Αύριο μαζί, πενήντα-δύο χρόνια,

το ουράνιο τόξο θά-φερνα να φεύγαμε αντάμα.

Φίλεςκαι Φίλοι

όλοι Αγαπημένοι, Να είστε πάντοτε με υγεία και Αγάπη.