ΕΚΕΙΝΗ * ΚΙ ΕΣΥ *
(Στην Πολυαγαπημένη Μάγδα
και στον φίλατο αδελφό του νου, Στρατή Π.)
(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. Πάσχα 2019)
ΚΑΠΟΙΟΣ *
Κάποιος -πότε-πότε- πρέπει να βλέπει
Κάποιος -πότε-πότε- πρέπει να βλέπει
τον τόπο μου
να μου ανανεώνει τα κρυσταλλιασμένα δάκρυα,
να φορτίζει το μειωμένο οξυγόνο μου,
να θροϊζει από την ανηφόρα τα άγρια χορτάρια
στους τάφους των αγαπημένων μου
να μου ανανεώνει τα κρυσταλλιασμένα δάκρυα,
να φορτίζει το μειωμένο οξυγόνο μου,
να θροϊζει από την ανηφόρα τα άγρια χορτάρια
στους τάφους των αγαπημένων μου
-εκεί στη δεξιά άκρη της μικρής νεκρόπολης
των ταπεινών...
Πολυταξιδεμένο μου περιστέρι
όπου τα φτερουγίσματά σου παραβγαίνουν με
του βοριά το σφύριγμα,
τα μάτια σου αντιγράφουν τους κύκλους
τα μάτια σου αντιγράφουν τους κύκλους
που σε συνοδεύουν στην φωλιά της στοργής
για το λαχταριστό άκουσμα των νεογνών που
ασταμάτητα τιτιβίζουν
περιμένοντάς σε.
Το ταξίδι δεν είναι πάντοτε εύφορο.
Η διαδρομή δεν είναι ακούραστη.
Ούτε κι ακίνδυνη.
Η καρδιά όμως, ματώνει τη σκέψη,
μουδιάζει τα δάχτυλα όπου
αντί να καταχωρούν τον έναστρο ουρανό
ή να ιχνογραφούν απάτητες οροσειρές
που εναλάσσονται,
κρατούν σφιχτά το τιμόνι
ασφαλίζοντας την ροή του νου μη χαθεί
αυτός ο ευλογημένος οίστρος...
...κι ήταν
κάποια άλλη ψυχή
-κάπου είκοσι φεγγάρια και πλέον-
που έστριψε θεληματικά στον κατήφορο
να με δει-
κι ας ήξερε ότι εκεί δεν ήμουν...
Ρώτησε, κι ακούμπησε τα πέλματα εκεί
όπου ίχνη ακόμη υπήρχαν από την άμμο και
τη σκόνη που μας κληρονόμησε η οργή
του Σελινούντα*,
προχωρώντας αποφασισμένη
τη σκια ή την ψυχή μου να ανταμώσει...
Στο στενό δρομάκι της ανέχειας,
το πανύψηλο πεύκο μου την ευλόγησε,
το ημιάνοιχτο πράσινο παραθυρόφυλλο
-μαγικό "εργόχειρο" του πατέρα,
σιωπή της
έγνεψε,
με το δεντροπερίβολο να ανθίζει δίφορα
για να μου μεταφέρει την αξέχαστη ευωδιά του
ήδη ενσωματωμένη εδώ, στην άλλη όχθη!
Δυο Φίλοι,
Αυτή
κι Εσύ,
που δέσατε το εύθραυτο νήμα
της πρώτης ανάσας μου,
που κάνατε σώμα επιστροφής
τα κρυφά μου δάκρυα,
που ζυμώσατε ψωμί Πασχαλιάτικο
το μεγάλο κενό της απουσίας μου...
Ευχαριστώ σας,
Φίλοι πολύτιμοι, Αναστάσιμοι.
Ίσως κάποτε, να δανειστώ τις πανάγλυκες
εικόνες
από τα μάτια σας.
Ευχαριστώ!
Πάντα με την Αγάπη μου
Υιώτα
30/4/19
06:42
(.Όνειρο. Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 04-28-19)
16 σχόλια:
Εμείς θα πρέπει να σε ευχαριστούμε Γιώτα, για την αγνότητα της ψυχής σου και γιατί μοσχοβολάς Ελλάδα και αυτό είναι κάτι που, προσωπικά, λατρεύω!
Να είσαι πάντα καλά και να μας χαρίζεις τις εμπνεύσεις σου για να νιώθουμε πως η ποίηση υπάρχει και μας προσφέρεται ταπεινά μέσα από τα καθημερινά πράγματα. Φτάνει να θέλουμε να ακούσουμε και να δούμε. Τα φιλιά μου!
A! Αγαπημένε Φίλε
και ξεχωριστέ Ποιητή!
Χαρά δική μου να επικοινωνώ με λίγους κι εκλεκτούς !
Ρίχνω μια γρήγορη ματιά στο παρελθόν
και με απογοήτευση διαπιστώνω ότι Πάρα-πολλά έχουν αλλάξει...
Το τί φταιει, βασικά όλοι το αντιλαμβανόμαστε...
όλος ο κόσμος παραλόγησε
για το προσωπικό συμφέρον, και πατάει επί πτωμάτων, φανερά ή κεκαλυμμένα...
Χαίρομαι που συνάντησα λίγους, όμως ξεχωριστούς ανθρώπους, έστω κι αν δεν τους έσφιξα το χέρι από κοντά.
Είναι -ας μου επιτραπεί να πω- ένα είδος Αγάπης ανάμοικτης με θαυμασμό κι εκτίμηση.
Η Ελλάδα μου προσφέρει τη σκέψη. Εσείς, την καθαρή αγάπη.
Εγώ σας ευχαριστώ.
"Νεροποντιασμένα" φιλιά από μουντό "μακρονήσι" ( τον καρχαρία της Νέας Υόρκης...)
Άργησα πολύ να έρθω, Γιώτα μου! Ένας λόγος είναι ότι τα "λέγαμε" κι απ' αλλού, κι αλλιώς.
Δεύτερος, οι προτεραιότητες, που πάντα είναι πολλές, μαζί με τις υποχρεώσεις.
Ξεκινάμε με τις εδώ καθυστερημένες ευχές:
"ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ"!
"ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ"!
"ΚΑΛΟΝ ΜΗΝΑ"!
Υγεία, Αγάπη, Ευτυχία, Δημιουργία, σε σένα, στην αγαπημένη οικογένειά σου και φυσικά σε όλους τους φίλους σου και γενικότερα, ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Δε νομίζω πως υπάρχει Άνθρωπος, που δεν τον νοιάζει για το ΚΑΛΟ, ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
Πάμε στο ποίημα.
Τό 'χω νιώσει στο πετσί μου, κι ας μην είμαι ξενητεμένη, κι ας είμαι μόνο λίγα χιλιόμετρα μακριά.
Έχω πει, "Πάρ' τε τα μάτια μου, να δείτε και για μένα, πάρ' τε την μηχανή μου... ή φέρ' τε μου φωτογραφίες...", οπότε, καταλαβαίνεις πως με τις λέξεις σου, χτύπησες φλέβα!
Πάμε στους φίλους σου!
Θεία τα δώρα τους και μονάκριβα ή πανάκριβα!
Δικαιότατος ο τίτλος, τους αξίζει, τους ξεχωρίζει, τους "πληρώνει", ίσως και να τους "ξεχρεώνει"!
Γεροί, ευτυχισμένοι και τυχεροί να είναι, να κάνουν τέτοια "δώρα"!
Το να σφίξεις το χέρι ενός ανθρώπου, μη σε πονά.
Αρκεί που "σφιχτήκαν" οι καρδιές σας, για όσο! Μακάρι και για πάντα!
Τυχερή η πολυταξιδεμένη Μάγδα, εθελόντρια ονείρων... για όσους "κόλλησαν" στους ίδιους δρόμους, μια ολόκληρη ζωή! ΆΞΙΑ!
Μεγάλη ΤΙΜΗ για σένα, σίγουρα, να περάσει κι απ' το πολυστερημένο για σένα, χωριό σου και Πατρικό σου!
Ούτε εγώ δεν το ξεχνώ! Πόσο μάλλον, εσύ!
Άξιος κι ο Στρατής, όχι μόνο γιατί βοήθησε στο βιβλίο σου, αλλά επειδή τον πέτυχα στο Φεις και τον ακολουθώ τελευταίως και πολλά απ' τα ποιήματά του, μ' έχουν συνεπάρει!
Δικαίως τον ξεχώρισες! Δεν υπήρχε και περίπτωση, ΕΣΥ, να κάνεις λάθος!
Το αν εγώ άργησα, είναι καθαρά θέμα χρόνου, κι επειδή αποφεύγω να "κινούμαι", μεταξύ φίλων από φίλους!
...Εκεί την πατήσαμε, φυσάμε και το γιαούρτι, εκεί μπερδευτήκαμε, γι' αυτό και σίγουρα, αδικήσαμε... και προσωπικά, εγώ!
Ωστόσο, επειδή τα διαμάντια λάμπουν από μόνα τους, κάποια στιγμή τα "βλέπουν", ακόμα και οι τυφλοί, είτε θέλουν, είτε όχι!
Δεν χρειάζεται καν, να τους τα δείξεις!
Να είναι γερός, ευτυχισμένος και πάντα δημιουργικός!
Τί ξέχασα;
Τί δεν κάλυψα;
Για να δω!
Ρίχνω μια γρήγορη ματιά στο παρελθόν
και με απογοήτευση διαπιστώνω ότι Πάρα-πολλά έχουν αλλάξει...
Το τί φταιει, βασικά όλοι το αντιλαμβανόμαστε...
όλος ο κόσμος παραλόγησε
για το προσωπικό συμφέρον, και πατάει επί πτωμάτων, φανερά ή κεκαλυμμένα...
Είπες αυτά.
Όχι, δεν παραλόγησε!
Απλά, έπεσαν οι μάσκες!
Απλά, κάποιες, κάποιοι, τρώγανε σανό, τελείως απονήρευτοι!
Καλά να πάθουν!
Καλά να πάθουν, άραγες ή ο χρόνος και η Ιστορία δικαιώνει;
Φιλιά, φουριόζα ήρθα, ήδη πολλά είπα!
Πράγματι αξεπέραστη η φίλη μας Μάγδα,σε κάθε ταξίδι της είναι σαν να μας παίρνει
μαζί της με τις τέλειες φωτογραφίες και τη λεπτομερή ξενάγηση,μερικά από αυτά τα
μέρει τα έχω επισκεφτεί αλλά οι εντυπώσεις μου είναι λειψές μέχρι να κάνει τη
δημοσίευση η Μάγδα τότε νιώθω ότι γνώρισα τα μέρει αυτά στην πληρότητα τους.
Ευχαριστώ εσένα και τη Μάγδα.Καλό λουλουδάτο κι όμορφο τον μήνα Μάιο,σε όλους σας.
Ζεστή αγκαλίτσα και φιλάκι...
Τυχεροί που Δ' έχουν φίλη.. , φιλη
Χριστός Ανέστη
Καλόν μήνα με υγεία
Φιλιά και χαιρετίσματα 😊
Ξεκινάμε με τις εδώ καθυστερημένες ευχές:
"ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ"!
"ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ"!
"ΚΑΛΟΝ ΜΗΝΑ"!
Υγεία, Αγάπη, Ευτυχία, Δημιουργία, σε σένα, στην αγαπημένη οικογένειά σου και φυσικά σε όλους τους φίλους σου και γενικότερα, ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! Κυκλαμίνα
...όσο και αργοπορημένε; οι ΕΥΧΕΣ, πάντα καλόδεκτες!
Για την ΜΑΓΔΑ
και τον Στρατή Π.
Αυτοί με τίμησαν πρώτοι... και όχι μια φορά...
κι η έμπνευση ήρθε αυθόρμητη...
Πράγματι τα έχουμε συζητήσει μαζί, κατά καιρούς ...
Σε ευχαριστώ ακόμη μία φορά, Φίλη μου, κι ας είσαι "μακρινή".
.... Τυχερή η πολυταξιδεμένη Μάγδα, εθελόντρια ονείρων... για όσους "κόλλησαν" στους ίδιους δρόμους, μια ολόκληρη ζωή! ΆΞΙΑ!
Μεγάλη ΤΙΜΗ για σένα, σίγουρα, να περάσει κι απ' το πολυστερημένο για σένα, χωριό σου και Πατρικό σου!
... Άξιος κι ο Στρατής, όχι μόνο γιατί βοήθησε στο βιβλίο σου, αλλά επειδή τον πέτυχα στο Φεις και τον ακολουθώ τελευταίως και πολλά απ' τα ποιήματά του, μ' έχουν συνεπάρει! "Κ."
Κατερίνα μου,
Η Μάγδα, "έφυγε" από τον δρόμο της για να πάει στα Βαλιμήτικα, να συνομιλήσει με μια συγχωριανή, να ΔΕΙ (δίχως να το ξέρω... και να την γνωρίζω παρά μόνο από τα ταξίδια της...) να αντικρύσει μια άδεια φωλιά και να καταγράψει αρκετά...
Αυτό έχει τρομερή επίδραση στη ψυχή μου, κυριολεκτικά αξέχαστη.
Μπορεί να γράφω στο βιβλίο μου: ΕΝΝΕΑ ΕΝΤΟΛΕΣ και μία ΑΓΕΝΝΗΤΗ, σελίδα 5,
...Πάρτε τα μάτια μου, πριν φύγω γι΄αλλού,
πριν γίνουν δυο σβώλοι καβουρντισμένοι. Κάπου, μια φλόγα, χρειάζεται
σε ένα καντήλι σβηστό,
κάπου αντιστέκεται αφώτιστος
ένας φάρος αφρόντιστος,
κάπου ανασταίνεται ευοίωνος ένας μικρός παράδεισος,
για να αλλάξει εικόνες-καρφιά
που πληγώνουν...
Πάρτε τα μάτια μου. Στις άδειες θέσεις τους,
στείλτε την Άνοιξη με δυο χελιδόνια ερωτευμένα.
Αν τυχόν τα φοβίσει το Έρεβος, χαράξετε πάνω στο μέτωπο
με γράμματα ανάγλυφα:
"ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΦΩΣ"
και απομακρυνθήτε.
Ο πανάξιος Στρατής Παρέλης,
επέστρεφε την Μεγάλη Εβδομάδα από την Πρέβεζα για Αθήνα...
Πέρασε από το ΑΙΓΙΟ,
με θυμήθηκε, και μου το έγραψε...
Πράγματι, έχουμε μια ξεχωριστή φιλία μαζί και η σύζυγός του, ναι, με συνέστησε σε εκδότη, πέρασε όλο το βιβλίο (ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ) από τα μάτια του για τυχόν λάθη, και αλλαγή γραμματοσειράς... (περίσσιος κόπος γι΄αυτόν)
έχει αναφερθεί πολλές φορές για την ποίησή μου στην Ιστοσελίδα του, έχει συμπεριλάβει ποιήματά μου στους "ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" , με/μας έχει καλέσει στο σπίτι τους... ΠΩΣ να μην τον εκτιμούμε σαν Φίλο και σαν Ανθρωπο...
Την νοσταλγία μου/μας για την Πατρίδα όλοι την γνωρίζεται.
Αντιξοότητες μας έχουν στερήσει μια ακόμη Επίσκεψη...
Την αναπλήρωσαν τα παιδιά μας, πέρυσι (Αθήνα-Αιγιο-Σύρο...) ήταν κι αυτό κάτι!
Μακρυγόρισα, Φίλη μου, κι εσύ καταλαβαίνεις περισσότερα.
Μα ό,τι δημιουργώ, σε όλη μου τη ζωή, είναι, καρδιά, ψυχή, οικογένεια, και Πατρίδα.
Να είστε όλοι καλά, στο σπίτι σου,
κι ευχές πάντα για ειρήνη...
ΦΡΕΖΙΑ μου!
Ακόμη μια ξεχωριστή Φίλη.
Εκτός του ότι έχει -κάμποσα χρόνια πριν- έλθει στην Νέα Υόρκη, Αστόρια, κι άλλα μέρη της Αμερικής, δεν την γνώριζα τότε...
Το γιασεμί -σπιτικό φυτό παράνομα φερμένο..., και ποίημα μου, μας ένωσε...
Χτες, μάλιστα έσπειρα σπόρους από καυτερές πιπερίτσες, σχήμα σαν καρδιά...
Συχνά έχω παρουσιάσει ένα της χειροποίητο-ντελικάτο βαθυπράσινο γιακαδάκι με λεπτεπίλεπτα τριανταφυλλάκια ... κι ο Δημήτρης, κρατά σε ξεχωριστή θέση, ένα φάκελλο με γραμματόσημα από όλο τον κόσμο, δώρο της γλυκιας Ελισάβετ...
"...Ζεστή αγκαλίτσα και φιλάκι... " μας στέλνει και πώς να μη με συγκινεί!!!
Κι εμείς,
Φρέζια μου, όλοι από "δω"...
"...Τυχεροί που Σ' έχουν φίλη.. , φιλη ... Παρασκευή- Λαμπρινή."
Η Λαμπρίτσα μας. Ευχές και Χρόνια σου Πολλά, πολυτάλαντη Φίλη μας.
(Μαζί με την Κατερίνα, έβαλαν τεχνική γνώση για μια μεγάλη δυσκολία που είχα στον υπολογιστή... χρόνια πριν.)
Βιαστικά, μα αρκετά συχνά, ΤΑ ΛΕΜΕ!
Ακόμη μια ξεχωριστή, δυναμική γυναίκα, που χαίρομαι που είναι φίλη μου!
Καλή πρόοδο στις σπουδές σου και στις εμπνεύσεις σου, Φίλη μας. Φιλί και στη Μαμά σου.
"Μακρυγόρισα, Φίλη μου, κι εσύ καταλαβαίνεις περισσότερα."
Είσαι απόλαυση να διαβάζεσαι, κι ας μας μελαγχολείς πότε - πότε...
Ναι. Πάντα καταλάβαινα περισσότερα, από παιδί.
ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ, Γιώτα μου!
Του Άπιστου Θωμά, σήμερα και Του Αγίου Εφραίμ!...
Βοήθειά μας!
Είθε ο ΕΝΑΣ, ο Υψιστος, να είναι μαζί μας, Κατερίνα μου.
Καλή Κυριακή.
Σας φιλώ από ΝΥ
Αγαπημένη μου Υιώτα,
Ύψιστη η τιμή που μου έκανες, για κάτι τόσο απλό που έκανα με αγάπη στο παρελθόν, για μια τόσο ξεχωριστή Ελληνίδα της Διασποράς!
Εσύ είσαι που μας κάνεις υπερήφανους με το εξαιρετικό λογοτεχνικό, ποιητικό και εικαστικό σου ταλέντο!
Η Ελλάδα μας δυστυχώς σε στερήθηκε...Έμεινε όμως το πνεύμα και τα έργα σου, φάροι φωτεινοί για όλους μας και για τις επερχόμενες γενεές!
Όσα ευχαριστώ κι αν σου πω, δεν φτάνουν. Είμαι βαθύτατα συγκινημένη και εύχομαι μέσα απ΄την καρδιά μου να ανταμώσουμε στην αγαπημένη σου Ελλάδα.
Θερμά ευχαριστώ επίσης τις, Κυκλαμίνα, Ελισάβετ και Λαμπρινούλα για τα τόσο επαινετικά τους λόγια!
Θα φυλάξω αυτήν την υπέροχη ανάρτηση, γιατί αποπνέει αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη!
Είθε να είμαστε γεροί και ν΄ανταμώσουμε...
Σας στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και πολλά φιλιά!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ πάρα πολύ!
...Μόλις γύρισα από ...μπέϊμπυ-σίτινγκ ...
Τρελή και παλαβή με τον δίχρονο... ο 8χρονος... αριστούχος κι εγώ καμαρώνω... που ο παππούς έσπειρε καλούς ...σπόρους.
Ομολογώ, ότι αιστάνθηκα κάπως δύσκολα να σε "ειδοποιήσω"...
Μα μέσα μου, δεν 'ηθελα να μη το διαβάσεις...
Εσύ, όμως, εύχομαι να μην αντέδρασες τόσο θεσπέσια
διότι γνωρίζω και τις δικές σου υποχρεώσεις, οικογενειακές και καλλιτεχνικές, με το διορατικό σου μάτι, αλλά και την παρουσία του αγαπημένου σου, πλάϊ σου ...
Είθε να είμαστε γεροί και ν΄ανταμώσουμε... μου λες
κι εγώ
έχω μια ανατριχίλα που με διασπερνά... ευχομένη να το καταφέρουμε πριν κάτι τύχει...
Με συγκίνησες Αγαπημένη Φίλη, και μιας και η καρδιά λιώνει τούτη την στιγμή,
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!
Να είμαστε όλοι, μα όλοι καλά!
Σου χρεωστώ μια μεγαλύτερη αγκαλιά....
Για Γιώτα:
"έχω μια ανατριχίλα"
Όλοι μας την έχουμε, Γιώτα μου, μην ανησυχείς!
Είναι τόσο αβέβαιο το αύριο όλων μας, κανένας μα κανένας δεν το έχει δεδομένο.
Ωστόσο, δεν χάνουμε την Πίστη μας και την ελπίδα, ότι κάθε αύριο, είναι δική Του απόφαση, κι Εκείνος ξέρει, ΠΑΝΤΑ, καλύτερα από μας, τι θα μας δώσει!
Μη μου στεναχωριέσαι, λοιπόν, ΚΑΙ μην φοβάσαι, τίποτα!
Αρκεί να είμαστε υπό την Σκέπην Του!
Για Μάγδα:
"Είθε να είμαστε γεροί και ν΄ανταμώσουμε..."
Είθε, Μάγδα μου, να ανταμώσουμε εν ζωή, ως Άνθρωποι, με βαθύτερη επικοινωνία, πέρα από υπολογιστές, εικόνες και κουμπάκια!
Να είσαι γερή κι ευτυχισμένη, κι αφού το μπορείς και σ' αρέσει, ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
Προς όλους:
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ σε όλους σας, καθ' ότι, αν και κοντά στο ίντερνετ ακόμα, δεν προλαβαίνω πολλά, σκέψου να μην έχω αργότερα και υπολογιστή!
Οπότε, ας προλάβω έναν χαιρετισμό, μιας και μαζευτήκαμε αρκετοί φίλοι της Γιώτας, εδώ, σ' αυτή την ανάρτηση!
Υγεία, Ειρήνη κι Αγάπη!
"Είθε να είμαστε γεροί και ν΄ανταμώσουμε..." .... .... _____
ΕΙΘΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ γεροί!
Όπου κι αν "...κατοικο-εδρεύουμε" -όπως έλεγαν κάποτε !!! και να που το θυμήθηκα!-
Σκεφτήτε κάτι:
ΑΝ ...κέρδιζα το λαχείο και μπορούσα να καλέσω ΟΛΟΥΣ εσάς που σκέπτομαι και αγαπώ...
τί γλέντι θα γινόταν!!!!!!!!!!!
ΚΙ ΕΙΣΤΕ πολλοί!
Ας είναι. "Μάδερς Ντέη" MOTHER'S DAY" πλησιάζει
και σας εύχομαι ό,τι το καλύτερο!
Πάντα με την Αγάπη μου,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου