7 Φεγγάρια στον Ουρανό μιας μεγάλης νύχτας! Το νέο Βιβλίο του Δημήτρη Βερβενιώτη, Σικάγο

Ήρθε την επομένη της Εορτής της Μητέρας! Πολύτιμο Δώρο! συμβολικό, θάλεγα! Χάρηκα για την πανέμορφη έκδοση 280 σελίδων, από το www.typostyl.gr kai to Aφοί Άνδροβικ & Σία, Αθήνα.-

συμπληρώνω το τηλέφωνό του, από το βιβλίο του:

708 - 974 -0463

Ανταποδίδω την χαρά με άνθη του κήπου μου

στον φίλτατο Δημήτρη, με την ευχή να είναι καλά και να ΓΡΑΦΕΙ!

Γνωρίζω τον Δημήτρη αρκετά χρόνια. Παλιότερα, ερχόταν στην Αστόρια, -κάνοντας διακοπή του ταξιδιού επιστροφής από την Ελλάδα...

 Έχω όλα του τα βιβλία:

Ποιητικές Άρπες,   Πιστεύω στον Άνθρωπο,   Το πορτραίτο μια εποχής,  
Ένα γέλιο-ένα δάκρυ-μια έλπίδα,   1000  στέμματα για 1000 Βασιλιάδες,   
Το κόλπο της απελπισίας (θεατρικό),   Μνημόσυνα,   Ο τελευταίος των θνητών. 
                      Μάλιστα, κάποτε είχα την τιμή να προλογήσω ένα από αυτά...

Το παρόν βιβλίο, με την  πανέμορφη εικόνα του Απόλλωνα και της Δάφνης, είναι μια συλλογή επτά διηγημάτων του πολυγραφότατου Δημήτρη, ο οποίος ζει σε ένα προάστειο του πολυθόρυβα Ελληνικού Σικάγου απολαμβάνοντας τα ώριμα χρόνια του με το νου του πάντα στην αγαπημένη Ελλάδα του μύθου και της πραγματικότητας. 
Διάβασα ΟΛΟ του το βιβλίο, το ίδιο βράδυ. Και την επομένη του είπα: 
-Δεν θα σου γράψω, σήμερα, με την πρώτη εντύπωση! Θα μου δώσεις λίγο καιρό, ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΔΙΑΒΆΣΩ! Έχεις κάνει μια θαυμάσια εργασία, έχεις δέσει τις εμπειρίες σου σε θαυμάσιο διάλογο με τους ήρωές σου... την αγάπη σου για την φύση, την μουσική, την ποίηση, την αγάπη για τον Άνθρωπο!!! τόσο καλά, που άγγιξες ξεχασμένες ανθρώπινες ευαισθησίες... ΜΕ ΣΥΓΚΊΝΗΣΕς, Δημήτρη!

Φίλες και Φίλοι μου,
δεν θα σας πάω σε λεπτομέρειες. Η γραφή του καθαρή, γνήσια ελληνική καρδιά, 
-του μετανάστη, θάλεγα που δεν εννοεί άλλη γλώσσα παρά την μητρική του.

Το μεγάλο Πιστεύω του Δημήτρη -όπως γράφει στον πρόλογό του, σελίδα 4,-
είναι: 
* Πιστεύω πως η γνώση, στο τέλος, θα φέρει τη λογική του ανθρώπου στο σημείο εκείνο που θα κυριαρχήσει η αγάπη, η ανθρωπιά και η αδελφοσύνη, το ανθρώπινο μεγαλείο και η δόξα της ζωής.   ...*
Και το αποδεικνύει, με τις επτά ξεχωριστές σε περιγραφή και πρωτοτυπία αφηγήσεις του.  
Να είσαι πάντα καλά, Δημήτρη μου.
Ευχαριστώ ακόμη μια φορά, για το επίτευγμά σου.
Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα 
Αστοριανή. ΝΥ