17 Ιουλ 2017

(...από το σεισμό της Βρήσας, 12; Ιουνίου, 2017, Φωτ. Ε.Κήρυκας, ΝΥ)

'Αργησα!!!
Σκεφτήτε, Φίλες και Φίλοι μου, να δούλευα στην ...αναμετάδοση των νέων...

Την ερασμένη Κυριακή, η ΑΣΤΟΡΙΑ μας βρήκε στο 
" Σπίτι των Μυτηλιναίων ". 
Καύσωνας, κίνηση απίστευτη, εικόνα απροσδόκητη... 

Είχαμε αρκετά χρόνια να πάμε! 
Οι χαμηλόμισθοι του Μανχάτταν πέρασαν τη γέφυρα #59  και μετακόμισαν -πού αλλού- στην πολύπαθη Αστόρια (Ν.Υ. Σίτυ)... Στο δρόμο,
πρόσωπα ιδρωμένα, ενδυμασίες πολυποίκιλτες... ελληνισμός λίγος...
Καλεσμένοι στον έρανο του Συλλόγου, για τους σεισμοπαθείς, βγήκαμε τυχεροί στο "πάρκιν"!!!  Λιγοστοί και οι γνωστοί από τους παρόντες καλεσμένους... μόνο τα Μέλη. Φυσικά περίμεναν περισσότερους... είχαν καλέσει κι επίσημους  εκπροσώπους από την πατρίδα, μα πού να πρωτο-πάνε κι αυτοί... όσους...προφτάσουν! 
Η περιποίηση όμως, πολύ φιλική. Οι προσφορές, από ότι έβλεπα, αρκετά καλές. Ας μη ξεχνάμε ότι μέρες σαν κι αυτές, πολλοί έχουν ήδη ταξιδέψει στο αγαπημένο νησί τους.

Η προσφορά μου, δωρεά 20 (είκοσι) βιβλίων μου με τον τίτλο: "ΣΑΠΦΩ, η Λέσβια Ιέρεια της Αγάπης" (που το είχαμε παρουσιάσει σε θεατρική μορφή, δέκα χρόνια πριν στην ίδια αίθουσα του Συλλόγου), $10,00 το ένα ή όσο περισσότερο μπορούσαν για τον σκοπό αυτό, μια κρυστάλλινη κανάτα-βαρέλι, να βάζουν το ούζο τους... και $50.00 από τον Δημήτρη.
Προς το τέλος της εκδήλωσης, τους διάβασα ένα αδημοσίευτο ποίημά μου για την ΛΕΣΒΟ (που ακολουθεί)
 και, λόγω περιορισμένου χρόνου, ένα μικρό απόσπασμα του χωριανού τους πολυγραφότατου ποιητή Στρατή Παρέλη, από το βιβλίο του: "Περί ου ο λόγος.."  (δέκα σειρές από τη σελίδα 148)
Είθε να γίνονται περισσότερες εκδηλώσεις όπως αυτή. 
Και το ελάχιστο χρειάζεται...
********************************************
(Υιώτας Στρατή. 915 Mirabelle Ave, Westbury, NY 11590. Τηλέφωνο:
516 8335942 (Blog:astoriani.blogspot.com E-mail:yiotas@optonline.net)
*************************************************************************


ΛΕΣΒΟΣ  (07-09-2017)

Απ’ τη γροθιά του οργισμένου Ήφαιστου,

αλώβητη ξεπήδησες, 

παλάμη χρυσή, μισάνοιχτη, στον Ήλιο, 

λαμπιρίζοντας προκλητικά στη γαλάζια αγκαλιά 

της θάλασσας.

Λέσβος, εσύ, διαμάντι ακατέργαστο στη ροή του κόσμου. 

Υπομονετικά 

κύματα και βοριάδες το κορμί σου σμίλεψαν, 

στολίζοντας με πετράδια ατίμητα τις εποχές που 

δεν λησμόνησαν 

την ουράνια σφραγίδα τους να αποθέσουν. 

Νησί προσφοράς αξιοζήλευτης, 

νησί αρχοντιάς αξιομνημόνευτης, 

τ’ άσπρα καλογυαλισμένα σου βότσαλα εξιστορούν 

αναμνήσεις ακαταχώρητες στις σελίδες 

που πάσχουν 

την ακοή και την όραση να ελκύσουν.


Σαπφικές νότες σε τυλίγουν παντού, 

ποτισμένες στου γιασεμιού το άρωμα, 

στα δε ακρογιάλια σου, 

ψίθυροι πολύχρωμοι έχουν ηχογραφήσει μύθους 

αστείρευτους.


Το πέτρινο δάσος σου, μοναδική ενορχήστρωση 

της ψυχής σου, της αθάνατης. 

Η αγάπη του ήλιου, τρυφερό άγγιγμα στο κορμί σου 

το εύφορο.


Ας τροφοδοτήσεις το Σύμπαν με πνεύμα αλληλεγγύης και

ανθρωπιάς, Λέσβος αγαπημένη.

 Λέσβος αιώνια.


*************************************************************************




...Πώς περνούν τα χρόνια...

Καλό καλοκαίρι, αγαπημένοι μου.
Κάνετε και μερικά μπάνια για ...μας!!!
Σας φιλώ,
Υιώτα

10 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

Καλο καλοκαιρι αγαπημενη μου και ευχαριστουμε για ολα οσα μοιραζεσαι μαζι μας!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Είσαι πάντα ένα ενεργό ηφαίστειο που εκχύνει διάπυρη λάβα ονείρων και λογοτεχνικής ακμής.
Λαγαρό πνεύμα που τολμά να αναμετρηθεί με την νεότητα των στοχασμών που κατορθώνει ένας άνθρωπος που πάντα ελπίζει.
Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία!
Τα φιλιά μου και να περνάς καλά με τον Δημήτρη σου!
Κάτι φορές χαλάνε και τον μύθο οι λογοτεχνίες.
Εσύ που το ξέρεις, ξέρεις πόση απόσταση πάντα κρατώ.


Αστοριανή είπε...

Ευχαριστώ,

Κική μου, όμορφη, γλυκειά κι ευαίσθητη.

Καλό καλοκαίρι, δίχως θύελλες και χαλάζι...
Σε φιλώ,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

" ... Κάτι φορές χαλάνε και τον μύθο οι λογοτεχνίες.
Εσύ που το ξέρεις, ξέρεις πόση απόσταση πάντα κρατώ. ΣΠ


...Α, Φίλε, αδελφέ
και διάπυρο πνεύμα, εσύ, της πατρίδας, της Λέσβου και του ποιητικού ορίζοντα!

Οι "αδύναμοι" αρχικά υποβάλλονται στην κρίση των "προισταμένων" που συχνά-πυκνά είναι κατά πολύ κατώτεροι, ή απλά, διότι χρόνο διαθέτοντες.....

Άσε εκείνους να κακαρίζουν...

Η Γνώση, η εργασία και η έμπνευση εκάστου μετρά, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες "μόδες" κι αν επελαύνουν...

Βέβαια,
μία εξ αυτών υπήρξε και η ταπεινή μου προσπάθεια... χρόνια πριν...

Θα σου εξηγήσω τους λόγους μου:
Άγνωστη μεταξύ αγνώστων, εις την "ξένην"...

ΔΙΧΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ εξάρτηση από πουθενά (ναι, είχε κι έχει μεγάλη σημασία ακόμη και σήμερα...)


έπρεπε κάπως, κάπου να "φανώ"...
Θυμάμαι την Ε. Πα., -θεός συγχωρέσει την-,... που είχε εκφραστεί κάποτε, ήταν το .81-82 ; , σε "α-λογοτεχνική" συνάθροιση, για "Εταιρία...) στο ΚΕΠ, (...όταν έστειλα το πρωτο ποιητικό βιβλίο μου ...) το φυλλομέτρησε και το πέταξε στην 'αλλη άκρη) λέγοντας: -από ΠΟΥ ξεφύτρωσε αυτή;;; κι έγινε σούσουρο αφότου το έμαθα και διαμαρτυρήθηκα..............

Η ίδια η Ε.Π., που έτρεχε πίσω από το αυτοκίνητό μας, στους 32-74 46 δρόμους, όταν ξεκινούσαμε (καλεσμένη ως "ποιήτρια του μήνα), στο "Πόετρυ Φόρουμ," στο Μανχάτταν,(φυσικά αγγλιστί), για να την γνωρίσουν να γίνει κι αυτή μέλος...

Κάπου σου έχω ξαναπεί: Κανένας
από τους "περίφημους ραδιο-φ- ωνικούς σταθμούς ... η τις "λόκαλ" εφημερίδες... δεν μου έχουν ζητήσει να... "πω δυο λόγια..." (όπως μου έγραψε ένας από αυτούς για το μνημόσυνο του
Βαγγέλη Διακογιάννη... κάποτε Φίλος και μετέπειτα εγγράφως Φανατικός Εχθρός μιας ...Παρεούλας... ) που ΜΟΥ έστειλε το βιβλίο του για να το παρουσιάσω στην "Αστοριανή" (ίσως το θυμάσαι) (διότι -"εχεις γενναίο λόγο", μου έγραψε κι αυτός κάπου...!!! στα E-mails μου, .... και ότι : ...λυπάμαι που σε...αγνόησα (!!!!!) και δεν σε... γνώρισα ενωρίτερα...!!!!

ΑΥτά είναι τα ελάχιστα που σου αναφέρω ( ...στην "Αστοριανή" υπάρχουν αρκετά...) για να σου πω ότι έχω κάνει σλόγκαν στον Ε. Κήρυκα Ν.Υ. :
"Πρώτα βραβεύονται και μετά δημοσιεύονται"

... Δεν διάβασα κανέναν να διαμαρτυρηθεί εγγράφως ότι ο ...λόγος μου ήταν ανάξιος διάκρισης
είτε στην Ελληνική είτε στην Αγγλική... ( ...και ήταν πολλές, με χρηματική επιβράβευση, μάλιστα......)

Σημειωτέον
ότι ήμουν η μόνη, τουλάχιστον στ Νέα Υόρκη,
που έγινα μέλος στην αυστηρή : National League of American Pen Women, στην Poets and Artists, στην "Σέλλυ ΣοσάΙετυ" και μετά στην " Poetry Forum of New York ..."

Κάπου αισθάνομαι δύσκολα, γράφοντας μερικά από τα συναισθήματά μου, και κάμποσα γεγονότα...

Καλό είναι να τα θυμίζω, να τα θυμάμαι κι εγώ, για ...να δικαιολογώ τη μοναξιά μου,
μα να απολαμβάνω την αγάπη του Δημήτρη, των παιδιών μου, τη λατρεία των εγγονών μου, και την ευλογία του Θεού.

Αδελφικέ μου Φίλε, ελάχιστοι είναι εκείνοι που μπορώ να τους ονομάσω "Φίλους της Ψυχής, της καρδιάς και του νου"

Η δική σου αξία, είναι καταχωρημένη.

Η δική μας Φιλία, είναι απέθαντη. Την δικαιούμαστε!

Φιλί του ...καύσωνα
και της δικής ...θύελλας,

Με αγάπη
Υιώτα

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Θαυμασιο ποιημα... θλιβερη η φωτο...

Φιλια πολλα
Χαιρετισματα...

Μια μερα μετα τον σεισμο στο αλλο νησι... την Κω!... τι να πεις! Πονεσα. 2 χρονια την εζησα την τελεια Κω...

Τι να πεις!

Φιλια...

Υ.Γ. Απο Δευτερα ξεκιναμε διακοπες... και μπανια...Οσα θες... για σενα ♡♥♡♥

Αστοριανή είπε...

Κορίτσι μου!!!Αυτό είνει τραγικό!

Μη σου τυχει!

Σε φιλώ,
και μη ξεχνάς και στη μαμά.

Υγ,:
Συγχαρητήρια και στο Χρήστο.

Κυκλαμίνα είπε...

Οι "αδύναμοι" αρχικά υποβάλλονται στην κρίση των "προισταμένων" που συχνά-πυκνά είναι κατά πολύ κατώτεροι, ή απλά, διότι χρόνο διαθέτοντες.....

-από ΠΟΥ ξεφύτρωσε αυτή;;;

"Πρώτα βραβεύονται και μετά δημοσιεύονται"

Καλό είναι να τα θυμίζω, να τα θυμάμαι κι εγώ, για ...να δικαιολογώ τη μοναξιά μου,
μα να απολαμβάνω την αγάπη του Δημήτρη, των παιδιών μου, τη λατρεία των εγγονών μου, και την ευλογία του Θεού.

Να απολαμβάνεις, Γιώτα μου!


Αστοριανή είπε...

...Αχ! Κατερίνα,
σαν τον...παπά και τον ψάλτη... το πάμε!
Μα κι εγώ, ΘΕΛΩ να τα θυμάμαι, τουλάχιστον τα πιο...ελαφρά!

Σε φιλώ, που με δέχεσαι 'οπως είμαι...
Υιώτα-Δημήτρης

ΥΓ.
...θα σου βάλω τα "άσπρα" πανιά, φορτωμένα ...χρυσάφι του Ιουλίου.

Αστοριανή είπε...

..και,
ΚΙΚΗ μου...

'ελειπα
δεν σε ξεχασα!

Ευχαριστω,
θα τα πούμε σύντομα...

Αστοριανή είπε...

Λαμπρίτσα μου,
Εύχομαι να περνάς θαυμάσια. Η θάλασσα είναι μαγεύτρα.
Φιλί,
Υιώτα