Γιώτα μου, τι συμβαίνει πάλι; Για ποια σχόλια μιλάς; Γράψε εδώ στα σχόλιά σου, ότι έχεις να πεις. Κι από δω σε διαβάζουμε, θα καταλάβουμε τι εννοείς. Μη στεναχωριέσαι, γενικώς. Το ίντερνετ περνάει "κρίση". Μη χαλάς την ψυχολογία σου και την υγεία σου, δεν αξίζει! Για όλα υπάρχει λύση, θα έρθει κι αυτή στην ώρα της. Μην απογοητεύεσαι, μην στεναχωριέσαι, ζήσε τις όμορφες στιγμές της ζωής σου με τους αγαπημένους σου, δεν γυρίζουν πίσω, μην τις χάνεις για κανένα "εμπόδιο" του ίντερνετ! Αλίμονο, αν ο σκοπός και το νόημα της ζωής μας, περιστρέφονταν γύρω απ' αυτό! Υπήρξαμε και χωρίς αυτό, υπάρχουμε με τα όποια "εμπόδιά" του και ΘΑ υπάρχουμε, θέλουν δε θέλουν και χωρίς αυτό! Ακόμα κι αν Φύγουμε... ο "αέρας", του αέρα... θέλοντας και μη, θα εμπεριέχει και την δική μας "σφραγίδα"... Φιλάκια της και Ψηλά το κεφάλι! Εκεί είναι άλλωστε η θέση του, σε όλους τους ανθρώπους! Καλημέρα μας και Χρόνια Πολλά, για την Μεγάλη Γιορτή της αυριανής μέρας!
Γιώτα μου, αν το σχόλιό σου αφορούσε αυτό του το ποίημα (που θα φέρω), απλά, είχε τα σχόλιά του κλειστά σ' αυτή την ανάρτηση! Απλά τα πράγματα! Είναι δικαίωμα του καθενός μας να έχουμε ανοιχτά ή κλειστά τα σχόλια, σε όποια ανάρτηση, ακόμα και σε ολόκληρο το μπλογκ! Δεν είναι "μπέρδεμα" αυτό, μην μπερδεύεσαι με τα πραγματικά μπερδέματα (π.χ. κινέζικα, ιούς, κ.λ.π.) Για Χ λόγους, ο φίλος σου δεν ήθελε σχόλια σ' αυτό του το ποίημα! Μπορούσες να του στείλεις το σχόλιό σου στο ιμέιλ του. Μπορούσες και να σχολιάσεις κι από δω, όπως έκανες, έπρεπε όμως να εξηγείς και που απευθύνεσαι, τουλάχιστον ονομαστικά και σε ποιο ποίημα (αφού δεν κατέχεις από λινκ και παραπομπές, για να μην ανησυχούμε για το τι σου συμβαίνει, οι φίλοι) κι απ' την άλλη, εφόσον δεν κατέχεις πολλά απ' τις λειτουργίες του μπλόγγερ και τα δικαιώματα όλων μας (μπορείς να το κάνεις κι εσύ, να γλυτώνεις και τα κινέζικα! άλλωστε, τους φίλους σου τους βρίσκεις και στο φεις!)δεν μπορείς να ρωτάς, όμως: "γιατί τα έχεις κλειστά τα σχόλια!" Γούστο του και καπέλο του, του φίλου σου! Έλα να ξεφορτώσω, τώρα, κι ύστερα θα σε φιλήσω στη νέα σου ανάρτηση!
Ου με πείσεις
Ώρες η συζήτηση, πλήθος δεδομένα, τα επιχειρήματα αποδεδειγμένα, μπρος του αυταπόδεικτη η κοινή ευθεία, όλα πεντακάθαρα για σωστή πορεία.
Ώρες η συζήτηση, χιλιοειπωμένα όλα με σαφήνεια ξεκαθαρισμένα, όπως κι αν τα έθεσα, όπως κι αν τα είπα, όλη η προσπάθεια στο νερό μια τρύπα.
Βράχος τα πιστεύω του και οι αντιλήψεις, κολλημένος σθεναρά στις προκαταλήψεις, μόνο η αλήθεια του δόγμα αναγκαίο, ό,τι διαφορετικό, καταδικαστέο.
Αναρτήθηκε από Άρης Άλμπης στις 7:28 π.μ. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Ετικέτες Ου με πείσεις
Εδώ είναι το λινκ του ποιήματος και της "τρύπας" που έπεσες από τεχνική άγνοια! Μου θύμησες την εποχή που πρωτομπήκα στα μπλογκς και παίξανε πολλοί, μαζί μου!
Φαντάζομαι θα σου απαντήσει ο φίλος σου, εφόσον κι άλλες φορές σου έχει σχολιάσει κι είστε χρόνια, φίλοι!
...έστειλα ένα γράμμα στον Ε.Κ., δεν πήγε, ευτυχώς το είχα αντιγράψει.. στενοχωρήθηκα, το ξανάγραψα κι έχω ταλαιπωρηθεί αρκετά... Θα το ...στείλουν στας Αθήνας... και μετά θα το βάλουν την άλλη εβδομά...δα.
Λέω να το βάλω -αν μπορέσω... στο φέις, θα προσπαθήσω...
Φιλιά, πριν γράψουμε βιβλίο = το έχουμε, ήδη, === τόμους, έπρεπε να πω
σε φιλώ και με αγάπη... ΥΓ
Χθες πήγα στο Αγαντα κι είδα ξανά πόσο έχεις "οργώσει" τα χρόνια... Δεν ξέρω που βρίσκεις το κουράγιο... σε θαυμάζω και σε υπερ-ευχαριστω...
Όταν δημοσιεύσεις την ανάρτηση, θα πατήσεις το κουμπάκι F και μετά θα πας να δεις, αν ανέβηκε στην σελίδα σου. Αν όχι, τότε, θα κάνεις κόπυ τον χάρακα πάνω της ανάρτησης (που λέει:http:// κ.λ.π.) και θα πας στο Φεις, κι εκεί που σε ρωτάει: Γιώτα, τί σκέφτεστε; θα κάνεις επικόλληση, θα δεις τα http τεπια, κ.λ.π. ΚΛΙΚ, στην εντολή Δημοσίευση και έτοιμη!
Όσο για το "όργωμα", γλύτωσα από ημερολόγια και κιβώτια στο σπίτι! Τι θαυμάζεις; Πλάκα με κάνεις; Απλά, μια ζωή, ήμουνα νυχτοπούλι. Πάντα κάτι έκανα. Χρήσιμο ή άχρηστο, λίγη σημασία έχει. Φιλιά!
Έτσι κι εγώ μετά τον πρώτο βαθ΄θ ύπνο, ΕΓΡΑΦΑ μνε το νου όλα όσα έχω καταχωρήσει... και πόσα ακόμη που τα έπερνε το σκοτάδι... κι ας τα επαναλάμβανα για να τα θυμηθώ το πρωί...
12 σχόλια:
Γιώτα μου, τι συμβαίνει πάλι;
Για ποια σχόλια μιλάς;
Γράψε εδώ στα σχόλιά σου, ότι έχεις να πεις.
Κι από δω σε διαβάζουμε, θα καταλάβουμε τι εννοείς.
Μη στεναχωριέσαι, γενικώς.
Το ίντερνετ περνάει "κρίση".
Μη χαλάς την ψυχολογία σου και την υγεία σου, δεν αξίζει!
Για όλα υπάρχει λύση, θα έρθει κι αυτή στην ώρα της.
Μην απογοητεύεσαι, μην στεναχωριέσαι, ζήσε τις όμορφες στιγμές της ζωής σου με τους αγαπημένους σου, δεν γυρίζουν πίσω, μην τις χάνεις για κανένα "εμπόδιο" του ίντερνετ!
Αλίμονο, αν ο σκοπός και το νόημα της ζωής μας, περιστρέφονταν γύρω απ' αυτό!
Υπήρξαμε και χωρίς αυτό, υπάρχουμε με τα όποια "εμπόδιά" του και ΘΑ υπάρχουμε, θέλουν δε θέλουν και χωρίς αυτό!
Ακόμα κι αν Φύγουμε... ο "αέρας", του αέρα... θέλοντας και μη, θα εμπεριέχει και την δική μας "σφραγίδα"...
Φιλάκια της και Ψηλά το κεφάλι!
Εκεί είναι άλλωστε η θέση του, σε όλους τους ανθρώπους!
Καλημέρα μας και Χρόνια Πολλά, για την Μεγάλη Γιορτή της αυριανής μέρας!
...αυτό κι αν είναι μπέρδεμα, Κυκλαμίνα μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΩΣ γίνεται να απαντώ στον ΑΡΗ ΑΛΜΠΗ...
Και να βγει εδώ!!!!!!!!!!!!!
Ότι και να είναι, όμως,
ας το αφησουμε εδω, για να βλέποντε οι.... Αλήθειες μας!!!!!
Σε φιλώ,
Χρονια Πολλα,
και θα συηνεχίζω.
Γιώτα μου, αν το σχόλιό σου αφορούσε αυτό του το ποίημα (που θα φέρω), απλά, είχε τα σχόλιά του κλειστά σ' αυτή την ανάρτηση!
Απλά τα πράγματα!
Είναι δικαίωμα του καθενός μας να έχουμε ανοιχτά ή κλειστά τα σχόλια, σε όποια ανάρτηση, ακόμα και σε ολόκληρο το μπλογκ!
Δεν είναι "μπέρδεμα" αυτό, μην μπερδεύεσαι με τα πραγματικά μπερδέματα (π.χ. κινέζικα, ιούς, κ.λ.π.)
Για Χ λόγους, ο φίλος σου δεν ήθελε σχόλια σ' αυτό του το ποίημα!
Μπορούσες να του στείλεις το σχόλιό σου στο ιμέιλ του.
Μπορούσες και να σχολιάσεις κι από δω, όπως έκανες, έπρεπε όμως να εξηγείς και που απευθύνεσαι, τουλάχιστον ονομαστικά και σε ποιο ποίημα (αφού δεν κατέχεις από λινκ και παραπομπές, για να μην ανησυχούμε για το τι σου συμβαίνει, οι φίλοι) κι απ' την άλλη, εφόσον δεν κατέχεις πολλά απ' τις λειτουργίες του μπλόγγερ και τα δικαιώματα όλων μας (μπορείς να το κάνεις κι εσύ, να γλυτώνεις και τα κινέζικα! άλλωστε, τους φίλους σου τους βρίσκεις και στο φεις!)δεν μπορείς να ρωτάς, όμως: "γιατί τα έχεις κλειστά τα σχόλια!"
Γούστο του και καπέλο του, του φίλου σου!
Έλα να ξεφορτώσω, τώρα, κι ύστερα θα σε φιλήσω στη νέα σου ανάρτηση!
Ου με πείσεις
Ώρες η συζήτηση, πλήθος δεδομένα,
τα επιχειρήματα αποδεδειγμένα,
μπρος του αυταπόδεικτη η κοινή ευθεία,
όλα πεντακάθαρα για σωστή πορεία.
Ώρες η συζήτηση, χιλιοειπωμένα
όλα με σαφήνεια ξεκαθαρισμένα,
όπως κι αν τα έθεσα, όπως κι αν τα είπα,
όλη η προσπάθεια στο νερό μια τρύπα.
Βράχος τα πιστεύω του και οι αντιλήψεις,
κολλημένος σθεναρά στις προκαταλήψεις,
μόνο η αλήθεια του δόγμα αναγκαίο,
ό,τι διαφορετικό, καταδικαστέο.
Αναρτήθηκε από Άρης Άλμπης στις 7:28 π.μ. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
Κοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Ου με πείσεις
Εδώ είναι το λινκ του ποιήματος και της "τρύπας" που έπεσες από τεχνική άγνοια! Μου θύμησες την εποχή που πρωτομπήκα στα μπλογκς και παίξανε πολλοί, μαζί μου!
Φαντάζομαι θα σου απαντήσει ο φίλος σου, εφόσον κι άλλες φορές σου έχει σχολιάσει κι είστε χρόνια, φίλοι!
http://arisalbis.blogspot.com/2019/03/blog-post_22.html
Ήταν για να ανησυχήσεις εμένα και να τρέχω να "φοράω" κωδικούς, άρον - άρον!
Μη μου ξαναστεναχωρεθείς για τέτοια "φυσικά" φαινόμενα!(προβλήματα)
Χάνεις χρόνο και νομίζω σου είναι πολύτιμος!
ΚΥΚΛΑΜΊΝΑ #1 ΚΑΙ#2
...κι εγώ, που δεν θέλω να σε βασανίζω...
Άγγελος προστάτης μου είσαι!!! και σε αγαπώ για την ευαίσθητη προστασία σου.
Μακάρι να ήξερα τα μισά από όσα γνωρίζεις.
Φιλιά σε όλους σας.
Είναι δικαίωμα του καθενός μας να έχουμε ανοιχτά ή κλειστά τα σχόλια, σε όποια ανάρτηση, ακόμα και σε ολόκληρο το μπλογκ! .... Κατ.
Το ξέρω, καλή μου Φίλη,
μα ήταν ένα είδος "παράπονου" για τον φίλο μας Άμπη...
Ευχαριστώ που με φροντίζεις. Να είσαι καλά.
Φλιά
"Μακάρι να ήξερα τα μισά από όσα γνωρίζεις."
Τώρα, κάτι είπες!
Τίποτα σε σχέση με άλλους, δεν γνωρίζω από τεχνικά!
ωστόσο, να σου λείπει αυτή η γνώση!
Μην μπερδεύεσαι με λάθος ζυγαριές!
Εσύ ανήκεις σε άλλη!
Ού! Άκου τι ζήλεψε!!!!!!!!!!!!!!!!
Τέτοιες γνώσεις και η κουτσή Μαρία!
Τις δικές σου όμως, τις έμφυτες ή και μελετηρές, ούτε οι ίδιοι οι προγραμματιστές!
Φιλιά, πριν γράψουμε βιβλίο κατώτερο του Ύψους σου!
Υγ. Άρης Άλμπης, νομίζω, κι είναι δικός σου φίλος!
Και "γράφει" και ωραία!
Δεν προλαβαίνω όμως να γνωρίσω κι άλλους Καλούς, Γιώτα μου!
Ευτυχώς, υπάρχουν ειδικοί!
Εδώ εθελόντρια των φίλων μου "αδυνάτων", τεχνικώς!
Τίποτα παραπάνω!
Όσο μπορώ και είμαι κοντά σε ίντερνετ, θα σε "φροντίζω", παρ'όλο που δεν κατάλαβες, πως το έχω αποχαιρετήσει ... με ελαφρά πηδηματάκια... τελευταίως!
...έστειλα ένα γράμμα στον Ε.Κ., δεν πήγε, ευτυχώς το είχα αντιγράψει.. στενοχωρήθηκα, το ξανάγραψα κι έχω ταλαιπωρηθεί αρκετά...
Θα το ...στείλουν στας Αθήνας... και μετά θα το βάλουν την άλλη εβδομά...δα.
Λέω να το βάλω -αν μπορέσω... στο φέις, θα προσπαθήσω...
Φιλιά, πριν γράψουμε βιβλίο = το έχουμε, ήδη, === τόμους, έπρεπε να πω
σε φιλώ
και με αγάπη...
ΥΓ
Χθες πήγα στο Αγαντα κι είδα ξανά πόσο έχεις "οργώσει" τα χρόνια... Δεν ξέρω που βρίσκεις το κουράγιο... σε θαυμάζω και σε υπερ-ευχαριστω...
Έγραψα ένα μεγάλο σχόλιο, αλλά μου το έφαγε ο μπλόγγερ.
Να τ' ανεβάσεις εδώ που είναι η βάση σου και μετά, εύκολα πάει στο Φεις.
Όταν δημοσιεύσεις την ανάρτηση, θα πατήσεις το κουμπάκι F και μετά θα πας να δεις, αν ανέβηκε στην σελίδα σου.
Αν όχι, τότε, θα κάνεις κόπυ τον χάρακα πάνω της ανάρτησης (που λέει:http:// κ.λ.π.) και θα πας στο Φεις, κι εκεί που σε ρωτάει: Γιώτα, τί σκέφτεστε; θα κάνεις επικόλληση, θα δεις τα http τεπια, κ.λ.π. ΚΛΙΚ, στην εντολή Δημοσίευση και έτοιμη!
Φιλιά και Καλή επιτυχία!
Όσο για το "όργωμα", γλύτωσα από ημερολόγια και κιβώτια στο σπίτι!
Τι θαυμάζεις;
Πλάκα με κάνεις;
Απλά, μια ζωή, ήμουνα νυχτοπούλι.
Πάντα κάτι έκανα.
Χρήσιμο ή άχρηστο, λίγη σημασία έχει.
Φιλιά!
Να είσαι πάντα καλά, νυχτοπούλι μου.
Έτσι κι εγώ μετά τον πρώτο βαθ΄θ ύπνο, ΕΓΡΑΦΑ μνε το νου όλα όσα έχω καταχωρήσει... και πόσα ακόμη που τα έπερνε το σκοτάδι... κι ας τα επαναλάμβανα για να τα θυμηθώ το πρωί...
Θα τα "πούμε" σύντομα,
Σε φιλώ
Δημοσίευση σχολίου