8 Δεκ 2012

...ΠΩΣ Ν΄ ΑΡΝΗΘΕΙΣ τα ΟΝΕΙΡΑ...

 
                            Σχέδιο Υιώτας, Θάνκσ-γκίβινγκ, Στάφφορντ, Βιρτζίνια,Νοέμβριος .12

...πώς ν΄αρνηθείς τα όνειρα που την ζωή γητεύουν
όταν στην θάλασσα του νου σαν πλοία ταξιδεύουν...   Υ.Σ.

Σαββατόβραδο, Φίλες και Φίλοι μου. 

Ομίχλη πηκτή 
-σαν την νοστιμότατη, καλοβρασμένη σούπα με τα ξερά ...κοκκινο-φάσουλα,  με όλα τα λαχανικά: σέλερι, φενόκι, πράσινα κολοκυθάκια, κρεμμύδι ξερό, και φρέσκο, σκόρδο, κόκκινες πατάτες, μάραθο, πιπεριά λαχταριστή κατα-κόκκινη, πιπεριά χρυσο-κίτρινη, φέτες από την ώριμη κίτρινη κολοκύθα που περίσσεψε από την πίττα της Ημέρας των Ευχαριστιών..., ακόμη, φρέσκια ντομάτα, λίγο ξύδι, λίγη μουστάρδα, λίγο μέλι, αλάτι, λάδι στο τέλος... (αν ξέχασα κάτι, θα την συμπληρώσει ο ...Στρατής!!! εγώ, ... πρώτη φορά την έφτιαξα έτσι), Α! ναι, ένα ποτήρι ζωμό κοτόπουλου... μιάμιση ώρα βράσιμο για να χυλώσει  ( ...τ΄ακούς Σταύρο ΔΥΣΠΙΣΤΕ και Ράνια;;;;;;;;;; ...)

μέχρι που έμοιαζε με την ομίχλη που για λίγο χρύσισε όταν την ...ξεπαρθένεψε ένας παμπόνηρος, ερωτιάρης ήλιος πριν πάει να πλαγιάσει στον Ατλαντικό...,

κι ο άνεμος;
σιγοντάριζε με την τρέλα μας. Δυο λεωφόρους πιο πέρα, έβρεχε, σε μας σιγανοψυχάλιζε όταν ήθελε!!! έτσι για να μη βλέπουν οι οδηγοί που θέλουν να τρέχουν, για να προφτάσουν, τί;;;;;;;;;

Κι είπα
να βάλω πάλι κάτι σοβαρό (!!!)
Μα λόγω του ότι έχουμε αποκάμει με τα σοβαρά, μέχρι που κλείνουμε την τηλεόραση, πετάμε τις εφημερίδες, ελληνικές και μη... 
και ... υπομονετικά δοκιμάζουμε τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια αν ανάβουν ακόμη (βλέπετε ότι η κρίση είναι παντού...!!!)
για να στολίσουμε 
ότι έχει σωθεί από την Σούπερ Σάντυ, μαζί και την Αθηνά... (τις θύελλες εννοώ, που τον περασμένο μήνα γονάτισαν την Νέα Υόρκη μας και τα περίχωρά της, κι ακόμη τρέχουμε και... γλυστράμε από την μούχλα !!!)...

Αύριο Κυριακή,
θα πάμε  δυο παραλλήλους πιο πάνω, να παίξουμε με τον πιτσιρικά μας 
( ...είμαι πιστιρίκι, Γιαγιά...  κοίτα τα  Κίστμας Λάϊς... πολύ-πολύ !!!
εννοεί πολλά τα Κρίστμας Λάιτς...   και τόσα άλλα !!!) και να τον μάθουμε μερικές πονηριές για να νευριάζει την μαμά του, να τον μαλλώνει, και να ξανα-έρχεται σε μας για ...προστασία!!!

Καλή σας Κυριακή, λοιπόν,
κι από ΄βδομάδα δοκιμάστε να μαγειρέψετε *Φασολάδα αλλά Υιώτα* !!!!!!!!!!!!

Πάντα με την αγάπη μου,
κι ας είμαι ...πειραχτήρι!
Υιώτα

19 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Αγαπημένη μας Γιώτα καλή σου μέρα!
Καλά δεν περίμενα να ξεπεράσεις και τον φίλο Δύσπιστο!
Π.ως πλέκεις με το χιούμορ και τις δικές μοναδικές προτάσεις δεν ξέρω η αμαθής!

Είσαι το πιο γλυκό πειραχτήρι!!

Τα δύσκολα που έγιναν ανάμνηση δεν τα αναμασάς ...είσαι αισιόδοξη!

Να περάσετε καλά ε το ζουζούνι!

Δώσε πολλά χαιρετίσματα στον Δημήτρη από το Λιμάνι!

Φιλιά χρυσοκόκκινα στην Γιώτα της καρδιάς μου!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Yιώτα μου... πόσα υλικά.. !! κουράστηκα να τα διαβάσω!!!!...

να μου φιλήσεις τον μικρό... καλά να τα περάσετε!!!...

και... ωραίο το έργο σου... και το προηγούμενο... (ξέχασα να στο γράψω! )

Τα λέμε...

Καλή Κυριακή!

pylaros είπε...

Καλή Εβδομάδα νάχετε αγαπητή μου Υιώτα, Δημήτρη, μια και λες για φασολάδα, προχθές πεθύμησα να φάω πατάτες σοφιγάδες όπως τις έκανε η μάνα μου στο χωριό.
Με μπόλικο τσιγαριστό κρεμύδι, τομάτα Crushed, ελαιόλαδο δαφνόφυλλο και λιγάκι ξύδι.
έφαγα δυο πιάτα, όμως η ηλικία δεν επιτρέπει να παρατρώμε,

Άστα,

χαιρετισμούς

Γαβριήλ

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Μια τέτοια πανσπερμία υλικών μόνο νοστιμιά θα μπορούσε να δώσει!!
Αλλά τα 90' βράσιμο πολλά φαίνονται.
Για πιο γρήγορα θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις χύτρα ταχύτητας και σε 30' θα ήταν έτοιμη η σούπα.
Μετά, αν ήθελες περισσότερο χύλωμα, μια μικρή ποσότητα στο μπλέντερ, θα έκανε άψογη δουλειά.
Για να μη πω ότι εγώ θα την χτυπούσα με το μπίμερ, για να γίνει βελουτέ, χωρίς να ξεχωρίζουν τα υλικά.

Καλή Εβδομάδα με φιλιά σε όλους σας, από "όλους" μας!!!!

Αστοριανή είπε...

Αντιγόνη μας,
Μόλις γύρισα από το...Φέις-Μπουκ!!!!!!!!!!!!!

Είδα πολλές από τις Φίλες (με το ψευδώνυμο της Ιστοσελίδας)
και σας χάρηκα όλες!

Α! Παλιο...μοδίτισσα έγινα πλέον! Δεν το αντέχω, καλές μου! Όλες σας τρέχετε με ...εκατό, κι εγώ... !!!

Μα δεν πειράζει.
...εδώ θα μείνω... που λέει και κάποιο τραγούδι. Έτσι, για να σας τιμωρώ, να μ΄επισκέπτεσθε στην ...Αστοριανή!
ΟΠΟΤΕ μπορείτε.
Πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Λαμπρινή μου,
πριν χαλάσουν τα...υλικά στο ψυγείο,
ήταν ο μόνος τρόπος να τα χρησιμοποιήσω...

Ευχαριστώ για τις σκέψεις σου, αναφορικά για τα...σχέδια!!!
Θα προσπαθώ, κι ότι καταφέρνω!
Σε φιλώ,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
θυμίζει κάπως ...φακές!
Θα τα πούμε, να το φτιάξω, εύκολο φαίνεται...
Χαιρετισμούς,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Σταύρο μου!!
Αν σου πω ότι είχα τρεις κατσαρόλες -για να μη χαλάσουν τελικά τα λαχανικά της προηγούμενης εβδομάδας στο ψυγείο-
και ο...Δημήτριος ο μυροβλήτης... μου λέει:- γιατί δεν τα ρίχνεις όλα μαζί σε μία... να γλυτώνω κι εγώ από τις μυρωδιές...

κι αυτό έκανα! Πλάκα, μέχρι που έκλαψαν τα μάτια μου...
Τώρα,
μεταξύ μας!!!,
ο αδελφός μου χρησιμοποιούσε μια γερμανική χύτρα ταχύτητας...
δεν μου γέμιζε το μάτι...
όσο για τα μπλέντερζ
τις είχα ήδη ξεκινήσει...
Συνήθως, εδώ, τα διάφορα τσάνελζ μαγειρικής, δείχνουν σούπες-βέλβετ...

μα αφού τελικά ήταν πεντανόστιμη και ...ήρεσεν και στον γαμβρόν μας...
όλα είναι ΟΚ!!!

Σας φιλώ,
έστω κι αν η ομίχλη σήμερα, όλη την μέρα ήταν απελπισία και τα φιλιά δεν θα φτάσουν ...!

Υιώτα και Δημήτρης

Frezia είπε...

Μου θύμησες με τη συντσγή σου!
Τότε στην Αμερική ήθελα να
δοκιμάσω Αμερικάνικο φαγητό!
Που να βρεθεί όμως?
Γυρίσαμε όλη την Αστόρια,
Μανχάταν,Γρίνουιτζ Βίλατζ κ.τ.λ.
Εβλεπες κινέζικα, Ινδικά, Ιταλικά,
και άλλα πολλά!
Και κάτι μερίδες!να "φαν κι οι κότες"που λέμε!
Μη με παραξηγείς,σου γράφω με χιουμουριστική διάθεση!
Πολλά φιλιά!

magda είπε...

Χαχααα, ωραίο κόλπο Υιώτα μου για τον κούκλο σας!!!
Τις σούπες τις λατρεύω και η συνταγή σου είναι υπέροχη και πολύ νόστιμη!!!
Πολλά φιλάκια

Αστοριανή είπε...

Frezia μου αγαπημένη,

χαίρομαι να γράφεις άνετα, όπως αισθάνεσαι!!!
Η μαμά μου, κάποτε, έλεγε:
-.. με το να κακαρίζεις ...και να μη σταματάς... καμιά πεθερά δεν θα σε θέλει στο σπίτι της... !!!
Συνέβει κι αυτό, σε κάποια περίπτωση μα για διαφορετικό ...λόγο: δεν είχα, είπαν την προίκα που δικαιούνταν!!!

Βλέπεις τί κάνει το γέλιο!!!!!!!!
Θύμισες...
Μην ...τολμήσεις να ρθεις πάλι Νέα Υόρκη και να μη με ειδοποιήσεις!!!

Φιλιά,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Μάγδα μου,
όσο για την ...σούπα,
-είχα τόσα μαζέψει στο ψυγείο...
αυτά έγραφα και στον αγαπητό Σταύρο, ΔΥΣΠΙΣΤΟ, λίγο πιο πάνω!!!

μα αλήθεια βγήκε πολύ νόστιμη!!!

Τί κάνει το μωράκι σας;;;;

Φιλιά πολλά,
Υιώτα

Ελένη Φλογερά είπε...

Καλημέρα
Χάρηκα πάρα πολύ που επισκεφτήκατε το blog μου. Μου αρέσει όπως παρουσιάζετε τα θέματά σας, ακόμα και μία απλή φασολάδα. Θα χαρώ να τα λέμε, αν θέλετε μπορείτε να γίνετε και μέλος μου.
Να είστε καλά!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, δεν το πιστεύω! Προυνό προυνό και βράζω φασολάδα!Κι εσύ την έβρασες εδώ και μια βδομάδα! Χώνεψε τώρα, κι είχε μέσα και τόσα υλικά! Ποιητικά ανακατεμένα, κι έψαχνα για όνειρα!
Βρε, Γιώτα μου, μ' έχεις συνηθήσει να βρίσκω την ίδια ανάρτηση, όταν έρχομαι και δεν προλαβαίνω, ούτε καν, να καθίσω στο τραπέζι, όταν στρώνεις καινούργιο!
Δεν πειράζει! Παίρνω μεζέ απ' το ψυγείο! (αρχείο)
Η φασολάδα απαραίτητη με τόσο κρύο, αρκεί να έχει τσατσόλια!!!
Εντώ στο Ελλάδα, σε λίγο θα τα ψάχνουμε κι αυτά!
Μ' αρέσουν οι συνθέσεις σου, πάντα! Μ' άρεσε και η φατσούλα σου, του ΚΛΙΚ!
Να είστε καλά, Γιώτα μου, όλοι εκεί! Να σας προσέχετε και να μου αλληλοφιληθείτε απ' τα φιλιά που σας στέλνω!
Το να περάσω από δω ή το να αφήσω σχόλιο, δεν είναι σφραγίδα φιλίας!
Ελπίζω να το θυμάσαι, ειδικά τώρα που οι εποχές δυσκολεύουν πολύ και το ίντερνετ - ίσως, είναι πολυτέλεια...
Φιλάκια τους!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Μ αρέσει πολύ η σούπα που..φαντάζομαι! αλλά είναι αριστοτεχνικός ο τρόπος που συνδυάζεις Γιώτα μας, τα καιρικά φαινόμενα με τη σούπα και τη διάθεση που αλλάζει κι αυτή όπως ο καιρός, αλλά έβαλες και τις ακτίνες της ανατολής να χρυσίζουν μέσα από τον χαριτωμένο μικρό σας. Δεν ξέρω ποιός είναι περισσότερο πειραχτήρι κι αν γινόμαστε πάλι παιδιά μέσα από τα παιδικά χαμόγελα που κάνουν τις πιο αθώες πονηριές του κόσμου, τέτοιες που κάνουν το Θεό να χαμογελάει.. Τα φιλιά μου.
Υστερόγραφο: Με ποιό όνομα να σε αναζητήσω στο φέισ μπουκ;

Αστοριανή είπε...

Ελένη μου!
Τί ομορφιά πλάθουν τα χέρια σου!
Πήγα πάλι, στην ιστοσελίδα σου, και χάρηκα πολύ!
Ευχαριστώ για την δική σου ¨Καλημέρα¨
Να είσαι καλά,
και θα τα λέμε.
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,
Φίλη αδελφική μας...
Τί είναι τα...τσατσόλια;;;;;;;;;;;;;
Ούτε ο Δημήτρης τα ξέρει...
Δεν θυμάμαι πλέον κάμποσες λέξεις, κι ο λόγος, αφού κανείς δεν τις μιλάει εδώ!!!
Πάλι καλά...
Τρελή σούπα ήταν αυτή, μα την ευχαριστηθήκαμε.

Είδα και τα χίλια-δυο εορτάζοντα ονόματα που έβαλες, στο Φ-Μπουκ
πόσα εβραϊκά!!!

Σε φιλώ, καλή μου,
Α!
όπου νάναι, θα λάβεις και φωτογραφία του μικρού αγαπημένου μας, από την χαζο-μαμά του...

Φιλάκια,
Υιώτα
(φυσικά ΟΛΟΙ μας)

Αστοριανή είπε...

...Βασιλική μου Φίλη -όπως σ΄έλεγε κι ο Χριστόφορος...
Τατιάνα μου,
ευχαριστώ πολύ που με σκέπτεσαι.

Με το Φέις-Μπουκ,
δεν έχω και πολλές-πολλές επαφές... λόγω ελλείψεως χρόνου.

Επισκέπτομαι σποραδικά, μετά από ειδοποίση στο E/mail μου!!!
αφού, βέβαια, έχω δηλώσει ΦΙΛΗ σε πρόταση φιλίας...


...και για να μη ξεχνάμε... θυμάμαι μια δική σου συνταγή... πέρυσι ήταν;;;

Σίγουρα τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ θα τα επαναλαβουμε ...πρίττυ σουν
που λέμε (!)
Σε φιλώ,
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, "τσατσόλια" λέγαμε κάποτε... ειρωνικά τα φασόλια! Στο χωριό μου!
"Τι θα φας; Τσατσόλια..."
"Πάλι;"
Άμα θες, κορόϊδεψέ τα, τώρα!

Διάβασα και την ανάρτηση για τα αγγελάκια.

Συγγνώμη που δε μπορώ να "σταθώ" με λέξεις εκεί. Είναι πάνω απ' τις αντοχές μου.

Τα λέμε. Ευχαριστώ την Όλγα που μου στέλνει κλωνάρι ελιάς, μ' άσπρο περιστέρι!...

Θα στήσω καρτέρι στον ταχυδρόμο, με μεγάλη λαχτάρα! Φιλάκια σ' όλους!

Κι όσο για τις προλήψεις, κάτι συμβαίνει μ' αυτές. Τόσο τα όνειρα, όσο και τα πουλιά...

Προχθές, απ' το λεωφορείο είδα κοπάδι γλάρων σε αυλή σχολείου, ενώ τα παιδιά είχαν διάλλειμα.

"Κατερίνα" είπα μέσα μου, "δέξου μόνο την όμορφη εικόνα, πεινάνε και οι γλάροι, πες μόνο πως αλλάζει ο καιρός, κι έρχεται βαρυχειμωνιά, διώξε τις προλήψεις μακριά και προχώρα..."

Το βράδυ έμαθα την φρικτή είδηση. Τρελάθηκα...
Καλύτερα να μπω σε γυάλα, να μην βλέπω.
Καλύτερα να μην κοιμάμαι, να μην ξαναβλέπω...

Αναρρωτιέμαι τι μπορούμε πια, ν' αλλάξουμε στον κόσμο μας και πόσο αργά είναι.

Αυτά. Και στάθηκα μόνο, για να εξηγήσω εκείνα τα "τσατσόλια"...