Βροχή, με καταιγίδα κι ανεμοστρόβιλο, ήταν τα προγνωστικά... Τα δρομολόγια των τρένων μειωμένα τα Σαββατο-Κύριακα, άλλωστε ποιος έχει όρεξη να τον χτυπάει η νεροποντή πάνω στην ασκέπαστη πλατφόρμα του σταθμού... Προορισμός: Νέα Υόρκη, Λέξινγκτον Άβενιου, στην κυρίως αίθουσα του Ιστορικού κτιρίου όπου χρόνια πριν είχαν τα γραφεία τους οι Επιτροπές των τριών Δυνάμεων: Πεζικού, Ναυτικού και Αεροπορίας (μετά ήταν και η ειδική δύναμη των "Μαρίνζ") .... Στο πρώτο πάτωμα είναι τώρα οι αίθουσες Λογοτεχνίας και Καλών Τεχνών, οι τοίχοι, φορτωμένοι με προσωπικότητες που δεν υπάρχουν πλέον αναμεταξύ μας... Περιμένοντας λοιπόν και τον αργοπορημένο Διευθυντή, ανοίξαμε "πηγαδάκια" όπου διαπιστώσαμε ότι δύο από τους τέσσαρες (30' ο καθένας είχε στη διάθεσή του να διαβάσει ποίηση...) ειδοποίησαν ότι δεν θα τα καταφέρουν... Τί σήμαινε αυτό για μένα; Με αλφαβητική σειρά, ήμουν στο τέλος, μα μια με τη δικαιολογία της απόστασης: Νέα Υόρκη-Λονγκ Άιλαντ, με το ότι αν αργούσαμε περισσότερο, θα μας χρέωνε πολύ το πάρκινγ στο ισόγειο, δυο τετράγωνα πιο πέρα..., αποφασίσαμε να ... ρωτήσουμε τον κ. Διευθυντή να με βάλει πρώτη!!!!!!!!! Τι γλυκιά ευκαιρία! Κρυφή χαρά μέσα μου...!!! Καταλαβαίνετε!
Η καθιερωμένη Κλασσική μουσική στο φόρτε της, από την Ζωρζέτ και τον Μαρκ ( είχε λάβει μέρος χρόνια πριν και στη μουσική επένδυση ενός δικού μου έργου, στην Αστόρια!)
Ο καλόδεκτος Διευθυντής του Πόετρυ Φόρουμ, Ντάνιελ Φερνάντεζ ( πολυσχιδής Καθηγητής, με επτά γλώσσες στο ενεργητικό του, τώρα μαθαίνει Αρχαία Ελληνικά!!!) παρουσίασε τον Κύριο Ομιλητή : Τζέιμς Ντι Φορτίνι ( αυτός κι αν είναι! Έχει πάρει "Πι-Έιτς-Ντι" στην Αρχαία Ελληνική!!!!!! εκτός από την υπόλοιπη γλωσσομάθειά του), η διατριβή του ήταν γύρω από τους Σουμέριους, τρία κοινωνικά ποιήματα τεσσάρων χιλιάδων-τριακοσίων ετών!!!, κυρίως από Ιέρειες-ποιήτριες... και συνέδεσε την τότε εποχή με την σημερινή, ΔΙΟΤΙ
-όπως είπε:
Ποίηση και Δύναμη (χρηματική) είναι ενέργεια, καταχώρηση και μνήμη...!!!
ΓΙΑΤΙ σας τα αναφέρω αυτά;
ΔΙΟΤΙ, είχα ετοιμάσει -χρονομετρήσει- πέντε ποιήματα (στην αγγλική φυσικά, και με λίγες απλές επεξηγήσεις...) τώρα όμως που ο Τζέιμς Ντι Μ. είχε μπει για καλά σε θρησκεία-πολιτική-σύγκριση με τον παρόντα χρόνο....
άρπαξα την ευκαιρία από τα ...κέρατα διότι είχα ποιήματα για τη Σαπφώ, για τη Μελίνα Μερκούρη, για την Κύπρο, για τον Αλ।Παπαδιαμάντη...
και:
Αφού με παρουσίασε με τα καλύτερα λόγια ο κ. Φερνάντεζ
"-για χρόνια μέλος, μεταφράστρια ποίησης άλλων μελών όπως η Βιργίνια Μπαγκλιόρε, ο Μόσες, η Υιουτζίν, κ.α. αναφέρθηκε και το βιογραφικό κ.λ.π. ... είχα και αρκετά βιβλία μαζί μου μαζί με παλαιότερες μεγενθυμένες φωτογραφίες)
ζήτησα ευγενικά από το ακροατήριο
να με θυμάται από τα θέματα που θα παρουσίαζα και όχι από την... ελληνο-αμερικάνικη προφορά μου!!!!!!!
η οικογένεια έρχεται πρώτη ενώ τα υπόλοιπα ακολουθούν... Κάτω από τη φωτογραφία, θα σας βάλω το ποίημα και στις δύο γλώσσες, και η ...συνέχεια; σε άλλη ανάρτηση!
ΚΑΠΟΤΕ
Κάποτε, θα θυμάσαι ότι ήμουν εκεί, όταν έβαζες σε νότες τους άχρωμους ήχους σου!
Κοντά σου, όταν αγγίζοντα σε, κατέγραφα τον πρωταρχικό χορό σου στη καρδιά και στη
μνήμη μου. Όταν, προσεχτικά άλλαζες θέση ψαχουλεύοντας τους υδάτινους τοίχους που σε προστάτευαν, λες κι ήσουν δελφίνι πρωτόπιαστο, ακόμα δεμένος με το λώρο που σε τάιζε προσμονή και αγάπη, ήμουν εκεί!
Ανίδεος, σ' ένα κόσμο σκληρό, γεμάτο οδυνηρές αντιθέσεις, τρέμαμε μήπως αισθανθείς τον φόβο μας, και τρομάξεις...
Για σένα, έπρεπε να είναι όλα αρμονικά, λαμπερά, καλο-χτισμένα।
Για μας, ήταν το βαρύ τίμημα της ανώδυνης ενημέρωσης, της προσεχτικής μεταβίβασης τραγικών γεγονότων...
Για σένα, κεραυνοί δεν υπήρχαν, οι βροχές ήταν ευλογημένες, οι δε, σεισμοί; Ήταν πολύ μακριά για να αισθανθείς την ανυπολόγηστη καταστροφή που επέφεραν...
Κάποτε, να θυμάσαι το χέρι μου, πάνω στη γαστέρα της μανούλας που σε κρατούσε,
είχε το ειδικό βάρος της στοργής και
το βελούδινο άγγιγμα της αγάπης।
Κάποτε, όπου εσύ κι εγώ είμαστε ένα!
****** (Φοβάμαι την ειδοποίηση του κομπιούτερ... θα συνεχίσω στην επομένη!)**********
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ΦΙΛΕΣ και ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ,
για ένα καλό ΠΑΣΧΑ!
Σας φιλούμε,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
2 σχόλια:
Κάποτε, όταν καταλάβει τα λόγια αυτά, Γιώτα μου, θα γίνει κι ο ίδιος ποιητής και θα σου κι εκείνος πώς κάποτε, όλα τα αισθάνθηκε, μα δεν ήξερε λόγια για τα πει και κυρίως δεν ήξερε να τα γράψει!
Πολύ γλυκό και τρυφερό ποίημα, όπως αρμόζει σε ένα μωρό!
Πάντα πρώτη η οικογένεια, Γιώτα μου!Μετά έρχονται όλα τ' άλλα!
2:44! Τζίζ!
Τα ξαναλέμε!
Κατερίνα μου!!!!!!!!!!!!
Αν τσιρίξω πάλι, θα με ακούσεις;
Άνοιξα την καρδιά μου να σ' ευχαριστήσω,
και ΠΑΛΙ
δεν τα κράτησε!
Τι σου έγραφα;
Για την γνωριμία μας, μέσω της "Μάννας με δύο Ν" που με συγλόνισε, για το ποίημα της "κυρ' Αφρουδής" που ούτε στη δική μου μάνα δεν έγραψα έτσι...
για τον Στράτο, τον φίλτατο, που μου πρότεινε περίπου τέσσερα χρόνια πριν να κάνω ιστοσελίδα,...
για τη μετακόμιση, τις εγχειρήσεις του Δημήτρη..., και άλλα, που δεν με άφηναν να πηγαίνω συχνά στο κομπιούτερ, και ξεχνούσα τις οδηγίες!!!
Το νέο πρόγραμμα της ΝΤΕΛΛ!!!!!!!!!τόσα και τόσα που δεν τα επαναλαμβάνω πλέον!
Ένα γνωρίζω, ότι ούτε αδελφή μου να ήσουν, δεν θα εμπιστευόμουν τα "δικά μου" σε άλλον...
Κάποια στιγμή,
θα τα συνεχίσω!
Τώρα, Καλή σου νύχτα, μάλλον καλό ξημέρωμα...
κι ας μη σ' έχω γνωρίσει... η φωνή σου χαραγμένη σαν από διαμάντι στ' αυτιά και στην καρδιά μου!
Σε φιλώ,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου