Μπορεί, αυτή τη χρονιά, να μη βγήκαν εδώ, τα δικά μου κυκλάμινα... μα αφού κι αυτά δικά μου είναι, τα στέλνω πάλι στην Κατερίνα μας, με ένα τεράστιο "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" για την συνεχή ανάρτηση της Ανθολογίας της ΕΕΛΣΠΗ ( η οποία ας θυμήσω δεν είναι καθόλου... ελαφριά -κι από ...ιδέες αλλά κι από βάρος...) και που η Κατερίνα μας (ΔΕ.ΣΤΑ.ΠΑ.); την πήγε μέχρι το Πήλιο, να ...πάρουν μια "γεύση και οι Θεοί..." Κατερίνα, είσαι υπέροχη! και σ' αγαπάμε, όλοι!
Όσο για τις... βάρκες μου, τα... δύχτια κ.λ.π., δεν μ' αφήνουν να τα ξεχάσω. Μια ακόμη , λοιπόν, από τα ... ίδια!
Σήμερα, ταξιδέψαμε κατά την... φίλτατη Αστόρια, όπου αν πάτε, θα δείτε περισσότερους ...ανατολίτες να κυκλοφορούν... παρά Έλληνες! Όμως, μιά ...ξαγρυπνησμένη Πανσέληνος μας συνταξίδευε μαζί μας, ενάντια στον ήλιο, κι εγώ, θυμήθηκα ότι η ...προτελευταία κίτρινη ντάλια μου που ήταν τόσο μεγάλη σαν ...πιάτο πορσελάνης... δεν χωρούσε στην εικόνα!
...όσο για το... παπάκι... "...παπάκι πάει στην ποταμιά, πάει να φέρει... τί; το ξέχασα... " και μη μου πείτε! "... άδουλος δουλειά δεν... έχει " και τα ... βάζει με τα... τελευταία αγγουράκια της εποχής!!!! Χαριτωμένα, εντάξει;
Και τώρα, σας αφήνω, περάσανε και τα τελευταία "νέα"... κι ο σύζυγος ζητάει ένα γιαουρτάκι, ...άρα: "γεια-χαρά" γι απόψε,
Πάντα μ' αγάπη,
Υιώτα
Αστοριανή...(!!!)
Ν.Υ.
8 σχόλια:
Καλά, η Κατερίνα κέντησε, δεν το αμφιβάλλει κανείς.
Κέντησες, καθώς βλέπω, κι εσύ. Διαπιστώνω ότι έχεις γίνει "εξπέρ" στα τεχνάσματα και μας έχει αφήσει πίσω. Μπράβο!!!
Αχ, παρασύρθηκα... πήγαινε για το γιαουρτάκι του Δημήτρη, δεν θα 'θελα να βρω το μπελά μου...
Με τους χαιρετισμούς μου.
Μια καλημέρα από την Μυτιλήνη, που σήμερα πρέπει να είναι η καλύτερη μέρα της χρονιάς!
Γιώτα θα μας κάνεις να ζηλέψουμε με τις πρωτοποριακές σου αναρτήσεις.Πολύ πετυχημένο το παπάκι.
Την προσέχει βλέπω τη σιλουέτα του ο Δημήτρης!!
Φιλιά πολλά και ηλιόλουστους χαιρετισμούς από τη Θεσσαλονίκη που επιμένει καλοκαιρινή.
Να είστε καλά καλό Σαββατοκύριακο.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς, τις τόσο όμορφες φωτογραφικές αναρτήσεις αλλά και το παπάκι που φύτρωσε στον κήπου σου...
όλα πολύ ωραία
Χαιρετώ σε
Γαβριήλ
Γιωτάκι, είδα κυκλάμινα και ήρθα! Πάντα σ' αυτά "τσιμπάω". Βρήκα κι "ευχαριστώ", πάλι!Έλεος κορίτσι μου! Έτσι θα πας μπροστά; Είπες μια φορά, πάει και τελείωσε! Και πολύ ήταν!
Ήθελα και το έκανα, δεν με υποχρέωσε κανείς! Μόνο που δεν τελείωσα ακόμα.Κάνει θόρυβο ο σκάνερ και δεν μπορώ να δουλέψω τη νύχτα, γι' αυτό. Κάποια στιγμή θα το ολοκληρώσω, όμως! Που θα πάει;
Ποιοι όλοι, Γιώτα μου;Είδες πολλούς;Άσε, μη με πας αλλού τώρα και γιορτάζω!
Ξέρεις τι σημαίνει "ζω"; Μεγάλη υπόθεση, Γιώτα μου!Εκεί τους είδα τους πολλούς και τους λίγους! Έτσι κι αλλιώς... ήξερα!
Απλά αυτό με βοηθάει περισσότερο να μην νιώθω άσχημα, γιατί είμαι και χαζό! Σκέφτομαι πάντα τους άλλους και ποτέ τον εαυτό μου.
Είπα εγώ "θ' αλλάξω", μα αυτό το γεγονός με άλλαξε στο πρώτα να ΖΩ!
Χάρηκα τα κυκλαμινά σου, την ντάλια σου, τις χειροτεχνίες σου και το στραβό σου! Ωραίο! Ακόμα κι αυτό επαναστάτησε! Δεν θέλει καλούπια!
Φιλιά στον Δημήτρη σου και πες μας τι γίνεται με την παράσταση. Μη ξεχνιέμαστε με τα λουλουδάκια! Εγώ είχα τα δικά μου, μα εσύ έχεις χαρές και συγκινήσεις! Για πες! Για πες!
Εμένα μου άρεσαν τα λουλούδια ,αλλά μου άρεσε ιδιαίτερα εκείνο το "καθ'οδόν προς την Αστόρια,μας ακολουθούσε ένα ξαγρυπνισμένο φεγγάρι που πήγαινε κόντρα στον ηλιο "
Θέλω να πω,πως όση τέχνη και ευαισθησία χρειάζεται γιά να συλλάβεις το χαμόγελο του λουλουδιού και να το αποθανατίσεις,άλλη τόση και πάρα τοση χρειάζεται για να μπορείς να δεις τα μάτια του ξαγρυπνισμένου φεγγαριού.Γιατί πισω από την επανάστασή του βλέπεις και το παράπονό του στον ήλιο που το έσπρωξε στη νύχτα με μιά χούφτα φως ,κι αυτό φέτες φέτες που ποτέ δε χορταίνουν τις ανήλιαγες σπηλιές .
Σε μας,που έχουμε γύρω μας τόσες σκοτάδινες σπηλιές,που είναι ο ντουφεκισμένος ήλιος ?
Αλήθεια! Τί όμορφο να επικοινωνείς ανθρώπινα, απλά και αυθόρμητα με τις φίλες και τους φίλους που είτε ΄ηδη γνώριζες, κι εκείνους που -διαβάζοντάς τους στις ιστοσελίδες τους, λες: "- τί καλά που τα λέει... ή είθε να το έγραφακι εφώ αυτό!!!..."
Έτσι είναι Φίλτατε Στράτο, με τα αισθαντικά σου χρονογραφήματα στο Εμπρος... και Φίλε "Κουκο" που όσο σε διαβάζω, τόσο που σε "γνωρίζω" κι εκτιμώ τη γραφή σου...
Τον Γαβρίλη μας... τον έχω ζήσει πολλά χρόνια, και το θεωρώ ευτυχία να τον έχω και φίλο!
Την αξιολάτρευτη Μαριάνθη, -όπου γνωριστήκαμε και οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη- τι να πρωτο-πώ!
Σε γοητεύει το γέλιο της, και όλα τ' άλλα που εδώ κι εκεί, εκτός της
ιστοσελίδας της, δείχνουν την εκπαιδευτικό και τον "ανθρωπο"...
Όσο για την Κατερίνα μας!!!
Δεν την συνάντησα,
μα είναι σαν να την γνωρίζω χρόοοονια!
Κυκλαμινάκι μου, όσα ιντερνετικά... ονόματα κι αν αλλάξεις,
ΕΙΣΑΙ το δικό μου κυκλάμινο, απ' την ευλογημένη ποδιά του Πηλίου.
Όλους σας ευχαριστώ!
Τώρα,
για την πρόσφατη (ανωτέρω)παρουσία του
αγαπητότατου φίλου και... συμπατριώτη
Σπύρου,
Κοίτα τα μάτια των παιδιών
των παιδιών σου... και σίγουρα θ' αντικρίσεις τον Ήλιο, στο παρθενικό του ξύπνημα...
Σπύρο μου,
τί άλλου να πω, παρά το:
"...πίνοντας από το ίδιο νερό... δεν ξεδιψάμε!
πρέπει να το βάλουμε στο ίδιο ...παγούρι,
ν' ακούσει τη δίψα μας,
να καταλάβει ότι
σταγόνα-σταγόνα
είναι το αίμα που μας κρατά όρθιους,
είναι το πρώτο πράσινο φυλλαράκι που βγαίνει από ένα τόσο δα σπορό
μέσα απ' την σχισμή
της ραγισμένης πέτρας...
είναι το ζείδωρο ύδωρ
της ποίησης που τυφλώνει τα μάτια
αν το αγκαλιάσεις
κι ορκιστείς στ' όνομά του...
("...ιτ τέϊκς του (2) του τάνγκο..." =
χρειάζονται δύο για να χορευτεί το ταγκό... λέγεται...)
κι εδώ, προσπάθησα να σου μάθω λίγο απ' τις δικές μου τις... στροφές...
Φίλε Σπύρο!
Καλώς ήλθες,
και
"... αν έλθεις φορτωμένος Πατρίδα,
σταμάτα στο κατώφλι μου...
μπορεί να δανειστούν λίγο γαλάζιο
τα μαύρα μάτια μου..."
Με όλη μας την αγάπη στις... Σοφίες σου
Ες αύριον, λοιπόν,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Δεν "φταις" εσυ "φταίω" εγώ, που θέλω να σε ζγκαρλάω γιά να σε ζηλεύω και να σε απολαμβάνω.
"πίνοντας από το ίδιο νερό δεν...ξεδιψάμε
πρέπει να το βάλουμε στο ίδιο παγούρι ν'ακούσει την δίψα μας"
Αυτή είναι μιά στροφή,ένα όμορφο λύγισμα από το δικό σου "τανγκό"
Εγώ ,είμαι το κύμα που αφήνει απαλά "το γαλάζιο στα μαύρα μάτια σου"
Δημοσίευση σχολίου