16 Μαρ 2014

"Γη και Ύδωρ" ...πριν λυώσουν οι πάγοι...

Υιώτας: Παγωνιά, 8 Φεβρουαρίου, 2004. Η Δυναστεία των Πάγων. Αριστερά, η... Αργώ!

... Κι ενώ “πέρασαν ” οι φαντασμαγορικοί Ολυμπιακοί Αγώνες, τέλειωσαν και οι Παρα-Ολυμπιακοί, με αγωνία βλέπει ο κόσμος την απροσδόκητη (;) θύελλα στη Κριμαία, την Αρχαία Ταυρίδα...

Υιώτας: Αργώ, η πενηντάκωπη


Γη και ΄Υδωρ
Προετοίμαζαν με ζήλο τον πλεούμενο οίκο τους. Η Αργώ,
η πενηντάκωπος τριήρης, πανελλήνιο καύχημα στο αρχαίο λιμάνι.
Η Ιωλκός, ιχνογραφούσε στον ουρανό οράματα εύπλεα, για το ταξίδι
των εκλεγμένων αρχηγών, στη Κολχίδα.
Τα πυκνά φτερουγίσματα των αγριόκυκνων της Ταυρίδας, ήχος ασήμαντος
για τους ημίθεους ναυτικούς. Αυτοί, έβλεπαν τις παλάμες τους να γεμίζουν χρυσό, τόσο, που θόλωνε ο νους και θάμπωνε η όραση.
-Ο Ηρακλής, τους είπαν, κρατούσε σθεναρά το υνί σαν έζευξε τον Ταύρο
να οργώσει την άσπαρτη γη της Δυναστείας των πάγων... κι αυτό αρκούσε.
Γέμιζαν τα αμπάρια της Αργούς με σπόρους ξανθούς
και ό,τι άλλο άνθιζε και κάρπιζε.
Με καρδιά πυρωμένη, ύφαιναν νέα παράδοση, φύτευαν νέα γενεά γιγάντων
στα αφίλητα χείλη της Μαύρης θάλασσας.
Συχνά τιμωρημένοι για ανθρώπινες ασέβειες, έπλευσαν 
τον Ελλήσποντο, πέρασαν τη θάλασσα του Μαρμαρά, μα οδήγησαν 
την Γνώση, την Τόλμη και τις πολύτιμες επμειρίες της άψογης Τέχνης 
του τόπου τους, στη παρθένα γη της Ταυρίδας.
Η αιθάλη των υγρόβαλτων μούχλιαζε τα ξύλινα ξόανα της πίστης. 
Πόλεις όμως,
που έχτιζαν με θεϊκή ευλογία, διατηρούν μέχρι σήμερα τα ένδοξά τους ονόματα:
Μαριούπολη, Χρυσούπολη, Σεβαστούπολη, ... Οδησσός, Χερσόνησος, Ταυρίδα...

Άμωμες νύμφες των ποταμών, χόρευαν με τις νύμφες των θαλασσών
σκορπίζοντας την γοητεία του χρυσού ονείρου σε άγνωστους ορίζοντες.
Και οι θεόσταλτοι, καλλιεργώντας, χτίζοντας, πλάθοντας ελληνοπρεπείς
επεκτάσεις, άφηναν ίχνη ανεξίτηλα.
Με την αντοχή του γυμνασμένου σώματος, με την δύναμη 
του θεόθρεφτου πνεύματος, λάτρεψαν τον πυροδότη Προμηθέα, 
την αγνή Αρτέμιδα, την απαράμιλλη Αφροδίτη. 
Αφιερώθηκαν στην Δήμητρα, γέμισαν ανθώνες για την Περσεφόνη, άπλωσαν στη γη το χρυσάφι των σιταριών, 
τίμησαν το Ελληνικό Σθένος.

Αν, τώρα, 
σε κρύβουν στην ασυνείδητη αιθάλη του Παγωμένου παρελθόντος,
Πατρίδα μου, 
οι Αθάνατοι, σείουν 
επίγειες και ουράνιες δυνάμεις,
παγκόσμια να λάμπει αναίμακτο το “ΓΗ και Ύδωρ”.
======================================================
Φίλες και Φίλοι μου,
Καλή σας εβδομάδα.
Σας σκέπτομαι,
πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα





19 σχόλια:

Ελενα Λ. είπε...

Καταπληκτικό Αστοριανή!
Σου στέλνω τα φιλιά μου απο την ηλιόλουστη Αθήνα και μακάρι να μπορούσα να σου στείλω και λίγη απο την ζεστασιά του!
Πολλά φιλιά!

Εφη Αδαμιδου Πασοπούλου είπε...

Υπέροχες οι παγωμένες εικόνες !!!Εντυπωσιακά τα κρυστάλλινα "σπαθάκια" ομως η ανοιξη είναι εδώ και σιγά -σιγά μας αγκαλιάζει...φιλάκια από την ,για την ώρα ,ηλιόλουση πατρίδα!!!

Dennis Kontarinis είπε...

Καλη σου μέρα αγαπητή μου Υιώτα.
Σαν εικόνα, οι πάγοι, σου υπέροχη. Όμως τους χορτάσαμε φέτος. Ελπίζω να μην έχουμε κι΄αλλους.
Σχετικά με την κριμαία ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Καλη σου βδομάδα σε σένα και τον Δημήτρη.

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, τι να πούμε κι εμείς οι "χορεύτριες"; (Αν και Βολιώτισσες!)
Υποκλίνομαι σε όλα σου! Να σου δίνει ο Θεός χρόνια πολλά και Υγεία, εύχομαι, τόσο σε σένα, όσο και στην οικογένειά σου!
Τρέλανέ μας, με την φαντασία σου, τα ταλέντα και τις γνώσεις σου, μπορείς!!! Πάντα μπορούσες!
Φιλιά στην οικογένεια και στους αναγνώστες σου και θαυμαστές σου!

Lamprini T. είπε...

καμάρι, κι εμείς σε σκεφτόμαστε. Εστω και μέσα από την Αργώ... ή την Κολχίδα.... !! καλά να είσαι... χαιρετίσματα και φιλάκι στον μικρό!!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

και από εδώ, να πω τι όμορφες οι φωτο..!!!
μακάρι να λοιώσουν όλοι οι πάγοι...

και αυτό το καρτούν: http://antaytou.blogspot.gr/2014/03/298-letter-from-yiota-funny-cartoon.html
το εμπνεύστηκα από σένα...
α,ρε Γιώτα... μακάρι να σε δούμε!!...
καλό βραδυ, από μια ηλιόλουστη Ελλαδα...(σήμερα είχε καλοκαιριάτικο καιρό! )

pylaros είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα,
Σήμερα 20 Μαρτιόυ ακόμα είναι χιόνι στον κήπο μου, αύριο 21 μπαίνει η Άνοιξη, η θερμοκρασία 0 κελσίου 33Φ.
ο καιρός τρελάθηκε,
Τα ανδραγαθήματα των αρχαίων Ελλήνων, η αργωναυτική Εξτρατία, η Κοχλίδα, αλλά ακόμη και των νεοτέρων Ελλήνων αυτών που κατα τον 17 και 18ον αιώνα πλούτισαν από τα σιτηρά από τους κάμπους της σημερινής της Ουκρανίας με γραφεία στην Κριμαία, Οδησό κλπ, πόλις της Ρωσίας.
Πολλοί ήταν Κεφαλονίτες, ΄όπως ο Βαλλιάνος, κλπ... εθνικοί ευεργέται της Ελλαδας.

χαιρετώ
Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
Καλή Ανοιξη!
Αν κι εδώ πέρα,... κάτι πράσινες μυτούλες έβγαλαν οι νάρκισσοι και οι τρομπέτες...

Όσο για τα του "Απέναντι Βορρά"...
έχει πολλούς δικούς μας, ακόμη, εκεί!
Κρίμα στα ζαλισμένα μυαλά...
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Αγαπημένη μου Έλενα,
Ευχαριστώ για την Καλημέρα.
Καλή Άνοιξη, καλή μου.
Με υγεία και δημιουργίες, σε όλους μας.
Σε φιλώ,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Έφη μου!!!
Ακόμη να ζεστάνει.
Πίστεψέ με, ακόμη υπάρχουν πάγοι σε περιβόλια...
Καλή Άνοιξη,
με θαυμάσιες δημιουργίες.
Θα σε δω,
Φιλάκια,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ντένη μας,
έμαθα... γυρίζεις
εις τας Αστορίας περιοχάς.......

Καλή Άνοιξη,
φίλε μας,
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Καλή Ανοιξη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ευχαριστώ,
Κατερίνα μας!!!!!!!

Ακούραστη, ως πάντα, να τα προφταίνεις όλα!
Με τιμά που
ως ...νύμφη της Ιωλκού,
με φιλοξένησες στην Ιστοσελίδα σου.
Και δεν είναι η πρώτη φορά...

Όμως, κι εγώ σ΄ευχαριστώ για τη θαυμάσια συγγραφική εργασία σου που μου έστειλες, που τη χάρηκα τόσο.
Δεν θα δώσω λεπτομέρειες εδώ,
μόνο ότι
είναι μια σχεδόν πραγματική ιστορία για παιδιά,
ένα τρυφερό βιβλίο που θα το χαρούν οι φίλοι που αγαπούν τα ζώα και ειδικά τα γατάκια...

Μόνο που θα περιμένεις λίγο...

Βλέπεις, το "δύσκολο" μάτι του Δημήτρη... θα πάρει μέχρι τις 7 του Απρίλη...
Μετά, εύχομαι όλα να είναι κατ' ευχήν...
Καλή Άνοιξη,
Πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Λαμπρινή μου,
χάρηκα που τα είπαμε... περαστικά στη μαμάσου.
Φιλιά,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Παρασκευή μου,
αν και ....Πέμπτη σήμερα, που θα ξημερώσει εδώ,

κατ΄αρχήν Καλή Άνοιξη!!!!!!

Ευχαριστώ για την έμπνευσή σου!!!
Ξέρω ότι με σκέπτεσαι με αγάπη.
Τα συναισθήματα
πετούν
κι έρχονται...

Σε φιλώ,
Υιώτα

Σπυρος Δαρσινός είπε...

κάθε φορά που πιάνω να σχολιάσω σε τέτοιες αναρτήσεις σου νιώθω την ανἀγκη να κάνω πρώτα μιά κάθαρση ψυχής.Δεν μπορώ ,ετσι απαίδευτα, να γράψω λόγια αν δεν τα βουτήξω πρώτα στην αγιοσύνη μιάς άξιας δημιουργίας.Και τούτο εμένα με κάνει καλύτερο και πλουσιότερο και μόνο σκύβοντας με ζήλο και μελέτη στα καρπερά στάχυα μιάς ποίησης που δεν θερίζεται αλλά ανασκιρτά και ξεσηκώνει τον νου γιά δικές του σπορές.Κυρία Γιώτα Στρατή με στίχους κουπιά και με "ΑΡΓΩ"την ποίηση εσύμπλευσα με βαθειά συγκινηση μαζί σας στην ιστορία,που την είπανε μύθο και στον μύθο που κάνει ομορφότερη και σοφότερη μιά πραγματικότητα που έχει αφήσει ανεξίτηλα την ταυτότητά του σε μνημεία ,πόλεις και πολιτισμους φωτοδότες και αθάνατους

Αστοριανή είπε...

...αχ! Σπύρο, Σπύρο!

κι εγώ, που περίμενα τη λαμπριάτικη γραφή σου...
δεν ήθελα να σου αντι- γράψω, αμέσως,εδώ....

άφηνα
να με γλυκο-χαλαρώνει ό,τι αυθόρμητα
ένιωσες,
να το "κουβαλάω" αέρινη εσθήτα
μ' ένα χαμόγελο
και μια επαλήθευση
ότι
όταν γράφεις με καθαρή καρδιά,
ο νους καρπίζει ευδόκιμα.

Άλλωστε, τί άλλο είναι η Ποίηση...

Σε χαιρετώ, Φίλε, που γεύεσαι κάθε χρόνο Πατρίδα,
κάτω και κοντά στο ενωτικό Αυλάκι...

Φίλησέ μου "ανοιξιάτικα" τη Σοφία σου,
παντα με αγάπη,
Υιώτα
(και Δημήτρης, φυσικά!)
Γουέστμπερυ, Λ.Ι., ΝΥ

Σπυρος Δαρσινός είπε...

Συμβαίνει,από εκείνα τα χρόνια, οι απαντήσεις μας να ήταν ποίηση,εφάμιλλη σχεδόν με τον αναρτηθέν θέμα.Αλλωστε,τι άλλο είναι η ποιήση ? όπως είπες και συ.
Τα ΄δικά μου φιλιά και της Σοφίας στον Δημητρη.Ειμαι άρρωστο απο χθές, ή μαλλον εδω και τρεις μέρες και το αψηφισα και πηγα χθες γιά Γκολφ,γύρισα πτώμα,εχω πυρετό και μου έχει κλεισει η φωνή κι ηταν να μιλήσω αύριο στο χωλ της εκκλησίας για την επανάσταση του 21 .Κάθε χρόνο
μιλάω.Κάτι κάνει εδώ κάτω ο συμπατριώτης σου.Πριν απο χρόνια δεν είχανε ούτε σημαία ελληνική,τώρα έχουμε Ελληνικό σχολείο,εθνικές γιορτές,παραδοσιακούς χορούς απ όλη την Ελλάδα και λειτουργεία τις Κυριακές μισή και μισή Ελληνικά.
Καλο Σαββάτο Κύριακο

Αστοριανή είπε...

Περαστικά σου!
...και ΕΥΧΟΜΑΙ να ΜΗΝ είναι εκείνη η απαίσια γρίππη που κεββατώνει
μα και μεταδίδεται... Έξι εβδομάδες, από την 18η Νοεμβρίου και τρόμαξε σιγά-σιγά να φύγει...

Θυμάμαι, παλαιότερα, ότι είχες ενεργό συμμετοχή με τη Κοινότητα.
Είναι ευτύχημα να προκόβει, έστω και σημειωτόν...
Εδώ, ίσως τα μαθαίνεις,
μόνο προεδριλίκια, φιγούρες, ... κ.λ.π.
Με το ζόρι κρατιούνται τα σχολεία...
Οι εκκλησίες;
Δεν συζητώ...

Τίποτα.
Να είσαι καλά,όταν συνέλθεις θα μιλήσουμε.
Περαστικά σου,
την αγάπη μας
σε όλους σας,
Υιώτα

magda είπε...

Όλα δικά μας μέρη!!!
Τι συγκινητικό το ποίημα σου αγαπημένη μου φίλη!!!
Σου στέλνω την αγάπη μου και πολλά φιλάκια!