Τ' ΟΝΕΙΡΟ! ( astoriani.blogspot.com ) (2008!)
(Φωτο-σύνθεση Υιώτας="Ερωδιός, σκεπτόμενος", 04-16-23)¨
**************
Τ' ΟΝΕΙΡΟ! * (Δεκέμβριος, 2008)
Πώς να γεννιέται τ' όνειρο;
Χιλιετίες τώρα ανάσενε αντάμα με των ματιών το άνοιγμα, με της κραυγής τον ήχο …
Πώς μεγαλώνει αδέξια, πώς σχήματα αγκαλιάζει; Πώς ξάφνου διαλύεται πάγος πλάι στη θέρμη; Το λίκνο του πού είναι; Άραγε ποιος φροντίζει να πάρει σάρκα και οστά, και σταθερό να γίνει;
πώς δεν επαρκεί κατ' απ' το φως του Ήλιου;
Μήπως ευθύς απ’ την αρχή μες στην κραυγή κρυμμένο
ειδοποιεί η «άπιαστη, κρυφή
επιθυμία» δεν είναι μέρος
της ζωής στο διάβα ενός εκάστου;
-Διάτρητο τ' όνειρο οδεύει προς τη δύση!
Σώστε, μαζί μας τ' όνειρο!
Φίλες και Φίλοι μου,
Δύσκολες σκέψεις ήρθαν ενώ διάβαζα το ποίημα
του Langston Hughes,
προμετωπίδα στο θεατρικό της Lorraine Hansberry
“A raising in the sun” (μεγάλη επιτυχία του 1988)
(Μεταφράζοντάς το, σας το μεταφέρω):
«Τί να συμβαίνει
σ' ένα όνειρο που εξαφανίζεται;
Άραγε να ξηραίνεται, όπως σταφίδα στον ήλιο;
ή εμπυάζει φλογισμένο έως ότου να τρέξει;
Άραγε βρωμάει σαν κρέας σαπισμένο;
Ή σκληραίνει και μελώνει σαν γλυκό σιροπιασμένο;
Μπορεί, απλά, να γέρνει όπως φορτίο υπέρβαρο.
Ή μήπως να εκρήγνυται;»
**********************
κάποιες δικές μου σκέψεις …
ΟΝΕΙΡΟ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟ
Πού κατοικεί το όνειρο σαν άξεστοι το σκότωσαν;
Μήπως σημαία, στοργική, τυλίγεται στο σώμα ονειροπόλου
π' έχασε το δρόμο στο Λαβύρινθο,
κι έτσι αγκαλιά κι οι δυο στη γη, ως που να επανέλθει
κι ένα να γίνει με το Φως,
που
δεν αντέχεται;
*(απόσπασμα από την Ιστοσελίδα μου «ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ», θέμα το ¨ΟΝΕΙΡΟ», με 40!!! Εκτεταμένα και με ποίηση στολισμένα ΣΧΟΛΙΑ (!!!) τότε που είμαστε λιγότερο ψυχροί -περισσότερο αθώοι- και ποτισμένοι με την νοσταλγία της Πατρίδας ως το μεδούλι … Θα επανέρχομαι, γιατί ΑΞΙΖΕΙ !!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΑΣ,
Γιώτα astoriani.blogspot.com
5 σχόλια:
Όποτε μπορώ διαβάζω όλα τα υπέροχα που γράφεις και σε καμαρώνω!
Και σκέπτομαι πως αν ο δρόμος σου σε βγάλει κάποια στιγμή στην Ελλάδα, η πόρτα μου θα είναι ορθάνοιχτη αγαπημένη μου Υιώτα!
Πολλά φιλιά
Μάγδα
μπράβο φίλη, ακούραστη και υπέροχη
Χριστός Ανέστη, να χαίρεσαι τους δικούς σου, υγειά
και χρόνια πολλά!!
φιλιά!!!
Γλυκιά μου Φίλη!!!
Ας μπορούσα να ΄ρχόμουν!!!
Δεν είναι μονο η ηλικία ... κάθε Ανοιξη, μπερδεύομαι με τον μικρό μου κήπο...και με τα σποράκια μου... άντε να βρεις άκρη... Τώρα με την παλαβομάρα μου με τον Ερωδιό... όλα αυτά που χρησιμοποιώ είναι από τον κήπο μου... κι ο τόπος εδώ είναι πιο παλαβός από μένα. Τον φλεβάρη, φέτος, ΔΕΝ μας έκανε χιόνια, μα κάτι παγετώνες μιας νύχτας... μου χάλασαν πολλές τριανταφυλλιές... βροχές πολλές, μούχλα κι άγιος ο Θεός... Καλά-καλά ούτε στην Τζόυ, (Βιρτζίνια, Νομός, οδήγηση γύρω στις 6 και, ώρες να έλθει... !!! ούτε εκεί πάω... Απλά, "μή μεγαλώσεις, Φίλη μου καλή! Μη στενοχωριέσαι, λοιπόν, ο λόγος σου έχει πλουτίσει την ζωή μου, και η Ευχή μου : Να είστε όλοι καλά, όσο γίνεται, κι όσο αντέχουμε να ευχαριστούμε τον Θεό για ό,τι έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής. Σε αγαπώ, και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
Λαμπρίτσα μου,
Ό,τι το καλύτερο για Σας.
Ευχαριστώ που με σκέπτεσαι.
Ευχή μου να προοδεύεις
και να χαίρεσαι την Μαμά σου με Αγάπη.
Σε φιλώ
Τ' ΟΝΕΙΡΟ! * (Δεκέμβριος, 2008)
Πώς να γεννιέται τ' όνειρο;
Χιλιετίες τώρα ανάσενε αντάμα με των ματιών το άνοιγμα,
με της κραυγής τον ήχο … … See more
Comments
Άρης Άλμπης
«Πώς να γεννιέται τ' όνειρο;»
και πώς η «άπιαστη, κρυφή επιθυμία…
στο διάβα ενός εκάστου;»
Κρυμμένη στον επίλογο της αναρτήσεως μια αισιοδοξία μαζί με τη νοσταλγία για την εποχή τής μεγαλύτερης αθωότητας.
Όπως και να ’χει, το όνειρο παραμένει μια καταφυγή, όταν μας τυλίγουν οι δύσκολες σκέψεις.
Και η ωραία φωτοσύνθεση με τον ερωδιό να …κάνει όνειρα μέσα στις πασχαλιές, εκπέμπει αισιοδοξία!
Reply1w
Yiota Spanou Stratis
Άρης Άλμπης Ευχαριστώ!
Reply1w
Δημοσίευση σχολίου