Ε Ι Μ Α Ι Κ Α Λ Α !
Φίλες και Φίλοι μου, Αγαπημένοι, Είμαι Καλά !!!
Επιγόντως αναρτώ αυτά
λόγω του ότι έλαβα μερικά τηλεφωνήματα από Φίλους που ανησύχησαν για την υγεία μου!!!
Είμαι μια χαρά!
Ένα όνειρο είχα δει, που με τάραξε, ... και σκέφτηκα να ... γράψω -μάλλον να επαναλάβω ένα μέρος από το ποίημα στην σελίδα 46, του βιβλίου μου: "ΟΙ ΦΩΛΙΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ", έκδοση Απανεμιά, Αθήνα, 1991, κι αντί για το απόσπασμα που θα δείτε πιο κάτω, σκέφτηκα να γράψω όλα αυτά που μπήκαν στην προηγούμενη ανάρτηση ...
Ένα μικρο-προβλημα του κομπιούτερ με έκανε να χρησιμοποιήσω την Αγγλική, και με τον τρόπο που ήρθε η "έμπνευση" με τόσες πληροφορίες ... δημιούργησε διαφορετική εντύπωση, η οποία μια κάποια στιγμή _ χτύπα ξύλο_, που λένε, θα ...βρεθεί χρήσιμη !!!
Είχα διαλέξει, λοιπόν τα κάτωθι:
" ... Δεν νοιάζομαι πόσα κύματα το πλοίο μέτρησε
αρκεί που πλεύρισε, ή πόσα λιμάνια παρέλειψε, αρκεί
που έφτασε στον προορισμό του.
Τις λέξεις λυπούμαι που δεν πρόφερα στης οργής την ώρα, τα χέρια
που δεν έσμιξα στην αλυσίδα της συγγνώμης,
τα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" που δεν έδωσα σε όσους συνάντησα
στο σταυροδρόμι.
Κάθε φορά που ατενίζω ένα κατάρτι να περονιάζει το άπειρο,
ή ένα πανί να ασφυκτιά στη νηνεμία,
φορτίζω όλες τια ανάσες μου για το καλό κατευόδιο,
να φτάσουν τα καθυστερημένα χαιρετίσματα,
ενώ θα ανασταίνω ασήμαντες -μα ακριβές Αγάπες- μέχρι
που να πονέσει η νύχτα...
Και το πρωί -όπως κάθε πρωί-
να θησαυρίζω στην όψη των παιδιών
όπου εμφωλεύει ο Ήλιος.
************************ ***********************
Από κει και πέρα
καλπάζει η φαντασία, μέχρι που αλλάζει εντελώς η πρωταρχική σκέψη και δημιουργήθηκε ένα κατεβατό με "Ευχαριστίες".
Το είδα σαν μια παράληψη που θα έπρεπε να έχει γίνει πολύ ενωρίτερα ... Τόνους "Ευχαριστώ" που ξεχνάμε να λέμε. Κι είναι
μια λέξη τόσο απλή, ταυτόχρονα τόσο πολύτιμη!
Ευχαριστώ για κείνα τα τηλεφωνήματα που με "αναστάτωσαν" ομολογώ, κι έσπευσα να επανορθώσω:
(Αυγουστιάτικη φωτογραφία από το κινητό, της Όλγας, στον κήπο μου)
ΕΙΜΑΙ καλά,
κι ευχαριστώ σας
από την καρδιά μου, που με σκέπτεστε.
Καλή νύχτα εδώ, και Καλή μέρα στην ... απέναντι όχθη!
Ευχαριστώ που με διαβάζετε!
Υιώτα
4 σχόλια:
Άντε, μπράβο! Τώρα μπορούμε να κοιμηθούμε!
Φιλιά, Κατερίνα.
Και κοίτα, μη μας ξανατρομάξεις, σε σκότωσα!
... δεν πάω πουθενά
ποθενά
ΕΔΩ θα μείνω
!!!
Ερωδιός μοναδικός
στα χρονικά
της ...υπεροψίας
Σε φιλώ
Εμ! "Εγώ καλά σου τα 'λεγα και τ' άκουγες παράλογα"!
Είδες που και πολλά αθάνατα τραγούδια, κυλούν στις φλέβες μας;
Κι εγώ χαρούμενη, φιλώ σε!
Κατερίνα
...;;;
Το κακό με μένα (και λίγο με σένα) είναι που βλέπουμε δύσκολα όνειρα... Τί φταίει, ΔΕΝ ξέρω!
Το χειρότερο με μένα, είναι ότι μερικα -ευτυχ-ως ελάχιστα- ήταν τόσο σημαδιακά... βράστα..
ίσως, καμια μέρα τολμήσω να τα γράψω ... και τότε θα δείς σε τί βάλτο θα πέσω ...,.
Άσε που απόψε κάνει τρομερό κρύο !!! ξιλοχιόνισε κατά τι; 9 το πρωί, μα τουτο είναι άλλο πράγμα ...
Σε φιλώ
Δημοσίευση σχολίου