Συγχαρητήρια Νίκο, Αλέξανδρε, και Εβελίνα! Είστε υπέροχοι!!!Φίλες και Φίλοι μου αγαπημένοι, εδέησε να τα καταφέρουμε να βρεθούμε στα "παλιά λημέρια" μας, στην "μικρή Ελλάδα", την Αστόρια!
...αν δεν τα καταφέρναμε, ο Νίκος κι ο Αλέξανδρος δεν θα ήθελαν να μας ξαναδούν
στα μάτια τους... κι επί πλέον δεν θα γνωρίζαμε την γλυκιά Έβελυν!
Τα τρία αυτά γοητευτικά παιδιά, έβαζαν την ψυχή τους ν' αποδώσουν το έργο του Αλέξανδρου: "Με περισσότερες από δύο αποσκευές!..." (γραμμένο και σκηνοθετημένο από κείνον) και θα ήταν αδιανόητο να μη το δούμε!
Θυμάστε, υποθέτω, ότι οι δυο αυτοί καταξιωμένοι ηθοποιοί, έπαιξαν το θεατρικό μου:
"Η Υπέρτατη Αρετή του Ευρύτου"
πέρυσι, υπό την αιγίδα του συλλόγου Αθηναίων, ...
Το δε έργο που είδαμε, είναι από τα ευρηματικότερα της... εγχώριας παραγωγής κι αν είστε πράγματι θεατρόφιλοι, να μην το χάσετε! Είναι το τελευταίο τρι-ήμερο της εβδομάδας!
(Εδώ, ο Δημήτρης και ο Νίκος, παραβγαίνουν στις φιγούρες του:... είμ' αητός χωρίς φτερά... από τον περυσινό χορό των Αθηναίων, που ακολούθησε...)
Παρόλο ότι ευχήθηκα προσωπικά στο Νίκο τα "ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ" εκείνη την ημέρα,
-μάλιστα πήγαμε για την προσφιλή μας βόλτα στο ποτάμι Ήστ Ρίβερ...-
σας στέλνω
Ευχές κι ...Αστοριανά λουλούδια
σε όλες και όλους όσους γιόρταζαν χθες! Η σκέψη και η αγάπη δεν μετράει ...δωδεκάωρα!
κι ακόμη, μια "διπλή φωτογραφία"
από το περυσινό μας έργο... με τα "παιδιά"...
8 σχόλια:
Εδώ δεν μετρούν οι αποστάσεις αγαπημένη μας!
Μου επιτρέπεις να καμαρώσω τον Δημήτρη και τον Νίκο (να είναι πολύχρονος)
Το έργο σου το θυμάμαι και θα ανατρέξω και πάλι....
Τρυφερή μου Γιώτα σου στέλνω μια αγκαλιά από το λιμάνι να σε φτάσει..
να ζεστάνεις την ψυχή μου..
Ηδη νοιώθω την ζέστα σου....είναι διασκορπισμένη σε κάθε ανάρτηση.. σε κάθε πρόταση σου!
Ζωντάνεψες τις αναμνήσεις μου από
"τη μικρή Ελλάδα"αγαπητή μου Γιώτα!
Μου θύμησες τις πρωινές βόλτες που
έκανα χαζεύοντας τα μαγαζιά,με τα
Ελληνικά ονόματα,την Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, το Σχολείο κ.τ.λ.
Εκτιμώ και θαυμάζω,την ενασχόληση σου
με τα Πολιτιστικά!
Μακάρι να μπορούσαμε να απολαύσουμε
κι εμείς το έργο σου στο θέατρο!
Με τις καλύτερες ευχές, και αγάπη...
έχεται ποτέ σας σκεφτεί γιατί οι Έλληνες έκλεξαν την Αστόρια για Ελληνική γειτονιά;
παλίότερα ήταν το Μανχάταν γύρω στους 40 δρόμους, μετά έγινε το Ουάσινγκτον Χάϊτς, σήμeρα η Αστόρια και το Bayside,
Την επισκέπτομαι, αλλά μου είναι τόσο ανάποδα από εδώ που μένω ώστε δεν μπορώ να πω θα βγω μια βόλτα να πάω θέτρο ή καφενείο ή να συναντήσω συνέλληνες, έτσι από μακρυά παρακολουθώ και κάπου, κάπου πάω κι εγώ
Νάσται όλοι καλά
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Φίλη στοργική κι ευαίσθητη!
...κι εγώ μετρώ τους χτύπους της καρδιάς όταν διαισθάνομαι την ειλικρίνεια και την αγάπη.
Αντιγόνη μου,
υγεία
και... υπομονή!
Ευχαριστώ για την αγκαλιά!!!!
Σε φιλώ,
Υιώτα, αστοριανή, ΝΥ
Φρέζια μου!
...εναλλακτικό ταξίδι, 'ετσι;
Θα περιμένω νέα σου,
Φιλάκια,
Υιώτα
Τώρα που θα πας στα...παλιά σου μονοπάτια!!!!
ποιος σε πιάνει!
Είναι γεγονός, Γαβρίλη μου,
ότι εμείς που αγαπάμε την Ελλάδα,
σαν τα λαγωνικά ψάχνουμε για ελληνικό Λόγο!
Ας είναι! Όλα είναι ένα όνειρο, για να μη πω...κάτι άλλο.
Χαιρετισμούς,
Υιώτα-Δημήτρης
Γιώτα μου, από πού ν' αρχίσω; Ήρθε το φως, επιτέλους! Χάρηκα πολύ που βρήκα εδώ, θεματάρες! Μήπως τελικά, είναι καλύτερα να λείπω;
Εύγε στα παιδιά με τις αποσκευές!
Υγεία πάντα στον Δημήτρη και σε όλους σας!
Εύγε σε σένα και στις διακρίσεις σου!
Να που κοντά σου θα μάθω πολλά στα γεράματα!
Φιλάκια πολλά! Τα λέμε, αφού μπω σε μια σειρά... ναι;
...
κι εγώ;
έψαχνα να βρω τον...τίτλο μου!!!!!!!!!!!!!!!
...και σούγραψα, σήμερα Τρίτη, ξεχωριστά!
Κατειρήνα μου,
να είσαι καλά...
Φιλάκια, Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου