ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΕΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
(Φωτο-σύνθεση: Υιώτας. Ρόδα στην Θάλασσα. 06-23-23)Στον Νίκο Σπάνια ***
...... Λίγο, Πριν ξεψυχήσει ο Ιούνης!
(από : «ΟΙ ΦΩΛΙΕΣ του Ήλιου», «Απανεμιά» Αθήνα, 1991)
Σελίδα: 38.
Τώρα που πέρασες στην «ΑΛΛΗ ΌΧΘΗ»
η σκόνη σου θα γίνει ένα λεπτό επίστρωμα στους
βράχους
του «Αγάλματος της Ελευθερίας».
Ένα λιμάνι, -το τελικό- ερεθισμός σου, κι
έμπνευση.
Η ψυχή σου, αδέσμευτη, θα πετάει μ΄ ένα γλάρο,
ανεξέλεγκτα, μα όχι εντελώς ελεύθερη.
Πάντα θα επιστρέφεις, εδώ, που ρίζωσες, έστω
αθέλητα.
Ήταν πολλά όσα αγάπησες. Επιτρεπόμενα, ή
μη.
Ήταν πολλοί όσοι ανταλλάγματα ζητούσαν …
και πόσα να είχες …
Πολλοί, το ξέρω, μερίδιο από την στέγη σου
προσμένουν …
Μα οι χούφτες σου, τώρα, άδειασαν,
και για τα περιστέρια
και για τους ανθρώπους.
Ίσως, κάποιοι συντηρητικοί, άλλους θα
νουθετήσουν, μα εσύ,
πλέον δεν νοιάζεσαι για τίποτα. Κερί ας μην ανάψουν. Φρόντισες
ακριβοπληρώνοντας, για το διφορούμενο μέλλον.
Με τις αναμνήσεις μας,
την κόλαση πέρασες γενικά συγχωρεμένος,
Αν κι ακοινώνητος, τυπικά αδιάβαστος …
Του κορμιού σου η γύμνια, Εφιάλτης, όσων
ξεφυλλίζουν
το Καβαφικό εορτολόγιο. Η φωνή σου, η «Φωνή,
του .70»
μακρινή ανάμνηση στην νοτισμένη ομογένεια,
η γραφή σου, με την πάροδο του χρόνου, για
πολλούς, ανανεωμένη…
Η σάρκα σου, αποτεφρωμένη, ίσως
υπερίπταται, ανάμεικτη
με την σκόνη της Νέο-Υορκέζικης λεωφόρου
που λάτρευες
αναζητώντας περαστικό περιστέρι για σύντομη
απόλαυση.
Αν «βλέπεις», τώρα, σίγουρα θα χαμογελάς,
διαπιστώνοντας
πόσο ελευθεριάζουν «οι φίλοι σου» σε
τραγικές παρελάσεις
σημαδεύοντας
κατάκαρδα ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ τον μήνα Ιούνη !
*** Νίκος Σπάνιας : Ποιητής. Με το
ψευδώνυμο «ΖΑΚΥΝΘΗΝΟΣ», δημοφιλής εκφωνητής στο τότε Ελληνικό Ραδιοφωνικό
Σταθμό περιοχής Νέας Υόρκης, δεκαετία (?) του 1970 και Ιδρυτικό Μέλος της «Εταιρίας
Ελλήνων Λογοτεχνών Νέας Υόρκης» 1983 (?)
1 σχόλιο:
...από το Φέις
Reply2d
Gabriel Panagiosoulis
Φιλοσοφικό υπέροχο Πόσοι λίγοι έχουμε μείνει της τότε εποχής Ο χρόνος δεν συγχωρεί αλέθει τα πάντα Την Καλημερα μου
Reply2d
Katerina Pitta ...
και 14 ακόμη ...
Δημοσίευση σχολίου