ΤΟ ΓΛΑΡΟΠΟΥΛΙ
(από τις "Φωλιές του Ήλιου, 1991)
(ΕΡΩΔΙΟΣ: Κυριακή Αποκριάς. Φωτο-Σύνθεση Υιώτας, 2018)
Σαν γλαροπούλι λυχνίζω την άμμο. Μετά την πλημμυρίδα
για καλούδια ψάχνω.
Τον Ποσειδώνα,
προς τί να εχθρεύομαι όταν σβήνει τα μικρά, δαντελωτά μου βήματα
όπου σαν μικρά αμαρτήματα
της ακτής το πρόσωπο
υφαίνουν.
Στων ματιών το βάθος, του ουρανού το γαλάζιο
ίδιο
με εκείνο του άκαρδου ωκεανού.
Υπερξέχειλος ο ήλιος, στις φτερούγες μου κρύβεται,
-μήπως και χρειαστεί να ζεστάνω
τα ταξίδια των πλοίων ...
Α!
Να μη ξεχάσω τα όνειρα και κυρίως τα οράματα.
Συμφωνώ, αφού τίποτα δεν αλλάζει
με ότι κι αν προσπαθώ, ότι κι αν ελπίζω.
Μπορώ όμως, να έχω μια κάποια εξαίρεση,
να πω ένα κάποιο παράπονο:
Αφού, Θεέ μου,
Κύκνο δεν με έπλασες,
γιατί δεν με έκανες πλουμιστό ακτόπουλο,
ή, καλύτερα,
ένα εωθινό αηδόνι;
**********************************************
Καλή Σαρακοστή, Φίλοι μου.
Υιώτα
4 σχόλια:
Κάποτε θα ήθελα να ήμουν ζωγράφος, να μπορώ να ζωγραφίζω τις εικόνες του μυαλού μου και του μυαλού σου, πόσο ωραίο θα ήταν! Δεν έχω λόγια για τις απαράμιλλες εκφράσεις σου. είσαι μια επική λογοτέχνης που, αν ζούσες στην πατρίδα, θα είχες αναστατώσει πολλούς. Σε ευχαριστώ που υπάρχεις- χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό!
Χαίρομαι κι εγώ, που υπάρχεις.
Ευχαριστώ για τα λόγια σου.Θέλω να τα πιστεύω.
Δεν γνωρίζω πολλά για σένα, η για την ζωή σου (δεν πολυχρειαζόταν, -όπως θάλεγε κι ο Δημήτρης- τα έχεις πει σχεδόν ΟΛΑ) μέσα από τις πολλάκις εκρηκτικές αστραπές του νου σου,
ελάχιστες που σαν γυναικα (και "αδελφή του νου και της καρδιάς")
δεν συμφωνώ.
Αν δεν "κόμπαζες" παραβγαίνοντας να συνεταιριστείς στην ικανότητα να βγείς
ίδιος και καλύτερος, από την μουχλιασμένη... επιφανειακή και φιλόδοξη μάζα ..., θα ήμουν ΠΟΛΥ υπερήφανη για Σένα.
Τότε
και τα ανωτέρω που μου αφιέρωσες, θα ήταν εικόνα,
ανάμεσα στα τόσα ΠΟΥ ΈΧΩ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ ΣΤΊΨΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΈΒΩ λίγο,
εστω μισό σκαλοπάτι ... Κυρίως για το σόι από την πλευρά του πατέρα μου, και περισσότερο για το δικό του, που δεν με ενέκρινε !!!!!!!!!!!! να τον παντρευτώ !!! (Κατακάθαρα, δικός τους, μια ζωή ολόκληρη λόγος, κι ακόμη συνεχίζεται ...)
ΞΕΡΩ ότι έχεις γίνει ΘΗΡΙΟ αυτή την στιγμή... -Ποιά είσαι εσύ!!!!! κ.λ.π.
Ο λόγος είναι ότι
ενώ θάβγαινες να πάτε με τα εγγόνια-τρισχαριτωμένα ομολογουμένως ξεπεταρούδια, να "πετάξετε ΨΗΛΆ" τον χάρτινο αετό,
πέταξες και την κΟΥΡΑΣΜΈΝΗ ΚΑΡΔΙΆ ΜΟΥ -ΜΑΖΊ ΚΙ Ο ΝΟΥς ΜΟΥ- ΚΑΙ ΒΟΎΛΙΑΞΑΝ στην λάσπη της γυναικείας ισοπέδωσης και ίσως εσκεμμένης στην κοινωνία-μηδαμινότητας της.
Με άλλα λόγια: δημοσίευσες
ένα προκλητικά αισθησιακό ποίημα
το οποίο, για μένα
δεν παρουσίαζε καμία ποιητική ικανότητα, παρά μόνο να υπερισχύσεις σαν νηστικό αρσενικό στην δήθεν ερωτική ποιητική έκφραση όπου
άλλοι ή και μερικές άλλες, φιλόδοξες, ανικανοποίητες, ή πεινασμένες -δήθεν Τολμούν, με αρχαϊκές, θρησκευτικές, ή αχρησιμοποίητες στο πολύ κοινό λέξεις να δείξουν ΤΙ? =
...ότι τολμούν να εκφραστούν "σεξουαλικο-ποιητικώς" ανοιχτά , διοτι = έχουμε ελευθερία σκέψεως, εκφράσεως, ανοιχτής παρουσιάσεως ...του "πονήματός" μας
στο χαμηλότερης νοημοσύνης κοινό... για να φανούμε Σπουδαίοι !!! Σιγά τα ωά (εκείνων που έχουν και άλλων που κρέμονται )
ΤΙ να γράψω ακόμη,
αφού ΔΕΝ κοιμήθηκα απόψε, και τα μάτια μου δεν στέρευαν ...
ΔηλΑΔΉ, "ΦΡΟΝΤΊΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ, ΝΑ ΧΑΡΟΎΝ, ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΟΎΜΕ ΠΑΙΔΙΚΌΤΗΤΑ ΜΑΖΊ ΤΟΥς, ΦΟΡΏΝΤΑς ΤΗΝ ΜΆΣΚΑ ΤΗΣ υποκρισίας και μετά, δικαιολογία, για μια ερώτηση : _ Γιατί τΑ γράφεις αυτά, Μαμά, -θεία, -παππού, -γιαγιά ??????
Δεν είναι πνευματική "κακοποίηση" ή θάλεγα αδιαφορία για κείνα που δεν θα θέλαμε να αγγίξουν, τα τρυφεράδια μας!!!
ΜΗ μου θυμώνεις!!! ΔΕΝ είμαι "παλαιών αρχών"!! ΟΙ λέξεις είναι λεπίδες στην εκπαίδευση των παιδιών, (των δικών μας, τουλάχιστον) και να τις χαράζουμε ΕΜΕΙΣ στο τρυφερό κορμάκι και μυαλουδάκι τους !!!
Εύχομαι να το διάβασες προσεκτικά αυτό που γρΆΦΩ, ΚΙ ΑΝ ΕΊΧΑ τρόπο να διάβαζα κι εγώ το είναι σου, την ώρα που "ανέγνωσα" το ποίημά σου.
Ακόμη κι αν ΔΕΝ μου ξαναμιλήσεις, αισθάνομαι ότι έπρεπε να σου τα πώ, μηποως καταλάβετε ΟΛΟΙ οι ποιητάρηδες ενός κάποιου Υψους ότι ΕΣΕΙΣ συντελείτε στην "τιποτενιο-ποίηση" κρυμμένοι πίσω από την μάσκα της "ισοπέδωσης των πάντων" ...
ΔΕΝ είμαι "ιεροκήρυκας σεμνοτυφίας..." Είμαι Γιαγιά-Μάνα-Αδελφή, με κεφαλαία και όχι εντός εισαγωγικών ... Θάθελα να ήξερα
ΤΙ λέει γιαυτά η κόρη σου, το ταίρι σου, οι κόρες της ...
Σε αφήνω, μα ΕΠΡΕΠΕ -κατά την δική μου άποψη, να διαμαρτυρηθώ, εδώ, έστω και με τούτα τα λίγα!
(ΑΝΤΊΛΟΓΟς-προτροπΉ
Δημοσίευση σχολίου για: ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ
Χωρίς τίτλο
1 Σχόλιο - Εμφάνιση αρχικής ανάρτησης
1 – 1 από 1
Blogger Ο/Η ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...
Κάποτε θα ήθελα να ήμουν ζωγράφος, να μπορώ να ζωγραφίζω τις εικόνες του μυαλού μου και του μυαλού σου, πόσο ωραίο θα ήταν! Δεν έχω λόγια για τις απαράμιλλες εκφράσεις σου. είσαι μια επική λογοτέχνης που, αν ζούσες στην πατρίδα, θα είχες αναστατώσει πολλούς. Σε ευχαριστώ που υπάρχεις- χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό!
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2023 2:49:00 π.μ.)
.
Μαίρη Υπερείδου-Χατζή
Αχ, Γιώτα, εμένα με έκανε.... σπουργίτι! Εσένα, μην παραπονιέσαι γιατί τα ακτοπούλια πεθαίνουν από τα πλαστικά. Σε έκανε, όμως, αηδόνι που κελαηδάς γλυκύτατα με την ποίησή σου για ό' τι άλλοι δεν το μπόρεσαν.....❗🌷💋
Reply50m
Yiota Spanou Stratis
So nice of you, my sweet Friend! Try to take care of yourself, as much as you can.We need you. We love you. KALH SARAKOSTH! Yiwta, NY
No photo description available.
Reply1m
Α!
Να μη ξεχάσω τα όνειρα και κυρίως τα οράματα
****
Τι σπουδαίοι στίχοι!!!
Δημοσίευση σχολίου