ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ - εφημερίδα Νέας Υόρκης

 

ΚΑΡΔΙΕΣ ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ

                                                        (φωτο-σύνθεση Υιώτας. 02-14-24)

Όσα σχόλια κι αν γραφτούν, όσες ειρωνείες και να ειπωθούν,

Η «Γιορτή του Βαλεντίνου» πλέον συγκινεί μικρούς και μεγάλους.

Αν προσπαθήσεις να αριθμήσεις πόσες καρδιές υπάρχουν μα και πόσες αγκομαχούν, θα διαπιστώσεις ότι δεν υπάρχει γωνιά στον πλανήτη που θα μπορούσε κάποιος να την καταχωρήσει π.χ. 

«τόπος ευτυχισμένης καρδιάς»…

 Όπως, τούτη την στιγμή, δεν ωφελεί η όποια «ανάλυση»…

Σκέπτομαι μόνο τις καρδιές που φτερούγισαν, αφήνοντας το μεγάλο κενό πίσω τους, τις καρδιές που οι παλμοί τους χτυπούν σε χώρες όπου η Ειρήνη έχει πέσει σε αδράνεια -προσπαθώ να βρω λέξεις που δεν τρυπούν και να θεωρηθούν …ρατσιστικές, -Θεέ ΠΟΥ καταντήσαμε !!!,

-ακόμη εκείνες που σταμάτησαν αθέλητα, πνιγμένες σε κάποιους ποταμούς-σύνορα…, άλλες κάτω από αναποδογυρισμένες βάρκες ή σαραβαλιασμένα μεταφορικά μέσα, άλλες καρδιές που δεν επικοινωνούν με τον ΝΟΥ και αφήνονται μόνο στο ανεπίστρεπτο κατρακύλισμα τής όποιας ασωτίας…

Άραγε πόσο μεγάλος μπορεί είναι ο κατάλογος για να καταχωρηθεί μια καρδιά που χτυπά δίνοντας δύναμη για την ζωή, την πολύτιμη …

Φτερουγίζουν πίσω από τα μάτια μου, άλλες πολύχρωμες πεταλούδες, άλλες αιμοδιψείς νυχτερίδες…

Αφήνομαι να στρέψω τις σκέψεις σε κάτι πιο ελαφρύ. Καταπιάνομαι με ότι μπορεί να ηρεμίσει την ευαίσθητη ψυχολογία καρδιάς και νου.

Το ισχνό πελαργόνι της καρδιάς μου, ο γνωστός σας «Ερωδιός», πάντα με φροντίζει. Διακριτικά, συνομιλεί με τις «ιπτάμενες καρδιές» που σοφίστηκε, κι εύχεται όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, η «Ημέρα του Βαλεντίνου», η Ημέρα προσφοράς Της Αγάπης, να είναι εκείνη που επιθυμεί ο καθένας. ΕΙΘΕ.