...ψεύτικος κι ο φλογάτος καρδινάλιος! όσο για χελιδόνια;
αν δεν 'ρθούμε στη πατρίδα; μην τα... είδατε!
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΙΚΗ !
(Πρωτεύουσα της Αιγιαλείας. Καταποντίστηκε το τριακόσια εβδομήντα τρία π.Χ. !
Αφιερωμένο στη Καρυάτιδα)
Εύδιος πόλη των Προεστών,
της ευπροσηγορίας και της ειρήνευσης,
εύανδρος πόλη, ευθαλής κι εύελπις, ιδιοκτησία έμμονη
του κραταιού Ποσειδώνα, ευκλεής η μοίρα σου!
Στάχτη, σκόνη, θρύψαλα οι πρώτοι ναοί σου Αρχαία Ελίκη.
Τα ξόανα, τα μάρμαρα, οι άνθρωποι της αρετής και της φιλοξενίας,
ποιος άραγε γνωρίζει
τα δελφίνια της Αφροδίτης, τα χρυσά στεφάνια δάφνης...
Στα βάθη του Αιγιάλειου κόλπου σου, οι ύμνοι αέναοι. Γλυστρούν
με τους κρυφούς παλμούς του Κορινθιακού, πέραν του Ισθμού,
στον ασίγαστο κύκλο του Γίγνεσθαι, του Ζειν, του Εξαφανίζεσθαι...
Άνοιξε Γη τα στήθη σου να ξεναγήσεις τον Ήλιο στα σπλάχνα σου.
Ίσως μπορέσουν να ξυπνήσουν οι καλλίκομες κόρες σου
και οι λεβεντογιοί σου, με μύρο και φως να γεμίσουν τις σκοτεινές εποχές.
Μην απογοητεύεσαι, Εύδιος Πόλη εσύ, Αρχαία Ελίκη!
Η θάλασσα, στα καρδιοχτύπια σου μετράει την αεικίνητη δύναμή της.
Με την ανάσα της γης, ανιχνεύουμε την ανάσα σου. Γρήγορα,
η Περσεφόνη των ιδανικών κήπων,
ιοστεφής θα επιστρέψει!
Ήταν μια ...ποιητική ανάμνηση, για ένα θέμα που οι ντόπιοι δεν πολυ-ενδιαφέρονται!!!,
Φίλες και Φίλοι μου,
για τη γη που γεννήθηκα:
"... γεννήθηκα στην οροφή της Αρχαίας Ελίκης..." ,
αυτό, θα το βάλω σε άλλη ανάρτηση!
Σας χαιρετώ, πριν κρυώσει πάλι, αύριο η μέρα!
ακόμη κι η πανσέληνος, δισταχτική
ή φοβισμένη, απόψε, Φλεβάρη δεκα-οκτώ, δεν φάνηκε!
Γεια σας,
Υιώτα
27 σχόλια:
Βρε, τ' αηδόνια και πως μας ξεγελούν!
Κι εγώ Γιώτα μου, μπήκα με άλλο βρακάκι... Μην μπερδευτείς!
Πολύ καλή ανάρτηση, με μεγάλη βαρύτητα στο ποίημα! Και στην καλλιτεχνία, βεβαίως, βεβαίως!
Φιλιά, ξενητεμένη μου καλλιτέχνιδα!Ήρθα για να πάρω ότι μου ανήκει... και με ξεμυάλισες πάλι!Δεν μπορούσα όμως να φύγω, σαν την κλέφτρα! Φιλάκια! τα λέμε!
Για άλλη μια φορά καλή μου Υιώτα μας γέμισες με τις ομορφιές των στίχων σου.
Νάσαι καλά
Ντένης
Αφιερωμένο *********************************************Σ' ένα ποίημα του Στρατή Παρέλη:
"...ρέει κρύσταλλο το συναίσθημα...
κι εγώ,
που δεν σε προφταίνω...
κατέβηκα μεχρι
"τον...ουρανό που στενοχωρήθηκε διότι του έφυγαν τα πουλιά!!!"
κι εδώ, μέρες πανσελήνου, και να την καταπίνει σκοτεινός ο ουρανός!
***********
(προχθές, έφτιαξα δυο ταψιά γεμιστά -κίτρινες πιπεριές, κατακόκκινες ντομάτες, πράσινα κολοκυθια, πατάτες, φένελ... ο κιμάς από κοτόπουλο και ρύζι...- και πήγα στις κόρες μου...
πηγαίνοντας στη Τζόυ, τη μεγαλύτερη, σχεδόν πάνω από το σπίτι της δαντελωτά σύννεφα, είχαν αφήσει ένα διάδρομο όπως ένα βαθύ ποτάμι... και στη μέση του κολυμπούσε η σελήνη, μ' ένα ροδο-κόκκινο κασκόλ...!!!
φώναξα τη μικρή εγγονή μου -θα γίνει 13, στις 28,
-πού έχεις την μηχανή σου, γιαγιά; με ρώτησε... ,
έφυγα γρήγορα για το σπίτι, πήρα τη μηχανή μα ΔΕΝ πρόφτασα!!!
Στα μάτια, ακόμη υπάρχει, μα στη μνήμη χαράχτηκε ο ψηλός πλάτανος, με τα χέρια του ν' αγγίζει το ποτάμι... και η σελήνη να θέλει ακόμη μια φέτα ασημόχρυση για να γίνει στις 18 (δηλαδή απόψε)ολόκληρη!
Να, που κι απόψε, απερίσκεπτη, δεν θα φανεί! Λένε αύριο θα έχουμε πάλι χειμώνα, με τρομερούς ανέμους...και πάλι ΧΙΟΝΙ!!!
Αυτά,Στρατή μου, αντίδωρο για την ευαισθησία σου,
Χαιρετισμούς στη σύζυγο,
πάντα μ'εκτίμηση κι αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
19/2/11 01:17
Ο/Η ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...
Αστοριανή,
Αγαπημένη μου Υιώτα
σ' ευχαριστώ για την μαγική περιγραφή που έκανες για το φεγγάρι!
Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί σε λίγες ώρες θα είμαι παππούς- το πρώτο εγγόνι- και βλέπω τα πάντα γύρω μου φωτεινά.
Και πιο φωτεινή την καρδιά σου που μου εκμυστηρεύεται τις ευαισθησίες της από την άλλη άκρη της γης..
Την γλυκιά καλημέρα μου και να είσαι πάντα καλά!
19/2/11 05:58
ΜΙΑ ΜΕΓΆΛΗ ΕΥΧΉ ΚΙ ΑΠΌ ΔΩ,
ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΓΕΡΌ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟ, ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΆΝΕΙ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΎ ΚΑΙ ΤΗς ΓΙΑΓΙΑΣ... ΚΥΡΊΩς!
Μόνο που δεν μας είπες, αγόρι ή κορίτσι;;;;;;;;
Να είστε όλοι καλά,
Υιώτα
ΝΥ
Κατερίνα μου,
Ευχαριστώ!
Στα βιαστικά, τώρα τελευταία,
με ανεμο...δαρμένα φιλάκια,
50 μίλια ο άνεμος όλη την μέρα μέχρι τις 12 την νύχτα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
χαιρετισμούς,
Υιώτα
Ντένη μου,
ευχαριστώ για την επίσκεψη!
Εδώ, τα ίδια!
Θα σε δω στου Κεπ;;;;
χαιρετισμούς,
Υιώτα-Δημήτρης
Γιώτα μου, θα πάμε στην πατρίδα σου όταν έρθεις, ε;
Τι να την κάνεις την φωτογραφία;
Φωτογράφησες γράφοντας!
Να σου ζήσει και η εγγόνα! Και οι δυο, δηλαδή!
Να τους προσέχετε τους αέρηδες! Το μόνο καλό, μπορεί να σε φέρουν το γρηγορότερο Ελλάδα!
Τα χιόνια... συνηθισμένα, σαν τα γερά βουνά!
Φιλάκια, Καλή Κυριακή!
Φιλιά και στον Ντένη!
και στον κύριο Στρατή που ακόμα δεν γνώρισα, αλλά αφού είναι φίλος σου, είναι και δικός μου!
Και "γράφει" απ' ότι μυρίζομαι, ε;
Πράγματι χθες το βράδυ πήγαμε έξω κοίταξαμε το φεγγάρι είχε κύκλο.
Αέρα θάχουμε είπα της κόρης μου, όταν βγήκαμε από Sam's ο κύκλος είχε χαθεί αλλά ο αέρας μας ήλθε. Κάτι ξέρανε οι παλαιοί στην Ελλάδα που μπορούσαν να προβλέπουν τον καιρό από το Φεγγάρι!
Ωραίο ανθοστολισμένο μπερδεύεις τα φεγγάρια άρα το ίδιο βλέπουν στα Βαλιμίτικα το ίδιο εδώ; περιμένοντας την Άνοιξη.
Χαιρετισμούς Αγαπητή μου Υιώτα
Γαβριήλ
Γιώτα μου!!!
Τι ωραίο ποίημα είναι αυτό για την πατρίδα σου! Για την χαμένη αρχαία Ελίκη, στα βαθειά ρήγματα της θάλασσας!
Τιμή που μου το αφιερώνεις μεγάλη και πώς να σου την αντιποδώσω που είσαι μίλια μακρυά μου?
Γιώτα μου γλυκιά .....
Ολα τα ζωντανά της πλάσης , όπως και τα φυτά ,τίποτα δεν κάνουν τυχαία.Πάντα προαναγγέλουν κάτι.Εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τα μηνύματά τους ή δεν τα δίνουμε την πρέπουσα σημασία!!
Πάλι με ταξίδεψες με τα τρυφερά και ζουμερά σου λόγια σ΄ένα κόσμο γεμάτο όμορφες εικόνες!!!Χαίρομαι πολύ που σε διαβάζω!!!!!!
Καλό απόγευμα από την πατρίδα , που σε λίγο θα γεμίσει αηδονιών κελαδίσματα!!!!!
Φιλιά πολλά!!!!
Κατερίνα μου,
Πατρίδα είναι για μένα η ο...χώρος της φαντασίας!!!
Αν... είναι να πάω όπου ονειρεύομαι... δεν με φτάνει το "απόθεμα" μιας τράπεζας!
Ένα...μονόπλανο, καλό θα ήταν, μα ποιος θα είναι ο...πιλότος!
Σε φιλώ,
Υιώτα
Γαβρίλη μου,
εκείνοι που θέλουν να "δουν" βλέπουν όπου και να είναι!
ΝΥ ή Βαλιμήτικα, το ίδιο φεγγάρι βλέπουμε,όμως,
ΟΤΑΝ πρωτοήρθα, αεροπορικώς, είχε πανσέληνο...
ζήτησα παράθυρο, για να "βλέπω" μα το φεγγάρι πήγε ανάποδα!!! λόγω βέβαια διαφοράς "ανατολής και...δύσης"...
(άσε που εκείνη η ανατολή του Ηλιου ποτέ δεν θα φύγει απο τη μνήμη μου!!!!!!!!!!)
κι εκεί που έψαχνα να δώ το φεγγάρι, την επομένη, από το "σημείο" που το είχα συνηθίσει... εκείνο "πεισματικά" μου δήλωνε:
-από την άλλη μεριά, κοιμισμένη!!!
Τα σημεία του ορίζοντα είναι ίδια, ... εμείς τα φανταζόμαστε όπως μας "βολεύει"...
Σας φιλώ,
Υιώτα
Καρυάτιδά μου,
εύχομαι να πάνε
στο μπλογκ σου, και να δουν το τί εργασία έχεις κάνει για τους "Μηνύες", την αρχαία φυλή που την αγνοούν οι περισσότεροι των ελλήνων, και τη συνέχεια, στη δεύτερη ανάρτηση σου...
Μαζί με τα σχόλια των εκλεκτών αναγνωστών σου, βιβλίο γράφεται...
Εσύ, λοιπόν, ήσουν η "αιτία"
που ανέσυρες την "ξεχασμένη" έμπνευσή μου (κι έχω τόσα γράψει, ούτε οι ντόπιοι δεν έχουν ασχοληθεί τόσο... μόνο ο αείμνηστος Δικηγόρος κ. Μαγκλάρας...! και φυσικά η Κωτσονοπούλου, με το Στηβ... είχαν έρθει και στη Ν.Υ., τους συνάντησα..., μα βοήθεια από πουθενά!...άστα!)
γι' αυτό
κι η "αφιέρωση"!
Εσένα, σου αξίζουν πολύ περισσότερα!
Να είσαι καλά,
με ξεχωριστή εκτίμηση και αγάπη,
Υιώτα
Χρυσανθένια μου!
Πάλι μ' επισκεύτηκες, με πλούσια χαμόγελα!
Αυτά τ' αηδόνια!
Κάποτε, φωλιά στο γέρικο γιασεμί, στην είσοδο του "αγροτόσπιτου" μας..., βάλαμε ένα σε κλουβί, ξέρω! μα τα παιδιά του τότε δεν ήξεραν... νομίζαμε ότι θα τα καταφέρναμε...
μέχρι που δεν ξαναήρθαν στην ίδια φωλιά...
Ευχαριστώ για τις μνήμες!
Σε φιλώ,
Υιώτα
Καλημέρα Γιώτα !!
Ξέρω πως δε γελιέσαι συ μα αν είν΄από τα αηδόνια χαλάλι τους!!
Καλή εβδομάδα με την αγάπη μας, χαιρετισμούς στο Δημήτρη.
Δεκαετία του '50 αν δεν κάνω λάθος, τραγουδισμένο από την τότε "ιέρεια" του Δημοτικού Γεωργία Μηττάκη. Πανέμορφο,μέσα στην μελαγχολία που αποπνέει. Δεν είναι τυχαία η επιλογή σου και με θάρρος αυθαιρετώ "...τα δάκρυα δεν ταιριάζουν στην Ηλέκτρα.." Σε καμιά Ηλέκτρα. Αν πάλι λάθος κατάλαβα, συμπάθα με.
Μαριάνθη μας,
"ποιητική αδεία"
φίλη μου...
αν και κάπου, μέσα, βαθειά, πονάει...
έχει κι εδώ μιμητικά πουλιά, μα κανένα δεν φτάνει τ' αηδόνι...
Κάπως, τα 4 καναρίνια μου, και τη "μάνα" που κάθε 15 γεννάει και μετά τα πετάει έξω... και τα σπάζουν, ίσως για... δύναμη. Θυμάσαι να η μαμά σας σας έδινε "χτυπητά αβγά με ζάχαρη;;;;;;;;;;;"
Φίλησε μου όλους σας...
Πάντα μ' αγάπη,
Υιώτα
και...Δημήτρης, φυσικά!
Πόσο χάρηκα,
Αντώνη μου,
που με θυμήθηκες!
Αν και νέοι (τουλάχιστον στην... φιλία) κάπου συμφωνούμε...
τώρα, για την ...Ηλέκτρα, η μνήμη μου δεν με βοηθάει στον άν ήταν Τοξότης...
πάντως,
εκεί, συμφωνούμε,
γι' αυτό τα έσω "δάκρυα" μεταμορφώνονται...
και είτε με μαθηματική...ποίηση, είτε με "τραγική" κωμωδία... είτε με δραματικό κοινωνικό των δύο πράξεων... ή μονόλογο...
πλάθω τα δάκρυα
ανάλογα με το περιβάλλον και
με τον καιρό...
Αν τα κρατήσω μέσα μου, θα γίνω στήλη...άλατος!
έτσι κι εγώ "αυθαιρετώ..."
ΥΓ.:
Το τραγούδι, ήταν το αγαπημένο του πατέρα μου...
(κι εδώ, πάντα δακρύζω...)
Σε χαιρετώ,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
"..Το τραγούδι, ήταν το αγαπημένο του πατέρα μου..."
Τι σύμπτωση!!! Και του δικού μου.
Οι καλλιτεχνικές δημιουργίες πάντα "βγαίνουν" σε στιγμές εσωτερικής φόρτισης, τότε που αν δεν "μιλήσεις" θα γίνεις στήλη άλατος όπως λές.
Συμφωνώ σαν γεγονότα. Στις χαρές γελάς, χοροπηδάς, τραγουδάς αν θέλεις, αλλά σπάνια καθηλώνεσαι και ψάχνεις δημιουργικούς δρόμους διαφυγής.
Διαφωνώ όμως στην συνειδητή ή ασυνείδητη επιμήκυνση, πιστεύω καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Όσο για το σε θυμήθηκα, η "αραιή" επικοινωνία δεν σημαίνει κατ' ανάγκη κακή μνήμη.
Υώτα μου,
Και να μην ήρθαν χελιδόνια, μπορείς να τα ανακαλέσεις και να έρθουν στη Μνήμη..
Και αυτή Η Μνήμη θα σε φέρει ξανά με τα χελιδόνια στην Πατρίδα!
Εύχομαι!
Νιώθω ότι εκεί, στην άλλη άκρη του κόσμου, η καρδιά της Ελλάδας χτυπά πιο δυνατά και συγχρονισμένα.
Χαίρομαι Γιώτα γιατί κρατάτε την ψυχή αυτή ψηλά και ξέρω 'ότι είναι δύσκολο και βασανισμένο.
Εγώ και η εγγονή μου σε χαιρετούμε με γλυκά φιλιά!
Γιώτα μου, εγώ πιλότος! Μείνε ήσυχη! Όπου βλέπω βουνό, πάνω του!
Φιλάκια πολλά! Σας σκέφτομαι! Ξέρω, ξέρω! Εν αναμονή του πελαργού! Γεννάς κι εσύ μαζί με την Όλγα! Εμ! Έτσι είναι οι γιαγιάδες!
Με το καλό και μ' ένα πόνο!
Ρεγγίνα μου,
γεια σου, καλή μου!
Άργησα να του απαντήσω,
δυσκολίες, όχι με την Όλγα μας,
μα
με το... καζάνι, το κεντρικό της θέρμανσης...!!!
(είναι ακριβώς στο...κέντρο του σπιτιού...)
Καταλαβαίνεις,
αύριο 8 το πρωί θα έλθει κι άλλος ειδικός μηχανικός...
κι ο Δημήτρης,
ότι μπορεί κάνει γι' απόψε!!!
Α! δεν είναι μόνο το...ιντερνετ, που μας "βασανίζει" ότι χαλάει...
Τώρα, είναι 11 μ.μ., πάει για τα τελευταία νέα, κι εγώ απαντώ σ' αγαπητές φίλες και φίλους!
Πάντα με την αγα΄πη μου,
Καλή νύχτα, (ακόμη εκεί)
Υιώτα
αστοριανή
Στρατή, αγαπητέ φίλε και παππού! σε χαιρετώ, μαζί με τη νιόφερτη κούκλα σας!!!!!!!!!
Πιο πάνω, εξήγησα στη ΡΕΓΓΙΝΑ
την αιτία της καθυστέρησής μου.
Παρακαλώ, ρίξε μια ματιά.
Σας φιλώ,
και τα... δυο σας,
Υιώτα
...
κι εσύ,
ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΜΟΥ,
πιλότε εθελοντή,
πρέπει να μου δώσεις αντίγραφο ωρών πτήσεως...
Τα... όρη και τα βουνα,
θα τα πάρουμε όταν "βρεθούμε!!!"
Τώρα,
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤηΣ ΡΕΓΓΙΝΑΣ
σε παρακαλώ, πιο πάνω...
ο Δημήτρης αγωνίζεται κι αυτός απόψε να κλείσει κάτι "πεπαλαιωμένα σωληνάκια-απάτη προηγουμένων μηχανικών!!!!"
κι αύριο,
8 το πρωί,
θα φτιάχνω καφέδες...
Σ' αφήνω, γλυκειά μου,
θα τα πούμε, εντάξει;
Φιλάκια,
Υιώτα
Ελπίζω Υώτα μου όλα καλά εκεί πλέον και καλή διάθεση!
Πάντα
Τα φιλιά μου
Reggina mou,
Lots of "thank yous"
Kalo Marth!
Yiwta-Olga
Hi,
Skroutzako mou!
Na exeis ki esy ena glyko Marth!
Efxaristw,
apo ths Olgas mas to pc.
Love,
Yiwta
NY
Δημοσίευση σχολίου