...Μάνα Χελιδόνα ...

ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ 

(απόσπασμα από την “Ελεγεία του Σελινούντα”)

Μάνα χελιδόνα η μνήμη,

σε λατρεμμένους τόπους επιστρέφει.

Άδεια η φωλιά. Οι νεοσσοί, μάλλον σκόρπισαν. 

Χάθηκαν

τα τιτιβίσματα -ήχοι καλόδεκτοι σε ημέρες εύκαρπες.

Ανακαλώ

τους βρυχηθμούς της θάλασσας,

το θανατερό παλιρροϊκό κύμα,

τα ανεξήγητα μηνύματα στις κορδέλλες των φυκιών,

του βυθού το εύρος 

στα χείλη των αιωνόβιων κογχυλιών...

Ριγώ στον ψίθυρο των ασημένιων φύλλων της ιτιάς,

ρόδινη όψη στης αυγής το ξύπνημα.

Ζεσταίνομαι στο φιλί του ήλιου πάνω στα αγρολούλουδα

της κοιλάδας πέραν του αγαπημένου ποταμού, 

τινάζω

απ΄τα νυχτόχρωμα μαλλιά μου τη γύρη των λεμονανθών

στις πρώτες βρόχινες δροσοστάλες...

Πνίγεται η καρδιά στη λάβα προσφιλών αναμνήσεων.

Στη νύχτα της ξαγρύπνιας,

τα πλοία

πληγώνουν τους ωκεανούς των ονείρων.

Η θλίψη δεν επουλώνεται.

Ο νους προσγειώνεται ταραγμένος.

Το κορμί, βαρύ. Η ομίχλη σφραγίζει τα βλέφαρα.

Το κλάμμα ενός μωρού, νωρίς το ξημέρωμα,

προσθέτει στην αγωνία του Αύριο.

============

Φίλες και Φίλοι μου, Αγαπημένοι όλοι.

Παντού οι δύσκολες ώρες... όταν είναι τριγύρω, πιότερο οδυνηρές...

Να είστε όλοι καλά. Με υγεία. Γιορτές να έχετε πρώτα στη καρδιά.

Θα επανέλθω σύντομα.

Με την αγάπη μου,

Υιώτα