...ανάμεσα στην πολυτάραχη "Αϊρίν" και την επερχόμενη παρθένα "Κέϊτυ"... ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

Το απόγευμα της Κυριακής μαράζωσε την καρδιά μου! Είναι αυτός ο περήφανος, ο περίλαμπρος ήλιος μου; Πανέμορφος μέσα στην πράσινη γλάστρα, ψηλός κι αγέρωχος;! Δεν μοιάζει να έχει "φάει" σφαίρα στο ...κούτελο; Είναι ΑΥΤΟΣ, ο ήλιος μου, τόσο τρομαγμένος!;

Δίχως φως και ΤιΒί, με τον φόβο και την φοβέρα να μη τηλεφωνούμε... με το ζόρι να σκάσω μύτη που λένε, να... επιθεωρήσω το ξύλινο μπαλκόνι για τί άλλο; -τα ηλίθια τα λουλούδια σου! να φωνάζει ο Δημήτρης που με το δίκιο του, αφού ο αέρας ξεσήκωσε ό,τι μπορούσε μπαίνοντας απειλητικά από το μισάνοιγμα της μπαλκονόπορτας... ίσια-ίσια που "αρπαξα" τον εγωϊστή ηλίανθό μου, -που δέσποζε όλων των άλλων- στην απέναντι γλάστρα... -δες τα "μούτρα του!!! φώναζε ο Δημήτρης, κι ο άνεμος επέστρεφε πιο άγρια την φωνή του! (τα πέντε καναρίνια μου, άχνα, από το προηγούμενο βράδυ, κι η καναρίνα μας, ακόμη με ένα αβγό! ποιος ξέρει τί να σκέφτεται κι αυτή!!!)

...στο μπάσιμο του σπιτιού, την Παρασκευή, όλα μου τα λουλουδένια παιδιά... έλαμπαν από ευχαρίστηση! Τα καμάρωνα, ακούγοντας για τον τυφώνα, μα δεν τους πίστευα! Οι ντάλιες μου, κούκλες! μα κοιτάξτε τις στην κάτω φωτογραφία, δεμένες σαν τρελές (!) κι οι ήλιοι με γυρτό το κεφάλι υπακούουν στις εντολές της μάνας φύσης:..."ότι θέλω ΕΓΩ γίνεται!!!"

Η Τζόϋ με τις κόρες της, είχαν πάει στην Βιρτζίνια, στης αγαπημένης τους φίλης το σπίτι για μιας εβδομάδας διακοπές, σε προ-νοικιασμένο παραλιακό σπίτι στην περιοχή "Ώσεαν Σίτυ"... -...αν, τελικά δεν τα καταφέρουμε λόγω καιρού, θα μείνουμε στης Λιζ... εσύ, να "προσέχεις τον Τουλούζ"... μου τηλεφώνησε।

Τον Τουλούζ;;;;;;;; τον αγαπημένο μας μαύρο γάτο, που έχει αποχαζέψει αφ' ότου του έφυγε η σκανδαλιάρα φιλενάδα του, η Πέννυ;;;;;;;;;; ούτε φωτογραφία δεν ήθελε να βγάλει! ποιος ξέρει πόσο θα φοβήθηκε όταν το ένα από τα τρία εξηντά-χρονα πεύκα ξεριζώθηκε κι έπεσε -ευτυχώς- στον δρόμο, με δέκα φορές "ευτυχώς" που δεν χτύπησε κανέναν!!! Τον βλέπετε ξαπλωμένο αδιάντροπα (!) μ' ένα τρυφερότερο δέντρο από πάνω, στις δύο φωτογραφίες

ενώ στην τρίτη, είναι από την πίσω γωνία του σπιτιού της Όλγας μας! πιο τυχερή αυτή! Η Νομαρχία, έτρεμε την Κυριακή! Μια με τους ισχυρούς ανέμους εξήντα μίλια, που κόπασαν σε σαράντα και μετά σε είκοσι ...- όργωναν την περιοχή μας, που την αγάπησε(!!!) πολύ η θύελλα, μα αν σας πω ότι σήμερα, Πρωτομηνιά, και για το τέλος της εβδομάδας, στο Νιου Τζέρσεϋ μέχρι πάνω... στην Βοστόνη... τα ποτάμια, με τις βροχές και την θάλασσα έχουν σακατέψει τον κόσμο... πάω να κάνω λίγο ελαφρύτερη την απροσδόκητη κατάσταση, μα άστα, που λέν!! όσο για το φως; ένα εκατομμύριο άνθρωποι! Τί να πρωτο-προφτάσουν;!

...κι έλεγα... ότι έχω περάσει θύελλες και πλημμύρες στα παιδικά μου χρόνια με τον μυθικό Σελινούντα, το ποταμό της Αρχαίας Ελίκης, στην Αιγιάλεια... και πόσες ιστορίες κι έρευνες δεν έχω κάνει γι' αυτήν... αχ!, ποιός νοιάζεται,

Φίλες και Φίλοι μου!...

-πάντως, για τους ελάχιστους απόδημους που επιμένουν αρνητικά στο ρεύμα, σαν τις πέστροφες , ή και τον σολομό... να επιμένουν να γράφουν στην μητρική τους γλώσσα, μεγάλη ουτοπία!... μα ΤΙ ΓΡΑΦΩ!!!)

Αύριο, θα πάμε πάλι στον Τουλούζ, για φαγητό, νερό, και συντροφίτσα...

Εκείνος που δεν γνωρίζει τίποτε απ΄ όλα αυτά, είναι ο μπέμπης μας! Η μεγάλη μας Αγάπη!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Θα τα ξανα-πούμε,

Υιώτα